Peptydy to krótkie łańcuchy aminokwasów, które mogą wpływać na różne funkcje w organizmie. W kontekście depresji, pewne peptydy mogą odgrywać kluczową rolę w modulacji nastroju i funkcji mózgu. Oto kilka sposobów, w jaki sposób peptydy mogą pomóc osobom z depresją:
- Modulacja Neuroprzekaźników: Peptydy mogą wpływać na poziomy i działanie neuroprzekaźników w mózgu, takich jak serotonina, dopamina i noradrenalina. Te neuroprzekaźniki odgrywają kluczową rolę w regulacji nastroju.
- Neuroprotekcja: Pewne peptydy mogą chronić neurony przed uszkodzeniami, co może być korzystne w kontekście chorób neurodegeneracyjnych lub stanów zapalnych, które mogą przyczyniać się do depresji.
- Stymulacja Neurogenezji: Niektóre peptydy mogą promować tworzenie nowych neuronów, zwłaszcza w hipokampie, obszarze mózgu związanym z pamięcią i nastrojem. Zaburzenia w tej okolicy były obserwowane u pacjentów z depresją.
- Redukcja Stanu Zapalnego: Depresja bywa czasami powiązana ze stanami zapalnymi w mózgu. Pewne peptydy mogą działać przeciwzapalnie, co może pomóc w leczeniu depresji.
- Modulacja Układu Hormonalnego: Peptydy mogą wpływać na układ hormonalny, w tym na poziomy kortyzolu, hormonu związanego ze stresem. Zbyt wysoki poziom kortyzolu przez dłuższy czas może przyczyniać się do objawów depresji.
- Poprawa Plastyczności Synaptycznej: Peptydy mogą wpływać na plastyczność synaptyczną, co oznacza zdolność neuronów do formowania nowych połączeń. Poprawa tej plastyczności może pomóc w leczeniu depresji.
- Zastosowanie w Terapii: Peptydy, takie jak ketamina (technicznie jest to mała cząsteczka, ale działa podobnie do peptydów w kontekście depresji), są badane jako potencjalne leki przeciwdepresyjne. Ketamina, w niskich dawkach, wykazała obiecujące wyniki w leczeniu opornych na leczenie form depresji.
Jednak ważne jest, aby pamiętać, że choć peptydy mogą oferować obiecujące podejścia do leczenia depresji, nie wszystkie peptydy są bezpieczne lub skuteczne dla wszystkich pacjentów. Zawsze ważne jest konsultowanie się z lekarzem przed rozpoczęciem jakiejkolwiek terapii.
Wyświetlanie jednego wyniku
Co to jest depresja?
Depresja to poważne zaburzenie psychiczne charakteryzujące się głębokim uczuciem smutku, beznadziei, utratą zainteresowań, energii i motywacji. Osoby cierpiące na depresję często odczuwają uczucie pustki i niezdolność do cieszenia się życiem, doświadczają często stanów lękowych. To stan, który może wpływać na funkcjonowanie codzienne, relacje społeczne i zdrowie ogólne.
Jakie są przyczyny depresji?
- Nadmierny stres
- Przeżyte traumy
- Brak ruchu
- Przewlekłe stany zapalne
- Toksyczni ludzie
- Zatrucia np neurotoksynami
- Niedobory składników pokarmowych
- Dysfunkcyjne myślenie (samosabotaż)
- Brak kontaktów między ludzkich
- Niska plastyczność neuronalna
- Choroby układu odpornościowego
- Używki
Jak to wygląda z perspektywy chemi mózgu?
Wyżej wymienione przyczyny wpływają na regulację neuroprzekaźników w mózgu, między innymi na serotoninę, dopaminę, acetylocholinę, gaba i glutaminę. Aby czuć się dobrze niezmiernie ważne jest aby mieć zachowaną równowagę pomiędzy tymi neuroprzekaźnikami. Za duże lub za małe poziomy będą powodować złe samopoczucie i różne objawy.
Jak zbadać poziomy neuroprzekaźników?
Niestety nie ma badania na poziomy neuroprzekaźników, nie jesteśmy w stanie udać się do laboratorium, pobrać krwi i sprawdzić ich poziomów. Dlatego tak ciężko uświadomić sobie, że nasz problem może leżeć właśnie w rozregulowanym układzie nerwowym.
Jedynym sposobem na zdiagnozowanie, czy dany neuroprzekaźnik znajduje się w równowadze to posiadanie szczegółowej wiedzy jak dany neuroprzekaźnik działa i jakie objawy występują w przypadku nadmiaru lub w przypadku jego niedoboru. Następnie można za pomocą różnych metod spróbować go obniżyć lub podwyższyć obserwując reakcję i wyciągając wnioski.
Serotonina
To tak zwany hormon szczęścia. Jego niedobór często objawia się stanami lękowymi, apatią, ciągłym zastanawianiem się nad sensem życia, problemami ze snem i koncentracją. Poprostu przy niskich poziomach nie czujemy się dobrze sami ze sobą, odczuwamy brak satysfakcji i bezpieczeństwa.
Z naszego doświadczenia serotonina najczęściej jest obniżona z powodu przewlekłego stresu lub przeżytych traum.
Aby podnieść poziom serotoniny należy działać wielokierunkowo. Przedewszystkim należy pozbyć się przyczyny, a przynajmniej dążyć do jej pozbycia. W sytuacji, gdy ciągle jesteśmy narażeni na czynniki ją obniżające można suplementować tryptofan. Tryptofan to aminokwas występujący w jedzeniu, jest prekursorem serotoniny. Niektóre badania mówią o suplementacji nawet do 6 gram dziennie przy ciężkiej depresji. My uważamy, że u większości o 500 mg do 1,5g dziennie będzie wystarczająco. Tryptofan spożywany wieczorem dodatkowo zamieni się w melatoninę i umożliwi nam głęboki sen. Przykładowy sposób suplementacji to 500mg w południe i 1g zaraz przed pójściem spać. Nie należy przyjmować więcej niż 1 g na raz. Zaleca się rozpocząć od najmniejszej dawki i obserwować działanie. Do naszego jadłospisu możemy dodać banany, które pozytywnie wpływają na nastój.
Tryptofan pomoże podnieść ogólne stężenie serotoniny w organiźmie. Dodatkowo można zastosować peptyd Bpc 157, który zwiększa stężenie serotoniny w poszczególnych obszarach mózgu. Peptyd Bpc 157 ma wpływ także na inne neuroprzekaźniki, które wpływają na samopoczucie i będą opisane poniżej.
Nadmiar serotoniny też ma negatywny wpływ na nasze zdrowie. Najczęstsze objawy to ślinotok, stan niepokuju i splątania, biegunka. Nadmiar serotoniny najczęściej występuje po przyjęciu zbyt dużej dawki leków antydepresyjnych. Proszę pamiętać tryptofanu nie można przyjmować razem z lekami antydepresyjnymi, może to spowodować zbyt wysokie jej poziomy. Zbyt wysokie stymulowanie serotoniny może obniżyć poziom dopaminy, dla tego, gdy poczujemy niedobór dopaminy należy włączyć do suplementacji substancje, które pomogą podnieść jej poziom.
Dopamina
Dopamina to neuroprzekaźnik, który pełni istotną rolę w regulacji różnych funkcji mózgu, w tym w kontroli ruchu, nagrodzie, motywacji, nastroju i funkcjach poznawczych.
Prosto mówiąc dopaminę czujemy kiedy robimy rzeczy przyjemne np jemy czekoladę, uprawiamy sex, lub oglądamy ulubiony serial. Jest to uczucie ekscytacji, które mówi nam kontynuj, nie przestawaj, jest fajnie. Dopamina głównie odpowiada za nasze chęci do życia, libido, sprawia, że jesteśmy aktywni a praca przychodzi nam łatwo. Objawy niedoboru to brak motywacji, problemy z ruchem (nie chce się nam ruszyć, wstręt do ruchu), niskie libido, brak radości lub ekscytacji z rzeczy które robimy.
W dzisiejszych czasach przyczyn obniżających poziomy dopaminy jest wiele i potrzeba wiele dyscypliny i wiedzy aby się ich pozbyć z tego powodu jest to jeden z cięższych neuroprzekaźników do regulacji.
Do głównych przyczyn obniżających poziom dopaminy należy ciągłe bodźcowanie się, czyli wielogodzinne przeglądanie socialmediów (najgorszy jest tiktok). Setki lat temu człowiek nie przeżywał tylu bodźców co dziś może mu zapewnić smarfon. Tutaj pomocne okazuje się usunięcie socialmediów z telefonu i przeglądanie ich tylko na laptopie. Kolejną przyczyną jest oglądanie pornografi (nie mylić z masturbacją, ona nie ma udowodnionego złego wpływu), to wykorzystuje całe twoje zasoby dopaminy i sprawia, że jesteśmy dużo mniej produktywni i mniej zmotywowani. Z innych przyczyn niedoboru dopaminy można wymienić: choroba parkinsona, nie właściwa dieta, uwarunkowania genetyczne, stres, adhd, przeżyte traumy.
Przyczyną o której nie można zapomnieć to wszelkiego rodzaju używki w tym amfetamina, kokaina i alkohol. Każdy z nich chwilowo znacznie zwiększa na poziomy dopaminy sprawiając, że czujemy się świetnie, ale długoterminowo powodują obniżenie się dopaminy. Często nawet po długim czasię ona sama nie wróci do poziomów wyjściowych i należy świadomie nad nią popracować. Znaczne podbijanie krótkoterminowo dopaminy używkami doprowadza do obniżenia serotoniny, dlatego po pijackich imprezach, korzystaniu z amfetaminy można mieć w następnych dniach stany lękowe i czarnowidztwo.
Dopaminę możemy podnieść likwidując przyczyny. Można rozpocząć suplementację l tyrozyną, która jest prekursorem dopaminy, do tego możemy dodać Selank, który dodatkowo działa przeciwlękowo, wspiera układ nerwowy i pozytywnie wpływa na pamięć. Mocnym środkiem, który może podstymulować receptory dopaminy jest Noopept, aby bezpiecznie stosować noopept należy również zrozumieć działanie kolejnego neuroprzekaźnika acetylocholiny, o którym będzie później. Dopaminę należy również stymulować naturalnie poprzez dodanie minimum 1,5 godzinnej jednostki ruchu co drugi dzień. Wyjątkowo dobrze działa również morsowanie lub zimne prysznice. Podnoszą one poziom dopaminy na około 3 godziny po kontakcie z zimnem. My zimnych prysznoców nie lubimy, wolimy wejść do lodowatej beczki z wodą, nie ma tego uczucia, że chcemy przestać.
Acetylocholina
Acetylocholina to neurotransmiter, który odgrywa istotną rolę w przekazywaniu sygnałów między neuronami w układzie nerwowym, zarówno w ośrodkowym układzie nerwowym (mózg) jak i obwodowym układzie nerwowym (nerwy). Pełni ona wiele funkcji, w tym kontrolę mięśni, regulację pamięci, uwagi, snu, nastroju oraz funkcji poznawczych.
Objawy niedoboru acetylocholiny mogą różnić się w zależności od obszaru mózgu i konkretnych szlaków cholinergicznych, które są zaangażowane, ale mogą obejmować:
- Problemy z pamięcią i funkcjami poznawczymi: Acetylocholina odgrywa istotną rolę w procesach pamięciowych i funkcjach poznawczych. Niedobór acetylocholiny może prowadzić do trudności z koncentracją, zapamiętywaniem informacji, pogorszeniem funkcji poznawczych i spadkiem zdolności uczenia się.
- Zaburzenia snu: Niedobór acetylocholiny może wpływać na zaburzenia snu, takie jak problemy ze zasypianiem, utrzymaniem snu i jakością snu.
- Osłabienie mięśni: Niedobór acetylocholiny w układzie nerwowym odpowiedzialnym za kontrolę mięśni może prowadzić do osłabienia mięśni i trudności w koordynacji ruchowej. , spowolniona perystaltyka jelit i wolne trawienie oraz brak apetytu. Wysokie tętno i niskie ciśnienie.
Przyczyny niedoboru acetylocholiny mogą być różnorodne i zależą od konkretnego zaburzenia lub sytuacji. Oto kilka czynników, które mogą przyczyniać się do niedoboru acetylocholiny:
- Choroba Alzheimera: Choroba Alzheimera jest związana z postępującym spadkiem poziomu acetylocholiny w mózgu. Jest to wynik degeneracji neuronów odpowiedzialnych za produkcję i uwalnianie acetylocholiny.
- Zaburzenia neurologiczne: Niedobór acetylocholiny może występować w wyniku innych zaburzeń neurologicznych, takich jak stwardnienie rozsiane, choroba Parkinsona i zaburzenia neuronalne związane z wiekiem.
- Stany zapalne: Stres oksydacyjny, który jest wynikiem nadmiernej ilości reaktywnych form tlenu w organizmie, może prowadzić do uszkodzenia neuronów i spadku produkcji acetylocholiny.
- Niewłaściwa dieta: Dieta uboga w składniki odżywcze niezbędne do produkcji acetylocholiny, takie jak cholina i witaminy z grupy B, może przyczynić się do niedoboru acetylocholiny.
- Zaburzenia hormonalne: Niektóre zaburzenia hormonalne, takie jak niedoczynność tarczycy, mogą wpływać na poziom acetylocholiny w mózgu.
- Niektóre leki: Niektóre leki, takie jak niektóre leki przeciwlękowe, przeciwpadaczkowe i leki stosowane w leczeniu choroby Parkinsona, mogą wpływać na produkcję i uwalnianie acetylocholiny.Starzenie się: Wraz z wiekiem dochodzi do naturalnego spadku poziomu acetylocholiny w mózgu, co może prowadzić do pogorszenia funkcji poznawczych.
Aby zwiększyć poziom acetylocholiny należy zadbać o odpowiednią ilość witamin b w diecie lub stosować suplement b complex. Swietnym sposobem jest suplementacja prekursora acetylocholiny, czyli choliny np w postaci suplementy alfa GPC. Noopept będzie znakomicie stymulował receptory acetylocholiny, ale należy rozpoczynać od minimalnych dawek, aby niedoprowadzić do jej nadmiaru. Warto wspomnieć, że nasz mózg należy ćwiczyć. Ciągłe rozwiązywanie łamigłówek i problemów pomoże utrzymać odpowiednie poziomy acetylocholiny.
Objawy nadmiaru acetylocholiny mogą się różnić w zależności od obszaru mózgu i szlaków cholinergicznych, ale mogą obejmować:
- Zaburzenia ruchu: W niektórych przypadkach nadmiar acetylocholiny może prowadzić do skurczów mięśni, drżenia, spastyczności i niekontrolowanych ruchów. Może zwiększyć ciśnienie krwi.
- Nadmierne pobudzenie: Nadmiar acetylocholiny może powodować nadmierne pobudzenie, niepokój, drażliwość i trudności z utrzymaniem spokoju.
- Zaburzenia snu: Nadmiar acetylocholiny może wpływać na zaburzenia snu, takie jak bezsenność lub nadmierną senność.
- Aby obniżyć poziom acetylocholiny można zastosować skopolaminę dostępną w aptece.Odpowiedni poziom acetylocholiny zapewni nam bystry umysł i skupienie, ale trzeba uważać, w nadmiarze będziemy mieć stany lękowe i bezsenność.
Gaba
GABA, czyli kwas gamma-aminomasłowy, jest neuroprzekaźnikiem hamującym, który pełni istotną rolę w regulacji aktywności neuronalnej w układzie nerwowym. GABA działa na receptory GABA w mózgu i obniża pobudzenie neuronalne, przyczyniając się do relaksacji, redukcji lęku i regulacji snu.
Przyczyny niedoboru GABA mogą być różnorodne. Oto kilka czynników, które mogą przyczyniać się do niedoboru GABA:
- Genetyka: Niektóre osoby mogą mieć genetyczne predyspozycje do niższego poziomu GABA w mózgu.
- Niewłaściwa dieta: Brak odpowiednich składników odżywczych, takich jak witaminy i minerały, które są niezbędne do produkcji GABA, może przyczynić się do niedoboru tego neuroprzekaźnika.
- Zaburzenia neurologiczne: Niektóre zaburzenia neurologiczne, takie jak padaczka i niektóre schorzenia neurodegeneracyjne, mogą prowadzić do obniżonego poziomu GABA w mózgu.
- Uzależnienie od substancji: Uzależnienie od substancji, takich jak alkohol i benzodiazepiny, może wpływać na obniżenie naturalnej produkcji GABA w mózgu.
- Stres i niepokój: Wysoki poziom stresu i niepokoju może wpływać na obniżenie poziomu GABA w mózgu.
Objawy niedoboru GABA mogą obejmować:
- Lęk i niepokój: Niedobór GABA może prowadzić do zwiększonego lęku, chronicznego niepokoju i trudności w regulacji emocji.
- Trudności z odpoczynkiem: Niedobór GABA może wpływać na jakość snu, prowadząc do problemów z zasypianiem, utrzymaniem snu i nieodpoczęcia.
- Zwiększona podatność na stres: GABA odgrywa istotną rolę w regulacji reakcji na stres. Niedobór GABA może prowadzić do zwiększonej wrażliwości na stres oraz trudności w jego radzeniu sobie.
- Zaburzenia nastroju: Niedobór GABA może wpływać na regulację nastroju, co może objawiać się jako depresja, wahania nastroju i uczucie przygnębienia.
Poziom Gaba można podnieść zaparzając sobie bardzo mocną herbatę z melisy lub suplementując jej ekstrakt. Bardzo nobrym peptydem podnoszącym poziomy Gaba jest peptyd Bpc 157, stosowanie bpc 157 oprócz właściwości regeneracyjnych pozwala dzięki podniesieniu poziomu gaba na głęboki relaks i odpoczynek.
Nadmiar GABA (kwasu gamma-aminomasłowego) w mózgu jest stosunkowo rzadkim zjawiskiem, ale może występować w niektórych przypadkach. Przyczyny nadmiaru GABA mogą obejmować:
- Zaburzenia metaboliczne: Niektóre rzadkie zaburzenia metaboliczne mogą prowadzić do nadmiernego gromadzenia się GABA w organizmie. Przykładem takiego zaburzenia jest niedobór enzymu GABA-transaminazy.
- Używanie niektórych leków: Niektóre leki przeciwdrgawkowe, które zwiększają aktywność GABA w mózgu, mogą prowadzić do nadmiaru GABA. Przykładem takiego leku jest gabapentyna.
Objawy nadmiaru GABA mogą być różne, ale mogą obejmować:
- Senność i zmęczenie: Nadmiar GABA może powodować senność, ospałość i uczucie ogólnego zmęczenia.
- Zaburzenia koordynacji ruchowej: W niektórych przypadkach nadmiar GABA może wpływać na funkcje motoryczne, prowadząc do zaburzeń koordynacji ruchowej, trudności w utrzymaniu równowagi i osłabienia siły mięśniowej.
- Zmniejszona czujność i koncentracja: Nadmiar GABA może wpływać na czujność i koncentrację, powodując uczucie zamroczenia, trudności w skupieniu uwagi i spowolnienie myślenia.
- Zaburzenia pamięci: W niektórych przypadkach nadmiar GABA może wpływać na funkcje poznawcze, w tym na pamięć. Może to prowadzić do trudności w zapamiętywaniu informacji i utrzymaniu skupienia uwagi.
- Depresja i apatia: W niektórych przypadkach nadmiar GABA może powodować stany depresyjne, obniżenie nastroju i uczucie apatii.
Glutaminian
Glutaminian to sól kwasu glutaminowego, który jest jednym z najważniejszych neuroprzekaźników w mózgu. Pełni on istotną rolę w transmisji sygnałów między neuronami. Glutaminian jest zaangażowany w wiele procesów, takich jak funkcje poznawcze, uczenie się, pamięć i regulacja nastroju.
Przyczyny niedoboru glutaminianu mogą być związane z różnymi czynnikami. Oto kilka z nich:
- Niewłaściwa dieta: Dieta uboga w białko i aminokwasy, zwłaszcza glutaminian, może przyczynić się do niedoboru tego neuroprzekaźnika. Żywność bogata w glutaminian obejmuje mięso, ryby, nabiał, jaja, orzechy, nasiona i rośliny strączkowe.
- Zaburzenia metaboliczne: Rzadkie zaburzenia metaboliczne, takie jak niedobór enzymów odpowiedzialnych za syntezę lub degradację glutaminianu, mogą prowadzić do niedoboru tego neuroprzekaźnika.
Objawy niedoboru glutaminianu nie są dobrze zdefiniowane, ponieważ jest to złożony układ neurochemiczny, a niedobór glutaminianu często wiąże się z innymi zaburzeniami neurologicznymi. Jednakże, niedobór glutaminianu może być związany z pewnymi objawami, takimi jak:
- Zaburzenia nastroju: Niedobór glutaminianu może wpływać na równowagę neuroprzekaźników w mózgu, co może prowadzić do wahania nastroju, podatności na depresję i problemy z regulacją emocji.
- Zaburzenia poznawcze: Glutaminian odgrywa istotną rolę w procesach poznawczych, takich jak uczenie się i pamięć. Niedobór glutaminianu może wpływać na funkcje poznawcze, prowadząc do problemów z koncentracją, pamięcią i myśleniem.
Ważne jest, aby zauważyć, że niedobór glutaminianu często jest związany z innymi zaburzeniami neurologicznymi, takimi jak choroby neurodegeneracyjne i zaburzenia psychiczne.
Nadmiary glutaminianu
Nadmiar glutaminianu, znany również jako zespół nadmiernego pobudzenia glutaminianowego (ang. glutamate excitotoxicity), może wystąpić w sytuacjach, gdy poziom tego neuroprzekaźnika jest zbyt wysoki lub gdy jego działanie jest niekontrolowane.
Nadmiar glutaminianu może być szkodliwy dla komórek nerwowych i może prowadzić do ich uszkodzenia. Przyczyny nadmiaru glutaminianu mogą obejmować:
- Urazy mózgu: Urazy mózgu, takie jak urazy pourazowe lub wstrząśnienia mózgu, mogą prowadzić do nadmiernego uwalniania glutaminianu w mózgu i mogą wpływać na równowagę neuroprzekaźników.
- Niedotlenienie mózgu: Niedotlenienie mózgu, które występuje w wyniku udaru, zatrzymania akcji serca lub innych poważnych schorzeń, może prowadzić do nadmiernego uwalniania glutaminianu i zwiększonego ryzyka uszkodzenia komórek nerwowych.
- Narkotyki i leki: Niektóre narkotyki i leki, takie jak amfetaminy i niektóre leki przeciwpadaczkowe, mogą wpływać na uwalnianie i działanie glutaminianu, co może prowadzić do nadmiaru tego neuroprzekaźnika.
Objawy nadmiaru glutaminianu mogą być różne i zależą od stopnia i obszaru uszkodzenia komórek nerwowych. Objawy mogą obejmować:
- Objawy neurologiczne: Nadmiar glutaminianu może prowadzić do objawów neurologicznych, takich jak drgawki, zaburzenia równowagi, trudności w koordynacji ruchowej, drżenie, zaburzenia mowy i zmiany zachowania.
- Uszkodzenie komórek nerwowych: Nadmiar glutaminianu może uszkadzać komórki nerwowe i prowadzić do ich śmierci. To może prowadzić do postępujących objawów, takich jak pogorszenie funkcji poznawczych, utrata pamięci i zmniejszenie funkcji motorycznych.
- Zaburzenia nastroju: Nadmiar glutaminianu może wpływać na równowagę neuroprzekaźników, co może prowadzić do zmian nastroju, takich jak lęki, depresja, nadmierne pobudzenie i drażliwość.
Noopept zmniejsza neurotoksyczność spowodowaną nadmiarem wapnia, glutaminianu i wolnych rodników.
BDNF
BDNF (Brain-Derived Neurotrophic Factor) jest białkiem neurotroficznym, które odgrywa ważną rolę w rozwoju, wzroście, i przetrwaniu komórek nerwowych w mózgu. BDNF pełni również istotną funkcję w regulacji plastyczności synaptycznej, czyli zdolności mózgu do tworzenia nowych połączeń między neuronami.
Wiele badań sugeruje, że obniżone poziomy BDNF mogą odgrywać rolę w patogenezie depresji.
Istnieje wiele dowodów sugerujących, że depresja może prowadzić do zmniejszenia wydzielania BDNF. Depresja może wpływać na funkcjonowanie układu nerwowego, co prowadzi do zmniejszonej ekspresji genów BDNF. Zmniejszenie poziomów BDNF może mieć negatywny wpływ na plastyczność synaptyczną, co może przyczyniać się do objawów depresji.
Semax jest peptydem, który podnosi BDNF, jednocześnie ma działanie neuroprotekcyjne i poprawiające koncentrację.
Nasza psychika
Co ciekawe na poziomy neurotransmiterów może wpływać sposób w jaki myslimy, w szczególności na serotoninę i dopaminę, dlatego nieodłączną częścią radzenia sobie z depresją jest praca nad własnym umysłem, czy to przez terapię, czy czytanie książek psychologicznych, które pomogą się nam pozbyć zachowań destrukcyjnych. Tutaj polecamy zasubskrybować kanał Rafała Mazura – Zen jaskiniowca i puszczać sobie jeden film na youtubie dziennie w drodze do pracy, po kilku miesiącach gwarantujemy zmianę myślenia na lepsze.
Podsumowanie
Walka z depresją to bardzo ciężkie i kompleksowe działanie, które wymaga wiedzy i dbałości o szczegóły. Depresja definitywnie jest do pokonania, ten artykuł pisze osoba, która przechodziła przez depresję ponad rok i wie jak źle można się czuć. Na szczęście dzięki poszukiwaniu wiedzy znalazła odpowiednie rozwiązania i teraz jest w pełni zdrowa i pomogła już wielu innym osobom.
Nie poddawaj się, bardzo ważna jest odpowiednia diagnoza i potem próby przywrócenia balansu. Mamy nadzieję, że teraz bardziej rozumiesz mechanizmy odpowiadające za depresję i jesteś bliżej do rozwiązania swojego problemu.