Home 1

De meeste peptiden hebben een systemisch effect, zoals bpc 157. Dit betekent dat ze zich door het hele lichaam verspreiden en een specifiek effect op het lichaam hebben als ze eenmaal in de bloedbaan terechtkomen. Sommige neuropeptiden, zoals Semax of Selank, moeten niet alleen in de bloedbaan terechtkomen, maar moeten ook de hersenen bereiken om hun volledige potentieel te ontwikkelen. Dit betekent dat ze de bloed-hersenbarrière moeten passeren.

Ja, de toedieningsroute beïnvloedt hoeveel peptide er in de bloedbaan terechtkomt en dit heeft een directe invloed op de werkzaamheid. De toedieningsroute beïnvloedt ook hoeveel van het peptide rechtstreeks naar de hersenen gaat.

Peptiden worden toegediend via injectie, neusspray, oraal en soms in de vorm van huidcrèmes.

In de meeste gevallen is de injecteerbare vorm het meest effectief als we het hele lichaam willen beïnvloeden. Door de peptide op deze manier toe te dienen komt de hele dosis in de bloedbaan terecht, maar onderzoeken tonen aan dat neuropeptiden zoals Semax of Selank, die vooral de hersenen moeten bereiken, beter intranasaal dan via injectie toegediend kunnen worden, omdat ze dezelfde werkzaamheid hebben. De injecteerbare vorm is effectief, maar sommige mensen die niet van injecties houden, vinden het omslachtig. Als de peptide van geschikte kwaliteit is en de injectie vakkundig wordt uitgevoerd, is het ook een veilige toedieningsmethode.

Peptiden zoals Semax en Selank zijn speciaal ontwikkeld om via de neus te worden toegediend. Onderzoeken tonen aan dat ze dezelfde werkzaamheid hebben als injecties, dus het is niet nodig om jezelf te prikken. Intranasale toediening van peptiden helpt de peptiden om de bloed-hersenbarrière gemakkelijker te omzeilen en sneller de hersenen te bereiken, waar ze hun werking moeten beginnen. De werkzaamheid van intranasale toediening hangt af van de vraag of de peptiden erin slagen om door de wanden van het neusslijmvlies heen in de bloedbaan te komen. De belangrijkste factor die hierop van invloed is, is het molecuulgewicht van de peptide: hoe kleiner, hoe gemakkelijker de molecule wordt geabsorbeerd. Het Semax peptide heeft een molecuulgewicht van 751 Da. De molecule is klein genoeg om door het lichaam te worden geabsorbeerd. Onderzoeken naar Semax dat intranasaal wordt toegediend hebben aangetoond dat het een positief effect heeft op zowel de hersenen als op de behandeling van maagzweren, wat bewijst dat deze peptide die intranasaal wordt toegediend ook een systemisch effect heeft. Hieronder staan de molecuulgewichten van de afzonderlijke peptiden: GHK-Cu (Glycyl-Histidyl-Lysine-Copper): Het molecuulgewicht is ongeveer 441 dalton. BPC 157 (Body Protection Compound 157): Het molecuulgewicht is ongeveer 1419 dalton. Epitalon (Ala-Glu-Asp-Gly): Molecuulgewicht is ongeveer 390 dalton. KPV (Lys-Pro-Val): Molecuulgewicht ongeveer 328 dalton. Selank (Thr-Lys-Pro-Arg-Pro-Gly-Pro): Het molecuulgewicht is ongeveer 751 dalton Opgemerkt kan worden dat het molecuulgewicht van deze peptiden lager is dan Semax, waardoor intranasale absorptie mogelijk is. De massa van Bpc 157 is groter, waardoor het peptide iets minder goed geabsorbeerd wordt, maar wees gerust er zijn manieren om dit te omzeilen, die hieronder besproken zullen worden. Een andere factor die bepaalt of een peptide via de neus in de bloedbaan wordt opgenomen, is de stabiliteit ervan in de neusholte. Vooral peptiden met een hoger moleculair gewicht hebben moeite met absorberen en doen er langer over om dat te doen. In de neusholte worden ze blootgesteld aan enzymen die ze afbreken. Peptiden zoals Semax of Selank worden snel genoeg geabsorbeerd om niet beschadigd te raken voor ze worden opgenomen, wat uit onderzoek blijkt. Peptiden met een hogere massa zoals bpc 157 worden langzamer geabsorbeerd, dus het is de moeite waard om in dit geval een stabielere zoutvorm te kiezen voor intranasale toediening, zoals Arg-zout. Hierdoor kan het peptide lang in de neusholte blijven zonder het te beschadigen. Daarnaast kunnen zogenaamde enhancers worden gebruikt, stoffen die de penetratie van andere stoffen door de huid vergemakkelijken. Een van de meest effectieve is DMSO. DMSO ontzegelt tijdelijk de structuur van de huid of het slijmvlies en zorgt ervoor dat stoffen het lichaam kunnen binnendringen die normaal niet zouden worden opgenomen. Dit betekent bijvoorbeeld dat het arg salt peptide Bpc 157 opgelost in zoutoplossing met 3% DMSO lange tijd in de neusholte kan blijven zonder af te breken en gemakkelijk in de bloedbaan kan worden opgenomen. De werkzaamheid van deze oplossing kan voor zichzelf worden getest. Wanneer het op deze manier wordt toegediend, begint de peptide binnen enkele minuten in te werken op GABA-receptoren, wat een gevoel van ontspanning opwekt. Dit is het bewijs dat de peptide is opgenomen en werkt. De voordelen van de peptide neusspray zijn het gebruiksgemak en de lage prijs van het product.

De belangrijkste factor die de werkzaamheid van deze toedieningsvorm beïnvloedt, is de stabiliteit van het peptide in maagsap. De standaardvorm van bpc 157 peptide, d.w.z. bpc 157 acetaat, wordt bijvoorbeeld snel afgebroken en niet geabsorbeerd. Om orale toediening effectief te laten zijn, moet het peptide op de juiste manier worden beschermd. Dit kan gedaan worden door het type zout te veranderen in bijvoorbeeld arg zout. Hierdoor blijft het Bpc 157 peptide stabiel in de maag bij een pH boven de 3. Bij een pH onder de 3 wordt het echter afgebroken. Er kunnen ook speciale beschermende capsules worden gebruikt, die het peptide alleen in de darm vrijgeven. Met deze veranderingen zal deze toedieningsvorm effectief zijn. Het nadeel van deze oplossing is de prijs van het product; zo'n peptide zal tot vijf keer duurder zijn dan in intranasale vorm, en intranasale toediening met absorptieversterkers en een voldoende stabiel zout is zo effectief dat het kosteneffectiever is om bpc 157 spray te kopen.

Peptiden in de vorm van een crème werken niet systemisch maar plaatselijk. Dat wil zeggen dat je bijvoorbeeld een kpv peptide kunt kopen en deze op de gesensibiliseerde huid kunt sprayen of smeren. Dit helpt om ontstekingen te verlichten en de huid sneller te regenereren.

Als het peptide hetzelfde is, bijvoorbeeld bpc 157, maar in een andere vorm, betekent dit dat het hetzelfde aminogram heeft, d.w.z. dat het hetzelfde effect heeft. Een andere samenstelling van hetzelfde peptide beïnvloedt de stabiliteit. Bijvoorbeeld bpc 157 acetaat, d.w.z. in acetaatvorm, is stabiel genoeg om in poedervorm bij kamertemperatuur te blijven, maar eenmaal opgelost moet het in de koelkast worden bewaard om afbraak te voorkomen. Een dergelijk peptide is stabiel genoeg voor injectie, maar voor oraal gebruik is het niet meer geschikt. Bpc 157 in arg zout is ook stabiel bij kamertemperatuur als het is opgelost in water. Het vertoont stabiliteit in maagsappen boven pH 3. Bij het toedienen van peptiden is het belangrijk om de juiste verbinding voor de toedieningswijze te kiezen, zodat het peptide stabiel is.

Het volume van het peptide hangt af van het vriesdroogproces. Bijvoorbeeld 60 mg peptide kan veel of weinig ruimte innemen. Dit is irrelevant als het gaat om de effectiviteit van de peptide.