Glutation – Materiały edukacyjne

Glutation występuje naturalnie w naszym organizmie w celu ochrony komórek przed szkodliwymi substancjami. W naszych komórkach może występować w dwóch formach: zredukowanej (glutation) i utlenionej (GSSG), przy czym forma zredukowana jest najbardziej powszechna i stanowi ponad 98% całego glutationu w naszym organizmie. Większość tego glutationu (około 80-85%) jest przechowywana w głównej części naszych komórek, znanej jako cytozol. Około 10-15% znajduje się w mitochondriach, elektrowniach komórki, podczas gdy niewielka część znajduje się również w retikulum endoplazmatycznym, części komórki zaangażowanej w produkcję białek i tłuszczów [1, 2].

Niedobór glutationu (GSH) w organizmie może prowadzić do komplikacji zdrowotnych. Może to nastąpić wraz z wiekiem lub z powodu pewnych chorób, takich jak choroby serca, płuc, zaburzenia odporności lub rak. W przypadku niedoboru glutationu nasz organizm staje się bardziej podatny na działanie szkodliwych substancji, co pogarsza stan zdrowia. Dlatego naukowcy badają sposoby na zwiększenie ilości glutationu w naszych ciałach. Jednym z takich sposobów są suplementy lub niektóre pokarmy. Pomocne mogą być na przykład cysteina, witaminy B, C, E, kwas alfa-liponowy, selen oraz niektóre warzywa i zielona herbata. Bezpośrednie przyjmowanie glutationu może również odbywać się doustnie (słaba wchłanialność), przez wstrzyknięcie Glutation tad 600 do mięśnia lub przez kroplówkę do żyły [1, 2].

Zastrzyk Glutation tad 600 wprowadza cząsteczkę glutationu, która odgrywa kluczową rolę w wielu procesach zachodzących w organizmie. Mała cząsteczka Glutation tad 600 (glutation) składa się z trzech składników — glutaminianu, cysteiny i glicyny. Pomaga w utrzymaniu równowagi w reakcjach chemicznych naszego organizmu i łagodzeniu szkodliwego stresu oksydacyjnego. Osiąga to poprzez eliminację substancji toksycznych pochodzących zarówno z zewnątrz, jak i wewnątrz [1, 2].

Rola glutationu tad 600 (glutationu)

Glutation tad 600 działa jako ochrona komórek przed szkodliwymi substancjami. Te szkodliwe substancje są generowane wewnętrznie, takie jak reaktywne formy tlenu (ROS) – niestabilne cząsteczki, które mogą powodować uszkodzenia naszych komórek, podczas gdy inne pochodzą ze środowiska, w tym zanieczyszczenia i metale ciężkie. Endogenny Glutation lub Glutation tad 600 chroni nas przede wszystkim na dwa sposoby. Po pierwsze, bezpośrednio neutralizuje te szkodliwe substancje, czyniąc je nieszkodliwymi. Po drugie, pomaga naszemu organizmowi w ich eliminacji, ułatwiając ich wydalanie przez nerki. Co więcej, Glutation tad 600 wspiera enzymy w naszych komórkach, które są integralną częścią usuwania szkodliwych substancji [1, 2].

Glutation odgrywa również kluczową rolę w recyklingu witamin C i E w naszym organizmie. Witaminy te służą jako ważne przeciwutleniacze, chroniąc nasze komórki przed uszkodzeniem, a glutation pomaga je odmłodzić, umożliwiając ich ciągłą funkcję w ochronie komórek. Zasadniczo, glutation jest krytyczną cząsteczką, która działa na wiele sposobów, aby chronić nasze komórki przed uszkodzeniem. Dlatego utrzymanie zdrowego poziomu glutationu może być jednym ze sposobów ochrony naszych komórek przed uszkodzeniami spowodowanymi przez szkodliwe cząsteczki [1, 2].

Poza rolą przeciwutleniacza i detoksykatora glutation bierze udział w kilku innych ważnych procesach zachodzących w naszych komórkach. Obejmują one prawidłowe formowanie białek, ochronę niektórych części białek przed niepożądanymi zmianami, rozkładanie określonych typów białek, zarządzanie cyklem życia i wzrostem komórki, pomoc w metabolizmie witaminy C i nadzorowanie niektórych procesów śmierci komórki [1, 2].

Jak Glutation tad 600 (Glutation) wpływa korzystnie na wątrobę?

Glutation lub Glutation tad 600, jest kamieniem węgielnym dla optymalnego zdrowia wątroby. Działa jako silny przeciwutleniacz, który odgrywa kluczową rolę w procesach detoksykacji i odporności. Wątroba, będąca głównym organem detoksykacyjnym w ludzkim ciele, zawiera wysokie stężenie glutationu. Cząsteczka ta odgrywa kluczową rolę w neutralizowaniu szkodliwych toksyn, metabolizowaniu tłuszczów i białek oraz wzmacnianiu wątroby.

Badania przeprowadzone na szczurach wykazały, że glutation może potencjalnie odgrywać rolę ochronną podczas przeszczepów wątroby. Badanie wykazało, że dożylne podawanie glutationu w krytycznym okresie reperfuzji, gdy przepływ krwi jest przywracany do wątroby, znacznie zmniejszyło uszkodzenie wątroby. Co więcej, podwyższony poziom glutationu we krwi sugerował również jego skuteczność jako przeciwutleniacza w neutralizowaniu szkodliwych substancji wytwarzanych podczas reperfuzji. Biorąc pod uwagę jego działanie ochronne i niską toksyczność, glutation może być korzystnym dodatkiem do procedur przeszczepu wątroby [3].

W innym badaniu, badającym wpływ glutationu podczas reperfuzji, glutation znacznie zmniejszył uszkodzenie komórek wątroby i poprawił wskaźniki przeżycia. Podawany podczas przywracania przepływu krwi, glutation zdołał przywrócić prawie cały przepływ krwi w wątrobie i zmniejszył przyczepność komórek odpornościowych do naczyń krwionośnych wątroby, zapobiegając w ten sposób stanom zapalnym i uszkodzeniom. Ponieważ glutation jest dobrze tolerowany przez ludzi, podejście to może być potencjalnie stosowane w operacjach wątroby w celu zapobiegania uszkodzeniom [4].

Co więcej, badania wykazały również, że glutation odgrywa rolę w neutralizowaniu szkodliwych substancji, takich jak bromobenzen, zapobiegając w ten sposób uszkodzeniom wątroby. W obecności wystarczającej ilości glutationu bromobenzen może zostać zneutralizowany, zanim spowoduje szkody, co pokazuje, że dostępność glutationu ma kluczowe znaczenie w zapobieganiu uszkodzeniom wątroby przez szkodliwe substancje [5]. Wstępne badania sugerują również, że glutation może być korzystny w leczeniu niealkoholowej stłuszczeniowej choroby wątroby (NAFLD). Wiele badań na małą skalę wykazało obiecujące wyniki, w tym zmniejszenie uszkodzenia komórek wątroby i poprawę zdrowia wątroby [6].

Poza tym, inne badanie koncentrujące się na zapobieganiu uszkodzeniom nerek spowodowanym przez barwniki kontrastowe stosowane w obrazowaniu medycznym wykazało, że wstrzykiwanie glutationu było bardziej skuteczne w zapobieganiu uszkodzeniom niż doustne podawanie N-acetylocysteiny. Sugeruje to, że glutation może być lepszą opcją leczenia w celu ochrony nerek przed uszkodzeniem przez barwniki kontrastowe [7].

Rola glutationu tad 600 (glutationu) w detoksykacji organizmu

Glutation działa jako detoksykator, szczególnie jeśli chodzi o szkodliwe substancje lub toksyny. Badanie przeprowadzone na szczurach wykazało, że gdy ich naturalny glutation został wyczerpany, doświadczyły one poważniejszych uszkodzeń spowodowanych toksyną o nazwie MCLR. Badania te wyraźnie wykazały, że niższy poziom glutationu sprawia, że tkanki ciała są bardziej podatne na działanie takich toksyn. Zasadniczo glutation jest niezbędny do wspomagania organizmu w eliminowaniu szkodliwych substancji [8].

Ponadto glutation wspomaga rozkład reaktywnych nadtlenków i detoksykację innych szkodliwych związków. Pomaga nawet przekształcić niektóre szkodliwe substancje (znane jako endogenne karbonyle, takie jak metyloglioksal i formaldehyd) w formę, która może być łatwiej rozkładana i usuwana przez inne enzymy detoksykujące [9].

Ponadto niektóre badania wykazały, że glutation odgrywa kluczową rolę w ochronie komórek przed toksycznością określonych metali, takich jak selenit i kadm. Podsumowując, rola glutationu w detoksykacji ma fundamentalne znaczenie dla utrzymania ogólnego stanu zdrowia [10].

Rola glutationu tad 600 (Glutation) we wsparciu odporności

Ostatnie badania naświetliły rolę glutationu w kontrolowaniu funkcji komórkowych, zjawisko znane jako „redox regulation”. Wcześniej zmiany związane z utlenianiem były uważane za szkodliwe, ale obecnie rozumie się, że takie zmiany mogą mieć wpływ regulacyjny na aktywność komórkową. Glutation, początkowo postrzegany wyłącznie jako przeciwutleniacz, jest obecnie uznawany za cząsteczkę sygnalizacyjną, która pomaga w kontrolowaniu funkcji komórkowych nawet przy braku stresu oksydacyjnego [11]. Ta immunoregulacyjna rola glutationu jest nadal badana i ma wpływ na różne choroby. U pacjentów z gruźlicą zaobserwowano, że poziom glutationu jest niższy niż normalnie w niektórych typach komórek krwi. Wykazano, że leczenie N-acetylocysteiną, substancją promującą produkcję glutationu, lepiej kontroluje zakażenie gruźlicą. Leczenie to obniżyło również poziom niektórych substancji zaangażowanych w stan zapalny i odpowiedź immunologiczną, zwiększając tym samym zdolność organizmu do zwalczania zakażenia gruźlicą. W związku z tym glutation odgrywa kluczową rolę zarówno w regulacji komórkowej, jak i odpowiedzi immunologicznej [12].

Dlaczego wstrzyknięcie glutationu (Glutation tad 600) lub podanie dożylne jest lepszą opcją niż podanie doustne? Dlaczego zastrzyki są lepsze niż suplementacja doustna?

Aby zrozumieć, dlaczego glutation w formie iniekcyjnej może być bardziej skuteczny niż glutation doustny, warto wiedzieć trochę o tym, jak nasz organizm go przetwarza. Kiedy glutation jest przyjmowany doustnie, nasze ciała szybko go rozkładają, zmniejszając ilość, która może być wykorzystana przez nasze komórki. Wyobraź sobie, że wylewasz wodę na gąbkę — woda (lub w tym przypadku glutation) zostaje wchłonięta, ale duża jej część również spływa i nie jest wykorzystywana. Tak właśnie dzieje się, gdy przyjmujemy Glutation doustnie [13].

Z drugiej strony, gdy glutation, taki jak Glutation tad 600, jest wstrzykiwany bezpośrednio do krwiobiegu, omija ten szybki proces rozkładu i jest łatwiej dostępny dla naszych komórek. To tak, jakby wprowadzić bezpośrednią linię zaopatrzenia do naszych komórek, co może być szczególnie przydatne, gdy poziom glutationu w organizmie jest niski [13].

Badania z udziałem myszy wykazały, że dożylne podanie glutationu może znacznie zwiększyć jego poziom w wątrobie, która jest ważnym organem detoksykacji, w ciągu kilku godzin. Nie dzieje się tak w przypadku doustnego przyjmowania glutationu. Co więcej, wątroba, śledziona i nerki, wszystkie krytyczne narządy w naszym ciele, mogą wchłonąć znaczną ilość wstrzykniętego glutationu, co dodatkowo podkreśla jego potencjalne korzyści. Tak więc, podczas gdy doustny glutation może być przydatny, glutation w zastrzykach wydaje się być bardziej skuteczny w zwiększaniu poziomu glutationu w naszym organizmie, szczególnie w krytycznych narządach, takich jak wątroba [13].

Glutation a toksyczność paracetamolu

Acetaminofen, znany również jako paracetamol, jest bardzo popularnym środkiem przeciwbólowym i przeciwgorączkowym. Czasami, jeśli dana osoba przyjmuje zbyt dużo, może to prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, w tym potencjalnej śmierci.

W badaniu z udziałem genetycznie zmodyfikowanych myszy naukowcy odkryli, że posiadanie większej ilości pewnych enzymów ochronnych, takich jak dysmutaza ponadtlenkowa i peroksydaza glutationowa w osoczu, pomogło tym myszom oprzeć się szkodliwym skutkom przedawkowania acetaminofenu. Badanie wykazało również, że wstrzyknięcie normalnym myszom peroksydazy glutationowej pomogło chronić je przed śmiertelną dawką acetaminofenu [14].

W innym badaniu myszom podano szkodliwą dawkę paracetamolu (300 mg/kg), a następnie 1,5 godziny później podano im GSH lub NAC (0,65 mmol/kg). Po 6 godzinach naukowcy odkryli, że obie terapie pomogły zmniejszyć uszkodzenia wątroby spowodowane przez acetaminofen. GSH był bardziej skuteczny, zmniejszając uszkodzenia o 82% w porównaniu do 46% NAC. Leczenie GSH pomogło również wątrobie odzyskać poziom energii i zdolność do szybszego przetwarzania szkodliwych substancji [15]. Wyniki te sugerują potencjał stosowaniaglutationu jako formy leczenia przedawkowania acetaminofenu.

Alkohol i ryzyko niedoboru glutationu

Osoby spożywające duże ilości alkoholu przez długi czas są bardziej narażone na uszkodzenie wątroby i zatrucie lekami. Może to być spowodowane tym, że ich ciała albo przekształcają więcej narkotyku w szkodliwy produkt uboczny, albo dlatego, że ich ciała są mniej zdolne do neutralizowania tego szkodliwego produktu ubocznego.

W badaniu naukowcy odkryli, że osoby spożywające duże ilości alkoholu miały niższy poziom glutationu we krwi, zarówno przed jak i po zażyciu paracetamolu. Glutation pomaga organizmowi neutralizować szkodliwe substancje. Odkryto również, że osoby z uszkodzeniem wątroby spowodowanym alkoholem miały niższy poziom glutationu w wątrobie, co sugeruje, że spożywanie dużych ilości alkoholu może zmniejszać zdolność organizmu do neutralizowania szkodliwego produktu ubocznego paracetamolu i innych leków [16]. Co więcej, choroby wątroby, takie jak alkoholowe zapalenie wątroby, mogą obniżać ilość pomocnej cząsteczki zwanej glutationem w komórkach wątroby. Może to zmniejszyć zdolność wątroby do detoksykacji lub usuwania szkodliwych substancji. W niektórych badaniach podawanie wysokich dawek glutationu bezpośrednio do krwiobiegu tych pacjentów poprawiło niektóre wskaźniki zdrowia wątroby (takie jak poziomy SGOT, SGPT, GTT) [17]. Tak więc glutation może być przydatny w leczeniu chorób wątroby, takich jak alkoholowe zapalenie wątroby.

Jak glutation zmniejsza skutki uboczne chemioterapii w leczeniu raka?

Pomimo pewnych kontrowersji związanych ze stosowaniem glutationu podczas leczenia raka, ograniczona liczba badań podkreśliła jego ochronną rolę przed skutkami ubocznymi chemioterapii. Glutation (GSH) odgrywa znaczącą rolę w minimalizowaniu skutków ubocznych chemioterapii, szczególnie tych powodowanych przez cisplatynę i taksany, które są ważnymi metodami leczenia różnych nowotworów. Cisplatyna, kluczowy środek chemioterapeutyczny, działa poprzez przyłączanie się do DNA w komórkach nowotworowych, powodując uszkodzenia, które prowadzą do śmierci komórek. Jednak proces ten może również uszkadzać tkanki nienowotworowe, prowadząc do skutków ubocznych, które negatywnie wpływają na jakość życia pacjenta. Jednym z powszechnych skutków ubocznych jest neurotoksyczność, charakteryzująca się uszkodzeniem nerwów obwodowych i może wahać się od łagodnego mrowienia do poważnych zaburzeń czucia, często wymagających zaprzestania leczenia cisplatyną. Jednak glutation wiąże się z cisplatyną za pośrednictwem enzymu S-transferazy glutationowej (GST), pomagając usunąć cisplatynę z komórek i potencjalnie zmniejszając jej szkodliwe działanie. Skuteczność tego procesu może się różnić w zależności od różnic genetycznych w GST u poszczególnych osób, co może wpływać na ich reakcję na chemioterapię i prawdopodobieństwo wystąpienia skutków ubocznych, takich jak neuropatia obwodowa.

Co ciekawe, podczas gdy egzogenny glutation może zmniejszać neurotoksyczność wywołaną przez cisplatynę, wysokie dawki mogą ją odwrotnie zwiększać. Dodatkowo, taksany, inna klasa leków stosowanych w chemioterapii, powodują toksyczność poprzez stres oksydacyjny, przed którym glutation i GST oferują mechanizm ochronny. Badania, w tym metaanaliza, wykazały, że jednoczesne podawanie glutationu z chemioterapią może znacznie zmniejszyć częstość występowania i nasilenie neuropatii obwodowej u pacjentów leczonych cisplatyną i oksaliplatyną. Odkrycia te sugerują potencjał glutationu jako środka neuroprotekcyjnego w chemioterapii, wskazując na potrzebę przeprowadzenia większych badań w celu potwierdzenia jego skuteczności i ustanowienia go jako standardowej części schematów leczenia raka.[18]

Sposoby podawania i dawkowanie Glutationu tad 600?

Glutation można podać poprzez bezpośredni zastrzyk domięśniowy – wtedy rozpuszcza się całą fiolkę (600mg) w 4ml lub 5ml wody i wstrzykuje w pośladek. Jest to szybkie i proste rozwiązanie, ale minusem jest to, że takie zastrzyki mogą być bolesne.

Alternatywą jest podawanie glutationu w kroplówce – wystarczy rozpuścić fiolkę glutationu w wodzie i dodać do 250 ml soli fizjologicznej. Do takiej kroplówki często dodaje się witaminę c i solcoseryl aby wzmocnić działanie, ale nie jest to konieczne. Ten sposób podania jest najbardziej zalecany.

Istnieje trzecia metoda podania – bezpośredni zastrzyk dożylny. Nie jest ona oficjalnie polecana, ponieważ glutation szybko podany (w kilka sekund) szczególnie u osób z dużym jego deficytem może powodować uczucie chwilowej ciężkości na płucach, która potem mija. Jest to jednak najłatwiejsza i najmniej bolesna metoda podania. Wykorzystują ją najczęściej osoby, które już wiele razy przyjmowyały glutation i dobrze na niego reagują. Takie osoby często np z powodu zapalenia wątroby zmuszone są przyjmować glutation raz lub 2 razy dziennie przez miesiąc, wtedy bezpośredni zastrzyk dożylny wykonywany samodzielnie jest najłatwiejszy.  W tej metodzie rozpuszcza się  zawartość fiolki w 5ml wody sterylnej, pobiera się roztwór do strzykawki 5ml i nakłada igłę insulinową. Zastrzyk można wykonać samodzielnie np w żyłę znajdującą się na nodze w pobliżu kostki. Podawanie glutationu w ten sposób powinno trwać około 5 minut. Niektórzy dla dodatkowego bezpieczeństwa do 5 ml roztworu glutationu dodają 5ml soli fizjologicznej.

Dawkowanie różni się w zależności od celu. W przypadku ostrego zapalenia wątroby podaje się od jednej do dwuch fiolek dziennie przez około 30 dni. W Przypadku lekkiego zatrucia lub mocno zakrapianej imprezy można stosować jednorazowo 2 fiolki glutationu rozłożone na 2 dni. Profilaktycznie w celu usunięcia toksyn z organizmu stosuje się około jedną fiolkę co 2 tygodnie.

Jak zwiększyć poziom glutationu?

Istnieje kilka potencjalnych metod zwiększania poziomu glutationu w naszych komórkach. Można to osiągnąć poprzez bezpośrednie wprowadzenie glutationu do organizmu, na przykład poprzez infuzję dożylną, zastrzyk domięśniowy lub przez stosowanie prekursorów glutationu takich jak N-acetylocysteina.

Manipulując metabolizmem glutationu, możemy pomóc naszemu organizmowi w radzeniu sobie z różnymi schorzeniami, takimi jak zatrucia, cukrzyca, niewydolność nerek, ciężkie infekcje, stany zapalne płuc, choroby serca, rak i niedobory odporności. Dlatego utrzymanie zdrowego poziomu glutationu może być potencjalnie cennym podejściem uzupełniającym w leczeniu tych schorzeń.

إخلاء المسؤولية

تمت كتابة هذه المقالة للتثقيف والتوعية بالمادة التي تمت مناقشتها. من المهم ملاحظة أن المادة التي تمت مناقشتها هي مادة وليست منتجاً محدداً. تستند المعلومات الواردة في النص إلى الدراسات العلمية المتاحة وليس المقصود منها تقديم المشورة الطبية أو الترويج للتداوي الذاتي. ويُنصح القارئ باستشارة أخصائي صحي مؤهل لاتخاذ جميع القرارات الصحية والعلاجية.

المصادر:

1. Jefferies, H., Coster, J., Khalil, A., Bot, J., McCauley, R. D., & Hall, J. C. (2003). Glutathione. ANZ Journal of Surgery, 73(7), 517-522. https://onlinelibrary.wiley.com/doi/abs/10.1046/j.1445-1433.2003.02682.x
2. Exner R, Wessner B, Manhart N, Roth E. Therapeutic potential of glutathione. Wien Klin Wochenschr. 2000 Jul 28;112(14):610-6. PMID: 11008322. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/11008322/
3. Schauer RJ, Kalmuk S, Gerbes AL, Leiderer R, Meissner H, Schildberg FW, Messmer K, Bilzer M. Intravenous administration of glutathione protects parenchymal and non-parenchymal liver cells against reperfusion injury following rat liver transplantation. World J Gastroenterol. 2004 Mar 15;10(6):864-70. doi: 10.3748/wjg.v10.i6.864. PMID: 15040034; PMCID: PMC4726997. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4726997/
4. Schauer RJ, Gerbes AL, Vonier D, Meissner H, Michl P, Leiderer R, Schildberg FW, Messmer K, Bilzer M. Glutathione protects the rat liver against reperfusion injury after prolonged warm ischemia. Ann Surg. 2004 Feb;239(2):220-31. doi: 10.1097/01.sla.0000110321.64275.95. PMID: 14745330; PMCID: PMC1356215. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1356215/
5. Jollow, D. J., Mitchell, J. R., Zampaglione, N. A., & Gillette, J. R. (1974). Bromobenzene-induced liver necrosis. Protective role of glutathione and evidence for 3, 4-bromobenzene oxide as the hepatotoxic metabolite. Pharmacology, 11(3), 151-169. https://karger.com/pha/article-abstract/11/3/151/267297/Bromobenzene-Induced-Liver-Necrosis-Protective?redirectedFrom=fulltext
6. Santacroce G, Gentile A, Soriano S, Novelli A, Lenti MV, Di Sabatino A. Glutathione: Pharmacological aspects and implications for clinical use in non-alcoholic fatty liver disease. Front Med (Lausanne). 2023 Mar 22;10:1124275. doi: 10.3389/fmed.2023.1124275. PMID: 37035339; PMCID: PMC10075255. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC10075255/
7. Saitoh, T., Satoh, H., Nobuhara, M., Machii, M., Tanaka, T., Ohtani, H., … & Hayashi, H. (2011). Intravenous glutathione prevents renal oxidative stress after coronary angiography more effectively than oral N-acetylcysteine. Heart and vessels, 26, 465-472. https://link.springer.com/article/10.1007/s00380-010-0078-0
8. Li, S., Chen, J., Xie, P., Guo, X., Fan, H., Yu, D., … & Chen, L. (2015). The role of glutathione detoxification pathway in MCLR‐induced hepatotoxicity in SD rats. Environmental Toxicology, 30(12), 1470-1480. https://onlinelibrary.wiley.com/doi/abs/10.1002/tox.22017
9. Dringen, R., Brandmann, M., Hohnholt, M. C., & Blumrich, E. M. (2015). Glutathione-dependent detoxification processes in astrocytes. Neurochemical research, 40, 2570-2582. https://link.springer.com/article/10.1007/s11064-014-1481-1
10. Gharieb, M. M., & Gadd, G. M. (2004). Role of glutathione in detoxification of metal (loid) s by Saccharomyces cerevisiae. Biometals, 17, 183-188. https://link.springer.com/article/10.1023/B:BIOM.0000018402.22057.62
11. Ghezzi, P. (2011). Role of glutathione in immunity and inflammation in the lung. International journal of general medicine, 105-113. https://www.tandfonline.com/doi/full/10.2147/IJGM.S15618
12. Venketaraman, V., Millman, A., Salman, M., Swaminathan, S., Goetz, M., Lardizabal, A., … & Connell, N. D. (2008). Glutathione levels and immune responses in tuberculosis patients. Microbial pathogenesis, 44(3), 255-261. https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0882401007001295
13. Wendel, A., & Jaeschke, H. (1982). Drug-induced lipid peroxidation in mice—III: Glutathione content of liver, kidney and spleen after intravenous administration of free and liposomally entrapped glutathione. Biochemical pharmacology, 31(22), 3607-3611. https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/0006295282905834
14. Mirochnitchenko O, Weisbrot-Lefkowitz M, Reuhl K, Chen L, Yang C, Inouye M. Acetaminophen toxicity. Opposite effects of two forms of glutathione peroxidase. J Biol Chem. 1999 Apr 9;274(15):10349-55. doi: 10.1074/jbc.274.15.10349. PMID: 10187823. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/10187823/
15. Saito C, Zwingmann C, Jaeschke H. Novel mechanisms of protection against acetaminophen hepatotoxicity in mice by glutathione and N-acetylcysteine. Hepatology. 2010 Jan;51(1):246-54. doi: 10.1002/hep.23267. PMID: 19821517; PMCID: PMC2977522. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/19821517/#
16. Lauterburg BH, Velez ME. Glutathione deficiency in alcoholics: risk factor for paracetamol hepatotoxicity. Gut. 1988 Sep;29(9):1153-7. doi: 10.1136/gut.29.9.1153. PMID: 3197987; PMCID: PMC1434362. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/3197987/
17. https://jmscr.igmpublication.org/home/index.php/archive/136-volume-05-issue-03-march-2017/1940-role-of-intravenous-glutathione-in-alcoholic-hepatitis#abstract

18. Marini
    HR, Facchini BA, di Francia R, Freni J, Puzzolo D, Montella L, Facchini G,
    Ottaiano A, Berretta M, Minutoli L. Glutathione: Lights and Shadows in Cancer
    Patients. Biomedicines. 2023 Aug 8;11(8):2226. doi:
    10.3390/biomedicines11082226. PMID: 37626722; PMCID: PMC10452337. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC10452337/