Czym jest Epitalon?

Epitalon to syntetyczny peptyd (krótki łańcuch aminokwasów) znany jako Ala-Glu-Asp-Gly. Pierwotnie pochodził z ekstraktu z szyszynki, małego organu znajdującego się w mózgu, i był szeroko badany pod kątem potencjalnych korzyści zdrowotnych, zwłaszcza jako peptyd przeciwstarzeniowy.

Wpływ Epitalonu na zdrowie i długowieczność

Epitalon jest obecnie w czołówce licznych badań nad zdrowiem i długowiecznością, ze względu na potencjalny wpływ na różne aspekty ludzkiego zdrowia. Epitalon wydaje się być obiecującym przedmiotem przyszłych badań biomedycznych, począwszy od jego wpływu na proces starzenia się, a skończywszy na jego potencjalnej roli w zdrowiu serca, leczeniu nowotworów, wzroku, funkcji neurologicznych, zdrowiu przewodu pokarmowego, regulacji hormonalnej i innych znaczących korzyściach zdrowotnych. Zrozumienie jego prawdziwych efektów wciąż się rozwija, istniejące badania wskazują na wielopłaszczyznowe korzyści, jakie może zaoferować.

Oto potencjalny wpływ Epitalonu na zdrowie opisany w różnych badaniach naukowych.

Potencjał przeciwstarzeniowy Epitalonu

W eksperymencie przeprowadzonym na małpach naukowcy starali się zrozumieć wpływ starzenia się na funkcjonowanie szyszynki i trzustki oraz rolę, jaką Epitalon może odgrywać w łagodzeniu tych skutków [1]. W miarę starzenia się małp naukowcy zaobserwowali, że poziom glukozy i insuliny wzrastał, a poziom melatoniny spadał w nocy. Jednakże, gdy podawano Epitalon starszym małpom, zwierzęta wykazywały spadek poziomu glukozy i insuliny oraz wzrost poziomu melatoniny w nocy. Nastąpiła też poprawa zdolności małp do metabolizowania glukozy. Epitalon nie miał wpływu na młodsze małpy, co sugeruje, że przeciwdziała on zmianom hormonalnym związanym z wiekiem. Badanie to podkreśla potencjał Epitalonu w leczeniu związanych z wiekiem zmian metabolicznych i hormonalnych.

Kolejne ważne badania przeprowadzono w celu zrozumienia wpływu Epitalonu na funkcje poznawcze. W badaniu podawano Epitalon szczurom, począwszy od czwartego miesiąca życia, w celu zbadania jego wpływu na proces nauki i pamięć [2]. Starsze szczury wykazywały lepsze funkcje poznawcze i pamięć. Wskazuje to na potencjalną użyteczność Epitalonu jako interwencji terapeutycznej w celu poprawy funkcji poznawczych i pamięci w starzejących się populacjach.

Wpływ Epitalonu na regulację genów został również oceniony w badaniu skupiającym się na jego wpływie na strukturę chromatyny, materiału wewnątrz chromosomu, w limfocytach (rodzaj białych krwinek) uzyskanych od osób starszych [3,4]. Naukowcy odkryli, że Epitalon aktywuje pewne geny i wpływa na aktywność chromatyny, co sugeruje potencjalny mechanizm, dzięki któremu Epitalon może odwrócić związane z wiekiem zmiany w regulacji genów. To kolejna ścieżka, poprzez którą Epitalon może wywierać działanie przeciwstarzeniowe.

Ponadto istnieją dowody na to, że Epitalon, wraz z innymi krótkimi biologicznie aktywnymi peptydami, może przenikać do komórek zwierzęcych, w tym do jądra komórkowego, i wchodzić w interakcje zarówno z DNA, jak i RNA [5]. Stwierdzono, że peptydy te zmieniają fluorescencję niektórych związków komórkowych, co sugeruje specyficzną interakcję z różnymi segmentami DNA. Co więcej, peptydy wydawały się wpływać na określone sekwencje DNA, co może mieć wpływ na regulację genów i funkcje komórkowe.

W serii badań sprawdzano, jak Epitalon i inne bioregulatory peptydowe wpływają na strukturę heterochromatyny, zwartej formy DNA, w limfocytach uzyskanych od osób starszych [6, 7]. Badania sugerują, że peptydy te mogą aktywować chromatynę, co może potencjalnie stymulować ekspresję genów i poprawiać funkcje komórkowe u starzejących się osób.

Inne badanie koncentrowało się na wpływie Epitalonu na stabilność genetyczną. Badanie przeprowadzone na myszach wykazało, że Epitalon znacząco zmniejszał występowanie aberracji chromosomowych, o których wiadomo, że nasilają się wraz z wiekiem [8]. Sugeruje to kolejną możliwą drogę, dzięki której Epitalon może złagodzić związane z wiekiem uszkodzenia genetyczne i potencjalnie przedłużyć zdrowe życie.

Ponadto naukowcy badali wpływ różnych warunków oświetleniowych i substancji takich jak Epitalon na zdolność wysiłkową i aktywność przeciwutleniającą u szczurów przez dwa lata [9]. Badanie wykazało, że Epitalon może zmniejszyć spadek aktywności fizycznej wraz z wiekiem i pomóc w przywróceniu równowagi antyoksydacyjnej. Wskazuje to na potencjał Epitalonu do zwiększania aktywności fizycznej i utrzymywania równowagi oksydacyjnej w starzejących się populacjach, poprawiając w ten sposób jakość życia.

Modulacja melatoniny i zapobieganie dysregulacji związanej z wiekiem

Przeprowadzono badanie mające na celu zbadanie wpływu Epitalonu na produkcję melatoniny i kortyzolu u starzejących się małp [11]. Melatonina jest hormonem, który reguluje sen i czuwanie, podczas gdy kortyzol jest często nazywany „hormonem stresu” ze względu na jego rolę w reakcji organizmu na stres. Wraz z wiekiem produkcja i regulacja tych hormonów może ulec rozregulowaniu, prowadząc do różnych problemów zdrowotnych. W eksperymencie samicom małp Macaca mulatta podawano Epitalon, a następnie monitorowano poziom melatoniny i kortyzolu. Wyniki wykazały, że Epitalon skutecznie stymulował produkcję melatoniny w godzinach wieczornych, a także pomagał przywrócić prawidłowy rytm dobowy produkcji kortyzolu u starzejących się małp. Badanie to sugeruje, że Epitalon może pomóc przeciwdziałać niektórym związanym z wiekiem zaburzeniom równowagi hormonalnej, które występują wraz ze starzeniem się [11].

W innym badaniu zbadano wpływ Epitalonu i podobnego peptydu o nazwie Vilone na produkcję melatoniny w hodowlach pinealocytów szczura, które są komórkami pochodzącymi z szyszynki, małego gruczołu w mózgu, który wytwarza melatoninę [12]. Naukowcy zaobserwowali, że Epitalon pozytywnie wpływał na produkcję dwóch kluczowych czynników zaangażowanych w syntezę melatoniny, enzymu AANAT i białka transkrypcyjnego pCREB, co skutkowało zwiększonym poziomem melatoniny. Co ciekawe, gdy Epitalon i Vilone były podawane razem z innym hormonem zwanym noradrenaliną, ekspresja AANAT i pCREB była jeszcze bardziej zwiększona, co prowadziło do jeszcze większej produkcji melatoniny [12].

Ponadto badania miały na celu zbadanie zmian w funkcjonowaniu szyszynki spowodowanych starzeniem się [13]. Naukowcy zaobserwowali znaczny spadek poziomu melatoniny u starszych małp, szczególnie w nocy. Jednakże, gdy małpom tym podawano Epitalon, ich poziom melatoniny w nocy znacznie wzrósł, co sugeruje, że Epitalon może potencjalnie pomóc złagodzić niektóre zmiany hormonalne związane ze starzeniem się. Inne badania wykazały, że zarówno Epitalon, jak i pokrewny kompleks peptydowy znany jako Epitalamina mogą pomóc przywrócić prawidłowe uwalnianie melatoniny u osób starszych i znormalizować ich rytm dobowy [14-16]. Takie odkrycia są obiecujące dla potencjalnych zastosowań terapeutycznych w leczeniu zaburzeń snu związanych z wiekiem i innych powiązanych kwestii zdrowotnych.

Dalsze badania dotyczyły potencjalnego neuroprotekcyjnego działania melatoniny i Epitalonu u samic szczurów narażonych na szkodliwe czynniki środowiskowe [17]. Wyniki wykazały, że zarówno melatonina, jak i Epitalon pomogły skorygować upośledzenie osi podwzgórze-przysadka-nadnercza (HPA), krytycznego układu hormonalnego w organizmie, który reguluje reprodukcję, sugerując ochronną rolę tych substancji przed wpływem środowiska na reprodukcję zarówno u młodych, jak i starzejących się samic szczurów.

Badanie wykazało również, że melatonina i peptydy z szyszynki, w tym Epitalon, mogą korygować zaburzoną dobową dynamikę katecholamin, które są hormonami odgrywającymi kluczową rolę w regulacji kilku funkcji organizmu, w tym reakcji na stres, tętna i ciśnienia krwi [18]. Badanie sugeruje, że melatonina i Epitalon mogą chronić żeński układ rozrodczy przed szkodliwym wpływem niektórych toksyn środowiskowych i wykazują potencjał w zachowaniu zdrowia reprodukcyjnego i łagodzeniu przedwczesnego starzenia się.

Te różne kierunki badań nad potencjalnym działaniem przeciwstarzeniowym Epitalonu są obiecujące, oferując wgląd w to, jak może on być stosowany w kontekście zaburzeń związanych z wiekiem. Wszystkie te badania wskazują również na obiecujący potencjał Epitalonu w zarządzaniu różnymi związanymi z wiekiem zmianami w gospodarce hormonalnej i ochronie przed wpływami środowiska, które mogą prowadzić do przedwczesnego starzenia się. Przeprowadzenie kontrolowanych badań klinicznych na ludziach jest ważnym kolejnym krokiem w ustaleniu bezpieczeństwa i skuteczności Epitalonu do potencjalnego zastosowania terapeutycznego w kontekście zdrowia ludzkiego i starzenia się.

Epitalon i korzyści żołądkowo-jelitowe podczas starzenia się

Peptyd Epitalon (Ala-Glu-Asp-Gly) był przedmiotem licznych badań nad jego potencjalnymi korzyściami dla zdrowia przewodu pokarmowego, trzustki i wątroby, szczególnie w kontekście starzenia się.

Badanie przeprowadzone na starszych szczurach rasy Wistar wykazało, że miesięczne doustne podawanie Epitalonu prowadziło do znacznego wzrostu aktywności enzymów w jelicie cienkim [19]. Enzymy to substancje, które pomagają przyspieszyć reakcje chemiczne w organizmie, w tym te związane z trawieniem. Zwiększona aktywność tych enzymów może poprawić funkcjonowanie jelita cienkiego, zwiększając jego zdolność do wchłaniania składników odżywczych i funkcję bariery ochronnej. Sugeruje to, że Epitalon może potencjalnie poprawić zdrowie jelit, szczególnie u osób starszych.

Inne badanie wykazało, że Epitalon był w stanie zwiększyć aktywność enzymów biorących udział w trawieniu zarówno u młodych, jak i starszych szczurów [20]. Najbardziej znaczącą poprawę zaobserwowano u starszych szczurów, co sugeruje, że Epitalon może pomóc zrównoważyć funkcje trawienne podczas starzenia się poprzez utrzymanie aktywności enzymów. Badania wykazały również interesujący związek między szyszynką (małym gruczołem w mózgu) a żołądkiem. Peptydy z szyszynki, takie jak Epitalon, wydają się regulować aktywność niektórych komórek w żołądku, potencjalnie wpływając na to, jak żołądek działa i wydziela hormony [21]. Podkreśla to szerszą rolę Epitalonu w regulacji fizjologii przewodu pokarmowego.

W badaniu na szczurach usunięcie szyszynki doprowadziło do zmian w komórkach żołądka i tarczycy. Zmiany te zostały odwrócone, gdy szczurom podano Epitalon, co sugeruje, że odgrywa on rolę w utrzymaniu prawidłowego funkcjonowania tych komórek [22]. Wpływ Epitalonu na aktywność enzymów wydaje się również zależeć od różnych warunków oświetleniowych i wieku osoby. Aktywność enzymu trawiennego zwanego amylazą była różna u młodych i dojrzałych szczurów wystawionych na działanie naturalnego i stałego światła. Zarówno melatonina (hormon regulujący cykle snu i czuwania), jak i Epitalon wykazywały wyraźny wpływ na aktywność amylazy w różnych warunkach, podkreślając ich rolę w regulacji enzymów trawiennych [23].

Epitalon był w stanie poprawić tolerancję glukozy i odpowiedź na insulinę, u samic małp, które zwykle zmniejszają się wraz z wiekiem. Sugeruje to, że może pomóc w utrzymaniu prawidłowego poziomu glukozy we krwi i poprawić ogólny stan zdrowia metabolicznego [24]. Badanie wykazało również, że zarówno Vilon, jak i Epitalon mogą zwiększać transport glukozy i aminokwasu zwanego glicyną w różnych regionach jelita cienkiego u starszych szczurów. Sugeruje to, że mogą one poprawić zdolność jelit do wchłaniania ważnych składników odżywczych [25].

Wpływ na system antyoksydacyjny wątroby i zmiany związane z wiekiem

W przypadku wątroby w badaniu sprawdzono, w jaki sposób warunki świetlne, hormon melatonina i syntetyczny peptyd o nazwie Epitalon mogą wpływać na układ antyoksydacyjny wątroby u szczurów w różnym wieku i różnej płci [26]. Przeciwutleniacze pomagają chronić nasze komórki przed uszkodzeniem, a wątroba jest jednym z kluczowych systemów obronnych naszego organizmu. Naukowcy odkryli, że zdolności antyoksydacyjne wątroby pozostały stabilne w różnym wieku i u różnych płci. Jednak szczury narażone na ciągłe światło wykazywały najbardziej znaczące zmiany, co sugeruje, że zbyt duża ekspozycja na światło może potencjalnie zaszkodzić równowadze antyoksydacyjnej wątroby [26]. Hormon melatonina i Epitalon wydawały się wpływać na te związane z wiekiem zmiany.

Badanie sugeruje, że nadmierna lub ciągła ekspozycja na światło może zakłócać równowagę antyoksydacyjną wątroby, potencjalnie prowadząc do szkód. Wprowadzenie melatoniny lub Epitalonu może pomóc kontrolować te związane z wiekiem zmiany, zapewniając możliwości leczenia chorób wątroby związanych z wiekiem [26].

Działanie przeciwutleniające

Dalsze badania dotyczyły antyoksydacyjnego działania preparatów peptydowych pochodzących z szyszynki, takich jak Epitalamina i Epitalon, u starszych szczurów [27]. Peptydy te wykazywały silne działanie przeciwutleniające, nawet silniejsze niż melatonina, dobrze znany hormon przeciwutleniający. Nie tylko zwiększały one produkcję melatoniny, ale także działały w inny sposób, pomagając chronić komórki przed uszkodzeniem. Okazało się, że stymulują one ekspresję enzymów antyoksydacyjnych, które pomagają rozkładać szkodliwe substancje w naszym organizmie [27]. Odkrycia te sugerują, że peptydy takie jak Epitalon mogą wzmocnić obronę antyoksydacyjną naszego organizmu, potencjalnie pomagając spowolnić proces starzenia.

W powiązanym badaniu zastrzyki Epitalonu u szczurów doprowadziły do zmniejszenia peroksydacji lipidów, procesu, który może uszkadzać błony komórkowe, oraz zmniejszenia oksydacyjnej modyfikacji białek, co sugeruje silną aktywność przeciwutleniającą Epitalonu [28].

Działanie przeciwzapalne

Stan zapalny jest naturalną reakcją organizmu na uraz lub infekcję. Przewlekły stan zapalny może prowadzić do różnych problemów zdrowotnych. W badaniu oceniano wpływ Epitalonu, wraz z czterema innymi peptydami, na stan zapalny i wzrost komórek w ludzkich monocytarnych komórkach THP-1, rodzaju białych krwinek [29]. Wyniki wykazały, że peptydy te mogą wpływać na wzorce wzrostu komórek i zmniejszać stan zapalny. Stwierdzono, że hamują one produkcję niektórych substancji, takich jak TNF i IL-6, które mogą wywoływać stan zapalny. Peptydy wydawały się też zmniejszać adhezję komórek, proces, który może przyczyniać się do stanu zapalnego. Odkrycia te sugerują, że peptydy takie jak Epitalon mogą mieć właściwości przeciwzapalne i działać korzystnie w stanach zapalnych i infekcyjnych [29].

Epitalon a stres i odpowiedź immunologiczna organizmu

Badania wykazały, że Epitalon może modulować reakcję komórek w podwzgórzu na łagodny stres. Peptyd wydawał się wpływać na liczbę komórek wytwarzających substancję IL-2, ważną rolę w odpowiedzi immunologicznej organizmu. Dokładne mechanizmy nie są do końca jasne, ale wynik ten sugeruje, że Epitalon może wpływać na stres i reakcje immunologiczne organizmu [30].

Badania te zapewniają cenny wgląd w potencjalne korzyści Epitalonu dla zdrowia wątroby, jego właściwości przeciwutleniające i działanie przeciwzapalne. Potrzebne są jednak dalsze badania, aby w pełni zrozumieć te mechanizmy i ich wpływ na zdrowie ludzi.

Epitalon a układ odpornościowy

Wykazano, że Epitalon stymuluje wzrost limfocytów w grasicy, ważnym narządzie dla funkcjonowania układu odpornościowego. Badania wykazały, że sekwencja genetyczna odpowiadająca Epitalonowi jest obecna w regionie promotora genu interferonu-gamma. Sugeruje to, że Epitalon może zwiększać produkcję interferonu-gamma w komórkach T, który pomaga zwalczać choroby. Staje się to szczególnie ważne wraz z wiekiem, ponieważ nasz układ odpornościowy ma tendencję do słabnięcia [31].

W kolejnym eksperymencie naukowcy usunęli młodym kurczakom przysadkę mózgową, ważną część mózgu, która kontroluje produkcję hormonów. U kurcząt zaczęły rozwijać się różne problemy zdrowotne, takie jak anemia i osłabiony układ odpornościowy. Jednakże, gdy kurczętom tym podano Epitalon, zaobserwowano odwrócenie tych problemów, co sugeruje, że Epitalon może potencjalnie pomóc w przywróceniu zdrowia tych kurcząt [32]. Badania z udziałem myszy wykazały również, że Epitalon może wpływać na wpływ stresu na układ odpornościowy. Poddany stresującym warunkom Epitalon zwiększał proliferację tymocytów, rodzaju komórek zaangażowanych w odpowiedź immunologiczną. Efekty te korelowały ze zmianami aktywności określonego enzymu w mózgu, co sugeruje, że Epitalon może odgrywać rolę w modulowaniu reakcji na stres i funkcji odpornościowych [33].

Badania na ptakach, którym usunięto przysadkę mózgową, wykazały, że zastrzyki z peptydów, w tym Epitalonu, mogą zapobiegać atrofii tarczycy i normalizować odpowiedzi immunologiczne oraz inne parametry związane z krzepnięciem i rozpuszczaniem krwi. Wskazuje to na potencjał Epitalonu w zachowaniu integralności i funkcji tarczycy, a także modulowaniu odpowiedzi immunologicznej i krzepnięcia krwi [34]. Co więcej, inne badanie wykazało, że podawanie Epitalonu skutecznie łagodzi negatywny wpływ dysfunkcji przysadki mózgowej na funkcje odpornościowe i procesy krzepnięcia krwi. Odkrycia te sugerują, że Epitalon ma potencjał przywracania funkcji odpornościowych i poprawy procesów krzepnięcia i fibrynolizy u osób, które przeszły hipofysektomię. Ta potencjalna terapia jest szczególnie skuteczna, gdy jest podawana wcześnie, na przykład u nowonarodzonych kurcząt z hipofysektomią [35].

Ponadto stwierdzono, że zarówno Epitalon, jak i podobny peptyd, epitalamina, wpływają na funkcjonalną morfologię śledziony u szczurów (którym usunięto szyszynkę). Oba peptydy zapobiegały nadmiernemu wzrostowi komórek limfoidalnych w śledzionie i zwiększały redukcję produkcji komórek krwi poza szpikiem kostnym. Odkrycia te sugerują regulacyjny wpływ epitalonu na funkcje odpornościowe i ogólny stan układu odpornościowego [36].

Badania te sugerują potencjał Epitalonu we wzmacnianiu naszego układu odpornościowego i pomaganiu nam w utrzymaniu zdrowia. Potrzebne są jednak dalsze badania, aby w pełni zrozumieć działanie preaparatu i potwierdzić jego korzyści.

Epitalon a zdrowie neurologiczne

Oto przegląd tego, w jaki sposób epitalon może pomóc w utrzymaniu zdrowia neurologicznego, w oparciu o najnowsze badania naukowe.

W badaniu [37] naukowcy skupili się na wpływie Epitalonu na rodzaj ludzkich komórek macierzystych zwanych mezenchymalnymi komórkami macierzystymi dziąseł (hGMSC). Celem badania było sprawdzenie, czy Epitalon może wpływać na rozwój tych komórek macierzystych, a konkretnie, czy może zachęcać je do przekształcania się w komórki nerwowe, proces znany jako neurogeneza. Wyniki były obiecujące: naukowcy odkryli, że Epitalon zwiększył produkcję kilku kluczowych markerów, w tym Nestin, GAP43, β Tubulin III i Doublecortin. Innymi słowy, wydawało się, że pomaga komórkom macierzystym rozwinąć się w komórki nerwowe.

Naukowcy wykorzystali również modelowanie molekularne do zbadania, w jaki sposób Epitalon może osiągać te efekty. Ich analiza sugeruje, że peptyd wiąże się z określonymi białkami, znanymi jako histony H1/3 i H1/6, które oddziałują z DNA. Wiążąc się z tymi histonami, Epitalon może zwiększać transkrypcję genów zaangażowanych w różnicowanie neuronów, ostatecznie prowadząc do zwiększonej produkcji komórek nerwowych.

W oddzielnym zestawie badań [38, 39] Epitalon podawano szczurom, aby sprawdzić, czy ma on jakikolwiek wpływ na aktywność neuronów w mózgu. Peptyd podawano donosowo, co pozwala mu ominąć barierę ochronną między krwiobiegiem a mózgiem, dzięki czemu jest bardziej skuteczny. Naukowcy zarejestrowali spontaniczną aktywność neuronów w mózgu i stwierdzili, że Epitalon znacząco zwiększył tę aktywność. W szczególności zauważyli oni dwu- do dwuipółkrotny wzrost częstotliwości wyładowań pomiędzy neuronami. Efekt ten pojawił się szybko, w ciągu kilku minut od podania, co sugeruje bezpośredni wpływ peptydu na komórki mózgowe.

Wyniki te sugerują, że Epitalon może mieć kilka korzystnych skutków dla zdrowia neurologicznego. Może pomóc komórkom macierzystym rozwinąć się w komórki nerwowe, a także może stymulować istniejące komórki nerwowe w mózgu, zwiększając ich aktywność. Chociaż potrzebne są dalsze badania, wskazują one na wsparcie zdrowia mózgu i zwalczanie zaburzeń neurologicznych.

Epitalon a długowieczność

Epitalon został zbadany pod kątem jego potencjalnych korzyści w przedłużaniu życia i działaniu przeciwstarzeniowym. Jego potencjalne korzyści badano na różnych organizmach, w tym muszkach owocowych, myszach i komórkach ludzkich, a badania te wykazały znaczące wyniki.

W przypadku muszek owocowych badacze dodali Epitalon do pożywki hodowlanej podczas etapu rozwoju [40]. Nawet przy ekstremalnie niskich stężeniach, Epitalon znacząco zwiększał długość życia dorosłych much o 11-16%. Co ciekawe, wzrost długości życia nie zależał od dawki Epitalonu, co oznacza, że był on skuteczny nawet przy niższych dawkach [40]. Samicom myszy CBA podawano Epitalon podskórnie od 6 miesiąca życia aż do ich śmierci [41]. Pomimo braku wpływu na masę ciała i spożycie żywności, Epitalon spowolnił związany z wiekiem spadek wagi i spowolnił procesy wolnych rodników, dwa markery powszechnie związane ze starzeniem się. Co ważne, wydłużył żywotność myszy i zmniejszył częstość występowania spontanicznych nowotworów, co sugeruje, że ma potencjalne działanie przeciwstarzeniowe i przeciwnowotworowe [41].

W eksperymentach z ludzkimi fibroblastami płodowymi Epitalon prowadził do regulacji w górę podjednostki katalitycznej, wzrostu aktywności enzymatycznej telomerazy i wydłużenia telomerów [42, 45]. Jest to istotne, ponieważ telomery, czyli otoczki na końcu każdej nici DNA, które chronią nasze chromosomy, skracają się wraz z wiekiem. Jeśli preparat taki jak Epitalon może wydłużyć telomery, może potencjalnie wydłużyć żywotność komórek, a nawet całego organizmu [42, 45].

U samic myszy podawanie Epitalonu nie wpływało na spożycie pokarmu ani masę ciała, ale spowalniało związany z wiekiem spadek funkcji rujowych [43]. Zmniejszył również częstotliwość aberracji chromosomowych w komórkach szpiku kostnego i wydłużył maksymalną długość życia o 12,3% w porównaniu z grupą kontrolną. Co więcej, znacząco hamował rozwój białaczki [43]. Badania na samcach szczurów narażonych na różne schematy oświetlenia wykazały, że podawanie Epitaloneu spowolniło proces starzenia, wydłużyło długość życia i zmniejszyło częstość występowania spontanicznych nowotworów, nawet w obecności niekorzystnych warunków oświetleniowych [44].

Co więcej, u samic transgenicznych myszy niosących gen raka piersi HER-2/neu, podawanie Epitalonu spowodowało znaczące wydłużenie średniej i maksymalnej długości życia myszy [46]. Spowolnił on rozwój zaburzeń rozrodczych związanych z wiekiem i zahamował powstawanie nowotworów. W szczególności zmniejszał częstość występowania gruczolakoraków piersi i przerzutów do płuc, wykazując działanie geroprotekcyjne i hamując karcynogenezę piersi [46].

Podsumowując, odkrycia te sugerują, że Epitalon ma potencjał do wydłużenia życia i spowolnienia procesów starzenia w wielu organizmach. Jego mechanizm działania może obejmować regulację procesów antyoksydacyjnych i modulację aktywności telomerazy, utrzymując w ten sposób długość telomerów i przyczyniając się do długowieczności komórek. Należy jednak zauważyć, że chociaż te wstępne wyniki są obiecujące, potrzebne są dalsze badania, aby w pełni zrozumieć długoterminowe skutki i bezpieczeństwo Epitalonu [47] [48].

Epitalon a wzrok

Przeprowadzono badania nad potencjałem peptydu Epitalon w dziedzinie zdrowia oczu, w szczególności koncentrując się na siatkówce, części oka odpowiedzialnej za zbieranie bodźców wzrokowych. Przytoczone poniżej badania dotyczyły tego, w jaki sposób peptyd Epitalon może pomóc w niektórych schorzeniach siatkówki.

Grupa naukowców badała potencjał Epitalonu w leczeniu schorzenia zwanego wrodzonym zwyrodnieniem barwnikowym siatkówki, zaburzenia genetycznego, które wpływa na komórki odpowiedzialne za widzenie [49]. Odkryli oni, że zastosowanie Epitalonu u szczurów doprowadziło do zwiększenia aktywności funkcjonalnej ich siatkówek przy jednoczesnym zachowaniu ich struktury. Co więcej, 90% szczurów z chorobami zwyrodnieniowymi siatkówki pozytywnie zareagowało na preparat Epitalon. Naukowcy uważają, że Epitalon może działać poprzez udział w tych samych procesach, które regulują szyszynkę (epifizę) i siatkówkę.

Inny eksperyment wykazał, że gdy Epitalon był podawany zarówno ciężarnym szczurom, jak i ich potomstwu, siatkówki dzieci pozostawały zdrowe znacznie dłużej w porównaniu z tymi, które nie otrzymywały peptydu [50]. Struktura i funkcje siatkówki u leczonych szczurów zostały zachowane dwukrotnie dłużej w porównaniu do szczurów nieleczonych. Co ciekawe, korzystne efekty były jeszcze wyraźniejsze, gdy Epitalon był podawany zarówno matkom, jak i ich dzieciom, a nie samym dzieciom, co sugeruje, że peptyd może być korzystny dla zdrowia siatkówki nawet przed i podczas ciąży. Ponadto wykazano, że Epitalon promuje wzrost komórek siatkówki i nabłonka barwnikowego w warunkach laboratoryjnych [51]. Wraz z innym peptydem o nazwie Retinalamin, Epitalon zwiększył proliferację tych komórek, które mają kluczowe znaczenie dla utrzymania zdrowego wzroku. Odkrycie to podkreśla potencjał tych peptydów w stymulowaniu wzrostu komórek siatkówki i nabłonka, sugerując ich potencjalne zastosowanie w terapiach dla zdrowia oczu.

Inne badanie wykazało również, że Epitalon może spowolnić postęp dziedzicznego zwyrodnienia barwnikowego siatkówki, choroby genetycznej prowadzącej do utraty wzroku u szczurów [52]. Od urodzenia szczury otrzymujące Epitalon miały lepszą strukturę siatkówki, wyższą aktywność bioelektryczną i lepszą ogólną funkcję siatkówki. Podkreśla to potencjalne zastosowanie Epitalonu jako środka terapeutycznego w zachowaniu zdrowia i funkcji siatkówki w dziedzicznych stanach zwyrodnieniowych.

Badania te wskazują, że peptyd Epitalon ma znaczący potencjał dla zdrowia oczu, szczególnie pod względem zachowania i poprawy zdrowia i funkcji siatkówki. Konieczne są dalsze badania, aby w pełni zrozumieć mechanizmy stojące za tymi efektami i przełożyć te obiecujące wyniki na potencjalne leczenie osób.

Potencjał przeciwnowotworowy Epitalonu

Epitalon był przedmiotem różnych badań dotyczących jego potencjalnego działania przeciwnowotworowego. Poniżej omówimy kilka wyników badań, z których wszystkie sugerują, że Epitalon może być obiecującym kandydatem do przyszłych terapii przeciwnowotworowych [53-60].

W badaniu naukowcy odkryli, że Epitalon może ograniczać wzrost guzów okrężnicy u szczurów. Naukowcy zaobserwowali, że peptyd zmniejsza proliferację komórek lub innymi słowy spowalnia podział i wzrost komórek nowotworowych. Epitalon nie tylko zmniejszył rozmiar guzów, ale także zwiększył śmierć komórek (apoptozę) w obrębie guzów. Co ciekawe, ten pozytywny efekt był najbardziej widoczny, gdy Epitalon był podawany przez cały czas trwania eksperymentu, co sugeruje, że regularne, długotrwałe stosowanie peptydu może być najkorzystniejszym podejściem [53].

W innym eksperymencie naukowcy badali wpływ Epitalonu na spontaniczne powstawanie nowotworów (proces, w którym prawidłowe komórki przekształcają się w komórki nowotworowe) u myszy. Odkryli oni, że regularne podawanie niewielkich dawek Epitalonu może znacznie zmniejszyć liczbę myszy, u których rozwijają się nowotwory złośliwe, a nawet zapobiegać powstawaniu przerzutów (raka, który rozprzestrzenił się z pierwotnej lokalizacji do innej części ciała) [54]. Co więcej, w jednym z badań samce szczurów poddano działaniu Epitalonu i substancji rakotwórczej o nazwie 1,2-dimetylohydrazyna (DMH) w celu wywołania raka okrężnicy [55]. Badanie wykazało, że Epitalon znacząco zmniejszył liczbę guzów okrężnicy u szczurów, a nawet zmniejszył rozmiar guzów. Co ciekawe, Epitalon wydawał się również zmniejszać liczbę guzów w innych częściach jelita, takich jak jelito czcze i kręte [55].

W jednym z badań analizowano również wpływ Epitalonu na rozwój spontanicznych guzów sutka u myszy transgenicznych HER-2/neu, modelu powszechnie stosowanego w badaniach nad rakiem piersi [56]. Stosowanie Epitalonu spowodowało zmniejszenie zarówno liczby, jak i wielkości guzów w porównaniu z grupą kontrolną. Ponadto preparat zmniejszał ekspresję genu HER-2/neu, który jest często związany z rakiem piersi [56]. Hamujące działanie Epitalonu zaobserwowano również w badaniu z udziałem transgenicznych myszy erbB-2/neu, innego modelu badania nowotworu piersi [57]. Wyniki wykazały, że podawanie Epitalonu spowodowało mniejszą częstość występowania wielu guzów na zwierzę i zmniejszyło rozmiar gruczolakoraka sutka (rodzaj raka piersi) w porównaniu z grupą kontrolną [57].

Stwierdzono również, że Epitalon spowalnia wzrost określonego rodzaju mięsaka u szczurów. Jednak w przeciwieństwie do innych badań, naukowcy odkryli, że peptyd nie działał bezpośrednio na komórki nowotworowe. Zamiast tego wydawało się, że działa poprzez wpływanie na przepływ krwi do guza, co prowadziło do zwiększonej śmierci komórek w obrębie guza [58]. Ponadto kompleksowy przegląd wskazał na możliwość stosowania Epitalonu w profilaktyce raka piersi. Różne badania wykazały, że peptyd może hamować rozwój raka sutka u gryzoni, potencjalnie oferując nowy środek zapobiegawczy dla kobiet [59].

Co więcej, w badaniu przeanalizowano stabilność genomu u osób z przewodowym nowotworem piersi (DBC). DBC, powszechny typ nowotworu piersi, jest powiązany z wysoką niestabilnością genomu i unikalnymi zmianami aktywności genów. Zastosowanie Epitalonu i jonów niklu wykazało ochronny wpływ na kultury komórek DBC. Sugeruje się, że te dwie substancje mogą potencjalnie chronić przed niestabilnością genomu, która może prowadzić do rozwoju nowotworu. Ten efekt ochronny wskazuje, że Epitalon może być potencjalnie stosowany w połączeniu z innymi metodami leczenia w celu zwiększenia ich skuteczności [60].

Tak więc, chociaż odkrycia te wymagają potwierdzenia w dalszych badaniach, szczególnie w badaniach na ludziach, stanowią one fascynujące spostrzeżenie na temat potencjału Epitalonu jako środka przeciwnowotworowego i przeciwnowotworowego. Jego zdolność do hamowania proliferacji komórek, promowania śmierci komórek w guzach i potencjalnej ochrony przed niestabilnością genetyczną może uczynić go cennym narzędziem w walce z nowotworem.

Epitalon a hormon tarczycy

Kilka badań dotyczyło wpływu Epitalonu na zdrowie tarczycy i stan hormonalny.

W badaniu naukowcy przyjrzeli się szczurom żyjącym w różnych rodzajach światła [61]. Odkryli oni, że gdy szczury żyły w ciągłym świetle, miały we krwi więcej dwóch ważnych hormonów tarczycy. Jednak jeśli szczury żyły w ciemności, miały mniej tych hormonów. Co ciekawe, gdy szczury żyły w naturalnym świetle, które zmienia się wraz z porami roku, poziom tych hormonów również się zmieniał — był najniższy jesienią i najwyższy wiosną. Naukowcy odkryli również, że wraz z wiekiem u szczurów zmieniał się poziom hormonów, ale podawanie Epitalonu i melatoniny mogło spowolnić te zmiany [61]. Odkrycia sugerują, że Epitalon i melatonina mogą być w stanie pomóc w utrzymaniu prawidłowej pracy tarczycy wraz z wiekiem i w różnych warunkach oświetleniowych.

Co więcej, w innych badaniach naukowcy usunęli przysadkę mózgową kurczakom, co spowodowało, że ich tarczyca działała słabo, a poziom hormonów nie był stabilny [62, 63]. Kiedy kurczakom podawano Epitalon przez 40 dni, struktura ich tarczycy poprawiła się, a poziom hormonów zaczął się ponownie równoważyć. Co ciekawe, efekt ten był bardziej zauważalny u młodszych kurcząt, co sugeruje, że na skuteczność tych peptydów może mieć wpływ wiek [62, 63].

W innym badaniu badano wpływ peptydu Epitalon na tarczycę u dojrzałych i starszych ptaków [64]. Naukowcy odkryli, że peptydy te mogą zapobiegać uszkodzeniom tarczycy spowodowanym usunięciem przysadki mózgowej. Warto zauważyć, że przywrócenie funkcji tarczycy było bardziej wyraźne u młodszych kurcząt. Odkrycia te sugerują, że podawanie peptydu Epitalon może być skutecznym sposobem na ochronę przed problemami z tarczycą i utrzymanie zdrowej równowagi tarczycy [64].

Badania te łącznie sugerują, że Epitalon wykazuje potencjalne korzyści dla zdrowia tarczycy. Potrzebne są jednak dalsze badania, aby w pełni zrozumieć, jak działa i jak można go stosować terapeutycznie.

Inne potencjalne skutki zdrowotne Epitalonu

Epitalon przyciąga coraz większą uwagę w dziedzinie badań medycznych ze względu na potencjalne korzyści zdrowotne. Badano jego wpływ na różne procesy fizjologiczne i stany patologiczne. Od ochronnego wpływu na nerki po modulację ekspresji genów w mózgu, korzyści płynące ze stosowania Epitalonu wydają się obejmować szeroki zakres implikacji zdrowotnych. Obejmują one:

Ochrona nerek uszkodzonych rabdomiolizą

W badaniu skoncentrowanym na zrozumieniu wpływu Epitalonu na nerki uszkodzone rabdomiolizą odkryto, że ten tetrapeptyd może potencjalnie zapewnić znaczną ochronę nerek [65]. Rabdomioliza może prowadzić do uszkodzenia nerek poprzez toksyczne uszkodzenie komórek nerkowych, stres oksydacyjny i zaburzenia równowagi metabolizmu energetycznego. Wprowadzenie preparatu Epitalon pomogło przeciwdziałać tym szkodliwym mechanizmom, pomagając w ten sposób utrzymać czynność nerek i zapobiegać ostrej niewydolności nerek.

Epitalon zmniejsza niestabilność chromosomalną u osób z kardiomiopatią przerostową

Analiza funkcjonalnych markerów genomu u osób z kardiomiopatią przerostową (HCM) i członków ich rodzin wykazała zwiększoną częstość występowania spontanicznych nieprawidłowości ilościowych i strukturalnych [66]. Zaobserwowano, że Epitalon, bioregulator peptydowy, wywiera działanie ochronne, obniżając wspomnianą niestabilność chromosomalną. Oznacza to, że Epitalon może potencjalnie służyć jako strategia zapobiegawcza dla osób z podwyższonym ryzykiem rozwoju kardiomiopatii przerostowej.

Rola Epitalonu w modulowaniu ekspresji genów w mózgu

Badania wykorzystujące technikę mikrochipów do badania wpływu Epitalonu na ekspresję genów w mózgach myszy wykazały znaczące zmiany w ekspresji 53 transkryptów po podawaniu Epitalonu [67]. Epitalon wydaje się modulować ekspresję genów związanych z istotnymi procesami fizjologicznymi, takimi jak cykl komórkowy, apoptoza i biosynteza. Wskazuje to, że Epitalon może odgrywać potencjalną rolę w modulowaniu procesów komórkowych i wywieraniu specyficznych dla tkanek efektów biologicznych.

Wpływ Epitalonu na aktywność enzymów trawiennych

Badanie przeprowadzone na szczurach wykazało, że Epitalon może wpływać na aktywność proteolitycznych enzymów trawiennych w trzustce i błonie śluzowej żołądka podczas starzenia [68]. Epitalon przywrócił prawidłowe wzorce aktywności enzymów, zwłaszcza pepsyny, u szczurów poddanych ciągłemu oświetleniu — warunkowi, który zakłócał standardową dynamikę aktywności enzymów związaną z wiekiem.

Regulacja apoptozy i nekrozy przez krótkie peptydy regulatorowe, w tym Epitalon

Przeprowadzono kilka eksperymentów in vitro, aby zrozumieć wpływ Epitalonu i innych krótkich peptydów na procesy biologiczne, takie jak apoptoza i martwica [69] [70]. Peptydy te wykazały zdolność do ograniczania peroksydacji lipidów, zwiększania stabilności błon czerwonych krwinek i regulowania wewnątrzkomórkowych reaktywnych form tlenu. Epitalon wykazał potencjał w hamowaniu procesów zaprogramowanej śmierci komórek, sugerując potencjalne zastosowania terapeutyczne w różnych kontekstach fizjologicznych i patologicznych.

Epitalon opóźnia starzenie się oocytów poprzez modulację aktywności mitochondriów i poziomu ROS

W badaniu badającym wpływ Epitalonu na starzejące się oocyty po owulacji stwierdzono, że Epitalon skutecznie redukował wewnątrzkomórkowe reaktywne formy tlenu (ROS) i łagodził inne uszkodzenia związane ze starzeniem [71]. Zwiększając potencjał błony mitochondrialnej i modulując poziomy ROS, Epitalon wydaje się opóźniać proces starzenia się oocytów, co sugeruje potencjalne zastosowania w leczeniu bezpłodności.

Epitalon moduluje wydzielanie szyszynki w warunkach stresu

Stwierdzono, że Epitalon selektywnie wpływa na wydzielanie szyszynki w warunkach stresu, zapobiegając zmianom strukturalnym w miąższu szyszynki [72]. Odkrycia te sugerują, że Epitalon może być potencjalnym środkiem terapeutycznym do leczenia zaburzeń związanych ze stresem i promowania ogólnego samopoczucia poprzez regulację funkcji szyszynki.

Metody podawania preparatu Epitalon

Epitalon, syntetyczny peptyd, może być dostarczany do organizmu na kilka różnych sposobów. Oto główne formy podania Epitalonu:

1. Forma doustna: Epitalon jest dostępny w postaci kapsułek przeznaczonych do przyjmowania doustnego. Metoda ta jest prosta, ponieważ kapsułki przyjmuje się tak samo, jak każdy inny suplement lub lek. Dawkowanie jest zwykle wskazane na opakowaniu, którego należy ściśle przestrzegać.
2. Spray do nosa: Ten preparat stanowi alternatywną metodę podawania dla osób, które nie chcą połykać kapsułek lub nie lubią zastrzyków. Spray do nosa dostarcza peptyd bezpośrednio do krwiobiegu przez tkanki nosa. Ta metoda może być wygodniejsza dla niektórych użytkowników i pozwala na łatwą kontrolę dozowania.
3. Forma iniekcyjna: Najbardziej rozpowszechnioną i prawdopodobnie najskuteczniejszą formą podawania Epitalonu jest iniekcja. Peptyd jest często sprzedawany w postaci sproszkowanej, która wymaga rekonstytucji przed podaniem. Zazwyczaj polega to na dodaniu bakteriostatycznej wody do fiolki zawierającej proszek peptydowy. Po prawidłowym wymieszaniu roztwór jest gotowy do wstrzyknięcia.

Ważne jest, aby pamiętać, że istnieje kilka rodzajów iniekcji, a najlepsza metoda może zależeć od osobistego komfortu i konkretnego przypadku użycia:

• Iniekcja podskórna: Ten rodzaj zastrzyku polega na wprowadzeniu igły tuż pod skórę. Jest on powszechnie wykonywany w okolicy brzucha, ale może być również wykonywany w innych obszarach tłuszczowych ciała.
• Iniekcja domięśniowa: W przypadku tej metody igła jest wprowadzana głębiej do ciała, aby dotrzeć do tkanki mięśniowej. Metoda ta może pozwolić na szybsze wchłanianie w porównaniu do wstrzyknięcia podskórnego.

Epitalon działa ogólnoustrojowo, to znaczy, że gdy raz dostanie się do krwioobiegu to działa na cały organizm. Różne metody podania mają różną skuteczność, jeśli chodzi o wchłanialność. Najwięcej epitalonu dostanie się do krwioobiegu przez iniekcje. Ciekawą i bardzo dobrą drogą podania jest podanie przez śluzówkę nosa w roztworze soli fizjologicznej z 3% DMSO, który znacznie zwiększa wchłanialność peptydu.

Dawkowanie preparatu Epitalon

Na podstawie dostępnych badań naukowych Epitalon był zazwyczaj podawany w dawce 10 mg Epitalonu wstrzykiwanego podskórnie trzy razy w tygodniu przez trzy tygodnie, a cykl ten ma być powtarzany raz w roku.

Zgodnie z inną metodą, 10 mg Epitalonu należy wstrzykiwać domięśniowo codziennie przez 10 kolejnych dni. Schemat ten należy stosować co roku przez łącznie dwa lata.

W innym podejściu 10 mg Epitalonu wstrzykuje się domięśniowo co trzeci dzień, aż do osiągnięcia dawki skumulowanej 50 mg. Proces ten ma być przeprowadzany dwa razy w roku przez trzy lata.

Oddzielny schemat obejmuje wstrzykiwanie 1 mg Epitalonu podskórnie każdej nocy. Można też 1,5 mg donosowo codziennie przez 30 dni.

Jednak w niektórych zastosowaniach stwierdzono, że optymalny zakres dawek może wynosić od 5 do 10 mg dziennie. Zazwyczaj zaleca się rozpoczęcie od niższej dawki, którą z czasem można stopniowo zwiększać w miarę adaptacji.

Skutki uboczne Epitalonu

W badaniach klinicznych i eksperymentalnych Epitalonu nie odnotowano żadnych znaczących działań niepożądanych. Należy jednak zawsze monitorować wszelkie niepożądane reakcje lub interakcje podczas przyjmowania nowego suplementu, lub preparatu. Niektóre zgłaszane działania niepożądane obejmują reakcje w miejscu iniekcji, takie jak ból, zaczerwienienie lub obrzęk.

Przed rozpoczęciem nowego schematu leczenia należy zawsze skonsultować się z lekarzem.

Ocena Epitalonu na podstawie powyższych badań naukowych

Epitalon, znany również jako Epithalon lub Epithalone, jest syntetycznym tetrapeptydem, co oznacza, że składa się z czterech aminokwasów: Ala-Glu-Asp-Gly. Peptyd ten wzbudził znaczne zainteresowanie społeczności naukowej ze względu na potencjalny wpływ na różne aspekty ludzkiego zdrowia i długowieczności. Chociaż zrozumienie tego peptydu wciąż ewoluuje, wczesne badania i próby wykazały obiecujące wyniki, szczególnie w przypadku starzenia się, zdrowia układu sercowo-naczyniowego, funkcji neuronów, wzroku, nowotworów, stresu oraz funkcji tarczycy i układu hormonalnego.

Działanie przeciwstarzeniowe preparatu Epitalon przypisuje się przede wszystkim jego wpływowi na długość telomerów i aktywność telomerazy. Telomery, ochronne otoczki na końcach chromosomów, skracają się z każdym podziałem komórki, prowadząc do starzenia się komórek. Wykazano, że Epitalon promuje aktywność telomerazy, pomagając w ten sposób utrzymać długość telomerów i potencjalnie wydłużając żywotność komórek. Może to mieć daleko idące konsekwencje dla chorób związanych z wiekiem i ogólnej długowieczności. Ponadto Epitalon wydaje się mieć znaczący wpływ na proces starzenia się poprzez interakcję z szyszynką i wynikającą z tego regulację produkcji melatoniny. W różnych badaniach wykazał potencjał w spowalnianiu degradacji związanej z wiekiem, wykazując zdolność do przedłużania aktywnej długości życia zwierząt.

Potencjalne korzyści płynące ze stosowania preparatu Epitalon wykraczają poza działanie przeciwstarzeniowe. Badania sugerują, że Epitalon może mieć korzystny wpływ na układ sercowo-naczyniowy, w szczególności na zdrowie śródbłonka naczyniowego. Modulując ekspresję czynnika wzrostu śródbłonka naczyniowego (VEGF), Epitalon może promować angiogenezę, tworzenie nowych naczyń krwionośnych, poprawiając w ten sposób funkcjonowanie układu sercowo-naczyniowego. Dodatkowo wykazał obiecujące działanie w zmniejszaniu peroksydacji lipidów i tworzeniu zakrzepów, kluczowych czynników w chorobach układu krążenia. Badania te sugerują możliwą ochronną rolę Epitalonu w utrzymaniu zdrowia układu sercowo-naczyniowego i zapobieganiu stanom takim jak choroby serca.

W odniesieniu do nowotworu niektóre badania sugerują, że Epitalon może potencjalnie oferować działanie ochronne, przynajmniej w określonych kontekstach. Przykładowo, badanie dotyczące przewodowego nowotworu piersi wykazało, że Epitalon może hamować rozwój i wzrost złośliwych komórek, sugerując potencjalną rolę w terapii skojarzonej tej postaci nowotworu. Konieczne są jednak dalsze badania, abyustalić jakiekolwiek terapeutyczne zastosowania Epitalonu w leczeniu nowotworów.

Co ważne, Epitalon wydaje się mieć znaczący wpływ na układ hormonalny, w szczególności na tarczycę. Badania przeprowadzone na zwierzętach w różnym wieku wykazały, że Epitalon może pomóc w regulacji funkcji tarczycy i poziomu hormonów tarczycy. Co więcej, niektóre peptydy zaprojektowane na podstawie aminokwasów z przysadki mózgowej wykazały potencjał przywracania prawidłowego funkcjonowania tarczycy u kurcząt poddanych hipofysektomii. Badania te wskazują na potencjał Epitalonu jako interwencji terapeutycznej w celu utrzymania funkcji tarczycy, choć ponownie konieczne są dalsze badania w celu potwierdzenia tych ustaleń.

Chociaż wstępne badania zapewniają wgląd w potencjalne korzyści płynące ze stosowania Epitalonu, należy zauważyć, że nasze zrozumienie tego peptydu i jego skutków jest wciąż na wczesnym etapie. Podobnie jak w przypadku każdego bioaktywnego związku, do stosowania Epitalonu należy podchodzić z należytą ostrożnością do czasu uzyskania rzetelniejszych danych. Wiele z przeprowadzonych do tej pory badań dotyczyło zwierząt. Jednak aby w pełni docenić potencjał terapeutyczny i profil bezpieczeństwa Epitalonu, konieczne są badania na ludziach.

Potencjalne różnice związane z wiekiem w fizjologicznych reakcjach na Epitalon sugerują również, że skuteczność peptydu może być różna w różnych grupach wiekowych. Dlatego też kluczowe jest przeprowadzenie bardziej rozległych badań na ludziach, zanim będziemy mogli z całą pewnością ustalić rolę Epitalonu we wsparciu zdrowia.

Podsumowując, Epitalon stanowi fascynujący preparat o znacznym potencjale w przeciwdziałaniu starzeniu się, zdrowiu układu sercowo-naczyniowego, leczeniu nowotworów i regulacji funkcji tarczycy. Konieczne są jednak bardziej dogłębne i szeroko zakrojone badania, aby w pełni wykorzystać ten potencjał w warunkach klinicznych.

Disclaimer

Ten artykuł został napisany w celu edukacyjnym i ma na celu zwiększenie świadomości na temat omawianej substancji. Ważne jest aby zaznaczyć, ze omawiana jest substancja, a nie konkretny produkt. Informacje zawarte w tekście bazują na dostępnych badaniach naukowych i nie mają służyć jako porada medyczna, ani nie promują samoleczenia. Czytelnik powinien konsultować wszelkie decyzje dotyczące zdrowia i leczenia z kwalifikowanym specjalistą zdrowia.

Źródła:

1. Goncharova, N. D., Vengerin, A. A., Khavinson, V. K.h, & Lapin, B. A. (2005). Pineal peptides restore the age-related disturbances in hormonal functions of the pineal gland and the pancreas. Experimental gerontology, 40(1-2), 51–57. https://doi.org/10.1016/j.exger.2004.10.004 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/15664732/
2. Vinogradova I. A. (2006). Eksperimental’naia i klinicheskaia farmakologiia, 69(6), 13–16. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/17209456/
3. Khavinson, V. K.h, Lezhava, T. A., Monaselidze, J. R., Jokhadze, T. A., Dvalishvili, N. A., Bablishvili, N. K., & Trofimova, S. V. (2003). Peptide Epitalon activates chromatin at the old age. Neuro endocrinology letters, 24(5), 329–333. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/14647006/
4. Anisimov, S. V., Bokheler, K. R., Khavinson, V. K.h, & Anisimov, V. N. (2002). Studies of the effects of Vilon and Epithalon on gene expression in mouse heart using DNA-microarray technology. Bulletin of experimental biology and medicine, 133(3), 293–299. https://doi.org/10.1023/a:1015859322630 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/12360356/
5. Fedoreyeva, L. I., Kireev, I. I., Khavinson, V. K.h, & Vanyushin, B. F. (2011). Penetration of short fluorescence-labeled peptides into the nucleus in HeLa cells and in vitro specific interaction of the peptides with deoxyribooligonucleotides and DNA. Biochemistry. Biokhimiia, 76(11), 1210–1219. https://doi.org/10.1134/S0006297911110022 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22117547/
6. Lezhava, T., Monaselidze, J., Kadotani, T., Dvalishvili, N., & Buadze, T. (2006). Anti-aging peptide bioregulators induce reactivation of chromatin. Georgian medical news, (133), 111–115. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/16705247/
7. Lezhava, T., Jokhadze, T., Monaselidze, J., Buadze, T., Gaiozishvili, M., Sigua, T., Khujadze, I., Gogidze, K., Mikaia, N., & Chigvinadze, N. (2023). EPIGENETIC MODIFICATION UNDER THE INFLUENCE OF PEPTIDE BIOREGULATORS ON THE “OLD” CHROMATIN. Georgian medical news, (335), 79–83. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/37042594/
8. Rosenfeld, S. V., Togo, E. F., Mikheev, V. S., Popovich, I. G., Khavinson, V. K.h, & Anisimov, V. N. (2002). Effect of epithalon on the incidence of chromosome aberrations in senescence-accelerated mice. Bulletin of experimental biology and medicine, 133(3), 274–276. https://doi.org/10.1023/a:1015899003974 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/12360351/
9. Vingradova, I. A., Iliukha, V. A., Fedorova, A. S., Khizhkin, E. A., Unzhakov, A. R., & Iunash, V. D. (2007). Advances in gerontology = Uspekhi gerontologii, 20(1), 66–73. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/17969589/
10. Ivko, O. M., Drobintseva, A. O., Leont’eva, D. O., Kvetnoy, I. M., Polyakova, V. O., & Linkova, N. S. (2020). Advances in gerontology = Uspekhi gerontologii, 33(4), 741–747. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33342107/
11. Khavinson, V., Goncharova, N., & Lapin, B. (2001). Synthetic tetrapeptide epitalon restores disturbed neuroendocrine regulation in senescent monkeys. Neuro endocrinology letters, 22(4), 251–254. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/11524632/
12. Khavinson, V. K.h, Linkova, N. S., Kvetnoy, I. M., Kvetnaia, T. V., Polyakova, V. O., & Korf, H. W. (2012). Molecular cellular mechanisms of peptide regulation of melatonin synthesis in pinealocyte culture. Bulletin of experimental biology and medicine, 153(2), 255–258. https://doi.org/10.1007/s10517-012-1689-5 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22816096/
13. Goncharova, N. D., Vengerin, A. A., Shmaliĭ, A. V., & Khavinson, V. K.h (2003). Peptidnaia korrektsiia vozrastnykh narusheniĭ funktsii épifiza u obez’ian [Peptide correction of age-related pineal disturbances in monkeys]. Advances in gerontology = Uspekhi gerontologii, 12, 121–127. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/14743609/
14. Korkushko, O. V., Lapin, B. A., Goncharova, N. D., Khavinson, V. K.h, Shatilo, V. B., Vengerin, A. A., Antoniuk-Shcheglova, I. A., & Magdich, L. V. (2007). Advances in gerontology = Uspekhi gerontologii, 20(1), 74–85. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/17969590/
15. Khavinson, V. K., Yakovleva, N. D., Popuchiev, V. V., Kvetnoi, I. M., & Manokhina, R. P. (2001). Reparative effect of epithalon on pineal gland ultrastructure in gamma-irradiated rats. Bulletin of experimental biology and medicine, 131(1), 81–85. https://doi.org/10.1023/a:1017599100641 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/11329090/
16. Goncharova, N. D., Khavinson, B. K., & Lapin, B. A. (2001). Regulatory effect of Epithalon on production of melatonin and cortisol in old monkeys. Bulletin of experimental biology and medicine, 131(4), 394–396. https://doi.org/10.1023/a:1017928925177 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/11550036/
17. Korenevsky, A. V., Milyutina, Y. P., Bukalyov, A. V., Baranova, Y. P., Vinogradova, I. A., & Arutjunyan, A. V. (2013). Advances in gerontology = Uspekhi gerontologii, 26(2), 263–274. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28976150/
18. Arutjunyan, A., Kozina, L., Milyutina, Y., Korenevsky, A., Stepanov, M., & Arutyunov, V. (2012). Melatonin and pineal gland peptides are able to correct the impairment of reproductive cycles in rats. Current aging science, 5(3), 178–185. https://doi.org/10.2174/1874609811205030003 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23237594/
19. Khavinson, V. K.h, Timofeeva, N. M., Malinin, V. V., Gordova, L. A., & Nikitina, A. A. (2002). Effect of vilon and epithalon on activity of enzymes in epithelial and subepithelial layers in small intestine of old rats. Bulletin of experimental biology and medicine, 134(6), 562–564. https://doi.org/10.1023/a:1022913228900 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/12660839/
20. Khavinson, V. K.h, Malinin, V. V., Timofeeva, N. M., Egorova, V. V., & Nikitina, A. A. (2002). Effects of epithalon on activities gastrointestinal enzymes in young and old rats. Bulletin of experimental biology and medicine, 133(3), 290–292. https://doi.org/10.1023/a:1015807305791 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/12360355/
21. Khavinson, V. K., Popuchiev, V. V., Kvetnoii, I. M., Yuzhakov, V. V., & Kotlova, L. N. (2000). Regulating effect of epithalone on gastric endocrine cells in pinealectomized rats. Bulletin of experimental biology and medicine, 130(12), 1169–1171. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/11276313/
22. Khavinson, V. K.h, Kvetnoĭ, I. M., Popuchiev, V. V., Iuzhakov, V. V., & Kotlova, L. N. (2001). Vliianie peptidov pineal’noĭ zhelezy na neĭroéndokrinnye vzaimosviazi posle pinealéktomii [Effect of pineal peptides on neuroendocrine system after pinealectomy]. Arkhiv patologii, 63(3), 18–21. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/11452647/
23. Svechkina, E. B., Tiutiunnik, N. N., & Vinogradova, I. A. (2006). Advances in gerontology = Uspekhi gerontologii, 19, 66–71. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/17152723/
24. Goncharova, N. D., Vengerin, A. A., Oganyan, T. E., & Lapin, B. A. (2004). Age-associated changes in hormonal function of the pancreas and regulation of blood glucose in monkeys. Bulletin of experimental biology and medicine, 137(3), 280–283. https://doi.org/10.1023/b:bebm.0000031570.81043.f9 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/15232640/
25. Khavinson, V. K.h, Egorova, V. V., Timofeeva, N. M., Malinin, V. V., Gordova, L. A., & Gromova, L. V. (2002). Effect of Vilon and Epithalon on glucose and glycine absorption in various regions of small intestine in aged rats. Bulletin of experimental biology and medicine, 133(5), 494–496. https://doi.org/10.1023/a:1019878224754 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/12420071/
26. Il’ina, T. N., Vinogradova, I. A., Iliukha, V. A., Khizhkin, E. A., Anisimov, V. N., & Khavinson, V. K.h (2008). Advances in gerontology = Uspekhi gerontologii, 21(3), 386–393. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/19432171/
27. Kozina, L. S., Arutjunyan, A. V., & Khavinson, V. K.h (2007). Antioxidant properties of geroprotective peptides of the pineal gland. Archives of gerontology and geriatrics, 44 Suppl 1, 213–216. https://doi.org/10.1016/j.archger.2007.01.029 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/17317455/
28. Kozina L. S. (2007). Effects of bioactive tetrapeptides on free-radical processes. Bulletin of experimental biology and medicine, 143(6), 744–746. https://doi.org/10.1007/s10517-007-0230-8 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/18239817/
29. Avolio, F., Martinotti, S., Khavinson, V. K., Esposito, J. E., Giambuzzi, G., Marino, A., Mironova, E., Pulcini, R., Robuffo, I., Bologna, G., Simeone, P., Lanuti, P., Guarnieri, S., Trofimova, S., Procopio, A. D., & Toniato, E. (2022). Peptides Regulating Proliferative Activity and Inflammatory Pathways in the Monocyte/Macrophage THP-1 Cell Line. International journal of molecular sciences, 23(7), 3607. https://doi.org/10.3390/ijms23073607 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/35408963/
30. Barabanova, S. V., Artyukhina, Z. E., Kazakova, T. B., Khavinson, V. K.h, Malinin, V. V., & Korneva, E. A. (2006). Interleukin-2 concentration in hypothalamic structures of rats receiving peptides during mild stress. Bulletin of experimental biology and medicine, 141(4), 390–393. https://doi.org/10.1007/s10517-006-0179-z https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/17152351/
31. Lin’kova, N. S., Kuznik, B. I., & Khavinson, V. K.h (2012). Advances in gerontology = Uspekhi gerontologii, 25(3), 478–482. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23289226/
32. Kuznik, B. I., Pateiuk, A. V., Baranchugova, L. M., & Rusaeva, N. S. (2008). Advances in gerontology = Uspekhi gerontologii, 21(3), 372–381. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/19432169/
33. Khavinson, V. K.h, Korneva, E. A., Malinin, V. V., Rybakina, E. G., Pivanovich, I. Y., & Shanin, S. N. (2002). Effect of epitalon on interleukin-1beta signal transduction and the reaction of thymocyte blast transformation under stress. Neuro endocrinology letters, 23(5-6), 411–416. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/12500162/
34. Kuznik, B. I., Pateiuk, A. V., Rusaeva, N. S., Baranchugova, L. M., & Obydenko, V. I. (2010). Patologicheskaia fiziologiia i eksperimental’naia terapiia, (1), 14–18. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/20731122/
35. Kuznik, B. I., Pateiuk, A. V., Khavinson, V. K.h, & Malinin, V. V. (2004). Vliianie épitalona na immunitet i gemostaz u gipofizéktomocheskikh tsypliat i starykh kur [Effect of epitalon on the immunity and hemostasis in hypophysectomized chicken and old hens]. Advances in gerontology = Uspekhi gerontologii, 13, 90–93. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/15490730/
36. Khavinson, V. K., Konovalov, S. S., Yuzhakov, V. V., Popuchiev, V. V., & Kvetnoi, I. M. (2001). Modulating effects of epithalamin and epithalon on the functional morphology of the spleen in old pinealectomized rats. Bulletin of experimental biology and medicine, 132(5), 1116–1120. https://doi.org/10.1023/a:1017989113287 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/11865335/
37. Khavinson, V., Diomede, F., Mironova, E., Linkova, N., Trofimova, S., Trubiani, O., Caputi, S., & Sinjari, B. (2020). AEDG Peptide (Epitalon) Stimulates Gene Expression and Protein Synthesis during Neurogenesis: Possible Epigenetic Mechanism. Molecules (Basel, Switzerland), 25(3), 609. https://doi.org/10.3390/molecules25030609 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32019204/
38. Sibarov, D. A., Vol’nova, A. B., Frolov, D. S., & Nozdrachev, A. D. (2007). Effects of intranasal administration of epitalon on neuron activity in the rat neocortex. Neuroscience and behavioral physiology, 37(9), 889–893. https://doi.org/10.1007/s11055-007-0095-3 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/17955380/
39. Sibarov, D. A., Vol’nova, A. B., Frolov, D. S., & Nosdrachev, A. D. (2006). Rossiiskii fiziologicheskii zhurnal imeni I.M. Sechenova, 92(8), 949–956. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/17217245/
40. Khavinson, V. K., Izmaylov, D. M., Obukhova, L. K., & Malinin, V. V. (2000). Effect of epitalon on the lifespan increase in Drosophila melanogaster. Mechanisms of ageing and development, 120(1-3), 141–149. https://doi.org/10.1016/s0047-6374(00)00217-7 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/11087911/
41. Anisimov, V. N., Khavinson, V. K.h, Zavarzina, N. I.u, Zabezhinskiĭ, M. A., Zimina, O. A., Popovich, I. G., Shtylik, A. V., Arutiunian, A. V., Oparina, T. I., & Prokopenko, V. M. (2001). Vliianie peptida épifiza na pokazateli biologicheskogo vozrasta i prodolzhitel’nost’ zhizni mysheĭ [Effect of pineal peptide on parameters of the biological age and life span in mice]. Rossiiskii fiziologicheskii zhurnal imeni I.M. Sechenova, 87(1), 125–136. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/11227856/
42. Khavinson, V. K.h, Bondarev, I. E., & Butyugov, A. A. (2003). Epithalon peptide induces telomerase activity and telomere elongation in human somatic cells. Bulletin of experimental biology and medicine, 135(6), 590–592. https://doi.org/10.1023/a:1025493705728 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/12937682/
43. Anisimov, V. N., Khavinson, V. K.h, Popovich, I. G., Zabezhinski, M. A., Alimova, I. N., Rosenfeld, S. V., Zavarzina, N. Y., Semenchenko, A. V., & Yashin, A. I. (2003). Effect of Epitalon on biomarkers of aging, life span and spontaneous tumor incidence in female Swiss-derived SHR mice. Biogerontology, 4(4), 193–202. https://doi.org/10.1023/a:1025114230714 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/14501183/
44. Vinogradova, I. A., Bukalev, A. V., Zabezhinski, M. A., Semenchenko, A. V., Khavinson, V. K.h, & Anisimov, V. N. (2008). Geroprotective effect of ala-glu-asp-gly peptide in male rats exposed to different illumination regimens. Bulletin of experimental biology and medicine, 145(4), 472–477. https://doi.org/10.1007/s10517-008-0121-7 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/19110597/
45. Khavinson, V. K.h, Bondarev, I. E., Butyugov, A. A., & Smirnova, T. D. (2004). Peptide promotes overcoming of the division limit in human somatic cell. Bulletin of experimental biology and medicine, 137(5), 503–506. https://doi.org/10.1023/b:bebm.0000038164.49947.8c https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/15455129/
46. Anisimov, V. N., Khavinson, V. K.h, Alimova, I. N., Semchenko, A. V., & Yashin, A. I. (2002). Epithalon decelerates aging and suppresses development of breast adenocarcinomas in transgenic her-2/neu mice. Bulletin of experimental biology and medicine, 134(2), 187–190. https://doi.org/10.1023/a:1021104819170 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/12459848/
47. Khavinson V. K.h (2002). Peptides and Ageing. Neuro endocrinology letters, 23 Suppl 3, 11–144. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/12374906/
48. Khavinson, V. K.h, & Golubev, A. G. (2002). Starenie épifiza [Aging of the pineal gland]. Advances in gerontology = Uspekhi gerontologii, 9, 67–72. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/12096440/
49. Khavinson, V., Razumovsky, M., Trofimova, S., Grigorian, R., & Razumovskaya, A. (2002). Pineal-regulating tetrapeptide epitalon improves eye retina condition in retinitis pigmentosa. Neuro endocrinology letters, 23(4), 365–368. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/12195242/
50. Khavinson, V. K.h, Razumovsky, M. I., Trofimova, S. V., & Razumovskaya, A. M. (2003). Retinoprotective effect of Epithalon in campbell rats of various ages. Bulletin of experimental biology and medicine, 135(5), 495–498. https://doi.org/10.1023/a:1024931812822 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/12910293/
51. Khavinson, V. K.h, Zemchikhina, V. N., Trofimova, S. V., & Malinin, V. V. (2003). Effects of peptides on proliferative activity of retinal and pigmented epithelial cells. Bulletin of experimental biology and medicine, 135(6), 597–599. https://doi.org/10.1023/a:1025497806636 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/12937684/
52. Khavinson, V. K.h, Razumovskii, M. I., Trofimova, S. V., Grigor’yan, R. A., Chaban, T. V., Oleinik, T. L., & Razumovskaya, A. M. (2002). Effect of epithalon on age-specific changes in the retina in rats with hereditary pigmentary dystrophy. Bulletin of experimental biology and medicine, 133(1), 87–89. https://doi.org/10.1023/a:1015125031829 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/12170316/
53. Kossoy, G., Zandbank, J., Tendler, E., Anisimov, V., Khavinson, V., Popovich, I., Zabezhinski, M., Zusman, I., & Ben-Hur, H. (2003). Epitalon and colon carcinogenesis in rats: proliferative activity and apoptosis in colon tumors and mucosa. International journal of molecular medicine, 12(4), 473–477. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/12964022/
54. Kossoy, G., Anisimov, V. N., Ben-Hur, H., Kossoy, N., & Zusman, I. (2006). Effect of the synthetic pineal peptide epitalon on spontaneous carcinogenesis in female C3H/He mice. In vivo (Athens, Greece), 20(2), 253–257. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/16634527/
55. Anisimov, V. N., Khavinson, V. K.h, Popovich, I. G., & Zabezhinski, M. A. (2002). Inhibitory effect of peptide Epitalon on colon carcinogenesis induced by 1,2-dimethylhydrazine in rats. Cancer letters, 183(1), 1–8. https://doi.org/10.1016/s0304-3835(02)00090-3 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/12049808/
56. Anisimov, V. N., Khavinson, V. K., Provinciali, M., Alimova, I. N., Baturin, D. A., Popovich, I. G., Zabezhinski, M. A., Imyanitov, E. N., Mancini, R., & Franceschi, C. (2002). Inhibitory effect of the peptide epitalon on the development of spontaneous mammary tumors in HER-2/neu transgenic mice. International journal of cancer, 101(1), 7–10. https://doi.org/10.1002/ijc.10570 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/12209581/
57. Alimova, I. N., Bashurin, D. A., Popovich, I. G., Zabezhinskiĭ, M. A., Volkov, M. A., Provinciali, M., Franceschi, C., Khavincon, B. K.h, & Anisimov, V. N. (2002). Vliianie épitalona i vilona na prodolzhitel’nost’ zhizni i razvitie opukholeĭ molochnoĭ zhelezy u samok transgennykh misheĭ erB-2/neu [Effect of Epitalon and Vilon treatment on mammary carcinogenesis in transgenic erbB-2/NEU mice]. Voprosy onkologii, 48(1), 57–60. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/12101568/
58. Khavinson, V. K.h, Iuzhakov, V. V., Kvetnoĭ, I. M., & Malinin, V. V. (2001). Vliianie épitalona na kinetiku rosta i funktsional’nuiu morfologiiu sarkomy M-1 [Effect of epithalone on growth kinetics and functional morphology of M-1 sarcoma]. Voprosy onkologii, 47(4), 461–466. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/11710291/
59. Anisimov V. N. (2003). The role of pineal gland in breast cancer development. Critical reviews in oncology/hematology, 46(3), 221–234. https://doi.org/10.1016/s1040-8428(03)00021-0 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/12791421/
60. Jokhadze, T., Monaselidze, J., Nemsadze, G., Buadze, T., Gaiozishvili, M., & Lezhava, T. (2017). Georgian medical news, (262), 88–92. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28252435/
61. Vinogradova I. A. (2009). Advances in gerontology = Uspekhi gerontologii, 22(4), 631–638. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/20405731/
62. Kuznik, B. I., Pateyuk, A. V., Rusaeva, N. S., Baranchugova, L. M., & Obydenko, V. I. (2011). Effects of peptides Lys-Glu-Asp-Gly and Ala-Glu-Asp-Gly on hormonal activity and structure of the thyroid gland in hypophysectomized young chickens and old hens. Bulletin of experimental biology and medicine, 150(4), 495–499. https://doi.org/10.1007/s10517-011-1177-3 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22268052/
63. Kuznik, B. I., Pateyuk, A. V., & Rusaeva, N. S. (2008). Effect of tetrapeptides Lys-Glu-Asp-Gly and Ala-Glu-Asp-Gly on the structure and function of the thyroid gland in neonatally hypophysectomized chickens. Bulletin of experimental biology and medicine, 145(1), 104–107. https://doi.org/10.1007/s10517-008-0033-6 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/19024016/
64. Kuznik, B. I., Pateiuk, A. V., Rusaeva, N. S., Baranchugova, L. M., & Obydenko, V. I. (2011). Advances in gerontology = Uspekhi gerontologii, 24(1), 93–98. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21809626/
65. Zamorskiĭ, I. I., & Shchudrova, T. S. (2014). Biofizika, 59(5), 1023–1026. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25730989/
66. Dzhokhadze, T. A., Buadze, T. Z.h, Gaĭozishvili, M. N., Rogava, M. A., & Lazhava, T. A. (2013). Georgian medical news, (225), 94–97. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24423684/
67. Anisimov, S. V., Khavinson, V. K.h, & Anisimov, V. N. (2004). Effect of melatonin and tetrapeptide on gene expression in mouse brain. Bulletin of experimental biology and medicine, 138(5), 504–509. https://doi.org/10.1007/s10517-005-0082-z https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/15723138/
68. Morozov, A. V., Khizhkin, E. A., Svechkina, E. B., Vinogradova, I. A., Ilyukha, V. A., Anisimov, V. N., & Khavinson, V. K.h (2015). Effects of Geroprotectors on Age-Related Changes in Proteolytic Digestive Enzyme Activities at Different Lighting Conditions. Bulletin of experimental biology and medicine, 159(6), 761–763. https://doi.org/10.1007/s10517-015-3069-4 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26519279/
69. Kozina, L. S., Arutiunian, A. V., Stvolinskiĭ, S. L., & Khavinson, V. K.h (2008). Advances in gerontology = Uspekhi gerontologii, 21(1), 68–73. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/18546826/
70. Khavinson, V. K., & Kvetnoii, I. M. (2000). Peptide bioregulators inhibit apoptosis. Bulletin of experimental biology and medicine, 130(12), 1175–1176. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/11276315/
71. Yue, X., Liu, S. L., Guo, J. N., Meng, T. G., Zhang, X. R., Li, H. X., Song, C. Y., Wang, Z. B., Schatten, H., Sun, Q. Y., & Guo, X. P. (2022). Epitalon protects against post-ovulatory aging-related damage of mouse oocytes in vitro. Aging, 14(7), 3191–3202. https://doi.org/10.18632/aging.204007 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/35413689/
72. Sibarov, D. A., Kovalenko, R. I., Malinin, V. V., & Khavinson, V. K.h (2002). Epitalon influences pineal secretion in stress-exposed rats in the daytime. Neuro endocrinology letters, 23(5-6), 452–454. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/12500171/