Semax - Onderwijsmateriaal

Semax, ook bekend als SEMAX heptapeptide (MEHFPGP), is een synthetisch peptidemedicijn dat is ontwikkeld op basis van de moleculaire structuur van adrenocorticotroop hormoon (ACTH). Van deze peptide is aangetoond dat het uitgesproken nootropische, neuroprotectieve en neurotrofe eigenschappen heeft. Het kan het leren en het geheugen aanzienlijk verbeteren en angst en depressie helpen tegengaan. Semax is een van de zeldzame regulerende peptide-analogen die het hele traject van fundamenteel onderzoek tot praktische toepassing heeft afgelegd. 

Semax heeft uitgebreid onderzoek ondergaan in Rusland en is goedgekeurd door de regering van de Russische Federatie voor de behandeling van beroerte, voorbijgaande ischemische aanval, geheugen- en cognitieve stoornissen, zwerenziekte, oogzenuwziekte en verbetering van het immuunsysteem. Dit uitgebreide artikel bespreekt de structuur van Semax peptide, het werkingsmechanisme, dosering, bijwerkingen, citaten uit onderzoeken, casusrapporten en aanbevelingen voor mogelijke toepassingen.

Context en structuur van het Semax peptide

Semax is een aangepaste versie van een natuurlijk voorkomende neuropeptide genaamd ACTH (adrenocorticotroop hormoon). Het werd in de jaren 1980 in Rusland ontwikkeld voor de BEHANDELING van beroertes en andere hersenbeschadigingen, maar sindsdien is aangetoond dat het een breed scala aan potentiële therapeutische toepassingen heeft.

Semax hemptapeptide (MEHFPGP) bestaat uit een sequentie van zeven aminozuren: Met-Glu-His-Phe-Pro-Gly-Pro. ACTH is gemodificeerd door Proline op de tweede positie te vervangen door zijn D-vorm isomeer en een klein synthetisch tripeptide (Lys-Pro-Val) toe te voegen aan de N-terminus. Deze modificaties verbeteren de stabiliteit en biologische beschikbaarheid van Semax, waardoor het beter door de bloed-hersenbarrière kan dringen en de hersenen kan beïnvloeden.

Het peptidenskelet van Semax is vergelijkbaar met dat van andere neuropeptiden en bestaat uit een lineaire keten van aminozuren die met elkaar verbonden zijn door peptidebindingen. De driedimensionale structuur wordt gekenmerkt door een spiraalvorm, waardoor het een interactie aangaat met specifieke receptoren in de hersenen. 

SEMAX voordelen: wat je moet weten

Van Semax, een synthetisch analoog van adrenocorticotroop hormoon 4-10, is in wetenschappelijke onderzoeken vastgesteld dat het nootropische effecten en neuroprotectieve activiteit heeft. 

• • Studies hebben de toediening van Semax peptide voorgesteld voor de behandeling van CNS-ziekten zoals ischemische beroerte, dyscerebrale encefalopathie en atrofie van de oogzenuw, maar ook om het aanpassingsvermogen onder extreme omstandigheden te vergroten.

• • Van Semax is aangetoond dat het het leren en het geheugen verbetert, angst vermindert, de aandacht en het kortetermijngeheugen verbetert, helpt bij het herstel van een beroerte/dysfunctie, de optische neuropathie van glaucoom verbetert, pijnstillend werkt en ADHD helpt behandelen. 

• • Onderzoek suggereert ook dat Semax neuroprotectieve effecten kan hebben, waardoor het een veelbelovende kandidaat is voor de behandeling van neurodegeneratieve ziekten zoals Alzheimer en Parkinson.

• • Bovendien blijkt Semax het immuunsysteem te versterken en het fysieke uithoudingsvermogen te verbeteren.

• • Daarnaast kunnen de neuroprotectieve effecten van Semax helpen om de hersenen te beschermen tegen verschillende soorten stress en schade. 

• • Semax wordt uitgebreid onderzocht in Rusland en goedgekeurd door de regering van de Russische Federatie voor verschillende medische toepassingen, waaronder de behandeling van beroerte, voorbijgaande ischemische aanval, geheugen, cognitieve stoornissen, zweerziekten, oogzenuwaandoeningen en verbetering van het immuunsysteem.

Hoe SEMAX werkt: Een uitleg van het mogelijke werkingsmechanisme     

Aangetoond is dat Semax zich bindt aan de neuropeptidereceptoren voor ACTH en alfa-MSH (melanocyt-stimulerend hormoon) en aan een specifieke receptor voor Semax zelf, de NGF-receptor met lage affiniteit. Deze interactie met specifieke receptoren zet een cascade van biochemische gebeurtenissen in neuronen in gang, waardoor de cognitieve functie en andere gunstige effecten die bij toediening van Semax zijn waargenomen, worden verbeterd.

Een ander mogelijk werkingsmechanisme van Semax is de activering van dopaminerge en serotonerge hersensystemen, zoals aangetoond bij knaagdieren. Onderzoek meldt dat Semax een positief modulerend effect heeft op het serotonerge systeem in het striatum, zoals blijkt uit een toename van het weefselgehalte van de metaboliet 5-hydroxyindoleazijnzuur (5-HIAA). Het peptide verhoogde ook de extracellulaire striatale 5-HIAA metabolietspiegels bij knaagdieren. Daarnaast heeft Semax het vermogen om zowel de dopamineafgifte als het locomotorische gedrag te verhogen door interactie met het dopaminerge systeem [1].

Bij een beroerte is aangetoond dat Semax de plasma BDNF-spiegels verhoogt, de motorische functie verbetert en het functionele herstel bij patiënten met een ischemische beroerte versnelt. Het versterkt de immuunrespons en verandert de expressie van genen die verband houden met het immuunsysteem en het vaatstelsel, wat suggereert dat het neuroprotectieve mechanisme werkt via neuroimmuuntransmissie. Daarnaast vertoont Semax ontstekingsremmende eigenschappen en kan het de expressie van pro-inflammatoire genen geïnduceerd door ischemie verminderen. Het moduleert ook processen gerelateerd aan ontsteking, celdood, neuroprotectie en regeneratie tijdens cerebrale ischemie, wat duidt op zijn potentiële neuroprotectieve eigenschappen [5-10]. 

Semax bleek de BDNF-eiwitniveaus en tyrosinefosforylering van trkB in de hippocampus te verhogen. Deze modulatie van het hippocampale BDNF/trkB-systeem is voorgesteld als een mechanisme waardoor Semax de cognitieve hersenfunctie beïnvloedt [6].Attentie: Samen met het onderzoek worden andere voorgestelde mechanismen besproken.

SEMAX dosering: gebaseerd op wetenschappelijk onderzoek?

De juiste doses Semax in onderzoeken zijn afhankelijk van de aandoening, de toedieningsweg en de duur van de behandeling. In angst- en depressiestudies werd Semax intranasaal toegediend in doses van 50 en 500 μg/kg, 15 minuten voor de test. Sommige onderzoeken hebben ook lagere doses Semax gebruikt, zoals 1% en 0,1% oplossingen [3-6].

Er zijn verschillende doses en behandelingskuren gebruikt bij patiënten na een beroerte. De meest effectieve dagelijkse doses bleken 12 mg te zijn voor patiënten met een matige beroerte en 18 mg voor patiënten met een ernstige beroerte, toegediend over 5-10 dagen. Een andere studie gebruikte een hoge dosis van 100 mg/kg Semax en een equivalente concentratie van PGP tripeptide van 37,5 mg/kg, intraperitoneaal toegediend op verschillende intervallen na een beroerte [6-11].

Semax is ook onderzocht op zijn mogelijke gebruik in palliatieve therapie voor de ziekte van motorische neuronen, waarbij patiënten een dagelijkse dosis van 12 mg intranasaal kregen gedurende twee periodes van 10 dagen met een pauze van 2 weken ertussen [11].

In dierstudies varieerden de doses Semax van 0,05 tot 450 μg/kg, intranasaal of intraperitoneaal toegediend. Semax toonde potentieel in de preventie van stresszweren bij een dosis van 50 μg/kg intraperitoneaal toegediend. In het myocardinfarctonderzoek werd Semax intraperitoneaal toegediend in een hoge dosis van 150 μg/kg op verschillende intervallen na occlusie [13-15, 20-29, 31-42].

Over het algemeen varieert de dosis Semax peptide die in onderzoeken wordt gebruikt sterk, afhankelijk van de aandoening die wordt behandeld en de manier van toediening. Er zijn zowel lage als hoge doses gebruikt en Semax heeft potentieel aangetoond bij een reeks aandoeningen, waardoor het een interessant gebied is voor verder onderzoek.

Opmerking: Lees het volledige artikel voor meer informatie over dosering.

Bijwerkingen van SEMAX: waar moet je op letten?

De bijwerkingen van Semax, als ze optreden, kunnen worden vergeleken met het drinken van te sterke koffie; veel voorkomende bijwerkingen van Semax zijn milde hoofdpijn, misselijkheid en irritatie van de neus. In zeldzame gevallen kan verhoogde angst of slapeloosheid optreden.

Onderzoek naar Semax peptide

Semax peptide en angst en depressie: is het effectief?

Semax is een heptapeptide met nootropische en neuroprotectieve eigenschappen. In een onderzoek met ratten werd ontdekt dat blootstelling aan het antidepressivum fluvoxamine in het vroege leven resulteerde in langdurige aantasting van angstgedrag, leervermogen en het monoaminegehalte in de hersenen. Toediening van Semax verzachtte deze effecten echter door angstgedrag te verminderen, het leervermogen te verbeteren en de hersenniveaus van biogene amines die door blootstelling aan fluvoxamine waren verstoord, te normaliseren. Het onderzoek toonde aan dat Semax potentieel heeft als antidepressivum en angstremmer, met de mogelijkheid om gedragsstoornissen veroorzaakt door abnormale serotoninespiegels te voorkomen [2].

Een ander onderzoek bij ratten onderzocht de effecten van Semax (MEHFPGP) op angst en depressie. De resultaten gaven aan dat Semax in doses van 50 en 500 microg/kg angstremmende en antidepressieve effecten had bij ratten met verhoogde angst en depressie veroorzaakt door toediening van tetragastrine (CCK-4). De groep kreeg Semax in doses van 50 en 500 microg/kg intranasaal 15 minuten voor de angst- en depressietest [3].

De effecten van Semax, een ACTH-analoog (4-10), werden bestudeerd bij ratten met MPTP-geïnduceerde stoornissen van het dopaminesysteem in de hersenen. Toediening van MPTP resulteerde in verminderde locomotorische activiteit en toegenomen angst, terwijl toediening van Semax deze gedragsveranderingen verminderde. Het beschermende effect van Semax is te danken aan het modulerende effect op het dopaminesysteem in de hersenen en de neuroprotectieve eigenschappen [4].

Voordelen van Semax peptide voor beroerte

Deze gecontroleerde studie was gericht op het evalueren van de effecten van Semax en revalidatietijd op plasma BDNF-spiegels en motorische prestaties bij patiënten na ischemische beroerte. De resultaten toonden aan dat toediening van Semax de plasma BDNF-spiegels verhoogde, de motorische prestaties verbeterde en het functionele herstel versnelde, ongeacht de revalidatietijd. Vroege revalidatie en toediening van Semax correleren positief met verbeterde motorische prestaties bij patiënten na ischemische beroerte. Qua dosis bestond het standaard toedieningsschema van Semax dat in het onderzoek werd gebruikt uit twee fasen van 10 dagen met een interval van 20 dagen. De gebruikte dosis was 6000 μg/dag [5].

In een ander onderzoek bij 30 patiënten met een acute ischemische beroerte werd aangetoond dat Semax de snelheid van terugkeer van neurologische functies, met name motorische stoornissen, verbeterde. Uit het onderzoek bleek dat de meest effectieve dagelijkse doses Semax 12 mg waren voor patiënten met matige beroertes en 18 mg voor patiënten met ernstige beroertes. De behandelingsduur voor beide doses was respectievelijk 5 en 10 dagen [6].

Een onderzoek bij ratten met focale cerebrale ischemie toonde aan dat Semax de immuunrespons aanzienlijk verbeterde door verschillende signaalwegen en biologische processen te beïnvloeden. Het onderzoek suggereerde dat het neuroprotectieve mechanisme van Semax werkt via neuroimmuuntransmissie. De studie gebruikte een dosis van 100 μg/kg lichaamsgewicht van Semax en een equivalente concentratie van 37,5 μg/kg PGP tripeptide. Intraperitoneale injecties van Semax, PGP of zoutoplossing werden toegediend 15 minuten, 1 uur, 4 uur en 8 uur na permanente occlusie van de midden cerebrale slagader. De eerste injectie werd gegeven op 15 minuten na occlusie om het klinische gebruik van Semax nauw te simuleren, omdat studies hebben aangetoond dat de werkzaamheid van Semax behandeling toeneemt wanneer de tijd tussen occlusie en de eerste injectie wordt verminderd bij patiënten met een beroerte [7].

Semax versterkte voornamelijk genen gerelateerd aan het immuunsysteem en het vaatstelsel in hersenweefsel van ratten. De resultaten toonden aan dat Semax de expressie verandert van genen die het aantal en de mobiliteit van immuuncellen moduleren. Het verhoogt ook de expressie van genen die coderen voor chemokinen en immunoglobulinen. Het immunomodulerende effect van Semax is waarschijnlijk het belangrijkste mechanisme dat ten grondslag ligt aan het neuroprotectieve effect [8].

In een ander onderzoek bleek Semax de expressie van verschillende ontstekingsbevorderende genen geïnduceerd door ischemie te verminderen. Deze resultaten suggereerden dat het beschermende effect van Semax bij beroerte te wijten kan zijn aan de ontstekingsremmende eigenschappen [9].

In een dierstudie werd aangetoond dat Semax de expressie van ontstekingsgenen onderdrukt, eiwitten die geassocieerd worden met celdood downreguleert en eiwitten activeert die geassocieerd worden met neuroprotectie en herstel tijdens ischemie van de hersenen. Deze resultaten suggereerden dat Semax neuroprotectieve eigenschappen kan vertonen door deze processen op transcriptoom- en eiwitniveau te moduleren [10].

Voordelen van de Semax peptide voor de hersenen

Semax en ziekte van de motorische neuronen (MND)

Het onderzoek werd uitgevoerd bij 27 patiënten met de ziekte van Motor Neuron (MND). De onderzoeker beoordeelde het effect van Semax op chronische partiële denervatie (CPD) en kwaliteit van leven. Er werd vastgesteld dat Semax de totale schatting van de levenskwaliteit aanzienlijk verbeterde door een verbeterde emotionele toestand en motivatie bij patiënten met MND, met een maximaal effect op dag 10. Wat de dosis betreft, ontvingen de patiënten Semax (1% oplossing) intranasaal in twee periodes van 10 dagen met een pauze van 2 weken ertussen, met een dagelijkse dosis van 12 mg. Dit suggereert dat een dagelijkse dosis van 12 mg Semax in twee periodes van 10 dagen met een tussenpauze van 2 weken haalbaar zou kunnen zijn voor palliatieve therapie van MND [11].

Semax en neurodegeneratieve ziekten

De ziekte van Alzheimer wordt gekenmerkt door amyloïde-β (Aβ) eiwitaggregatie, gemoduleerd door metaalionen en fosfolipidemembranen, met name Cu2+ ionen. Een in-vitro studie toonde aan dat Semax vezelvorming remde door te interfereren met fibrillogenese van Aβ: Cu2+ complexen. Semax bleek de vorming van Aβ:Cu2+ complexen te voorkomen en anti-aggregatie en beschermende eigenschappen te vertonen, vooral in de aanwezigheid van Cu2+. Deze resultaten suggereren dat Semax potentieel heeft als multifunctionele verbinding voor de behandeling van de ziekte van Alzheimer [12].

Basale cholinerge neuronen in de voorhersenen degenereren tijdens de progressie van Alzheimer. Een ander in-vitro-onderzoek onderzocht het effect van Semax op de overleving van basale cholinerge neuronen in de voorhersenen. Uit het onderzoek bleek dat Semax de overleving van cholinerge neuronen met ongeveer 1,5-1,7 keer verhoogde en de activiteit van cholineacetyltransferase stimuleerde. De resultaten suggereren dat Semax een veelbelovende verbinding kan zijn voor de behandeling van dementie die gepaard gaat met de ziekte van Alzheimer. In experimenten werd Semax gebruikt in een concentratiebereik van 1 nM tot 10 microM [13].

Semax en hersendisfunctie 

Een dierstudie onderzocht de effecten van Semax op de psychomotorische ontwikkeling van ratten die waren blootgesteld aan het foetale valproïnezuur (VA) syndroom, een aandoening die wordt geassocieerd met autismespectrumstoornissen. De resultaten toonden aan dat Semax de psychomotorische ontwikkeling van de jonge ratten gedeeltelijk normaliseerde, depressie verminderde, hun nociceptie normaliseerde en hun verlangen naar nieuwe sociale ervaringen vergrootte. Het onderzoek concludeerde ook dat Semax positieve modulerende en beschermende effecten had op de zich ontwikkelende hersenen, ook in gevallen van neonataal geïnduceerde disfunctie. Het onderzoek suggereerde dat Semax hersendisfunctie veroorzaakt door prenatale neurotoxische effecten kan corrigeren en een beschermend effect kan hebben tegen neurodegeneratieve ziekten. Wat de dosering betreft, gebruikte de onderzoeker Semax intranasaal bij dieren in een dosis van 0,05 mg/kg [14].

Semax en hersenbeschadiging

Een dierstudie onderzocht de effecten van Semax op gedrag en veranderingen in het dopaminerge systeem in de hersenen veroorzaakt door het neurotoxine MPTP. Het neurotoxine verminderde de motorische activiteit en verhoogde de angst, terwijl dagelijkse intranasale toediening van Semax de ernst van deze verstoringen verminderde. Het beschermende effect van Semax kan te wijten zijn aan het modulerende effect op het dopaminerge systeem en neurotrofe effecten. Semax werd intranasaal toegediend in een dosis van 0,2 mg/kg [15].

Semax als nootropische peptide

Semax en cognitieve effecten

In een onderzoek bij ratten bleek Semax de BDNF-eiwitniveaus en trkB tyrosinefosforylering in de hippocampus te verhogen, waardoor geconditioneerde vermijdingsreacties werden versterkt. De onderzoekers suggereerden dat Semax de cognitieve functie van de hersenen ondersteunt door de expressie en activering van het hippocampale BDNF/trkB-systeem te moduleren [16].

Semax en leren en geheugenvorming

Semax vertoont significante neuroprotectieve effecten en verbetert de leer- en geheugenvorming. Recente studies hebben aangetoond dat Semax specifiek bindt aan de basale voorhersenen met een dissociatieconstante van 2,4+/-1,0 nm, waardoor de BDNF-niveaus in deze regio toenemen, maar niet in het cerebellum. Deze resultaten suggereren dat de cognitieve effecten van Semax gerelateerd kunnen zijn aan verhoogde BDNF eiwitniveaus in de voorhersenen en dat specifieke Semax bindingsplaatsen aanwezig zijn in dit hersengebied [17].

Een ander onderzoek toonde aan dat Semax de door zware metalen veroorzaakte remming van het leren en geheugen bij ratten effectief tegenging, net als ascorbinezuur. Er werd gesuggereerd dat het antioxidantpotentieel van Semax verantwoordelijk is voor dit significante beschermende effect [18].

Intranasale toediening van Semax gedurende zes opeenvolgende dagen bij ratten leidde tot significante antimuscarinische en neuroprotectieve effecten. Dit werd aangetoond door het verminderen van de omvang van corticale weefselschade en het vergroten van het vermogen om zich te gedragen en geconditioneerd passief vermijdingsgedrag uit te voeren [19].

Semax verminderde neurologische uitval en verhoogde overleving bij ratten met model cerebrale ischemie. Deze studie toonde aan dat Semax neurologische uitval en amnesie verminderde in een geleidelijke passieve vermijdingssituatie bij preventieve toediening bij ratten met model cerebrale ischemie. De dosis Semax die in deze studie werd gebruikt varieerde van 0,3 tot 1,2 mg/kg per dag [20].

Een ander onderzoek toonde aan dat Semax in staat was om retrograde amnesie bij muizen onder stressvolle omstandigheden te voorkomen en hun overleving in de hoogte testkamer te verbeteren [21].

Trombose-geïnduceerde ischemische infarcten in de prefrontale cortex van ratten bleken het ruimtelijk geheugen aan te tasten. Chronische intranasale toediening van Semax in een dosis van 250 microg/kg/dag gedurende zes dagen na trombose leidde echter tot herstel van het leervermogen van de dieren. De neuroprotectieve activiteit van het peptide en zijn vermogen om de synthese van neurotrofe factoren te stimuleren, kunnen het anti-amnestische effect op lange termijn verklaren [22].

Nootropische en pijnstillende effecten van Semax

Eén studie onderzocht de effecten van Semax op leren en pijngevoeligheid bij ratten door intraperitoneale en intranasale toediening. Semax vertoonde nootropische en pijnstillende activiteit na intraperitoneale toediening. Een sterker leerversterkend effect werd waargenomen na intranasale toediening. Intranasale toediening had echter geen effect op de pijngevoeligheid. De onderzoekers suggereerden dat Semax verschillende mechanismen en hersenstructuren kan hebben die betrokken zijn bij de nootropische en analgetische effecten [36].

Semax peptide en ADHD: wat het onderzoek zegt

Eén studie rapporteerde dat Semax heptapeptide het geheugen, de aandacht en de centrale afgifte van dopamine bij knaagdieren verbetert. Het stimuleert ook de synthese van brain-derived neurotrophic factor (BDNF) en kan selectieve aandacht verbeteren en de ontwikkeling van de hersenen moduleren. Daarom kan Semax een therapeutisch potentieel hebben bij ADHD, een neurologische ontwikkelingsstoornis die wordt gekenmerkt door een disfunctie van dopamine en BDNF. Bovendien kan Semax het Rett-syndroom, een ernstige neurologische ontwikkelingsstoornis, verbeteren door de centrale BDNF-activiteit te verhogen. Verdere grootschalige studies zijn nodig om dit potentiële therapeutische effect in de behandeling van ADHD en Rett syndroom te onderzoeken [23].

Semax en integriteit van het maagdarmkanaal

De darmmicrobiota verbeteren

In één onderzoek werd aangetoond dat Semax invloed had op de darmmicrobiota van ratten die werden blootgesteld aan chronische dwangstress. Chronische blootstelling aan stress veroorzaakte een afname van obligate bacteriën bij ratten, maar een toename van opportunistische micro-organismen. Semax in doses van 50 en 150 μg/kg voorkwam echter deze door stress veroorzaakte veranderingen en behield een gezond evenwicht van de microbiota. De onderzoekers stelden dat het effect van Semax kan worden toegeschreven aan zijn centrale neurotropische werking en zijn vermogen om zich te binden aan perifere melanocortinereceptoren in de darmen. Qua dosis werd Semax intraperitoneaal toegediend aan mannelijke Wistar ratten in doses van 5, 50, 150 en 450 μg/kg, 12-15 minuten voor blootstelling aan stress [24].

De integriteit van de dikke darm beschermen

Stress veroorzaakt verschillende negatieve veranderingen in de dikke darm, waaronder atrofie, ontsteking, veranderingen in mastcelactiviteit en verhoogde corticosteronniveaus. In een dierstudie bleek echter dat toediening van Semax peptide het corticosterongehalte verlaagde, pathomorfologische veranderingen verminderde en de dikke darm hielp zich aan te passen aan stress. Het positieve effect van de peptide kan worden toegeschreven aan zijn verschillende fysiologische en farmacologische effecten. De groep kreeg Semax in doses van 5, 50, 150 en 450 μg/kg, 12-15 minuten voor blootstelling aan dwangstress [25].

Semax en maagzweer

In één onderzoek bevorderde het Semax peptide aanzienlijk de genezing van zweren bij patiënten met refractaire maagzweerziekte wanneer het gecombineerd werd met traditionele preparaten. Op dag 14 van de behandeling hadden 89,5% patiënten die Semax intranasaal toegediend kregen genezen zweren vergeleken met 30,8% in de controlegroep. Verdere klinische studies zijn nodig om de anti-ulceractiviteit van Semax in verschillende combinaties met conventionele anti-ulcer geneesmiddelen te evalueren [26].

Een ander onderzoek bij ratten met door indomethacine veroorzaakte maagzweren toonde aan dat intraperitoneale toediening van Semax in een dosis van 50 mg/kg de door indomethacine veroorzaakte vermindering van de bloedstroom voorkwam. Geconcludeerd werd dat het potentiële anti-ulcereffect van Semax gerelateerd kan zijn aan een verbeterde doorbloeding van de maagwand die wordt aangetast door indomethacine [27].

Een ander onderzoek testte de effecten van de peptiden gliprolin en Semax op zweren bij ratten. De peptiden versnelden het genezingsproces van de zweer, waarbij Semax het meest effectief was. De peptiden bleken ook de ontsteking in de zweerzone te verminderen. Hun anti-ulcus effect werd toegeschreven aan hun vermogen om de opheldering van de zweer te versnellen en het proces van genezing en epithelisatie te activeren [28].

Een ander onderzoek toonde aan dat Semax in een dosis van 50 μg/kg het maagslijmvlies beschermde tegen ulcusgeïnduceerde schade zoals ethanol en stress. Bovendien voorkwam postoperatieve behandeling met Semax de vorming van door azijnzuur geïnduceerde zweren en bevorderde de genezing ervan. Het anti-ulcer effect van Semax was vergelijkbaar met dat van PGP tripeptide bij de geteste dosis. De dosis Semax die in het onderzoek werd gebruikt was 50 μg/kg intraperitoneaal toegediend [29].

Semax en cerebrovasculaire insufficiëntie

Eén onderzoek testte het effect van Semax bij 187 patiënten met cerebrovasculaire insufficiëntie (CI). De patiënten werden beoordeeld op verdraagbaarheid, werkzaamheid en complicaties van de toediening van Semax. Toediening van Semax resulteerde in significante klinische verbetering, stabilisatie van ziekteprogressie en een verminderd risico op beroerte en voorbijgaande ischemische aanvallen. Het werd goed verdragen door patiënten, ook in oudere leeftijdsgroepen, en had een lage incidentie van bijwerkingen [30].

Semax en acuut myocardinfarct

In een onderzoek bij ratten met een acuut myocardinfarct (AMI) voorkwam Semax ischemie-geïnduceerde ultrastructurele veranderingen in cardiomyocyten. Het verminderde ook de stijging van de plasma-nitraatconcentraties zonder de hartfunctie te beïnvloeden. De onderzoekers suggereerden dat Semax een beschermend effect kan hebben op het hart bij AMI. In het onderzoek werd Semax (150 μg/kg) intraperitoneaal toegediend op 15 minuten en 2 uur na coronaire occlusie [31].

In een ander onderzoek voorkwam toediening van Semax na coronaire occlusie veranderingen in de cardiomyocytenstructuur en verlaagde de plasmanitraatconcentratie bij ratten. Gedurende 28 dagen na een myocardinfarct voorkwam Semax gedeeltelijk een stijging van de eind-diastolische druk van de linkerventrikel en verbeterde het de hypertrofie van de cardiomyocyten. Bovendien verbeterde het de excessieve groei van het contractiele en mitochondriale apparaat. Deze resultaten gaven aan dat Semax een positief effect had op de ontwikkeling van hartfalen en remodellering van de linkerventrikel, zelfs in latere stadia na een myocardinfarct. De dosis Semax die in dit onderzoek werd gebruikt was 150 μg/kg lichaamsgewicht. Semax werd tweemaal intraperitoneaal toegediend op de dag van occlusie van de linker descenderende kransslagader, 15 minuten en twee uur na occlusie, en eenmaal daags gedurende de volgende zes dagen [32].

Activering van het sympathische zenuwstelsel verergert het verloop van een myocardinfarct. In een onderzoek werd aangetoond dat Semax peptide de activering van het sympathische zenuwstelsel verminderde. Het voorkwam ook een toename in de dichtheid van sympathische uiteinden bij ratten met een myocardinfarct. Het peptide verminderde ook de α-adrenoreceptordichtheid en vasculaire reactiviteit in de arteria caudalis van ratten na ischemie-reperfusieschade [33].

Semax en ziekte van de oogzenuw

In één onderzoek kregen drie groepen patiënten Semax via verschillende wegen, waarbij groep 1 neusdruppels kreeg, groep 2 endonasale elektroforese en groep 3 de controlegroep was. De toevoeging van Semax aan de behandeling van oogzenuwaandoeningen verbeterde de visuele functie, versnelde het herstel en beschermde het zenuwweefsel tegen de gevolgen van letsel. Er werden positieve veranderingen in de klinische presentatie waargenomen, waaronder verbeterde gezichtsscherpte, verbreding van het totale gezichtsveld, geleiding van de oogzenuw, verhoogde elektrische gevoeligheid en verbeterd kleurenzicht [34].

Semax en optische neuropathie

Neuroprotectieve therapieën voor patiënten met glaucoom, waaronder het peptide Semax, waren effectiever dan traditionele neuroprotectieve behandelingen. In één onderzoek toonde Semax voordeel door zijn pathogene activiteit met neuroprotectieve en neurotrofe effecten [35].

Semax en pijn

Eén studie onderzocht het effect van ACTH4-10 en zijn analoog Semax op pijngevoeligheid in verschillende diermodellen. ACTH4-10 vertoonde een pijnstillend effect bij een dosis van 0,5 mg/kg, terwijl lagere doses geen effect hadden. Semax vertoonde een dosisafhankelijke vermindering van de pijngevoeligheid in alle experimentele modellen, wat aangeeft dat het vervangen van de drie C-terminale aminozuurresiduen in ACTH4-10 door de Pro-Gly-Pro sequentie de analgetische werking na perifere injectie verhoogde. In de studie werd ACTH4-10 toegediend in een dosis van 0,5 mg/kg en Semax in doses variërend van 0,015 tot 0,500 mg/kg [37].

Semax en dagelijks ritme

Uit een onderzoek bij ratten bleek dat het nootropische preparaat Semax hun circadiane bewegingsritme normaliseerde. Dit effect bleek duidelijk uit het vergroten van de amplitude, het verschuiven van de acrofase en het veranderen van de spectrale kenmerken. Bovendien verlaagde het preparaat de integrale chronobiologische index. Volgens studies zou een specifiek effect van deze cognitieve versterker het vermogen kunnen zijn om ritmes te synchroniseren en de hartslag te reguleren [38].

Semax en immunomodulatie

Een dierstudie onderzocht de immunologische corrigerende effecten van Semax op de 'sociale' stress-geïnduceerde immuunrespons. De resultaten toonden aan dat Semax effectief de cellulaire en humorale immunogene reacties en de fagocytische activiteit van neutrofielen herstelde, wat wijst op zijn potentieel als immuuncorrector met immunomodulerende eigenschappen. Verder onderzoek op dit gebied is nodig [39].

Een ander onderzoek testte het effect van Semax op de cellulaire samenstelling van miltlymfoïde structuren bij ratten die aan verschillende stresscondities werden blootgesteld. Bij het beoordelen van herstel van stress verminderde Semax de door stress veroorzaakte macrofaagproliferatie en destructieve processen in de milt. De resultaten wezen op het vermogen van Semax om de negatieve effecten van stress op dit belangrijke orgaan te verminderen [40].

Semax en pancreatitis

In een dierstudie werden de effecten van Semax vergeleken met geneesmiddelen bij acute pancreatitis. De resultaten toonden aan dat een eenmalige toediening van Semax het verlies van dieren, hyperfermentatie en activering van lipide peroxidatie verminderde. Het verbeterde ook de microcirculatie en bevorderde de genezing zonder significante fibrotische veranderingen in het parenchym. Semax bleek effectiever te zijn dan geneesmiddelen [41].

In een ander onderzoek bleek Semax een positief effect te hebben op ultrastructurele veranderingen bij ratten met acute pancreatitis. Bij toediening van een dosis van 0,1 mg/kg via de pancreatische ductus voorkwam Semax verhoogde necrose van acinair weefsel en remde het suppuratieve ontsteking. Deze effecten leidden tot inductie van sclerose en atrofie, waardoor uiteindelijk grote delen van de alvleesklier behouden bleven [42].

Samenvatting

Semax is een synthetisch peptidemedicijn dat in Rusland uitgebreid is onderzocht en veelbelovende resultaten heeft laten zien bij de behandeling van verschillende aandoeningen zoals cognitieve aandoeningen, beroerte, zweerziekte en oogzenuwziekte. Er wordt aangenomen dat het nootropische, neuroprotectieve en neurotrofe eigenschappen heeft die het geheugen en leren kunnen verbeteren, angst verminderen, aandacht en kortetermijngeheugen verbeteren en pijnstillende effecten hebben. Bovendien staat Semax er ook om bekend dat het het immuunsysteem stimuleert, waardoor het een hoopvolle optie is voor de behandeling van een aantal aandoeningen. Daarnaast stellen recente onderzoeken voor dat Semax ook neuroprotectieve voordelen kan bieden en een effectieve behandeling kan zijn voor neurodegeneratieve ziekten zoals de ziekte van Alzheimer. Semax heeft een aanzienlijk potentieel op verschillende gebieden van de geneeskunde en verder onderzoek is cruciaal om de werking en mogelijke toepassingen volledig te begrijpen.

Disclaimer

Dit artikel is geschreven om voorlichting te geven en mensen bewust te maken van de besproken stof. Het is belangrijk op te merken dat de besproken stof een stof is en geen specifiek product. De informatie in de tekst is gebaseerd op beschikbare wetenschappelijke studies en is niet bedoeld als medisch advies of om zelfmedicatie te promoten. De lezer wordt geadviseerd om een gekwalificeerde gezondheidsprofessional te raadplegen voor alle beslissingen over gezondheid en behandeling.

Bronnen

1. 1. Eremin, K. O., Kudrin, V. S., Saransaari, P., Oja, S. S., Grivennikov, I. A., Myasoedov, N. F., & Rayevsky, K. S. (2005). Semax, een ACTH(4-10)-analoog met nootropische eigenschappen, activeert dopaminerge en serotoninerge hersensystemen bij knaagdieren. Neurochemisch onderzoek, 30(12), 1493-1500. https://doi.org/10.1007/s11064-005-8826-8 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/16362768/ 

1. 1. Glazova, N. Y., Manchenko, D. M., Volodina, M. A., Merchieva, S. A., Andreeva, L. A., Kudrin, V. S., Myasoedov, N. F., & Levitskaya, N. G. (2021). Semax, synthetisch ACTH(4-10) analoog, dempt gedrags- en neurochemische veranderingen na blootstelling aan fluvoxamine op jonge leeftijd bij witte ratten. Neuropeptiden, 86, 102114. https://doi.org/10.1016/j.npep.2020.102114 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33418449/ 

1. 1. Levitskaia, N. G., Vilenskiĭ, D. A., Sebentsova, E. A., Anreeva, L. A., Kamenskiĭ, A. A., & Miasoedov, N. F. (2010). Izvestiia Akademii nauk. Seriia biologicheskaia, (2), 231-237. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/20387390/ 

1. 1. Levitskaia, N. G., Sebentsova, E. A., Andreeva, L. A., Alfeeva, L. I.u, Kamenskiĭ, A. A., & Miasoedov, N. F. (2002). Neĭroprotektornye éffekty semaksa na fone MFTP-vyzvannykh narusheniĭ dofaminergicheskoĭ sistemy mozga [Neuroprotectieve effecten van semax in MPTP-geïnduceerde verstoringen van het dopaminesysteem in de hersenen]. Rossiiskii fiziologicheskii zhurnal imeni I.M. Sechenova, 88(11), 1369-1377. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/12587264/ 

1. 1. Gusev, E. I., Martynov, M. Y., Kostenko, E. V., Petrova, L. V., & Bobyreva, S. N. (2018). Éffektivnost' semaksa pri lechenii bol'nykh na raznykh stadiiakh ishemicheskogo insul'ta [De werkzaamheid van semax in de tretament van patiënten in verschillende stadia van ischemische beroerte]. Zhurnal nevrologii i psikhiatrii imeni S.S. Korsakova, 118(3. Vyp. 2), 61-68. https://doi.org/10.17116/jnevro20181183261-68 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29798983/ 

1. 1. Gusev, E. I., Skvortsova, V. I., Miasoedov, N. F., Nezavibat'ko, V. N., Zhuravleva, E. I.u, & Vanichkin, A. V. (1997). Effektivnost' semaksa v ostrom periode polusharnogo ishemicheskogo insul'ta (klinicheskoe i élektrofiziologicheskoe issledovanie) [Effectiviteit van semax in de acute periode van hemisferische ischemische beroerte (een klinische en elektrofysiologische studie)]. Zhurnal nevrologii i psikhiatrii imeni S.S. Korsakova, 97(6), 26-34. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/11517472/ 

1. 1. Medvedeva, E. V., Dmitrieva, V. G., Limborska, S. A., Myasoedov, N. F., & Dergunova, L. V. (2017). Semax, een analoog van ACTH(4-7), reguleert expressie van immuunresponsgenen tijdens ischemisch hersenletsel bij ratten. Moleculaire genetica en genomica : MGG, 292(3), 635-653. https://doi.org/10.1007/s00438-017-1297-1 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28255762/

1. 1. Medvedeva, E. V., Dmitrieva, V. G., Povarova, O. V., Limborska, S. A., Skvortsova, V. I., Myasoedov, N. F., & Dergunova, L. V.. (2014). Het peptide semax beïnvloedt de expressie van genen gerelateerd aan het immuunsysteem en het vasculaire systeem in focale ischemie van de hersenen van ratten: genoombrede transcriptionele analyse. BMC genomics, 15, 228. https://doi.org/10.1186/1471-2164-15-228 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24661604/ 

1. 1. Dergunova, L. V., Dmitrieva, V. G., Filippenkov, I. B., Stavchansky, V. V., Denisova, A. E., Yuzhakov, V. V., Sevan'kaeva, L. E., Valieva, L. V., Sudarkina, O. Y., Gubsky, L. V., Myasoedov, N. F., & Limborska, S. A. (2021). Molekuliarnaia biologiia, 55(3), 402-411. https://doi.org/10.31857/S0026898421010043 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/34097675/ 

1. 1. Sudarkina, O. Y., Filippenkov, I. B., Stavchansky, V. V., Denisova, A. E., Yuzhakov, V. V., Sevan'kaeva, L. E., Valieva, L. V., Remizova, J. A., Dmitrieva, V. G., Gubsky, L. V., Myasoedov, N. F., Limborska, S. A., & Dergunova, L. V. (2021). Brain Protein Expression Profile Confirms the Protective Effect of the ACTH(4-7)PGP Peptide (Semax) in a Rat Model of Cerebral Ischemia-Reperfusion. Internationaal tijdschrift voor moleculaire wetenschappen, 22(12), 6179. https://doi.org/10.3390/ijms22126179 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/34201112/ 

1. 1. Serdiuk, A. V., Levitskiĭ, G. N., Miasoedov, N. F., & Skvortsova, V. I. (2007). Zhurnal nevrologii i psikhiatrii imeni S.S. Korsakova, 107(4), 29-39. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/18379501/ 

1. 1. Sciacca, M. F. M., Naletova, I., Giuffrida, M. L., & Attanasio, F. (2022). Semax, a Synthetic Regulatory Peptide, Affects Copper-Induced Abeta Aggregation and Amyloid Formation in Artificial Membrane Models. ACS chemische neurowetenschappen, 13(4), 486-496. https://doi.org/10.1021/acschemneuro.1c00707 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/35080861/ 

1. 1. Grivennikov, I.A., Dolotov, O.V., Zolotarev, Y. A., Andreeva, L. A., Myasoedov, N. F., Leacher, L., Black, I. B., & Dreyfus, C. F. (2008). Effects of behaviorally active ACTH (4-10) analogue - Semax on rat basal forebrain cholinergic neurons. Herstellende neurologie en neurowetenschappen, 26(1), 35-43. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/18431004/

1. 1. Malyshev, A. V., Razumkina, E. V., Dubynin, V. A., & Myasoedov, N. F. (2013). Semax corrigeert hersendisfunctie veroorzaakt door prenatale introductie van valproïnezuur. Doklady biologische wetenschappen : proceedings van de Academie van Wetenschappen van de USSR, afdelingen Biologische wetenschappen, 450, 126-129. https://doi.org/10.1134/S0012496613030046 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23821048/ 

1. 1. Levitskaya, N. G., Sebentsova, E. A., Andreeva, L. A., Alfeeva, L. Y., Kamenskii, A. A., & Myasoedov, N. F. (2004). The neuroprotective effects of Semax in conditions of MPTP-induced lesions of the brain dopaminergic system. Neurowetenschappen en gedragsfysiologie, 34(4), 399-405. https://doi.org/10.1023/b:neab.0000018752.59465.28 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/15341218/ 

1. 1. Dolotov, O. V., Karpenko, E. A., Inozemtseva, L. S., Seredenina, T. S., Levitskaya, N. G., Rozyczka, J., Dubynina, E. V., Novosadova, E. V., Andreeva, L. A., Alfeeva, L. Y., Kamensky, A. A., Grivennikov, I. A., Myasoedov, N. F., & Engele, J. (2006). Semax, een analoog van ACTH(4-10) met cognitieve effecten, reguleert BDNF en trkB expressie in de hippocampus van de rat. Hersenonderzoek, 1117(1), 54-60. https://doi.org/10.1016/j.brainres.2006.07.108 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/16996037/ 

1. 1. Dolotov, O. V., Karpenko, E. A., Seredenina, T. S., Inozemtseva, L. S., Levitskaya, N. G., Zolotarev, Y. A., Kamensky, A. A., Grivennikov, I. A., Engele, J., & Myasoedov, N. F. (2006). A., Kamensky, A. A., Grivennikov, I. A., Engele, J., & Myasoedov, N. F. (2006). Semax, een analoog van adrenocorticotropine (4-10), bindt specifiek en verhoogt de niveaus van het eiwit brain-derived neurotrophic factor in de basale voorhersenen van ratten. Tijdschrift voor neurochemie, 97 Suppl 1, 82-86. https://doi.org/10.1111/j.1471-4159.2006.03658.x https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/16635254/ 

1. 1. Inozemtsev, A. N., Bokieva, S. B., Karpukhina, O. V., Gumargalieva, K. Z., Kamensky, A. A., & Myasoedov, N. F. (2016). Semax voorkomt leer- en geheugenremming door zware metalen. Doklady biologische wetenschappen : proceedings of the Academy of Sciences of the USSR, afdelingen Biologische wetenschappen, 468(1), 112-114. https://doi.org/10.1134/S0012496616030066 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27411820/ 

1. 1. Romanova, G. A., Silachev, D. N., Shakova, F. M., Kvashennikova, Y. N., Viktorov, I. V., Shram, S. I., & Myasoedov, N. F. (2006). N., Viktorov, I. V., Shram, S. I., & Myasoedov, N. F. (2006). Neuroprotective and antiamnesic effects of Semax during experimental ischemic infarction of the cerebral cortex. Tijdschrift voor experimentele biologie en geneeskunde, 142(6), 663-666. https://doi.org/10.1007/s10517-006-0445-0 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/17603664/ 

1. 1. Iasnetsov, V. V., & Voronina, T. A. (2009). Eksperimental'naia i klinicheskaia farmakologiia, 72(1), 68-70. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/19334516/ 

1. 1. Iasnetsov, V. V., & Ivanov, I.uV. (2004). Farmacologicheskaia korrektsiia mnesticheskikh rasstroĭstv, vyzvannykh kompleksnym ékstremal'nym vozdeĭstiem u mysheĭ s pereviazannymi oshchimi sonnymi arteriiami [Farmacologische correctie van geheugenstoornis veroorzaakt door een complexe extremale werking bij muizen met bilaterale ligatie van gemeenschappelijke halsslagaders]. Eksperimental'naia i klinicheskaia farmakologiia, 67(5), 3-4. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/15559625/ 

1. 1. Silachev, D. N., Shram, S. I., Shakova, F. M., Romanova, G. A., & Myasoedov, N. F. (2009). Vorming van ruimtelijk geheugen bij ratten met ischemische laesies aan de prefrontale cortex; effecten van een synthetisch analoog van ACTH(4-7). Neurowetenschappen en gedragsfysiologie, 39(8), 749-756. https://doi.org/10.1007/s11055-009-9197-4 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/19779827/ 

1. 1. Tsai S. J. (2007). Semax, een analoog van adrenocorticotropine (4-10), is een potentieel middel voor de behandeling van aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit en het syndroom van Rett. Medische hypothesen, 68(5), 1144-1146. https://doi.org/10.1016/j.mehy.2006.07.017 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/16996699/

1. 1. Svishcheva, M. V., Mukhina, A. Y., Medvedeva, O. A., Shevchenko, A. V., Bobyntsev, I. I., Kalutskii, P. V., Andreeva, L. A., & Myasoedov, N. F. (2020). Composition of Colon Microbiota in Rats Treated with ACTH(4-7)-PGP Peptide (Semax) under Conditions of Restraint Stress. Bulletin van experimentele biologie en geneeskunde, 169(3), 357-360. https://doi.org/10.1007/s10517-020-04886-7  https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32737723/  

1. 1. Svishcheva, M. V., Mishina, Y. S., Medvedeva, O. A., Bobyntsev, I. I., Mukhina, A. Y., Kalutskii, P. V., Andreeva, L. A., & Myasoedov, N. F. (2021). Morphofunctional State of the Large Intestine in Rats under Conditions of Restraint Stress and Administration of Peptide ACTH(4-7)-PGP (Semax). Bulletin van experimentele biologie en geneeskunde, 170(3), 384-388. https://doi.org/10.1007/s10517-021-05072-z  https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33459919/  

1. 1. Ivanikov, I. O., Brekhova, M. E., Samonina, G. E., Myasoedov, N. F., & Ashmarin, I. P. (2002). Therapie van maagzweer met semax peptide. Bulletin van experimentele biologie en geneeskunde, 134(1), 73-74. https://doi.org/10.1023/a:1020621124776  https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/12459874/  

1. 1. Zhuikova, S. E., Sergeev, V. I., Samonina, G. E., & Myasoedov, N. F. (2002). Possible mechanism underlying the effect of Semax on the formation of indomethacin-induced ulcers in rats. Bulletin van experimentele biologie en geneeskunde, 133(6), 577-579. https://doi.org/10.1023/a:1020285909696 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/12447470/  

1. 1. Zhuĭkova, S. E., Badmaeva, K. E., Samonina, G. E., & Plesskaia, L. G. (2003). Semaks i nekotorye gliprolinovye peptidy uskoriaiut zazhivlenie atsetatnykh iazv u krys [Semax en sommige glyproline peptiden versnellen de genezing van azijnzweren bij ratten]. Eksperimental'naia i klinicheskaia gastroenterologiia = Experimentele & klinische gastro-enterologie, (4), 88-117. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/14653248/   

1. 1. Zhuikova, S. E., Smirnova, E. A., Bakaeva, Z. V., Samonina, G. E., & Ashmarin, I. P. (2000). Effect van Semax op de homeostase van maagslijmvlies bij albino-ratten. Bulletin van experimentele biologie en geneeskunde, 130(9), 871-873. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/11177268/

1. 1. Gusev, E. I., Skvortsova, V. I., & Chukanova, E. I. (2005). Zhurnal nevrologii i psikhiatrii imeni S.S. Korsakova, 105(2), 35-40. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/15792140/   

1. 1. Golubeva, A. V., Gavrilova, S. A., Lipina, T. V., Shornikova, M. V., Postnikov, A. B., Andreeva, L. A., Chentsov, I.uS., & Koshelev, V. B. (2006). Rossiiskii fiziologicheskii zhurnal imeni I.M. Sechenova, 92(6), 732-745. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/16967870/  

1. 1. Gavrilova, S. A., Golubeva, A. V., Lipina, T. V., Fominykh, E. S., Shornikova, M. V., Postnikov, A. B., Andrejeva, L. A., Chentsov, I.uS., & Koshelev, V. B. (2006). Rossiiskii fiziologicheskii zhurnal imeni I.M. Sechenova, 92(11), 1305-1321. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/17385423/  

1. 1. Gorbatsjeva, A. M., Berdalin, A. B., Stulova, A. N., Nikogosova, A. D., Lin, M. D., Buravkov, S. V., Gavrilova, S. A., & Koshelev, V. B. (2016). Changes in Sympathetic Innervation of Rat Caudal Artery in Experimental Myocardial Infarction. Effect van Semax Peptide. Tijdschrift voor experimentele biologie en geneeskunde, 161(4), 476-480. https://doi.org/10.1007/s10517-016-3442-y  https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27591879/

1. 1. Polunin, G. S., Nurieva, S. M., Baiandin, D. L., Sheremet, N. L., & Andreeva, L. A. (2000). Opredelenie terapevticheskoĭ éffektivnosti novogo otechestvennogo preparata "Semaks" pri zabolevaniiakh zritel'nogo nerva [Evaluatie van het therapeutische effect van het nieuwe Russische geneesmiddel semax bij aandoeningen van de oogzenuw]. Vestnik oftalmologii, 116(1), 15-18. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/10741256/  

1. 1. Kurysheva, N. I., Shpak, A. A., Ioĭleva, E. E., Galanter, L. I., Nagornova, N. D., Shubina, N. I.u, & Shlyshalova, N. N. (2001). "Semaks" v lechenii glaukomatoznoĭ opticheskoĭ neĭropatii u bol'nykh s normalizovannym oftal'motonusom [Semax in de behandeling van glaucomateuze optische neuropathie bij patiënten met genormaliseerde oftalmologische tonus]. Vestnik oftalmologii, 117(4), 5-8. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/11569188/  

1. 1. Manchenko, D. M., Glazova, N. I.u, Levitskaia, N. G., Andreeva, L. A., Kamenskiĭ, A. A., & Miasoedov, N. F. (2010). Rossiiskii fiziologicheskii zhurnal imeni I.M. Sechenova, 96(10), 1014-1023.  https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21268834/   

1. 1. Ivanova, D. M., Levitskaya, N. G., Andreeva, L. A., Kamenskii, A. A., & Myasoedov, N. F. (2007). Vergelijkende studie van de pijnstillende werking van het ACTH4-10 fragment en zijn analoog semax. Tijdschrift voor experimentele biologie en geneeskunde, 143(1), 5-8. https://doi.org/10.1007/s10517-007-0002-5 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/18018999/

1. 1. Arushanian, E. B., & Popov, A. V.. (2008). Eksperimental'naia i klinicheskaia farmakologiia, 71(2), 14-16. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/18488900/   

1. 1. Samotrueva, M. A., Yasenyavskaya, A. L., Murtalieva, V. K., Bashkina, O. A., Myasoedov, N. F., Andreeva, L. A., & Karaulov, A. V. (2019). Experimentele Onderbouwing van Toepassing van Semax als Modulator van Immuunreactie op het Model van "Sociale" Stress. Bulletin van experimentele biologie en geneeskunde, 166(6), 754-758. https://doi.org/10.1007/s10517-019-04434-y  https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31028579/  

1. 1. Bakhmet, A. A., & Koplik, E. V. (2012). Antistress effect van Semax in het verloop van herstel van milt lymfoïde structuren na de stress bij ratten met verschillende gedragsactiviteit. Tijdschrift voor experimentele biologie en geneeskunde, 153(5), 661-663. https://doi.org/10.1007/s10517-012-1792-7 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23113251/  

1. 1. Ivanov, I.uV., & Iasnetsov, V. V. (2000). Vliianie semaksa i meksidola na techenie ostrogo pankreatita u krys [Het effect van semax en mexidol op het verloop van acute pancreatitis bij ratten]. Eksperimental'naia i klinicheskaia farmakologiia, 63(1), 41-44. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/10763109/  

1. 1. Ivanov I.uV. (2000). Ul'trastrukturnye izmeneniia v podzheludochnoĭ zheleze krys s ostrym pankreatitom posle vvedeniia semaksa [Ultrastructurele veranderingen in de pancreas van ratten met acute pancreatitis na toediening van semax]. Eksperimental'naia i klinicheskaia farmakologiia, 63(6), 37-38. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/11202510/