Emoksypina Mexidol – szczegółowy opis substancji

Emoksypina, znana także pod nazwą handlową Mexidol lub Mexifin w formie bursztynianu, to nowy związek opracowany przez Pharmasoft Pharmaceuticals. Jest znana ze swoich zastosowań terapeutycznych i przemysłowych dzięki swoim zróżnicowanym właściwościom, w tym przeciwhipoksycznym, przeciwutleniającym, neuroprotekcyjnym i kardioprotekcyjnym [1]. Co ciekawe, badania naukowe zgłosiły również korzystne efekty emoksypiny w leczeniu stanów neurodegeneracyjnych, takich jak choroba Alzheimera, jak również zaburzeń krwi, takich jak talasemia i hemochromatoza [1].

Uwaga: Badania nad emoksypiną odnoszą się do kilku jej form, podstawowej emoksypiny, bursztynianu emoksypiny, który jest najbardziej zaawansowaną jej formą i ma nazwę handlową Mexidol oraz kilku innych.

Historia i kluczowe cechy działania emoksypiny

Emoksypina została wprowadzona na rynek rosyjski przez Smirnowa i Kuzmina pod marką Mexidol. Chociaż jest dobrze znana w Rosji, lek nie otrzymał zatwierdzenia w Stanach Zjednoczonych ani w Europie, głównie z powodu swojego pochodzenia z Rosji [1]. Niemniej jednak, rośnie ciekawość dotycząca jej właściwości i możliwych zastosowań na całym świecie. Firmy zamierzają przeprowadzać testy z użyciem modeli zwierzęcych, które są międzynarodowo uznawane, aby odkryć leczenie nowych schorzeń.

Jedną z kluczowych farmakokinetycznych zalet emoksypiny jest jej zdolność do przenikania przez barierę krew-mózg dzięki małym rozmiarom i niskiej masie cząsteczkowej. Badacze Biryukov, Dmitri Valerievich i POMYTKIN, Igor Anatolievich, pracowali nad emoksypiną, aby poprawić jej dostarczanie do mózgu i tkanek nerwowych [1]. Ponieważ emoksypina jest hydrofilowa, miała trudności z efektywnym przenikaniem przez barierę krew-mózg. Aby rozwiązać ten problem, stworzyli pochodne o wyższej lipofilowości. Ich celem było zwiększenie absorpcji leku do centralnego układu nerwowego i zwiększenie jego skuteczności.

Ponadto, unikalne połączenie kationu 2-etylo-6-metylo-3-hydroksypirydynium i jonu bursztynianu w bursztynianie emoksypiny oferuje szeroki zakres efektów farmakologicznych [1]. To połączenie nie tylko radzi sobie z chorobami metabolicznymi związanymi z problemami w wyściółce naczyń krwionośnych, ale także pomaga utrzymać odpowiednią grubość dwuwarstwy lipidowej, która jest kluczowa dla kontrolowania ruchu i absorpcji leku w organizmie.

Właściwości przeciwlękowe i przeciwdepresyjne Mexidolu w badaniach

Badania wykazały, że emoksyipina (znana komercyjnie jako Mexidol) może pomóc złagodzić lęk i depresję w różnych okolicznościach medycznych. W jednym z badań, w którym uczestniczyło 32 starszych dorosłych doświadczających lęku i łagodnego spadku funkcji poznawczych, uczestnicy zgłaszali wysoki poziom lęku i pewne upośledzenia poznawcze na początku. Jednak po codziennym przyjmowaniu Mexidolu przez cztery tygodnie, uczestnicy zgłaszali poprawę samopoczucia, szczególnie ci z pewnymi problemami poznawczymi, co sugeruje, że Mexidol może być skuteczny w redukcji lęku. Wyniki były szczególnie zauważalne dla osób z określonymi rodzajami upośledzeń poznawczych, ponieważ doświadczyły one znaczniejszych popraw. Dodatkowo, lek wydawał się poprawiać uwagę i ogólną funkcję układu nerwowego [2]. W innym badaniu skupionym na kobietach z reumatoidalnym zapaleniem stawów – stanem prowadzącym do bólu stawów i potencjalnych wpływów na zdrowie psychiczne – dodanie Mexidolu do ich schematu leczenia skutkowało zmniejszeniem stanu zapalnego, zmniejszeniem objawów depresji i poprawą jakości życia [3]. Godne uwagi jest, że działa poprzez celowanie i poprawę pewnych funkcji mózgu oraz ma potencjał do poprawy uwagi i stabilizacji automatycznych odpowiedzi nerwowych organizmu, przyczyniając się do lepszego poczucia dobrostanu. Podczas badania na zwierzętach, wyniki ujawniły, że podawanie mexidolu szczurom skróciło czas, w którym wykazywały one oznaki rozpaczy w teście pływackim, wskazując na potencjalne efekty przeciwdepresyjne. Efekty przeciwdepresyjne tych leków były podobne do znanych terapii, takich jak amitryptylina i kwas alfa-liponowy. Dodatkowo, wpływ tych leków na depresyjne zachowania wydawał się być związany z ich wpływem na aktywność szczurów w teście pola otwartego [4].

Ponadto, badacze zbadali 70 pacjentów z zaburzeniami paniki, w tym 30 mężczyzn i 40 kobiet, ze średnią wieku 34,5 roku, wszyscy cierpiący na bezsenność. Kliniczne i instrumentalne badania, w tym polisomnografia, wykazały, że dodanie mexidolu znacząco zmniejszyło lęk, zaburzenia autonomiczne i bezsenność, poprawiając jakość życia pacjentów. To badanie podkreśla potencjał mexidolu jako skutecznego dodatku do terapii przeciwdepresyjnej dla pacjentów z zaburzeniami paniki, szczególnie tych z ciężką bezsennością [6]. Co interesujące, badanie wykazało, że efekty przeciwdepresyjne mexidolu i emoksypiny mogą być związane z ich zdolnością do poprawy odpowiedzi organizmu na insulinę [5]. Gdy podawano w odpowiednich dawkach, te leki zwiększały wrażliwość na insulinę u szczurów. Ta poprawa była związana ze zmniejszeniem zachowań podobnych do rozpaczy obserwowanych w teście pływackim Porsolta. To sugeruje, że mexidol i emoksyipina mogą być skuteczne w leczeniu depresji i lęku nie tylko przez ich bezpośredni wpływ na chemię mózgu związaną z nastrojem, ale także poprzez poprawę wrażliwości na insulinę.

Badania działania emoksypiny przy obajwach cukrzycy

W badaniu na zwierzętach zbadano potencjał Mexidolu i emoksyipiny do łagodzenia depresji i lęku, szczególnie w warunkach cukrzycowych, które są znane z pogarszania zaburzeń nastroju.

Gdy podawano w dawkach porównywalnych do konsumpcji przez ludzi, oba leki wyraźnie zmniejszyły wskaźniki lęku i depresji u szczurów z cukrzycą. Wskazuje to na ich skuteczność w leczeniu podobnych zaburzeń nastroju u pacjentów z cukrzycą. Dodatkowo, oba leki znacząco obniżyły wysokie poziomy cukru we krwi u szczurów z cukrzycą, przedstawiając dodatkową korzyść dla osób [7]. Co więcej, oddzielne badanie z 30 pacjentami z cukrzycą leczonymi mexidolem wykazało poprawę w funkcjach poznawczych, nastroju (redukcja astenii i depresji), zaburzeniach snu i normalizację badań krwi. To wskazuje, że mexidol może być skuteczną terapią uzupełniającą w zarządzaniu powikłaniami związanymi z cukrzycą, w tym zaburzeniami nastroju [8]. Te odkrycia ujawniły, że Mexidol i emoksyipina są obiecujące nie tylko w redukcji lęku i depresji w warunkach cukrzycowych, ale także w poprawie ogólnego zarządzania cukrzycą przez obniżanie poziomu cukru we krwi. 

Badania wykazały, że mexidol i emoksyipina mogą wykazywać właściwości przeciwdepresyjne już 30 do 45 minut po podaniu, oferując szybkie rozwiązanie dla ostrego radzenia sobie z objawami depresyjnymi. Dodatkowo, badanie na zwierzętach ujawniło, że emoksypina nie tylko zmniejsza oznaki depresji, ale może również zwiększać aktywność fizyczną, co wskazuje na możliwy efekt stymulujący [9]. W przypadku cukrzycy, badanie na zwierzętach wykazało, że mexidol obniżył poziom cukru we krwi po dwóch tygodniach. Godne uwagi jest, że Mexidol jest szczególnie korzystny dla pacjentów z cukrzycą, łącząc zdolność do łagodzenia depresji z poprawą kontroli poziomu cukru we krwi, prezentując unikalne podejście terapii podwójnej. To czyni mexidol i emoksypinę obiecującymi w szybkim zwalczaniu objawów depresji i poprawie jakości życia osób z cukrzycą [10]. 

Mexidol i emoksypina były badane pod kątem potencjalnych korzyści w leczeniu klinicznych objawów neuropatii cukrzycowej, która często obejmuje niepokojące odczucia takie jak ból i drętwienie kończyn, jak również związane stany lęku i depresji u pacjentów z cukrzycą. W badaniu z udziałem 120 pacjentów z cukrzycą i zespołem stopy cukrzycowej, zarówno emoksypina, jak i mexidol przyczyniły się do znaczącego zmniejszenia objawów neurologicznych oraz zmniejszenia zaburzeń lękowych i depresyjnych, podkreślając ich skuteczność jako leczenia uzupełniającego do podstawowej terapii przeciwcukrzycowej [11]. Podobnie, inne badanie porównało efekty kwasu alfa-liponowego i mexidolu na wczesnym etapie zespołu stopy cukrzycowej. Wyniki ujawniły, że mexidol nie tylko zmniejszył depresję związaną z neuropatią, ale także skuteczniej łagodził objawy takie jak skurcze i parestezje niż kwas alfa-liponowy, nie wpływając na poziomy cukru i lipidów we krwi [12].

Dalsze badania na kobietach z nawracającymi chorobami zapalnymi macicy wskazały, że włączenie pochodnych 3-oksypirydyny, takich jak mexidol, do ich leczenia może zmniejszyć objawy depresji, lęku i ogólnoustrojowego stanu zapalnego. W szczególności, mexidol znacząco poprawił zarówno zaburzenia nastroju, jak i markery stanu zapalnego [13]. Również u pacjentów przechodzących rekonwalescencję po operacji kręgosłupa dwutygodniowy kurs mexidolu wykazał skuteczność w redukcji depresji. Korzyść ta była towarzysząca przez zmniejszenie poziomu bólu oraz poprawę samopoczucia psychicznego i ogólnej jakości życia, co podkreśla silny wpływ mexidolu na aspekty fizyczne i emocjonalne pooperacyjnego powrotu do zdrowia [14]. W badaniu na zwierzętach emoksypina i mexidol zaobserwowano, że nie tylko poprawiają nastrój, ale również obniżają poziom cukru we krwi u szczurów z cukrzycą. W szczególności emoksyipina wykazywała bardziej wyraźne efekty uspokajające przy wyższych dawkach, jednak nie była tak skuteczna jak mexidol w łagodzeniu depresji przy niższych dawkach [15]. 

W osobnym badaniu z udziałem 67 pacjentów z przewlekłą niedokrwiennością mózgu, leczenie mexidolem wraz z terapią standardową (winpocetyna i piracetam) wykazało znaczące korzyści. Pacjenci otrzymujący mexidol doświadczyli wyraźnego spadku poziomu lęku, poprawy równowagi autonomicznej i pozytywnych zmian w adaptacyjnych reakcjach krwi, wskazujących na aktywację kory nadnerczy. Ponadto, badanie zauważyło spadek średnich cząsteczek w osoczu krwi oraz poprawę zdolności czerwonych krwinek do absorpcji substancji. Wskazuje to na zróżnicowane efekty mexidolu w redukcji stresu w przypadkach przewlekłej niedokrwienności mózgu [16]. Kolejne badanie oceniło wpływ emoksyipiny i mexidolu na objawy depresyjne u pacjentów z cukrzycą typu 2, wraz z dynamiką lipoperoksydacji krwi. Zarówno emoksypina, jak i mexidol, podawane przez 14 dni, były skuteczne w obniżaniu obecnych w krążeniu produktów lipoperoksydacji i redukcji objawów depresji, prowadząc do poprawy funkcji poznawczych i zwiększenia jakości życia. Te pozytywne wyniki kliniczne pochodnych 3-oksypirydyny nastąpiły niezależnie od zmian poziomu cukru i lipidów we krwi, co podkreśla ich potencjalne korzyści terapeutyczne w zarządzaniu depresją związaną z cukrzycą i niedokrwiennością mózgu [17]. 

W badaniu z udziałem 162 pacjentów cierpiących na infekcje SARS-CoV-2 i wykazujących oznaki zespołu pocovidowego, schemat leczenia mexidolem znacząco złagodził zarówno subiektywne, jak i obiektywne objawy związane z zespołem pocovidowym, w tym astenię (słabość), lęk i depresję. Ponadto, odnotowano wyraźną poprawę jakości życia pacjentów. Selekcyjna terapia mexidolem, rozpoczynająca się od zastrzyków, a następnie przechodząca na doustny Mexidol FORTE 250, okazała się być zarówno wysoce skuteczna, jak i bezpieczna dla osób zmagających się z zespołem pocovidowym [18].

Stosowanie emoksypiny w celu redukcji objawów odstawienia alkoholu

Emoksypina i Mexidol oferują znaczące korzyści w zarządzaniu Zespołem Odstawienia Alkoholowego (AWS). W tym zakresie przeprowadzono badanie, aby ocenić skuteczność pochodnych 3-oksypirydyny i kwasu bursztynowego (emoksyipina, reamberin i mexidol) w zmniejszaniu objawów lęku i depresji podczas leczenia zespołu odstawienia alkoholowego (AWS) [19]. To krótkoterminowe, podwójnie ślepe, kontrolowane placebo i randomizowane badanie oceniło wpływ tych leków w ciągu 14-dniowego okresu leczenia szpitalnego na AWS. Wyniki ujawniły, że wszystkie testowane leki skróciły czas trwania konkretnych objawów lęku i depresji związanych z AWS, przy czym zakres efektu różnił się w zależności od składu chemicznego leku. Mexidol znacząco zmniejszył objawy „przerażenia”, „oddechowe” i „kardiologiczne” lęku o 25-50% oraz poprawił objawy „zmniejszonego apetytu” i „trudności koncentracji” o 28,5%. Reamberin skrócił długość objawów lęku „gastrointestinalnego” i „oddechowego” o 17-50% oraz „wewnętrznego napięcia” o 7%. Emoksypina przyniosła ulgę w objawach „bezsenności” i „oddechowych”, ale nie wpłynęła na czas trwania obiektywnych objawów depresji. Zarówno emoksypina, jak i reamberin zmniejszyły intensywność objawów afektywnych i poznawczych o 32-37%, chociaż nie miały wpływu na samoopisywany lęk. Wyniki te sugerują potencjalną rolę emoksypiny i mexidolu w oferowaniu ukierunkowanej ulgi i wsparcia podczas trudnego procesu odstawienia alkoholu.

Rzucenia palenia i ograniczenie nikotyny a wsparcie mexidolem

Mexidol (Emoksypina) jest również pomocny w rzucaniu palenia i ograniczaniu podawania nikotyny u osób uzależnionych. Badanie oceniło wpływ integracji cytizyny (agonisty receptora acetylocholinowego nikotynowego), mexidolu i interwencji behawioralnych na leczenie uzależnienia od nikotyny u pacjentów z gruźlicą (TB) i Przewlekłą Obturacyjną Chorobą Płuc (POChP) [20]. Obejmowało 91 pacjentów, porównując ich stan zdrowia przed i po 3-miesięcznym reżimie. Początkowo pacjenci wykazywali niski poziom uzależnienia od nikotyny i motywacji do rzucenia palenia. Jednak interwencja doprowadziła do znaczących popraw w zdrowiu: 16% pierwszej grupy rzuciło palenie, a 60% zmniejszyło spożycie nikotyny. Godne uwagi jest, że poprawy w wynikach rentgenowskich klatki piersiowej, wskaźnikach konwersji plwociny i testach funkcji płuc dalej wskazywały na lepsze zdrowie płuc i zmniejszone stężenie dwutlenku węgla we krwi po leczeniu. Wyniki wskazują, że mexidol wraz z cytizyną i interwencjami behawioralnymi pomaga w zmniejszeniu spożycia nikotyny oraz znacząco poprawia ich wyniki kliniczne i funkcjonowanie płuc. To sugeruje, że mexidol w połączeniu z cytizyną i strategiami behawioralnymi może być skutecznym elementem reżimu leczenia dla rzucenia palenia i zmniejszenia uzależnienia od nikotyny u pacjentów z TB i POChP.

Emoksypina (Mexidol) a niedokrwienie i udar (zdrowie mózgu)

Mexidol (emoksypina), podawany zarówno dożylnie, jak i doustnie, okazał się wysoce skuteczny i bezpieczny w zarządzaniu przewlekłym niedokrwieniem mózgu (CCI) i udarem, które często są spowodowane wysokim ciśnieniem krwi i twardnieniem tętnic. Badania na osobach z CCI pokazały, że rozpoczęcie leczenia od 500 mg Mexidolu podawanego dożylnie każdego dnia przez dwa tygodnie, a następnie przyjmowanie doustnie Mexidolu Forte 250 w dawce 250 mg trzy razy dziennie przez dwa miesiące, prowadzi do znaczących popraw w objawach CCI. To leczenie znacząco poprawia zdrowie emocjonalne pacjentów, zdolności myślenia i koordynację fizyczną [21, 22]. W jednym z badań skupiającym się na pacjentach, którzy doznali udaru niedokrwiennego tętnicy szyjnej, ci, którzy otrzymali leczenie Mexidolem, wykazali znaczący postęp [23]. Pacjenci leczeni Mexidolem zgłaszali wyższe wyniki w testach poznawczych, poprawione zdolności w zadaniach ruchowych i świadomości przestrzennej oraz lepszą funkcję pamięci. Ponadto znaczna liczba tych leczonych Mexidolem wykazała poziomy funkcji poznawczych wskazujące na brak umiarkowanego upośledzenia poznawczego, spadek w ich wynikach w skali NIHSS (National Institutes of Health Stroke Scale) i zmniejszony zakres niepełnosprawności.

Inne badanie u pacjentów z udarem niedokrwiennym (IS) wykazało, że Mexidol konsekwentnie wspomagał powrót do zdrowia po IS we wszystkich grupach wiekowych, dowodząc, że jego skuteczność nie jest ograniczona przez wiek pacjenta [24]. Szczególnie godne uwagi było to, że osoby w wieku 76-90 lat wykazały znaczną poprawę w ich wynikach w zmodyfikowanej skali Rankina (mRS) w porównaniu z grupą placebo, co pokazało znaczną redukcję niepełnosprawności. Efekt ten był szczególnie wyższy u pacjentów w wieku 60-65 lat, w tym u osób cierpiących na cukrzycę (DM), którzy odnotowali znaczną redukcję objawów depresji poznawczo-afektywnej wraz z poprawą w codziennych aktywnościach i ogólnej jakości życia. Wyniki te pokazują, że Mexidol jest bardzo dobry w pomaganiu ludziom czuć się lepiej po udarze, ułatwiając im wykonywanie codziennych zadań, lepsze zapamiętywanie i łatwiejsze poruszanie się. Dlatego lekarze polecają stosowanie Mexidolu, w tym jego formy tabletkowej Mexidol Forte 250, jako część planu leczenia osób, które doznały udaru lub przewlekłego niedokrwienia mózgu, co może prowadzić do udarów. Daje to dużą nadzieję na lepszą pomoc pacjentom w powrocie do zdrowia i poprawę jakości życia.

Emoksypina (Mexidol) dla zdrowia sercowo-naczyniowego

Badania wykazały, że Emoksypina znacząco poprawia przepływ krwi w tętnicach serca bez wpływu na ogólne ciśnienie krwi [1]. Dodatkowo, badania Konorewa i in. wykazały zdolność Emoksypiny do łagodzenia bólu w klatce piersiowej i wspomagania gojenia mięśnia sercowego po zawale serca poprzez aktywację procesów naprawczych serca [1]. W badaniach skupiających się na zdrowiu serca podczas ciężkiego zapalenia trzustki, Mexidol okazał się wzmacniać naturalną obronę serca przed stresem oksydacyjnym, redukować nagromadzenie tłuszczów w tkance sercowej i zapobiegać uszkodzeniom serca w eksperymentach z udziałem dorosłych psów mieszańców, jak zauważyła Polozova [1]. Ponadto, badania Konoplji i in. zbadały, jak spożycie alkoholu po zapaleniu trzustki wpływa na czerwone krwinki [1]. Stwierdzili, że leczenie Mexidolem pomagało utrzymać stabilność tych komórek i zmniejszało szkody dla serca, podkreślając jego skuteczność w ochronie zdrowia serca w trudnych warunkach.

Dawkowanie Emoksypiny (MexidolTM)

Dawka mexidolu/emoksypiny wynosi od 250 do 1000 mg dziennie. Jednakże, dawka emoksypiny/mexidolu różni się w zależności od stanów medycznych. Na podstawie różnych badań na ludziach, poniżej przedstawiono niektóre z reżimów dawkowania stosowane dla różnych stanów medycznych:

– Leczenie udaru tętnicy szyjnej: Pacjenci otrzymywali 500 mg mexidolu dożylnie raz dziennie przez 14 dni, a następnie doustnie Mexidol FORTE 250, przyjmując tabletki 250 mg trzy razy dziennie przez 60 dni.

– Terapia przewlekłego niedokrwienia mózgu: Pacjenci poddawani byli leczeniu 500 mg Mexidolu dożylnie raz dziennie przez 14 dni, a następnie przechodzili na doustne przyjmowanie Mexidolu FORTE 250 – 250 mg trzy razy dziennie przez 60 dni.

– Zarządzanie udarem niedokrwiennym (IS): Leczenie polegało na dożylnym podawaniu 500 mg/dzień mexidolu przez 10 dni, po czym następowało przyjmowanie doustne 125 mg trzy razy dziennie (375 mg/dzień) przez 8 tygodni.

– Interwencja w neuropatii cukrzycowej (DN) i zespole stopy cukrzycowej (DFS): Leczenie obejmowało kwas alfa-liponowy (600 mg/dzień) i mexidol (300 mg/dzień) przez 14 dni, pokazując znaczną poprawę w objawach klinicznych.

– Zaburzenie deficytu uwagi z hiperaktywnością (ADHD) u dzieci: W badaniu dzieci w wieku od 6 do 12 lat były leczone tabletkami powlekane Mexidolem, 125 mg, dwa razy dziennie, lub w połączeniu z placebo, przez całkowity czas trwania leczenia wynoszący 42 dni.

– Zaburzenia paniki z bezsennością: Pacjentom podawano 375 mg mexidolu dziennie, wraz ze standardową terapią antydepresyjną, przez okres leczenia trwający dwa tygodnie, co skutkowało znaczną poprawą w lęku, zaburzeniach autonomicznych i jakości życia.

Te wyniki podkreślają szeroki zakres zastosowań i skuteczność emoksypiny/mexidolu w leczeniu różnorodnych stanów, od zaburzeń sercowo-naczyniowych i neurologicznych po zdrowie psychiczne i przewlekłe choroby, wskazując na potencjał emoksypiny/mexidolu jako korzystnego środka terapeutycznego w różnorodnych dziedzinach medycznych.

Podsumowanie

Bursztynian emoksyipiny, sprzedawany jako Mexidol lub Mexifin, stanowi znaczący postęp w rozwoju farmaceutycznym, oferując szeroki zakres efektów terapeutycznych. Opracowany przez Pharmasoft Pharmaceuticals, jego właściwości farmakologiczne, w tym przeciwhipoksyczne, przeciwutleniające, neuroprotekcyjne i kardioprotekcyjne, czynią go przedmiotem rosnącego zainteresowania globalnych społeczności zdrowotnych. Pomimo swojej pierwotnej popularności w Rosji, brakuje oficjalnego zatwierdzenia w Stanach Zjednoczonych i Europie. Szczególnie godne uwagi jest jego działanie w zarządzaniu lękiem i depresją, z badaniami wykazującymi jego skuteczność w poprawie jakości życia pacjentów z różnymi stanami zdrowia, w tym zaburzeniami paniki, reumatoidalnym zapaleniem stawów i upośledzeniami poznawczymi. Ponadto jego potencjał w adresowaniu depresji i lęku w warunkach cukrzycowych, w połączeniu z zdolnością regulacji poziomu cukru we krwi, podkreśla podejście dwuterapeutyczne, które może zrewolucjonizować strategie leczenia pacjentów z cukrzycą doświadczających zaburzeń nastroju. Oprócz zdrowia psychicznego, emoksypina i mexidol wykazały obiecujące wyniki w leczeniu objawów odstawienia alkoholu, oferując ulgę od konkretnych objawów lęku i depresji związanych z odstawieniem. Ponadto ich zastosowanie w pomocy w rzucaniu palenia i ograniczaniu spożycia nikotyny u pacjentów z gruźlicą i POChP stanowi przykład ich różnorodności i skuteczności w radzeniu sobie z problemami związanymi z uzależnieniem, poprawiając wyniki kliniczne i funkcjonowanie płuc. W miarę jak badania nadal się rozwijają, potencjał szerszego przyjęcia i zastosowania Mexidolu w międzynarodowych praktykach medycznych jest nadal badany, co podkreśla znaczenie dalszych badań klinicznych i przeglądów regulacyjnych, aby w pełni zalecić jego korzyści dla globalnej poprawy zdrowia.

Disclaimer

Ten artykuł został napisany w celu edukacyjnym i ma na celu zwiększenie świadomości na temat omawianej substancji. Ważne jest aby zaznaczyć, ze omawiana jest substancja, a nie konkretny produkt. Informacje zawarte w tekście bazują na dostępnych badaniach naukowych i nie mają służyć jako porada medyczna, ani nie promują samoleczenia. Czytelnik powinien konsultować wszelkie decyzje dotyczące zdrowia i leczenia z kwalifikowanym specjalistą zdrowia

Referencje

1. Gupta, D. S., Bagwe Parab, S., & Kaur, G. (2022). Promising effects of emoxypine and its succinate derivative in the management of various diseases-with insights on recent patent applications. Current research in pharmacology and drug discovery, 3, 100121. https://doi.org/10.1016/j.crphar.2022.100121 https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC9389226/
2. Sidenkova A. P. (2017). Osobennosti proiavleniia trevogi u patsientov starshikh vozrastnykh grupp s raznymi tipami umerennogo kognitivnogo rasstroĭstva [Characteristics of anxiety in patients of older age groups with different types of mild cognitive disorder]. Zhurnal nevrologii i psikhiatrii imeni S.S. Korsakova, 117(11), 45–50. https://doi.org/10.17116/jnevro201711711145-50 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29265086/
3. Sineglazova, A. V., & Volchegorskiĭ, I. A. (2013). Eksperimental’naia i klinicheskaia farmakologiia, 76(1), 7–10. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23461008/
4. Volchegorskii, I. A., Miroshnichenko, I. Y., Rassokhina, L. M., Malkin, M. P., Faizullin, R. M., Pryakhina, K. E., & Kalugina, A. V. (2015). Zhurnal nevrologii i psikhiatrii imeni S.S. Korsakova, 115(2), 48–52. https://doi.org/10.17116/jnevro20151152148-52 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26081324/
5. Volchegorskiĭ, I. A., Miroshnichenko, I. I.u, Rassokhina, L. M., & Faĭzullin, R. M. (2014). Eksperimental’naia i klinicheskaia farmakologiia, 77(5), 6–9. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25033564/
6. Kursakov, E. S., & Remizevich, R. S. (2013). Zhurnal nevrologii i psikhiatrii imeni S.S. Korsakova, 113(2), 33–38. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23528580/
7. Volchegorskii, I. A., Miroshnichenko, I. Y., Rassokhina, L. M., Faizullin, R. M., & Pryakhina, K. E. (2017). Anksioliticheskoe i antidepressivnoe deĭstvie émoksipina, reamberina i meksidola pri éksperimental’nom sakharnom diabete [Anxiolytic and antidepressant effects of emoxipine, reamberin and mexidol in experimental diabetes mellitus]. Zhurnal nevrologii i psikhiatrii imeni S.S. Korsakova, 117(5), 52–57. https://doi.org/10.17116/jnevro20171175152-57 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28638031/
8. Pugacheva E. L. (2022). Effektivnost’ preparata Meksidol u patsientov s nevrologicheskimi oslozhneniyami sakharnogo diabeta 2-go tipa [Efficacy of Mexidol in patients with type 2 diabetes mellitus with neurological complications]. Zhurnal nevrologii i psikhiatrii imeni S.S. Korsakova, 122(5), 84–89. https://doi.org/10.17116/jnevro202212205184 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/35611905/
9. Volchegorskii, I.A., Miroshnichenko, I.Y. & Rassokhina, L.M. Acute Antidepressant Effects of Derivatives of 3-Hydroxypyridine and Succinic Acid in Experiments on Rats. Neurosci Behav Physi49, 495–501 (2019). https://doi.org/10.1007/s11055-019-00761-9 https://link.springer.com/article/10.1007/s11055-019-00761-9
10. Volchegorskiĭ, I. A., Rassokhina, L. M., & Miroshnichenko, I. I.u (2009). Eksperimental’naia i klinicheskaia farmakologiia, 72(2), 11–15. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/19441720/
11. Volchegorskiĭ, I. A., Moskvicheva, M. G., & Chashchina, E. N. (2005). Zhurnal nevrologii i psikhiatrii imeni S.S. Korsakova, 105(2), 41–45. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/15792141/
12. Volchegorskiĭ, I. A., Alekseev, M. N., Volchegorskaia, M. I., & Rassokhina, L. M. (2008). Klinicheskaia meditsina, 86(10), 52–59. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/19069461/
13. Volchegorskiĭ, I. A., Pravdin, E. V., & Uzlova, T. V. (2012). Eksperimental’naia i klinicheskaia farmakologiia, 75(11), 22–27. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23323329/
14. Volchegorskiĭ, I. A., & Mester, K. M. (2010). Eksperimental’naia i klinicheskaia farmakologiia, 73(1), 33–39. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/20184287/
15. Volchegorskii, L. A., Miroshnichenko, I. Y., Rassokhina, L. M., Faizullin, R. M., Pryakhina, K. E., & Kalugina, A. V. (2015). Rossiiskii fiziologicheskii zhurnal imeni I.M. Sechenova, 101(3), 258–267. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26016320/
16. Antipenko, E. A., Derugina, A. V., & Gustov, A. V. (2016). Zhurnal nevrologii i psikhiatrii imeni S.S. Korsakova, 116(4), 28–31. https://doi.org/10.17116/jnevro20161164128-31 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27240044/
17. Volchegorskiĭ, I. A., & Mester, N. V. (2007). Klinicheskaia meditsina, 85(2), 40–45. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/17520888/
18. Chichanovskaya, L. V., Slyusar, T. A., Abramenko, Y. V., Nekrasova, T. M., & Slyusar, I. N. (2023). Kliniko-psikhologicheskii profil’ i kachestvo zhizni patsientov s postkovidnym sindromom [Clinico-psychological profile and life quality of patients with post-COVID syndrome]. Zhurnal nevrologii i psikhiatrii imeni S.S. Korsakova, 123(4), 53–58. https://doi.org/10.17116/jnevro202312304153 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/37084365/
19. Volchegorskii, I. A., Izarovskii, B. V., Shamaeva, T. N., & Izarovskaia, I. V. (2021). Vliyanie proizvodnykh 3-oksipiridina i yantarnoi kisloty na temp kupirovaniya simptomov trevogi i depressii v protsesse lecheniya sindroma otmeny alkogolya [An effect of 3-oxypyridine and succinic acid derivatives on the time of reduction of anxiety and depression symptoms in alcohol withdrawal treatment]. Zhurnal nevrologii i psikhiatrii imeni S.S. Korsakova, 121(9), 63–71. https://doi.org/10.17116/jnevro202112109163 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/34693691/
20. Yahorava, N. V., Hurevich, H. L., Rimga, A. A., Skrahina, A. M., & Krytskaya, T. M. (2011). Smoking cessation in tuberculosis and COPD patients. https://erj.ersjournals.com/content/38/Suppl_55/p1104.short
21. Kutashov, V. A., & Ulyanova, O. V. (2019). Issledovanie éffektivnosti i bezopasnosti primeneniia Meksidola i Meksidola Forte 250 u bol’nykh s khronicheskoĭ ishemieĭ mozga [The study of the efficacy and safety of Mexidol and Mexidol Forte 250 in patients with chronic cerebral ischemia]. Zhurnal nevrologii i psikhiatrii imeni S.S. Korsakova, 119(12. Vyp. 2), 89–92. https://doi.org/10.17116/jnevro201911912289 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32207723/
22. Chukanova, E. I., & Chukanova, A. S. (2019). Éffektivnost’ i bezopasnost’ preparata Meksidol FORTE 250 v ramkakh posledovatel’noĭ terapii u patsientov s khronicheskoĭ ishemieĭ mozga [Efficacy and safety of the drug mexidol FORTE 250 as part of sequential therapy in patients with chronic ischemia of the brain]. Zhurnal nevrologii i psikhiatrii imeni S.S. Korsakova, 119(9), 39–45. https://doi.org/10.17116/jnevro201911909139 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31626217/
23. Strelnikova, I. A., Svetkina, A. A., & Androfagina, O. V. (2020). Éffektivnost’ i bezopasnost’ preparata Meksidol Forte 250 v ramkakh dlitel’noĭ posledovatel’noĭ terapii u bol’nykh s ishemicheskim insul’tom v karotidnoĭ sisteme [The efficacy and safety of Mexidol Forte 250 as part of long-term sequential therapy in patients with carotid stroke]. Zhurnal nevrologii i psikhiatrii imeni S.S. Korsakova, 120(3. Vyp. 2), 54–58. https://doi.org/10.17116/jnevro202012003254 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32307431/
24. Stakhovskaya, L. V., Mkhitaryan, E. A., Tkacheva, O. N., Ostroumova, T. M., & Ostroumova, O. D. (2020). Effektivnost’ i bezopasnost’ Meksidola u patsientov raznykh vozrastnykh grupp v ostrom i rannem vosstanovitel’nom periodakh polusharnogo ishemicheskogo insul’ta (rezul’taty subanaliza randomizirovannogo dvoinogo slepogo mul’titsentrovogo platsebo-kontroliruemogo v parallel’nykh gruppakh issledovaniya EPIKA) [Efficacy and safety of mexidol across age groups in the acute and early recovery stages of hemispheric ischemic stroke (results of additional sub-analysis of a randomized double blind multicenter placebo-controlled study, in parallel groups trial EPICA)]. Zhurnal nevrologii i psikhiatrii imeni S.S. Korsakova, 120(8. Vyp. 2), 49–57. https://doi.org/10.17116/jnevro202012008249 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33016677/