إبيتالون to syntetyczny peptyd o sekwencji aminokwasów: Ala-Glu-Asp-Gly, który został stworzony na bazie naturalnego peptydu obecnego w szyszynce – epitalaminy.
Jego działanie to potencjalne spowalnianie starzenia się ludzkiego organizmu.
W jaki sposób działa epitalon?
Aby zrozumieć działanie epitalonu na początku należy przyjrzeć się głównej teorii „starzenia się organizmu”, czyli skracaniu telomerów.
Telomery to odcinki DNA znajdujące się na końcu chromosomów. Zabezpieczają i stabilizują nasze DNA podczas podziałów komórek (w tym np. regeneracji).
Skracanie telomerów, to proces występujący u każdego człowieka i nieuchronnie prowadzi do zakończenia cyklu życia komórki oraz zwiększa ryzyko nowotworów. Im „starsze” komórki tym mniejsza wydajność podziałów komórkowych, a co za tym idzie – słabsza regeneracja.
Telomeraza to dość złożony enzym, który stymuluje wydłużanie telomerów, czyli działa odwrotnie niż procesy starzenia się.
إبيتالونindukuje ekspresję podjednostki katalitycznej, aktywność enzymatyczną telomerazy i wydłużanie telomerów, co może wynikać z reaktywacji genu telomerazy w komórkach somatycznych i wskazuje na możliwość przedłużenia życia populacja komórek i całego organizmu. [1]
Badanie z 2020 roku [2] potwierdza wpływ epitalonu na:
– regulację funkcji szyszynki
– wydłużenie żywotności komórek u zwierząt i ludzi (co przekłada się na wydłużenie życia)
– zmniejszenie szans na wystąpienie zmian nowotworowych w komórkach
Dodatkowo epitalon :
-stymuluje szyszynkę do wytwarzania melatoniny w nocy,co może przełożyć się na lepszy sen
– działa neuroprotekcyjnie
– działa przeciwzapalnie
– może pomagać w przypadku zwyrodnienia siatkówki oka
Czy epitalon jest bezpieczny?
إبيتالون nie jest jeszcze zatwierdzony przez FDA, lecz przeszedł okres badań na zwierzętach, izolowanych komórkach ludzkich, a teraz jest na etapie przeprowadzania badań skuteczności jego działania na ludziach. Do dziś nie zauważono, ani nie stwierdzono żadnych skutków ubocznych jego stosowania.
Badania:
1 – https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/12937682/
2 – https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/12937682/