Deze peptide verhoogt het libido bij zowel mannen als vrouwen door in te werken op het zenuwstelsel, wat een voordeel is ten opzichte van andere middelen die voornamelijk de bloedstroom in de organen verhogen.
1,8 mg door subcutane injectie eenmaal daags, tot maximaal 8 keer per maand.
7,5 mg neusspray eenmaal daags tot maximaal 8 keer per maand.
Ze zijn niet gevaarlijk en gaan snel over, maar ze kunnen wel hinderlijk zijn. De meest voorkomende is misselijkheid gedurende enige tijd na het aanbrengen. Zie het gedeelte "bijwerkingen" voor meer informatie.
PT-141, ook bekend als Bremelanotide, is een cyclisch heptapeptide lactam-analoog van α-melanocyten stimulerend hormoon (α-MSH). Het is goedgekeurd door de Food and Drug Administration (FDA) voor de behandeling van hypoactieve seksuele verlangensstoornis (HSDD) bij premenopauzale vrouwen. De aminozuursequentie is Ac-Nle-cyclo [Asp-His-D-Phe-Arg-Trp-Lys]-OH en staat ook bekend onder de basisnaam cyclo-Ac-[Nle4, Asp5, D-Phe7, Lys10] α-MSH-(4-10) [1, 2].
Bremelanotide werkt door het activeren van melanocortinereceptoren (MC4R) in de hersenen, die een rol spelen bij seksuele reacties. Deze receptoren spelen een belangrijke rol bij seksuele reacties [1]. Wanneer het wordt geactiveerd, verandert het de hersenbanen om het seksuele verlangen en de opwinding te verbeteren. Het moduleert dopaminerge banen in de hersenen die betrokken zijn bij seksueel verlangen en opwinding. Voor mannen helpt Bremelanotide bij de behandeling van erectiestoornissen door de bloedtoevoer naar de genitaliën te vergroten. Voor vrouwen helpt het de chemische stoffen in de hersenen in balans te brengen om het seksuele verlangen te vergroten.
Onderzoeken hebben aangetoond dat het seksueel verlangen verhoogt en angst vermindert die gepaard gaat met seksuele interacties, hoewel het niet is goedgekeurd voor gebruik bij mannen, ondanks de potentiële voordelen voor een laag libido en erectieproblemen. PT-141 (Bremelanotide) is niet voor iedereen geschikt. Mensen met ongecontroleerde hoge bloeddruk of hartaandoeningen moeten het vermijden. Het kan ook een tijdelijke verhoging van de bloeddruk en een donkerder wordende huid veroorzaken. De gebruikelijke dosis is 1,75 mg geïnjecteerd in de buik of dij, minimaal 45 minuten voor de seksuele activiteit, of 7,5 mg intranasaal. Het is belangrijk om niet meer dan één dosis per 24 uur te nemen of meer dan acht doses per maand [1, 2].
Bremelanotide (PT-141) voor vrouwen
Hypoactieve seksuele verlangensstoornis (HSDD) treft bijna zes miljoen premenopauzale vrouwen en de beschikbaarheid van effectieve behandelingen is relatief recent.
Studies hebben significante seksuele gezondheidsvoordelen aangetoond voor vrouwen met HSDD. Meer recentelijk hebben Simon et al. (2019) een langetermijnonderzoek uitgevoerd waarin bremelanotide (PT 141) werd geëvalueerd in een dosis van 1,75 mg subcutaan naar behoefte [3]. Ze evalueerden 684 deelnemers gedurende een verlenging van 52 weken na een basislijnfase van 24 weken. Opmerkelijk is dat bremelanotide het seksuele verlangen aanzienlijk verbeterde, waarbij de scores op de Female Sexual Function Index en de Female Sexual Distress Scale een grotere verbetering lieten zien dan placebo.
Veel voorkomende bijwerkingen waren echter misselijkheid, blozen en hoofdpijn, waarbij misselijkheid het ernstigst was. Deze resultaten suggereren dat bremelanotide een aanhoudende verbetering van de symptomen geeft zonder nieuwe veiligheidsproblemen. In een andere studie onderzochten Clayton et al. (2016) de werkzaamheid van bremelanotide in een gerandomiseerde, dubbelblinde, placebogecontroleerde fase 3-studie [4]. In deze studie dienden premenopauzale vrouwen naar behoefte zelf doses van 0,75, 1,25 of 1,75 mg toe.
De resultaten toonden significante verbeteringen in bevredigende seksuele gebeurtenissen per maand (+0,7 vs. +0,2, p = 0,0180), Female Sexual Function Index scores (+3,6 vs. +1,9, p = 0,0017) en Female Sexual Distress Scale scores (-11,1 vs. -6,8, p = 0,0014) bij de doses van 1,25 en 1,75 mg. Tot de bijwerkingen behoorden echter misselijkheid, blozen en hoofdpijn. Het onderzoek concludeerde dat bremelanotide een veilig en effectief geneesmiddel was voor de behandeling van seksuele disfunctie bij vrouwen.
Daarnaast voerden Koochaki et al. (2021) exit-enquêtes uit en interviewden 242 deelneemsters aan het RECONNECT-onderzoek [5]. Vrouwen die behandeld werden met bremelanotide rapporteerden toegenomen seksueel verlangen, fysieke opwinding en verbeterde kwaliteit van seksuele activiteit en relaties. Daarentegen rapporteerden degenen die placebo kregen algemene voordelen zoals het zoeken naar behandeling en verbeterde communicatie, maar ze misten de fysiologische verbeteringen die door de bremelanotide-groep werden gerapporteerd. Deze resultaten benadrukken de klinische en door patiënten ervaren voordelen van bremelanotide voor HSDD.
Daarnaast onderzochten Diamond et al. (2006) de effecten van bremelanotide op seksuele opwinding en verlangen bij premenopauzale vrouwen met seksuele opwindingsstoornissen [7]. In deze dubbelblinde studie kregen 18 vrouwen een enkele intranasale dosis van 20 mg bremelanotide of placebo tijdens afzonderlijke sessies. De resultaten toonden aan dat meer vrouwen een matig tot hoog seksueel verlangen rapporteerden na bremelanotide in vergelijking met placebo (P = 0,0114), en er was een trend naar positievere gevoelens van genitale opwinding (P = 0,0833). Belangrijk is dat vrouwen die binnen 24 uur na de behandeling geslachtsgemeenschap probeerden, significant meer tevreden waren met hun seksuele opwinding na bremelanotide dan na placebo (P = 0,0256). Dit onderzoek suggereert dat bremelanotide het potentieel heeft om het seksuele verlangen en de opwinding te verhogen bij vrouwen met een laag libido en seksueel verlangen.
Daarnaast evalueerden Mayer en Lynch (2020) de werkzaamheid en veiligheid van bremelanotide voor de behandeling van HSDD in fase 2 en 3 klinische onderzoeken [8]. De review omvatte gegevens van Medline, SCOPUS en EMBASE van 1996 tot 2019. De resultaten toonden aan dat, ondanks statistische significantie in het verbeteren van seksueel verlangen en het verminderen van angst, het klinische voordeel bescheiden kan zijn. Bremelanotide heeft een gunstig veiligheidsprofiel, met beperkte interacties met geneesmiddelen, waaronder geen significante interacties met ethanol. Daarnaast waren de meest voorkomende bijwerkingen misselijkheid (39,9%), blozen van het gezicht (20,4%) en hoofdpijn (11%). De richtlijnen bevelen niet meer dan één dosis per 24 uur en niet meer dan acht doses per maand aan, met de aanbeveling het medicijn te staken als na acht weken geen voordeel meer wordt waargenomen. Er werd ook gemeld dat de plaats van bremelanotide in de therapie niet volledig is gedefinieerd omdat de HSDD-richtlijnen sinds 2017 niet zijn bijgewerkt.
In een ander interessant klinisch onderzoek evalueerden Kingsberg et al. (2014) de werkzaamheid van subcutaan bremelanotide bij het verminderen van angst bij premenopauzale vrouwen met hypoactieve seksuele verlangensstoornis of vrouwelijke seksuele opwindingsstoornis [9].
In dit onderzoek kregen de deelnemers eerst een placebo en vervolgens namen ze gedurende 12 weken alleen thuis placebo of bremelanotide in, in doses van 0,75 mg, 1,25 mg of 1,75 mg. De werkzaamheid werd gemeten met behulp van de Female Sexual Distress Scale-Desire/Arousal/Orgasm vragenlijst. De resultaten van 327 vrouwelijke deelnemers toonden aan dat de distressscores significant verbeterden met bremelanotide 1,75 mg (-13,1) en de gecombineerde doses van 1,25 en 1,75 mg (-11,1) vergeleken met placebo (-6,8).
Uit het onderzoek bleek dat bremelanotide in een dosis van 1,75 mg de angst die gepaard gaat met een laag seksueel verlangen significant verminderde. Daarnaast evalueerden Simon et al. (2022) de werkzaamheid van bremelanotide bij de behandeling van hypoactieve seksuele verlangensstoornis (HSDD) bij premenopauzale vrouwen in verschillende subgroepen [10]. In het fase 3 RECONNECT-onderzoek kregen de deelnemers zelf 1,75 mg bremelanotide of placebo subcutaan toegediend gedurende 24 weken voorafgaand aan seksuele activiteit. De werkzaamheid werd gemeten met behulp van de Desire Domain Female Sexual Function Index en de Female Sexual Distress Scale-Desire/Arousal/Orgasm Item 13. De resultaten van 1202 patiënten toonden aan dat bremelanotide het seksuele verlangen significant verbeterde en de angst verminderde in alle subgroepen van leeftijd, gewicht, BMI en alle kwartielen van de uitgangswaarde van biobeschikbaar testosteron. Bremelanotide verbeterde ook het seksuele verlangen en de angstniveaus onafhankelijk van het gebruik van hormonale anticonceptiva en de duur van de HSDD. De conclusie van het onderzoek was dat bremelanotide over het algemeen effectief was in het verhogen van seksueel verlangen en het verminderen van angst bij premenopauzale vrouwen met HSDD.
Bovendien hebben in 2016. Seftel et al. de veiligheid en werkzaamheid van bremelanotide onderzocht voor de behandeling van seksuele disfunctie bij premenopauzale vrouwen [11]. In deze gerandomiseerde, dubbelblinde, placebogecontroleerde fase 3-studie kregen de deelnemers gedurende 12 weken placebo of bremelanotide in doses van 0,75 mg, 1,25 mg of 1,75 mg, naar behoefte zelf subcutaan toegediend. De resultaten van 327 patiënten wezen op significante verbeteringen bij doses bremelanotide in vergelijking met placebo, waaronder een toename in bevredigende seksuele gebeurtenissen per maand (+0,7 vs. +0,2, p = 0,0180), vrouwelijke seksuele functie-indexscores (+3,6 vs. +1,9, p = 0,0017) en een afname van de scores op de vrouwelijke seksuele distress-schaal (-11,1 vs. -6,8, p = 0,0014).
Er werden echter ook bijwerkingen gemeld zoals misselijkheid, blozen en hoofdpijn. Het onderzoek concludeerde dat bremelanotide een veilige, effectieve en goed verdragen behandeling is voor seksuele disfunctie bij premenopauzale vrouwen. Een ander fase IIa klinisch onderzoek evalueerde de werkzaamheid van bremelanotide (Expert Review of Endocrinology & Metabolism, 2006) [12].
Vrouwen in de leeftijd van 22-44 jaar kregen een intranasale dosis van 20 mg Bremelanotide of placebo. Na een periode van 24 uur vulden de deelneemsters vragenlijsten in over hun seksuele activiteit, verlangen en opwinding. De resultaten toonden aan dat 67% vrouwen een verhoogd seksueel verlangen rapporteerden na Bremelanotide vergeleken met 22% met placebo. Daarnaast rapporteerden 72% een toegenomen genitale opwinding vergeleken met 39% met placebo. Veel voorkomende bijwerkingen waren misselijkheid en hoofdpijn.
Daarnaast werd Bremelanotide in de RECONNECT studie onderzocht voor hypoactieve seksuele verlangensstoornis (HSDD) bij premenopauzale vrouwen in subgroepen die hormonale anticonceptie gebruiken [13]. Deze dubbelblinde, gerandomiseerde, placebogecontroleerde fase 3-studie betrof 1,75 mg Bremelanotide of placebo, zelf subcutaan toegediend gedurende 24 weken.
Bremelanotide liet in vergelijking met placebo een significante verbetering zien in zowel het verlangensdomein van de Female Sexual Function Index (FSFI-D) als de Female Sexual Desire/Arousal/Argasmic Anxiety Scale (FSDS-DAO). Bij patiënten die hormonale anticonceptiemiddelen gebruikten, was er een numerieke verbetering in de FSFI-D en een significante verbetering in de scores van item 13 van de FSDS-DAO. De conclusie van het onderzoek was dat Bremelanotide effectief was in het verbeteren van seksueel verlangen en het verminderen van angst bij premenopauzale vrouwen met HSDD, ongeacht het gebruik van anticonceptiemiddelen. Verder onderzochten Koochaki et al. (2017) de impact van vrouwelijke seksuele disfunctie (FSD) en de behandeling ervan met bremelanotide (BMT) op het leven van vrouwen en partnerrelaties [23]. De studie bestond uit 60-minuten durende interviews met 61 premenopauzale vrouwen die een verminderd verlangen en/of opwinding ervaren.
De deelnemers, in leeftijd variërend van 22 tot 53 jaar (gemiddelde leeftijd 39 jaar), hadden al enkele maanden tot meer dan 10 jaar last van FSD en 42% van hen had andere behandelingen geprobeerd zonder succes. Velen schreven hun symptomen toe aan veroudering, hormonale veranderingen, stress of gewichtstoename. Seksuele disfunctie bij vrouwen leidde tot angst, verlies van seksuele identiteit, een negatief lichaamsbeeld, gevoelens van ontoereikendheid en depressie, hoewel de aantrekkingskracht en gehechtheid aan partners over het algemeen bleven bestaan.
Behandeling met Bremelanotide zorgde voor een significante verbetering van de genitale fysiologische reacties, seksuele gevoeligheid en respons op signalen, meer zin om seksuele activiteit te initiëren, opwinding, orgasmes en seksuele tevredenheid. Veel vrouwen meldden een toegenomen tevredenheid over hun relatie en meer seksueel zelfvertrouwen, en FSD-gerelateerde stressniveaus waren lager na de behandeling. De meeste deelneemsters meldden minimale of geen problematische bijwerkingen. Dit onderzoek benadrukt de positieve effecten van bremelanotide op de seksuele functie en relatietevredenheid bij vrouwen met FSD.
Daadwerkelijk gebruik van Bremelanotide (PT-141)
Goldstein et al. (2023) onderzochten het gebruik van bremelanotide in de praktijk bij de behandeling van hypoactieve seksuele verlangensstoornis (HSDD) bij vrouwen in een centrum voor seksuele geneeskunde [19].
Bremelanotide wordt op aanvraag gebruikt bij premenopauzale vrouwen met HSDD. Het onderzoek was gericht op het analyseren van voorschrijfpatronen en navulpercentages van eind 2019 tot november 2022. De voorschrijfgegevens waren gericht op premenopauzale (leeftijd 18-50 jaar) en postmenopauzale (leeftijd ≥51 jaar) vrouwen, waaronder het aantal voorschriften, navullingen en cumulatieve navulpercentages.
De resultaten toonden aan dat bremelanotide 64 keer werd verstrekt aan premenopauzale vrouwen, met een herhalingspercentage van 25%. Voor postmenopauzale vrouwen werd het 97 keer verstrekt, met een herhalingspercentage van 54%. De herhalingsfrequentie voor premenopauzale vrouwen was 10% in 2019-2020, 17% in 2019-2021, 25% in 2019-2022 en 37% in 2021-2022. Voor postmenopauzale vrouwen was de herhalingsfrequentie 43% in 2019-2020, 52% in 2019-2021, 54% in 2019-2022 en 65% in 2021-2022.
Toenemende herhalingspercentages bij zowel premenopauzale als postmenopauzale vrouwen suggereren de veiligheid en werkzaamheid van bremelanotide in real-world settings. De gegevens wijzen op een effectieve behandeling van HSDD met bremelanotide. Naarmate de bekendheid met HSDD en de behandeling ervan toeneemt, wordt verwacht dat meer zorgverleners deze opties zullen aanbieden, vergelijkbaar met het gebruik van sildenafil voor de behandeling van erectiestoornissen bij mannen. In een ander recent onderzoek rapporteerden Goldstein et al. (2024) dat bremelanotide het seksuele verlangen en de opwinding verbetert door de hersenconnectiviteit en -activiteit te verhogen [20]. Een fMRI-studie toonde aan dat bremelanotide de connectiviteit tussen de amygdala en de insula verhoogde, de seksuele hersenverwerking verbeterde en de activiteit in het cerebellum en de supplementary motor area verhoogde, terwijl de secundaire somatosensorische cortex werd gedeactiveerd.
Vanaf september 2019 wordt bremelanotide voorgeschreven aan premenopauzale vrouwen, postmenopauzale vrouwen en mannen met verschillende seksuele disfuncties in hun centrum. Gegevens van september 2019 tot 30 juni 2023 toonden 76 voorschriften voor premenopauzale vrouwen (29% navullingen), 104 voor postmenopauzale vrouwen (52% navullingen) en 444 voor mannen (65% navullingen). Het percentage vullingen in de laatste 18 maanden was 47% voor premenopauzale vrouwen, 52% voor postmenopauzale vrouwen en 73% voor mannen. Er werd geconcludeerd dat het hoge percentage hervullingen wijst op de veiligheid en werkzaamheid van bremelanotide (PT 141) bij de behandeling van seksuele disfunctie, vooral bij mannen.
Â
Bremelanotide voor mannen: het potentieel van PT 141 bij erectiestoornissen
PT 141 heeft aangetoond mogelijk gunstig te zijn voor mannen met seksuele disfunctie, waaronder erectiestoornissen (ED) en een laag libido. In de klinische praktijk werd bremelanotide aan mannen voorgeschreven na een grondige biopsychosociale beoordeling.
Onderzoeken hebben aangetoond dat bremelanotide seksuele opwinding en verlangen kan verhogen door melanocortinereceptoren in de hersenen te activeren, die een sleutelrol spelen bij seksuele reacties.
Mannen die behandeld werden met bremelanotide meldden een grotere tevredenheid over hun seksuele ervaring, gemakkelijker vaginaal inbrengen en een beter vermogen om een orgasme te bereiken. Daarnaast bleek bremelanotide mannen te helpen zich vrijer te voelen om seksuele activiteit te initiëren en meer plezierige en zorgeloze vrijpartijen te ervaren.
In een klinische studie evalueerden Safarinejad et al. (2008) de veiligheid en werkzaamheid van intranasale bremelanotide bij mannen met erectiestoornissen (ED) die niet reageren op sildenafil [15]. Aan het onderzoek namen 342 getrouwde mannen deel in de leeftijd van 28 tot 59 jaar, die willekeurig werden toegewezen om 10 mg bremelanotide of placebo te ontvangen vóór seksuele stimulatie. De deelnemers probeerden thuis ten minste 16 doses en werden beoordeeld met de International Index of Erectile Function (IIEF).
De onderzoekers zagen positieve resultaten bij 33,5%-patiënten in de met bremelanotide behandelde groep vergeleken met 8,5%-patiënten in de placebogroep (p = 0,03). Patiënten die werden behandeld met bremelanotide meldden een grotere tevredenheid over seksuele gemeenschap (p = 0,03), maar er traden meer geneesmiddelgerelateerde bijwerkingen op (p = 0,01). Bremelanotide kan dienen als alternatief voor ED, vooral bij patiënten die niet reageren op sildenafil. Daarnaast onderzochten Diamond et al. (2005) de veiligheid en effecten van het combineren van subtherapeutische doses PT-141 met sildenafil bij patiënten met erectiestoornissen [16]. Negentien patiënten kregen 25 mg sildenafil met 7,5 mg intranasaal PT-141, 25 mg sildenafil met intranasaal placebo en een placebotablet met intranasaal placebo in een gerandomiseerde cross-overstudie.
Erectiele activiteit, beoordeeld met RigiScan, toonde aan dat de gecombineerde toediening van PT-141 en sildenafil een significant grotere erectierespons opwekte dan sildenafil alleen. De combinatietherapie was veilig en werd goed verdragen, wat suggereert dat het een effectief alternatief kan zijn voor patiënten met erectiestoornissen die niet reageren op hogere doses enkelvoudige therapie.
Daarnaast evalueerden Rosen et al. (2004) de werkzaamheid van PT-141 bij gezonde mannen en patiënten met erectiestoornissen die niet reageerden op Viagra [17]. Erectiele reacties, beoordeeld met RigiScan, toonden aan dat doses hoger dan 1,0 mg bij gezonde mannen een significante erectiele respons opleverden. Bij patiënten met erectiestoornissen wekten doses van 4 mg en 6 mg PT-141, toegediend in een crossover-regime, significante erectiele reacties op met visuele seksuele stimulatie. Ze concludeerden dat PT-141 veilig was en goed werd verdragen en dat het een aanzienlijk potentieel had als alternatieve behandeling voor erectiestoornissen bij patiënten die niet reageren op PDE5-remmers. Daarnaast evalueerden Diamond et al. (2004) de werkzaamheid en veiligheid van intranasaal PT-141 bij zowel gezonde mannen als patiënten met erectiestoornissen (ED) die reageren op Viagra [18].
Ze toonden een statistisch significante erectierespons bij doses hoger dan 7 mg in vergelijking met placebo, waarbij de eerste erectie ongeveer 30 minuten na toediening optrad. Het is vermeldenswaard dat PT-141 goed werd verdragen, met als meest voorkomende bijwerkingen blozen en misselijkheid. Er werden geen klinisch significante veranderingen in vitale functies, laboratoriumtests, ECG's of lichamelijke onderzoeken waargenomen. Het onderzoek concludeerde dat PT-141 een veelbelovende kandidaat is voor verdere evaluatie bij de behandeling van erectiestoornissen bij mannen.
Daadwerkelijk gebruik van Bremelanotide (PT-141) bij mannen
In klinische toepassingen in de echte wereld heeft bremelanotide aangetoond de seksuele functie bij mannen te kunnen verbeteren, met name bij mannen met erectiestoornissen, orgasme en een laag libido. Goldstein et al. (2024) rapporteerden over het gebruik van bremelanotide bij mannen met seksuele disfunctie (SD) [21].
Bremelanotide werd voorgeschreven aan mannen na een biopsychosociale beoordeling. Van september 2019 tot juni 2023 analyseerde de studie 444 recepten voor bremelanotide vanwege SD, met een herbestellingspercentage van 65% en een herbestellingspercentage van 73% in de afgelopen 18 maanden. Van de 25 mannen die toestemming gaven, voltooiden er 20 de studie.
De resultaten toonden aan dat 75% van de mannen een grotere tevredenheid met vrijen en de duur van het vrijen rapporteerden, 88% rapporteerden dat vaginaal inbrengen gemakkelijker was en 67% vonden het orgasme gemakkelijker. Daarnaast voelden 80% van hen zich vrijer om toenadering te zoeken en 73% voorspelden dat het plezieriger en zorgelozer zou zijn. Bij gebruik van PGI-I rapporteerden 72% een verbeterde seksuele functie.
Veel voorkomende bijwerkingen waren echter misselijkheid (30%), blozen (22%), hoofdpijn (13%) en lastige spontane erecties (13%). Alle bijwerkingen waren van voorbijgaande aard. De conclusie van het onderzoek was dat bremelanotide effectief is in het verbeteren van seksuele disfunctie bij mannen en een alternatief biedt voor PDE5-remmers.
Later, in 2024, rapporteerden Goldstein et al. over het off-label gebruik van bremelanotide bij mannen met verschillende seksuele disfuncties [22]. De studie was ontworpen om de werkzaamheid van bremelanotide, de redenen om het voor te schrijven en de verbetering in seksuele functie, algehele tevredenheid en bijwerkingen te beoordelen. In de studie met één groep, die begon op 1 mei 2021, gaven mannen van één kliniek toestemming en vulden online vragenlijsten in. Na bevestiging van ten minste twee keer gebruik van het geneesmiddel, namen ze deel aan gestructureerde telefonische interviews.
Van de 21 mannen die toestemming gaven, vulden er 19 online vragenlijsten in. De belangrijkste bevindingen waren dat 80% meer tevreden waren met vrijen en de duur van het vrijen, 93% meldden dat vaginaal inbrengen gemakkelijker was en 71% meldden gemakkelijkere orgasmes. Daarnaast voelden 86% respondenten zich meer op hun gemak bij het beginnen van geslachtsgemeenschap, 79% verwachtten dat geslachtsgemeenschap plezieriger zou zijn, 69% vonden het orgasme plezieriger, 73% beleefden meer plezier aan seks en 79% vonden de sensaties van hun partner plezieriger. Met behulp van de PGI-I rapporteerden 53% een verbeterde seksuele functie. Verder vulden twaalf mannen het interview in, waaruit bleek dat 69% bremelanotide voorgeschreven kregen voor erectiestoornissen, en dat 64% bijkomende seksuele gezondheidsproblemen hadden zoals angst voor seks (54%) en een laag seksueel verlangen (45%). Opmerkelijk is dat de verbeteringen een betere seksuele functie (91%) omvatten, met name erectie, en een vermindering van seksgerelateerde angst (64%). Mannen meldden ook langere erecties, het vermogen om 18-24 uur na de injectie nog een erectie te krijgen, een betere verbinding tussen genitaliën en hersenen, verbeterde gevoeligheid en meer zelfvertrouwen.
Ondanks deze significante voordelen waren er bijwerkingen zoals blozen (36%), misselijkheid (36%), hoofdpijn (27%), spontane erecties (27%), urine-incontinentie, buikkrampen en een branderig gevoel (na 9%). Alle bijwerkingen waren van voorbijgaande aard. In het onderzoek werd geconcludeerd dat bremelanotide effectief was bij de behandeling van mannen met erectiestoornissen en andere seksuele gezondheidsproblemen, en een levensvatbare behandelingsoptie biedt buiten de indicaties.
Hoe verhoogt Bremelanotide de seksuele opwinding en het verlangen?
Bremelanotide verhoogt de seksuele opwinding en het verlangen door in te werken op de melanocortine- en dopaminepaden in de hersenen [24, 25].
- Binding aan specifieke hersenreceptoren: Bremelanotide werkt door te binden aan melanocortine 4 receptoren (MC4R) in specifieke hersencellen in de hypothalamus. Deze binding start een kettingreactie die begint met het vrijkomen van dopamine, een chemische stof die een sleutelrol speelt bij seksueel gedrag, in een specifiek deel van de hersenen genaamd het mediale prelimbische gebied (mPOA).
- De afgifte van dopamine op gang brengen: Wanneer bremelanotide bindt aan MC4R, stimuleert het de afgifte van dopamine in het mPOA. Dit gebied is belangrijk voor het controleren van seksueel gedrag. Meer dopamine in dit gebied leidt tot meer seksuele reacties. Dit activeert op zijn beurt D1-receptoren op specifieke neuronen, die de remming van dopamineneuronen verminderen, waardoor ze gevoeliger worden voor seksuele prikkels. Bremelanotide triggert dopamine-afgifte voornamelijk in het mPOA en niet in andere hersengebieden die geassocieerd worden met drugsmisbruik of eetgedrag. Dit selectieve effect suggereert dat bremelanotide specifiek het seksuele verlangen verhoogt..
- Activering van belangrijke hersengebieden: Studies tonen aan dat bremelanotide bepaalde eiwitten activeert die wijzen op neuronale activiteit in belangrijke hersengebieden zoals de mPOA, ventral tegmental area (VTA) en basolaterale amygdala. Deze gebieden zijn cruciaal voor seksuele opwinding en worden ook geactiveerd door seksuele signalen.
- Effecten op seksueel gedrag in dierstudies: Studies op vrouwelijke ratten (waarbij de eierstokken verwijderd zijn) tonen aan dat injectie of inbrengen van bremelanotide in de hersenen seksueel gedrag stimuleert. Dit gedrag omvat signalen die wijzen op het verlangen om seksuele activiteit te ontplooien, zoals specifieke bewegingen en interacties met mannelijke ratten. Bremelanotide verhoogde selectief lokgedrag, zoals vragen, springen en darten, zonder het tempo of de lordose te beïnvloeden. Deze specificiteit suggereert dat bremelanotide zich specifiek richt op seksueel verlangen zonder gegeneraliseerde hyperseksualiteit te veroorzaken.
En dat is nog niet alles, Hogere doses bremelanotide leiden tot significantere effecten op seksueel verlangen. Bremelanotide verhoogt echter het seksuele verlangen zonder ander seksueel gedrag te beïnvloeden, wat betekent dat het inwerkt op het seksuele verlangen zonder buitensporig seksueel gedrag of een verandering in partnervoorkeur te veroorzaken. De effecten van bremelanotide kunnen worden omgekeerd met stoffen die melanocortine- of dopaminereceptoren blokkeren. Dit bevestigt de betrokkenheid van deze receptoren bij de werking van bremelanotide. Capaciteit bremelanotide (PT 141) om specifiek gebieden te activeren die geassocieerd worden met seksuele opwinding zonder andere gedragingen te beïnvloeden, maakt het een veelbelovende behandeling voor hypoactieve seksuele verlangensstoornis (HSDD).
Hoe gebruik je Bremelanotide?
Bremelanotide (PT 141) wordt subcutaan toegediend, wat betekent dat het onder de huid wordt geïnjecteerd. Het wordt geleverd als oplossing in een voorgevulde auto-injector.
- Tijd: Bremelanotide moet naar behoefte worden geïnjecteerd, ten minste 45 minuten voor de verwachte seksuele activiteit.
- Dosering: De aanbevolen dosis is 1,75 mg en wordt toegediend met een voorgevulde auto-injector.
- Frequentie: Gebruik niet meer dan één dosis per 24 uur en niet meer dan acht doses per maand.
Is bremelanotide (PT 141) legaal?
Ja, bremelanotide, ook bekend als Vyleesi, is legaal. Het werd in 2019 door de FDA goedgekeurd voor de behandeling van hypoactieve seksuele verlangensstoornis (HSDD) bij premenopauzale vrouwen. Deze goedkeuring maakt het het tweede geneesmiddel dat is goedgekeurd voor deze aandoening, na flibanserin (Addyi). Bremelanotide werkt door het activeren van melanocortinereceptoren in de hersenen, die betrokken zijn bij seksuele reacties. Het wordt ten minste 45 minuten voor de seksuele activiteit toegediend via een onderhuidse injectie in de buik of dij. Hoewel bremelanotide potentiële voordelen heeft aangetoond voor een laag libido en erectieproblemen bij mannen, is het momenteel niet goedgekeurd voor gebruik bij mannen.
PT 141 Injectieplaats
Bremelanotide kan onderhuids op twee specifieke plaatsen worden geïnjecteerd;
- Buik: Een van de aanbevolen injectieplaatsen is de buik. Er moet een gebied worden gekozen zonder littekens, blauwe plekken of andere huidafwijkingen.
- Dij: Een andere veel voorkomende injectieplaats is de dij. Vermijd, net als bij de buik, injecties in gebieden met littekens of blauwe plekken.
Hoe lang werkt pt-141?
De duur van de effecten van PT-141 varieert afhankelijk van de persoon en de toegediende dosis. Over het algemeen kunnen de effecten enkele uren aanhouden. Hier zijn wat details:
- Begin van de operatie: PT-141 werkt gewoonlijk binnen 30 tot 60 minuten na toediening.
- Duur: De effecten van PT-141 kunnen tussen de 6 en 12 uur aanhouden. Sommige mensen kunnen de effecten iets langer of korter voelen.
- Individuele variabiliteit: De duur kan variëren afhankelijk van factoren zoals metabolisme, algemene gezondheid en de specifieke seksuele disfunctie die wordt behandeld.
Voor de meeste gebruikers biedt het middel de mogelijkheid tot seksuele activiteit, die enkele uren na toediening aanhoudt. Het is belangrijk om de aanbevelingen voor dosering en gebruik op te volgen om zowel de veiligheid als de werkzaamheid te garanderen.
PT-141 (Bremelanotide) Bijwerkingen
PT-141 is in talrijke studies beoordeeld op veiligheid [6, 14]. De meest voorkomende bijwerkingen die werden waargenomen in de fase 3-studies, waaraan 1247 deelnemers gedurende 18 maanden deelnamen, zijn de volgende:
- Misselijkheid: Gerapporteerd bij 40,0% bremelanotidegebruikers vergeleken met 1,3% in de placebogroep. Misselijkheid was de belangrijkste reden voor het staken van de behandeling.
- Roodheid: trad op bij 20,3% van de bremelanotidegebruikers vergeleken met 1,3% in de placebogroep. Roodheid is een veel voorkomende reactie en is over het algemeen mild.
- Hoofdpijn: Ervaren door 11,3% gebruikers vergeleken met 1,9% in de placebogroep. De hoofdpijn was meestal licht tot matig ernstig.
- Reacties op de injectieplaats: 5,4% van gebruikers werden gerapporteerd vergeleken met 0,5% in de placebogroep. Deze reacties waren meestal licht en omvatten roodheid of irritatie op de injectieplaats.
- Plaatselijke verkleuring: Zelden, maar waargenomen bij meer dan een derde van de patiënten die 16 opeenvolgende dagelijkse doses innamen. Deze bijwerking omvat het donkerder worden van de huid op specifieke plaatsen.
- BloeddrukBremelanotide kan een lichte, voorbijgaande verhoging van de bloeddruk veroorzaken. Daarom moeten patiënten met cardiovasculair risico het geneesmiddel voorzichtig en onder medisch toezicht gebruiken.
Andere problemen
- Ernstige bijwerkingenHoewel er geen sterfgevallen werden gemeld, traden er bij sommige deelnemers ernstige bijwerkingen op. Deze waren echter niet frequent.
- Geneesmiddeleninteracties: De meeste interacties waren niet klinisch relevant, met uitzondering van de interacties die de plasmaconcentraties van indomethacine en naltrexon verlaagden.
- Vervolgindicatoren: 70% personen in de bremelanotidegroep zetten de behandeling voort tot de open fase, vergeleken met 87% personen in de placebogroep, wat wijst op een relatief hoge tevredenheid en verdraagbaarheid onder de gebruikers.
Hoewel het geneesmiddel een gunstig veiligheidsprofiel heeft, moeten patiënten met hart- en vaatziekten hun bloeddruk tijdens de behandeling in de gaten houden en hun arts raadplegen.
PT-141 (Bremelanotide) Dosering
PT-141 wordt gewoonlijk toegediend via een onderhuidse injectie. Hier zijn de belangrijkste richtlijnen voor het doseren van PT-141:
- Standaard doseringDe aanbevolen dosis is 1,75 mg die subcutaan wordt toegediend. Het preparaat moet ten minste 45 minuten voor de verwachte seksuele activiteit worden geïnjecteerd. De injectie kan in de buik of dij gegeven worden.
- Frequentie van toepassing: PT-141 mag niet meer dan eenmaal per 24 uur worden toegepast. Het wordt aanbevolen om PT-141 niet vaker dan 8 keer per maand toe te passen.
- Administratie instructies: PT-141 wordt geleverd in een voorgevulde auto-injector voor eenvoudige subcutane toediening. Gebruikers dienen de instructies die bij het apparaat worden geleverd op te volgen voor een correcte injectietechniek en dosering.
Â
Pt-141 Neusspray
Bremelanotide (PT-141) is verkrijgbaar in verschillende vormen, waaronder een neusspray. Deze formulering biedt een alternatief voor subcutane injecties voor mensen die gemak en gemakkelijke toediening zoeken.
- Dosering bij vrouwen met FSAD: In klinische onderzoeken ontvingen vrouwen met een vrouwelijke seksuele opwindingsstoornis (FSAD) een enkele intranasale dosis van 20 mg bremelanotide.
- Dosering bij mannen met aandoeningen erecties: In onderzoeken met mannen met erectiestoornissen (ED) varieerden de doses intranasaal toegediende bremelanotide, maar bij doses hoger dan 7 mg werd een significante erectierespons waargenomen.
- Standaard doseringDe gebruikelijke dosis bremelanotide neusspray is 10 mg, toegediend in twee sprays van 5 mg, één in elk neusgat.
- TijdHet wordt aanbevolen om de neusspray 45 minuten tot 2 uur voor seksuele stimulatie te gebruiken voor een optimaal resultaat.
- FrequentieNeem niet meer dan één dosis per 24 uur. Het wordt ook afgeraden om meer dan acht doses per maand te nemen.
Hoe gebruik je PT-141 voor de neus?
Vergelijkbaar met andere intranasale toedieningsvormen, Schud de fles voorzichtig voor gebruik. Begin te sprayen door op het pompje te drukken tot er een fijne nevel verschijnt. Leun je hoofd iets voorover, steek het mondstuk in één neusgat en sluit het andere neusgat af met je vinger. Verstuif één keer en adem zachtjes door de neus. Herhaal deze handeling voor het andere neusgat.
Voordelen van Bremelanotide neusspray?
- GemakGemakkelijker en sneller te gebruiken in vergelijking met subcutane injecties.
- Niet-invasief: Er zijn geen naalden nodig, waardoor ongemak en mogelijke reacties op de injectieplaats worden verminderd.
- Discretie: Een neusspray kan discreter zijn om te dragen en te gebruiken.
Mogelijke bijwerkingen: Gebruikers kunnen neusirritatie, verstopping of een loopneus ervaren. De aanbevolen dosering en frequentie moeten worden aangehouden om mogelijke bijwerkingen te voorkomen en de veiligheid te waarborgen.
Bremelanotide neusspray biedt een gebruiksvriendelijke en effectieve optie voor mensen die behandeling zoeken voor hypoactieve seksuele verlangensstoornis (HSDD) en andere gerelateerde aandoeningen. Door de juiste toedieningsrichtlijnen te volgen en zich bewust te zijn van mogelijke bijwerkingen, kunnen gebruikers deze medicatie veilig gebruiken.
Disclaimer
Dit artikel is geschreven om voorlichting te geven en mensen bewust te maken van de besproken stof. Het is belangrijk op te merken dat de besproken stof een stof is en geen specifiek product. De informatie in de tekst is gebaseerd op beschikbare wetenschappelijke studies en is niet bedoeld als medisch advies of om zelfmedicatie te promoten. De lezer wordt geadviseerd om een gekwalificeerde gezondheidsprofessional te raadplegen voor alle beslissingen over gezondheid en behandeling.
Referenties
- Edinoff, A.N., Sanders, N.M., Lewis, K.B., Apgar, T.L., Cornett, E.M., Kaye, A.M., and Kaye, A.D., 2022. Bremelanotide in the treatment of hypoactive sexual desire in women. Neurologie internationaal, 14(1), pp.75-88. https://www.mdpi.com/2035-8377/14/1/6
- Bartlik B, Sugarman A, Seenaraine S, Green S. FDA-Approved (Bremelanotide, Flibanserin) and Off-Label Medications (Testosterone, Sildenafil) to Enhance Sexual Desire/Function in Women. Op J Complement & Alt Med. 4(1): 2020. OJCAM. MS.ID.000578. DOI: 10.33552/OJCAM.2020.04.000578 Link naar volledig onderzoek
- Simon, James A et al. 'Long-term safety and efficacy of Bremelanotide in the treatment of hypoactive sexual desire disorder'. Verloskunde en gynaecologie 134,5 (2019): 909-917. doi:10.1097/AOG.0000000000003514 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31599847/
- Clayton, A. H., Althof, S. E., Kingsberg, S., DeRogatis, L. R., Kroll, R., Goldstein, I., Kaminetsky, J., Spana, C., Lucas, J., Jordan, R., & Portman, D. J. (2016). Bremelanotide voor de behandeling van seksuele disfunctie bij premenopauzale vrouwen: een gerandomiseerde, placebogecontroleerde dose-finding studie. Gezondheid van vrouwen (Londen, Engeland), 12(3), 325-337. https://doi.org/10.2217/whe-2016-0018 https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5384512/
- Koochaki, Patricia et al. 'The Patient Experience of Premenopausal Women Treated with Bremelanotide for Hypoactive Sexual Desire Disorder: RECONNECT Exit Study Results'. Tijdschrift voor gezondheid van vrouwen (2002) 30,4 (2021): 587-595. doi:10.1089/jwh.2020.8460 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33538638/
- Clayton, Anita H et al. 'Safety profile of Bremelanotide across the clinical development programme'. Tijdschrift voor gezondheid van vrouwen (2002) 31,2 (2022): 171-182. doi:10.1089/jwh.2021.0191 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/35147466/
- Diamond, Lisa E et al. 'Effects on subjective sexual response in premenopausal women with sexual arousal disorders by bremelanotide (PT-141), a melanocortin receptor agonist'. Tijdschrift voor seksuele geneeskunde 3,4 (2006): 628-638. doi:10.1111/j.1743-6109.2006.00268.x https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/16839319/
- Mayer, Danielle en Sarah E Lynch. "Bremelanotide: Een nieuw geneesmiddel goedgekeurd voor de behandeling van hypoactieve seksuele verlangensstoornis". De Annalen van farmacotherapie 54,7 (2020): 684-690. doi:10.1177/1060028019899152 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31893927/
- Kingsberg, S., DeRogatis, L.R., Edelson, J., Jordan, R., and Krychman, M.L., 2014. Reducing distress in female sexual dysfunction: a dose-ranging study of subcutaneous bremelanotide. Gynaecologie en verloskunde, 123, pp.29S-30S. https://journals.lww.com/greenjournal/abstract/2014/05001/Distress_Reduction_in_Female_Sexual_Dysfunctions_.60.aspx
- Simon, James A et al. "Prespecified and Integrated Subgroup Analyses from the RECONNECT Phase 3 Studies of Bremelanotide." Tijdschrift voor gezondheid van vrouwen (2002) 31,3 (2022): 391-400. doi:10.1089/jwh.2021.0225 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/35230162/
- Seftel, Allen D. (2016). Re: Bremelanotide for Female Sexual Dysfunctions in Premenopausal Women: A Randomized, Placebo-Controlled Dose-Finding Trial. Tijdschrift voor Urologie, (), S0022534716310485. doi:10.1016/j.juro.2016.08.063 https://pismin.com/10.1016/j.juro.2016.08.063
- Bremelanotide: de Viagra van de vrouw? Deskundigenoverzicht van endocrinologie en metabolisme 1,4 (2006): 465-466. doi:10.1586/17446651.1.4.465 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30290453/
- Clayton, A.H., Kingsberg, S., Simon, J.A., Jordan, R., Williams, L. en Krop, J., 2019. bremelanotide voor hypoactieve seksuele begeerte stoornis: Een analyse van de werkzaamheid van contraceptieve subgroepen [15OP]. Gynaecologie en verloskunde, 133, pp.S1-2. https://journals.lww.com/greenjournal/abstract/2019/05001/Bremelanotide_for_Hypoactive_Sexual_Desire.4.aspx
- Clayton, Anita H et al. "Fase I gerandomiseerd, placebogecontroleerd, dubbelblind onderzoek naar de veiligheid en verdraagbaarheid van Bremelanotide gelijktijdig toegediend met ethanol bij gezonde mannen en vrouwen". Klinische therapeutica 39,3 (2017): 514-526.e14. doi:10.1016/j.clinthera.2017.01.018 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28189361/
- Safarinejad, Mohammad Reza en Seyyed Yousof Hosseini. "Rescue of sildenafil failure with bremelanotide: a randomised, double-blind, placebo-controlled study". Tijdschrift voor urologie 179,3 (2008): 1066-71. doi:10.1016/j.juro.2007.10.063 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/18206919/
- Diamond, L E et al. 'Concomitant administration of low-dose intranasal PT-141, a melanocortin receptor agonist, and sildenafil to men with erectile dysfunction results in increased erectile response'. Urologie 65,4 (2005): 755-9. doi:10.1016/j.urology.2004.10.060 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/15833522/
- Rosen, R C et al. "Evaluation of the safety, pharmacokinetics and pharmacodynamic effects of subcutaneously administered PT-141, a melanocortin receptor agonist, in healthy men and patients with inadequate response to Viagra". Internationaal tijdschrift voor impotentieonderzoek 16,2 (2004): 135-42. doi:10.1038/sj.ijir.3901200 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/14999221/
- Diamond, L E et al. "Dubbelblinde, placebogecontroleerde evaluatie van de veiligheid, farmacokinetische eigenschappen en farmacodynamische effecten van intranasaal PT-141, een melanocortinereceptoragonist, bij gezonde mannen en patiënten met milde tot matige erectiestoornissen". Internationaal tijdschrift voor impotentieonderzoek 16,1 (2004): 51-9. doi:10.1038/sj.ijir.3901139 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/14963471/
- Goldstein, S.W., Goldstein, I., Spana, C., Jordan, R. en Wills, S.T., 2023. (020) Werkelijk gebruik van Bremelanotide in een kliniek voor seksuele geneeskunde die vrouwen met een hypoactieve seksuele begeerte stoornis behandelt. Tijdschrift voor seksuele geneeskunde, 20(Supplement_2), pp.qdad061-020. https://academic.oup.com/jsm/article/20/Supplement_2/qdad061.020/7165568
- Goldstein, I. en Goldstein, S.W., 2024. (227) Gebruik van het CNS-middel Bremelanotide bij mannen met seksuele disfunctie: Resultaten van een kliniek voor seksuele geneeskunde. Tijdschrift voor seksuele geneeskunde, 21(Supplement_1), pp.qdae001-217. https://academic.oup.com/jsm/article/21/Supplement_1/qdae001.217/7600941.
- Goldstein, S.W. en Goldstein, I., 2024. PD52-03 GEBRUIK VAN HET CZS-STOF BREMELANOTIDE BIJ MANNEN MET SEKSUELE DYSFUNCTIES: RESULTATEN VAN EEN KLINIEK VOOR SEKSUELE GENEESKUNDE. Tijdschrift voor Urologie, 211(5S), p. e1072. https://www.auajournals.org/doi/10.1097/01.JU.0001009412.04863.1b.03#.
- Goldstein, S. en Goldstein, I., 2024.(235) Gebruik van Bremelanotide (Vyleesi) bij mannen met seksuele disfunctie. Tijdschrift voor seksuele geneeskunde, 21(Supplement_1), pp.qdae001-225. https://academic.oup.com/jsm/article/21/Supplement_1/qdae001.225/7600627?login=false
- Koochaki, P.E., Althof, S., Kingsberg, S.A., Perelman, M.A., Lucas, J., Jordan, R. en Revicki, D.A., 2017. 235 Gesprekken met vrouwen over vrouwelijke seksuele disfunctie (FSD) en behandeling met Bremelanotide. Tijdschrift voor seksuele geneeskunde, 14(Supplement_2), pp.e101-e101. https://academic.oup.com/jsm/article-abstract/14/Supplement_2/e101/6997760
- James G. Pfaus; Amama Sadiq; Carl Spana; Anita H. Clayton;. (2021). De neurobiologie van bremelanotide bij de behandeling van hypoactieve seksuele verlangensstoornis bij premenopauzale vrouwen. CNS Spectrums, (), -. doi:10.1017/s109285292100002x https://pismin.com/10.1017/S109285292100002X
- Pfaus, James et al. "Bremelanotide: een overzicht van preklinische CNS-effecten op de vrouwelijke seksuele functie". Tijdschrift voor seksuele geneeskunde 4 Suppl 4 (2007): 269-79. doi:10.1111/j.1743-6109.2007.00610.x https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/17958619/
Â