Actovegin: Terapeutyczna Potęga w Nowoczesnej Medycynie

Actovegin, unikatowy ekstrakt z krwi cielęcej, wyróżnia się zdolnością do zwiększania efektywności wykorzystania tlenu przez nasze komórki i lepszego przyswajania składników odżywczych. Ten proces naturalnie zwiększa przepływ krwi do naszego mózgu. Dlaczego jest to ważne? Ponieważ zwiększony przepływ krwi oznacza, że nasz mózg otrzymuje więcej energii, co może poprawić naszą pamięć.

Actovegin jest produkowany z krwi cielęcej przez specjalny proces filtrowania, który pozwala uchwycić małe, korzystne związki chemiczne. Zawiera on składniki mniejsze niż 5,000 Da. Ludzie używają actoveginu do rozwiązywania różnych problemów związanych z mózgiem, takich jak braki pamięci, urazy, a nawet komplikacje wynikające z cukrzycy.

Ale jak dokładnie działa actovegin? W swojej istocie działa on, stymulując nasze komórki do efektywniejszego korzystania i produkcji energii. Pomaga także naszemu mózgowi efektywniej przyswajać glukozę, kluczowe źródło energii. Ta unikatowa zdolność wywołała dyskusję na temat jego potencjalnego wpływu na ogólną wydajność.

Wyróżniającym się składnikiem w actoveginie są inozytolowo-fosforo-oligosacharydy (IFOs). Te składniki odgrywają kluczową rolę w transporcie glukozy do naszych mózgów. Ponadto mogą one przenikać przez ochronną barierę wokół naszego mózgu i stymulować ważne enzymy odpowiedzialne za przetwarzanie glukozy.

W tym artykule omówimy szczegółowo actovegin, starając się ujawnić jego korzyści, zastosowania i naukowe podstawy, które sprawiają, że jest tak skuteczny.

Korzyści zdrowotne actoveginu poparte badaniami medycznymi

Badania naukowe badały potencjał actoveginu w zarządzaniu i zapobieganiu różnym przypadkom medycznym. Poniższe efekty zdrowotne są zgłaszane w różnych badaniach klinicznych i badaniach naukowych.

Actovegin dla Pacjentów z Cukrzycą

Actovegin zdaje się mieć wiele korzyści dla pacjentów z cukrzycą, od poprawy odpowiedzi na insulinę po pomoc w regeneracji po poważnych schorzeniach, a nawet potencjalne zapobieganie uszkodzeniom nerwów.

Actovegin daje promyk nadziei dla pacjentów z cukrzycą, a najnowsze badania badały jego potencjalne korzyści. Jedno znaczące badanie z udziałem 567 pacjentów z cukrzycą zbadało efekty actoveginu na ból nerwowy. Przez 160 dni pacjenci otrzymywali leczenie w formie kroplówek, a następnie w formie tabletek. Wyniki były obiecujące: osoby leczone actoveginem zgłosiły zmniejszenie bólu nerwowego, zwiększoną wrażliwość stóp i ogólną poprawę samopoczucia, wszystko to bez znaczących skutków ubocznych [1]. Dalsze badania utrwaliły reputację actoveginu jako potencjalnego przełomu w leczeniu bólu nerwowego u diabetyków. Przez 6 miesięcy pacjentom z cukrzycą podawano albo actovegin, albo placebo. Wyniki wykazały zdecydowaną przewagę dla osób przyjmujących actovegin, z wyraźnymi ulepszeniami w zakresie ulgi w bólu. Zauważono jednak, że pacjenci przyjmujący pewne leki na ciśnienie krwi mogą nie odczuwać tak dużych korzyści [2].

Oprócz ulgi w bólu nerwowym, actovegin wykazał potencjał w innym kluczowym aspekcie cukrzycy – kontroli poziomu cukru we krwi. W oddzielnym badaniu z 40 uczestnikami (połowa z nich była chora na cukrzycę), actovegin był podawany przez 14 dni. Co niezwykłe, pacjenci z cukrzycą wykazali poprawę kontroli poziomu cukru we krwi bez jakiejkolwiek zmiany w poziomach insuliny [3].

Dodatkowo w jednym badaniu zbadano rolę actoveginu w opiece nad ranami u diabetyków. Krem zawierający ludzki czynnik wzrostu naskórka, połączony z actoveginem, był testowany na wrzodach stopy u diabetyków w grupie 61 pacjentów. Ci, którzy używali kremu z wyższą koncentracją czynnika wzrostu, doświadczyli aż 95% wskaźnika gojenia w zaledwie 12 tygodni, co podkreśla potencjał actoveginu w przyspieszaniu gojenia wrzodów stopy u diabetyków [4].

Poprawa wrażliwości na insulinę w cukrzycy typu II: actovegin, produkowany z krwi cielęcej, był badany pod kątem wpływu na poprawę reakcji naszego ciała na insulinę u osób z cukrzycą typu II. Gdy podawany w formie codziennych kroplówek (actovegin 2000 pro infuzje, 500 ml dziennie) przez 10 dni, leczenie zwiększyło wykorzystanie cukru przez ciało aż o 80% bez zmiany poziomów insuliny. Chociaż nie rozumiemy do końca, jak to działa, istnieje przypuszczenie, że actovegin może dostarczać specjalne związki (zwane IPO), które mogą pomóc komórkom lepiej przyswajać cukier [5].

Przyspieszenie regeneracji po kwasicy ketonowej w cukrzycy typu 1: Kwasica ketonowa to poważny stan, w którym krew organizmu staje się zbyt kwasowa. Kiedy actovegin był używany razem z innym lekiem o nazwie reamberin, pomógł pacjentom szybciej wrócić do świadomości i myślenia. W rzeczywistości, dzięki temu połączeniu, ludzie odzyskiwali świadomość w ciągu zaledwie około 19,2 godziny. Co więcej, mieli lepsze umiejętności myślenia, które utrzymywały się do 28 dni po ich kryzysie [6].

Pomoc w neuropatii cukrzycowej: Około jednej trzeciej diabetyków cierpi na uszkodzenie nerwów zwaną neuropatią. W badaniu na szczurach z objawami cukrzycy actovegin poprawił funkcję nerwową i nawet zredukował uszkodzenia. Szczególnie pomagał, gdy podawany w wyższych dawkach, i być może działa przez uspokojenie szkodliwych reakcji w komórkach nerwowych [7].

Leczenie problemów z nogami i dolegliwościami stopy diabetycznej: W badaniu z udziałem 200 pacjentów mających problemy z przepływem krwi w nogach oraz z chorobą stopy diabetycznej, actovegin wykazał obiecujące wyniki. Niektórzy pacjenci otrzymali actovegin przed operacjami, takimi jak angioplastyka, podczas gdy inni mieli go jako główne leczenie. W obu przypadkach działał dobrze i był opłacalny. W zależności od nasilenia stanu pacjenci otrzymywali różne dawki, albo w formie zastrzyków, albo w formie tabletek [8].

Na podstawie tych wyników actovegin prezentuje obiecującą ścieżkę dla leczenia i zarządzania cukrzycą i jej powiązanymi komplikacjami. Jego wieloaspektowe korzyści obejmują zwiększenie wrażliwości na insulinę u diabetyków typu II, pomoc w regeneracji po kryzysach diabetycznych i redukcję uszkodzeń nerwowych. Te wyniki podkreślają potencjał actoveginu jako wszechstronnego środka terapeutycznego w spektrum opieki nad cukrzycą.

Actovegin w opiece nad wrzodami

Actovegin pokazuje potencjalną rolę w zarządzaniu wrzodami, szczególnie dla osób z komplikującymi czynnikami, takimi jak choroba niedokrwienna serca czy cukrzyca.  Badanie z udziałem 194 pacjentów wykazało, że Ci, którzy byli leczeni actoveginem doświadczyli szybszego gojenia wrzodów i cieszyli się także dłuższymi okresami bez nawrotów [9]. Sugeruje to, że actovegin mógłby być korzystną opcją leczenia zarówno w warunkach szpitalnych, jak i ambulatoryjnych.

Wpływ actoveginu na wrzody żołądkowo-dwunastnicze: W oddzielnym badaniu nad opornymi wrzodami żołądkowo-dwunastniczymi (znajdującymi się w żołądku i początkowej części jelita cienkiego), połączenie actoveginu z techniką nazywaną intrywensową laserową irradiacją krwi (ILBI) wykazało szczególnie obiecujące wyniki. Pacjenci poddani temu połączonemu leczeniu odczuli zauważalną ulgę w bólu, zmniejszenie stanu zapalnego i poprawę zdrowia błony śluzowej żołądka.

Dodatkowo zauważono korzystne zmiany w składzie śluzu żołądkowego, sugerując zwiększone gojenie i aktywność metaboliczną błony śluzowej żołądka i jelita. Wydaje się, że to połączenie nie tylko pomaga w fizycznym procesie gojenia, ale może również wprowadzić równowagę do pewnych substancji regulujących organizm, zapewniając skuteczne leczenie opornych wrzodów [10].

Korzyści z actoveginu dla zdrowia mózgu i układu nerwowego:

Actovegin to substancja pochodząca z krwi cielęcej, wykazuje znaczący potencjał dla wsparcia i poprawy zdrowia mózgu i układu nerwowego, zwłaszcza w przypadkach przewlekłej niedokrwistości mózgu i związanych z wiekiem zaburzeń pamięci.

Wzmacnianie Zdolności Myślenia po Udarze: Po udarze powrót do normalnego funkcjonowania umysłowego może być wyzwaniem. Badania na starszych osobach, które niedawno doświadczyły udaru, wykazały, że actovegin mógłby być rozwiązaniem. Uczestnicy badania byli leczeni actoveginem, początkowo przez kroplówkę (IV), a następnie w formie pigułek, przez 6 miesięcy. Wyniki ujawniły, że osoby przyjmujące actovegin zauważalnie poprawiły swoje wyniki w testach poznawczych w porównaniu z grupą otrzymującą placebo [11].

Obiecujące Wyniki dla Zdrowia Mózgu u Osób Starszych: Osoby starsze, zwłaszcza te z problemami mózgowymi wpływającymi na pamięć i uwagę, mogą odnieść korzyści z actoveginu. W badaniu na 60 takich osób te, które przyjmowały actovegin doświadczyły znaczącej poprawy w wydajności umysłowej. Co istotne, 70% osób leczonych actoveginem czuło się znacząco lepiej, podczas gdy tylko 35% w grupie otrzymującej placebo [12].

Poprawa Pamięci i Redukcja Problemów Myślenia: Starzenie się czasami przynosi wczesne oznaki problemów z pamięcią i myśleniem. W jednym z badań actovegin był podawany jako codzienne zastrzyki starszym osobom wykazującym wczesne oznaki takich problemów. Wyniki wykazały szybsze myślenie, mniej problemów z pamięcią i mniej uczuć smutku czy zmęczenia [13].

Poprawa Ogólnego Samopoczucia u Osób Starszych: Dla seniorów, zwłaszcza tych z problemami zdrowotnymi związanymi z sercem czy mózgiem, pigułki actovegin mogą oferować potencjalne korzyści zdrowotne. Gdy podano je 70 pacjentom w podeszłym wieku przez 6 tygodni, wielu zgłosiło poprawę w pamięci, poziomach energii, jakości snu i ogólnej sile [14].

Ochrona Neuronów i Redukcja Uszkodzeń Komórek: Na poziomie komórkowym, actovegin również wykazał swoją moc. W badaniu na neuronach szczura (komórki kluczowe dla funkcji mózgu), wystawienie na actovegin spowodowało wzrost liczby komórek i połączeń. Co więcej, wykazał właściwości redukujące potencjalne uszkodzenia komórek i działanie przeciwko szkodliwym czynnikom utleniającym [15].

Wsparcie Antyoksydacyjnego Systemu Mózgu: W eksperymencie na szczurach z przewlekłą niedokrwistością mózgu, podawanie actoveginu (5 ml/kg) odegrało kluczową rolę w odnowieniu antyoksydacyjnego systemu mózgu. Obejmowało to normalizację poziomów glutationu, przywrócenie aktywności ochronnego enzymu zwanego dysmutazą ponadtlenkową (SOD) i redukcję szkodliwych stężeń malondialdehydu (MDA) [16].

Poprawa Funkcji Poznawczych i Przepływu Krwi: W badaniu ludzkim skupiającym się na osobach cierpiących na przewlekłe patologie naczyniowo-mózgowe, aż 81% pacjentów leczonych actoveginem wykazało poprawę w ogólnym stanie zdrowia i objawach. Actovegin wykazał korzyści w poprawie funkcji poznawczych, a wyniki różniły się w zależności od dawki [17].

Wsparcie Działania Mózgu i Funkcji Poznawczych: Dla osób starszych, actovegin okazał się szczególnie korzystny dla aktywności mózgu i funkcji poznawczych. W badaniu kontrolowanym placebo z udziałem osób w średnim wieku 65 lat actovegin zwiększył aktywność alfa i beta mózgu, wskazując na poprawę funkcji mózgu i uwagi [18].

Poprawa Zaburzeń Pamięci: Starsi dorośli z problemami pamięci mogą znaleźć pocieszenie w potencjalnych korzyściach actoveginu. Badania wskazują, że actovegin wprowadza pozytywne zmiany w aktywności mózgu, zwłaszcza w regionach związanych z pamięcią i uwagą [19].

Wsparcie w Starzeniu się Związanych z Upośledzeniem Pamięci: W innym badaniu skierowanym na pacjentów ze starzeniem się związanym z upośledzeniem pamięci, actovegin poprawił i wspierał wyniki poznawcze. Pacjenci przyjmujący actovegin doświadczyli zauważalnego wzrostu aktywności mózgu, zwłaszcza w korze ciemieniowej, co jest istotne, ponieważ zmniejszona aktywność w tym regionie często jest obserwowana u pacjentów z demencją [20].

Na podstawie tych ustaleń, actovegin wydaje się mieć szereg korzystnych efektów dla zdrowia mózgu i układu nerwowego, oferując nadzieję dla osób z chorobami niedokrwiennymi, zaburzeniami pamięci i innymi problemami naczyniowo-mózgowymi.

Pomoc w Leczeniu Urazów Mózgu: Badania na 68 pacjentach z urazami mózgu wykazały, że ci, którzy otrzymali actovegin (32 na 68), doświadczyli przyspieszonego powrotu do zdrowia. actovegin, podawany jako kroplówka 400 mg na 200 ml zmieszany z podstawowym roztworem przez 10 dni, przyspieszył powrót utraconych funkcji mózgowych, skracając ogólny czas leczenia. Dodatkowo pacjenci ci doświadczyli znaczącej ulgi w objawach zmęczenia i wykazali poprawę w badaniach EEG, co sugeruje poprawę aktywności mózgu [21].

Poprawa w Przewlekłej Niedokrwistości Mózgu: Przewlekła niedokrwistość mózgu może powodować braki energetyczne w mózgu, zwłaszcza w stadiach I-II, często związane z nadciśnieniem lub miażdżycą mózgową. Badanie porównujące actovegin i Mexidol wykazało, że pacjenci leczeni oboma lekami mieli mniej objawów klinicznych związanych z chorobą, poprawione funkcje poznawcze mózgu i znaczącą redukcję subiektywnych objawów choroby. Warto jednak zauważyć, że Mexidol miał unikalną przewagę w rozwiązywaniu problemów z niedoborami metabolicznej energii [22].

Łagodzenie Upośledzenia Poznawczego w COVID-19: actovegin wydaje się obiecujący w leczeniu dysfunkcji śródbłonka obserwowanej u pacjentów z COVID-19, co może prowadzić do niewydolności wielonarządowej i zwiększyć ryzyko upośledzenia poznawczego. Actovegin nie tylko zwiększa funkcję śródbłonka i mikrokrążenie, ale także wykazuje potencjalne korzyści w poprawie funkcji poznawczych, co czyni go potencjalnie skuteczną opcją terapeutyczną dla osób z zaburzeniami neurologicznymi lub poznawczymi spowodowanymi przez COVID-19 [23].

Zwiększenie Zasobów Poznawczych w Związku z Upośledzeniem Pamięci Wiekowego: Badanie oceniające wpływ actoveginu na potencjały zdarzeniowe związane z funkcją poznawczą u pacjentów z wiekowym upośledzeniem pamięci wykazało znaczące wyniki. Pacjenci otrzymujący actovegin wykazali wzrost amplitudy P300, co sugeruje zwiększone zasoby przetwarzania poznawczego. Ten wzrost do 4,8 mikroV, zwłaszcza w regionach mózgu centralnych i ciemieniowych, był znaczący i wskazuje, że actovegin może przynieść korzyści w pewnych aspektach funkcji poznawczych u osób cierpiących na problemy z pamięcią związane z wiekiem [24].

Rola w Leczeniu Udaru niedokrwiennego: Udar niedokrwienny może drastycznie wpływać na funkcje neurologiczne i poznawcze. W badaniu porównującym wpływ actoveginu i piracetamu na pacjentów z łagodnym do umiarkowanego udaru niedokrwiennego actovegin wykazał wyraźną przewagę. Pacjenci leczeni actoveginem doświadczyli znaczącej poprawy w ogólnych objawach mózgowych i konkretnych oznakach neurologicznych. Na koniec okresu leczenia, wskaźniki powrotu do zdrowia, zarówno pod względem całkowitej liczby punktów niedokrwiennych, jak i funkcji poznawczych, były znacznie wyższe w grupie leczonej actoveginem, co czyni go potężnym wyborem dla leczenia udaru niedokrwiennego w jego ostrej fazie [25].

Ochrona przed Hipoksją: W badaniu z udziałem 12 zdrowych młodych mężczyzn badano, jak actovegin wpływa na mózg podczas hipoksji, stanu charakteryzującego się niskim poziomem tlenu. Lek ten ma na celu zwiększenie transportu glukozy i tlenu do komórek. Gdy uczestnicy byli wystawieni na warunki hipoksji, pomiary wykazały, że pewne sygnały w mózgu, znane jako VEP-P2 i ERG-b-fala, mają tendencję do spadku. Jednakże z leczeniem actoveginem te obniżenia zostały skorygowane, co sugeruje, że lek może chronić centralne struktury neuronalne, a być może nawet glejowe, przed skutkami hipoksji. Co więcej, metoda infuzji, która wprowadza większą dawkę actoveginu, okazała się bardziej skuteczna w walce z efektami hipoksji [26].

Wzmocnienie Procesów Uczenia się i Pamięci po niedokrwieniu: W eksperymencie na szczurach, które doświadczyły niedokrwienia mózgu, actovegin wykazał działanie neuroprotekcyjne. Lek był podawany tym szczurom, a ich zdolności uczenia się i pamięci były oceniane za pomocą testu labiryntu wodnego Morrisa. Wyniki były obiecujące: szczury leczone actoveginem wykazywały szybsze uczenie się i lepszą retencję pamięci. Ponadto mikroskopowe badanie ich mózgów wykazało, że w kluczowym regionie związanym z pamięcią, zwanej hipokampalnym regionem CA1, było większe przeżycie komórek [27].

Poprawiony Profil Lipidowy u Pacjentów z Nadciśnieniem: U pacjentów z przewlekłą niedokrwistością mózgu i nadciśnieniem, actovegin, w połączeniu z ceretonem, skutecznie skorygował zaburzenia w profilu lipidowym, co jest kluczowe dla stabilności i struktury błon erytrocytów. Ta terapia skojarzona znacząco przewyższyła inne kombinacje leków [28].

Zwiększony Przepływ Krwi Mózgowej w Zespole Metabolicznym: Badanie na pacjentach cierpiących na zespół metaboliczny wykazało, że łączenie actoveginu z lekiem bisoprolol znacząco zwiększa przepływ krwi mózgowej, nawet bardziej niż przy użyciu samego bisoprololu. Zwiększony przepływ krwi do mózgu jest kluczowy dla jego właściwego funkcjonowania i zdrowia [29].

Obiecujące Leczenie dla Niewydolności Krążenia Mózgowego: U pacjentów wykazujących wczesne oznaki problemów z krążeniem mózgowym, actovegin, w połączeniu z Corinfarem, wykazał znaczącą poprawę. Terapia skojarzona okazała się normalizować większość parametrów związanych z mikrokrążeniem i reologią krwi, co sugeruje jej potencjał jako opcji leczenia dla pacjentów z problemami z krążeniem mózgowym [30].

Te badania wspierają potencjał actoveginu w ochronie zdrowia mózgu i poprawie krążenia mózgowego.

Leczenie encefalopatii dyssyrkulacyjnej w przypadku nadciśnienia tętniczego: W badaniu z udziałem 56 pacjentów z diagnozą encefalopatii dyssyrkulacyjnej spowodowanej nadciśnieniem tętniczym, leczenie z użyciem zarówno actoveginu, jak i Kaptoprilu dało pozytywne efekty kliniczne. Wyniki mocno sugerują potencjalne korzyści z użycia actoveginu w połączeniu z Kaptoprilem w leczeniu takich stanów [31].

Poprawa mikrokrążenia w kończynach: Dystalna okluzja kończyny dolnej stanowi poważny problem medyczny. W badaniu z udziałem 60 pacjentów z krytyczną niedokrwiennością kończyn ci leczeni actoveginem doświadczyli znaczącej, 35-procentowej poprawy w perfuzji skóry do 15 dnia. Co więcej, nastąpił 12,8-procentowy wzrost mikrokrążenia, co wpłynęło na zwiększenie utlenowania tkanek. To pokazuje, że actovegin może odgrywać kluczową rolę w poprawie przepływu krwi u pacjentów z dystalną okluzją kończyn [32].

Porównanie z solcoserylem: W badaniu mającym na celu porównanie efektów actoveginu i solcoserylu na mikrokrążenie w dolnych kończynach niedokrwionych, stwierdzono, że oba leczenia wpłynęły pozytywnie na tworzenie nowych naczyń włosowatych. Jednak actovegin wyróżnił się w szczególności, pokazując lepsze wyniki w poprawie dynamiki mikrokrążenia i promowaniu gęstszej sieci naczyń włosowatych [33].

Wsparcie w regeneracji po udarze: W badaniu z udziałem 104 pacjentów z ostrym niedokrwiennym udarem tętnicy szyjnej ci, którzy otrzymywali 250 ml actoveginu dziennie, wykazali znaczące poprawy w postępach neurologicznych i regeneracji funkcjonalnej do 30. dnia, w porównaniu z grupą kontrolną. Poziom istotności statystycznej został zanotowany jako p < 0,005. Oznacza to, że actovegin ma potencjał do znacznego wspomagania regeneracji po udarze bez wywoływania negatywnych efektów ubocznych [34].

Zmniejszone ryzyko udaru u pacjentów z przewlekłą niedokrwistością mózgu: U pacjentów cierpiących na przewlekłą niedokrwienność mózgu istnieje ryzyko doświadczania udaru w ciągu 10 lat. Badanie z udziałem 54 pacjentów podkreśliło, że ci z niedokrwistością kręgowo-podstawną są szczególnie narażeni. Jednak actovegin wykazał imponujące efekty terapeutyczne na autonomiczne układy nerwowe. Badanie dalej ujawniło zdolność actoveginu do wpływania na ściany naczyń krwionośnych przez różne ścieżki, co z kolei wykazało obiecujący efekt hipotensyjny. Sugeruje to, że actovegin może zmniejszyć długoterminowe ryzyko udaru u takich pacjentów [35].

Na podstawie tych wyników, actovegin prezentuje się jako wszechstronny lek z potencjalnymi korzyściami w leczeniu różnych stanów medycznych, od poprawy mikrokrążenia w kończynach, przez wsparcie w regeneracji po udarze, do zmniejszania długoterminowego ryzyka udaru.

Neuroprotekcyjne właściwości po niedokrwiennym udarze mózgu: Badania na szczurach wykazały, że po doświadczeniu niedokrwiennego udaru mózgu, dawka odbiałkowanej surowicy cielęcej (actovegin/Solcoseryl) znacząco zmniejszyła uszkodzenia neurologiczne i objętość dotkniętego mózgu w ciągu 24 godzin. Jest to szczególnie uderzające w porównaniu do szczurów, które nie otrzymały tego leczenia (o istotności statystycznej p < 0,0005). Surowica działa przez przeciwdziałanie negatywnym wpływom niedotlenienia-glukozowego na komórki nerwowe, redukując szkodliwe formy reaktywnych form tlenu i zapobiegając śmierci komórek. W rezultacie jest mniejsze uszkodzenie komórek i lepsze wskaźniki przeżycia dla tych komórek [36].

Ulepszenie leczenia dla niedokrwienności tętnicy szyjnej: Badanie z udziałem 25 pacjentów z umiarkowanym niedokrwiennym udarem tętnicy szyjnej wykazało potencjalne korzyści actoveginu. W połączeniu z innymi środkami neuroprotekcyjnymi, leczenie doprowadziło do zauważalnych popraw w regeneracji pacjentów. W ciągu zaledwie 21 dni pacjenci będący na tym połączonym leczeniu doświadczyli zmniejszenia deficytów neurologicznych, lepszej ogólnej regeneracji funkcjonalnej oraz zmniejszenia wskaźników stanów zapalnych w porównaniu z tymi na standardowej opiece [37].

Wzmocnienie leczenia antydepresyjnego dla osób starszych: U pacjentów starszych zdiagnozowanych z łagodnym do umiarkowanego depresji, actovegin był badany jako potencjalny dodatek do nowej generacji antydepresantów. Badania wykazały, że dodanie actoveginu do standardowego leczenia antydepresyjnego skutkowało szybszymi i bardziej wyraźnymi efektami terapeutycznymi. Do 4. tygodnia pacjenci będący na połączonej terapii wykazywali znaczące zmniejszenie objawów depresyjnych, poprawę funkcji poznawczych oraz wyższą częstość pozytywnych odpowiedzi. Sugeruje to, że actovegin może pomóc w przyspieszeniu regeneracji i potencjalnie nawet skróceniu czasu pobytu w szpitalu dla pacjentów starszych [38].

Najlepsza kombinacja dla przewlekłej niedokrwienności mózgu: Podczas oceny różnych kombinacji leków do leczenia przewlekłej niedokrwienności mózgu, połączenie actoveginu i Ceretonu okazało się najbardziej skuteczne, sugerując, że to zestawienie może oferować optymalne wyniki terapeutyczne [39].

Rehabilitacja po udarze: actovegin został podkreślony w dużym badaniu z udziałem 1920 pacjentów po udarze. Badanie wykazało, że spośród kilku leków dostosowanych dla pacjentów po udarze niedokrwiennym, actovegin wyróżniał się jako jeden z najbardziej efektywnych. Co więcej, dla pacjentów regenerujących się po udarze krwotocznym, actovegin był jedynym lekiem, który pozytywnie wpłynął na rehabilitację [40].

Na podstawie tych wyników, actovegin wydaje się oferować wiele korzyści w różnych scenariuszach medycznych, od poprawy regeneracji po udarze do zwiększenia efektywności antydepresantów u osób starszych. Wspomniane wyżej badania dostarczają znaczących dowodów na jego potencjał terapeutyczny, co czyni go ekscytującym obszarem dla dalszych badań.

Odzyskiwanie po udarze pooperacyjnym: Po operacjach na ostre schorzenia brzuszne u niektórych pacjentów mogą wystąpić ostre zaburzenia naczyniowo-mózgowe. Zaburzenia te mogą obejmować od przemijających ataków niedokrwiennych, ostrych encefalopatii nadciśnieniowych, aż do różnych rodzajów udarów. Co ciekawe, aż 86,9% tych zaburzeń pojawia się w ciągu pierwszych trzech dni po operacji. Actovegin, szczególnie gdy podawany jest w ciągu pierwszych 24 godzin po zabiegu, wykazuje potencjał do przyspieszenia procesu powrotu do zdrowia z tych deficytów neurologicznych. To leczenie nie tylko sprzyja szybszemu powrotowi do zdrowia, ale również pomaga w poprawie przepływu krwi w mózgu u pacjentów, którzy doznali udarów pooperacyjnych [41].

Neuroprotekcyjna rola w niedokrwieniu mózgu: Niedokrwienie mózgu oznacza brak dopływu krwi do mózgu, co może prowadzić do uszkodzenia mózgu lub udaru. W eksperymentach na modelach gryzoni, które naśladowały warunki zarówno nagłego, jak i stopniowego zmniejszenia dopływu krwi do mózgu, actovegin okazał się korzystny. W szczególności pomagał w odzyskaniu funkcji neurologicznych i zmniejszał negatywne efekty upośledzenia zdolności sensorycznych, ruchowych i poznawczych u szczurów [42].

Hamujący wpływ na szkodliwe rodniki tlenowe: Stres oksydacyjny, który obejmuje produkcję szkodliwych rodników tlenowych, odgrywa rolę w wielu chorobach przewlekłych. U pacjentów z niewydolnością serca może dochodzić do zwiększenia tych szkodliwych rodników. Actovegin zmniejsza tworzenie tych rodników. W niektórych przypadkach nawet mała dawka poniżej 1 mg/mL była wystarczająca, aby zauważyć ten hamujący efekt. Ponadto, gdy ludzkie komórki nerwiakowate (model dla komórek nerwowych) były wystawione na działanie nadtlenku wodoru, substancji mogącej prowadzić do śmierci komórek, wstępne leczenie actoveginem zauważalnie zmniejszyło tę śmierć komórek. Uważa się, że actovegin może działać nie tylko przez redukcję pewnych szkodliwych substancji, ale także przez neutralizację efektów innych wysoce reaktywnych cząsteczek w komórkach. Te wyniki podkreślają potencjalną rolę actoveginu w redukcji przewlekłego stanu zapalnego często związanego z niewydolnością serca i jego ochronnymi efektami na układ nerwowy centralny [43].

Podsumowując, actovegin prezentuje się jako ekscytująca droga dla leczenia medycznego. Od wspierania regeneracji po udarach pooperacyjnych, przez odgrywanie roli neuroprotekcyjnej, aż do przeciwdziałania szkodliwym rodnikom, jego korzyści terapeutyczne, jak wykazały różne badania, czynią go godnym uwagi środkiem w nauce medycznej.

Korzyści z actoveginu dla zdrowia fizycznego, ruchomości i regeneracji  mięśni

Actovegin wykazał obiecujące wyniki w zakresie poprawy mobilności fizycznej, zwłaszcza u pacjentów cierpiących na obwodową chorobę tętnic (PAD) oraz u osób przechodzących fizjoterapię.

Poprawa u pacjentów z PAD: Badanie z udziałem uczestników z Rosji, Gruzji i Kazachstanu miało na celu ocenę skuteczności actoveginu w leczeniu PAD [44]. Uczestnicy przeszli początkowe dwutygodniowe leczenie dożylne actoveginem, a następnie 10-tygodniowe leczenie doustne. Do 12. tygodnia odnotowano prawie 29% poprawę w odległości, którą uczestnicy mogli przejść bez odczuwania bólu. Postęp ten wynosił ponad 35% na koniec 24. tygodnia, co oznaczało, że uczestnicy mogli przejść dodatkowe 41 metrów bez dyskomfortu. Dodatkowo, ich ogólna zdolność chodzenia zwiększyła się o 36%. Co więcej, osoby leczone actoveginem zgłosiły lepszą jakość życia według Skali Zdrowia Psychicznego SF-36. Badanie to również potwierdziło, że actovegin ma minimalne skutki uboczne, co potwierdza jego bezpieczeństwo [44].

Poprawa wyników fizjoterapii: Dodanie actoveginu do standardowych procedur fizjoterapeutycznych skutkowało lepszymi wynikami w zakresie mobilności. W badaniu z udziałem 105 pacjentów, dożylne podanie actoveginu wraz z podstawową fizjoterapią doprowadziło do 12% poprawy w zakresie zdolności chodzenia w porównaniu z grupą placebo [45]. Oznacza to, że actovegin może zwiększyć korzyści wynikające z regularnej fizjoterapii, oferując pacjentom poprawę mobilności i niezależności fizycznej.

Zwiększenie zdolności chodzenia u pacjentów przechodzących fizjoterapię: W kolejnym badaniu naukowcy skupili się na 105 uczestnikach przechodzących fizjoterapię. Ci, którzy byli leczeni dożylnym actoveginem, zwiększyli swoją zdolność chodzenia o 12% więcej niż ci, którzy otrzymali placebo, co wzmacnia przekonanie, że actovegin może zwiększyć skuteczność fizjoterapii [46]. Co ważne, obie grupy dobrze reagowały na podstawową fizjoterapię, co wskazuje, że actovegin jest potencjalnym ulepszaczem, a nie jedynym leczeniem.

Tak więc, te badania wskazują, że actovegin ma potencjał jako dodatkowe leczenie w poprawie zdrowia fizycznego, mobilności i regeneracji mięśni. Dla osób z PAD lub przechodzących fizjoterapię daje on nadzieję na zwiększoną mobilność i lepszą jakość życia.

Korzyści actoveginu dla Regeneracji i Wzmacniania Mięśni (w sporcie/u sportowców)

Actovegin wykazał imponujące wyniki w promowaniu regeneracji mięśni i stymulacji wzrostu komórkowego. W badaniu z 103 uczestnikami ci, którzy mieli kontuzje mięśni, otrzymywali zastrzyki actoveginu bezpośrednio w miejsce kontuzji, w odstępach kilku dni. Wyniki były imponujące. Czas regeneracji dla osób leczonych actoveginem wynosił około 5,5 tygodnia, prawie 3 tygodnie krócej niż u osób, które otrzymały placebo. Oznacza to, że sportowcy lub każdy, kto cierpi z powodu kontuzji mięśni, mogą wrócić do formy prawie trzy tygodnie wcześniej niż przy tradycyjnych metodach leczenia, co może być przełomem dla osób uprawiających sporty konkurencyjne [47].

Poza pomocą w regeneracji actovegin wydaje się również odgrywać kluczową rolę na poziomie komórkowym. Kiedy komórki mięśniowe, konkretnie mioblasty C2C12, były traktowane actoveginem, zaobserwowano znaczącą poprawę ich wzrostu. Ważne markery wzrostu komórek, takie jak Ki67 i ciężkie łańcuchy miozyny, znacząco wzrosły w obecności actoveginu, co wskazuje na zwiększoną proliferację komórek mięśniowych. To badanie sugeruje, że actovegin może zawierać składniki korzystne dla komórek mięśniowych i może pomóc im efektywniej rosnąć [48].

Badając potencjał actoveginu w zwiększaniu wydajności fizycznej, inne badanie zbadało jego wpływ na ludzkie mięśnie szkieletowe. Wyniki ujawniły, że actovegin poprawił zdolność mitochondriów w komórkach mięśniowych do respiracji. Zwiększył zdolność mięśni do wykorzystania tlenu do produkcji energii. Te wyniki wspierają potencjał actoveginu jako możliwego wzmacniacza wydajności dla osób (sportowców) pragnących zwiększyć swoje zdolności fizyczne. Chociaż wymagane są dalsze badania, te wyniki mogą mieć implikacje dla jego zastosowania w sporcie [49].

Ponadto, w środowisku sportów konkurencyjnych, inne badanie podkreśla zalety połączonego leczenia. Actovegin w połączeniu z lekiem homeopatycznym Tr14 może znacząco przyspieszyć regenerację mięśni. Połączone leczenie okazało się sprzyjać ekspresji genów i białek, które sprzyjają wzrostowi mięśni, prowadząc do szybszej regeneracji po kontuzjach. Dla sportowców może to oznaczać szybszy powrót na boisko po doznaniu kontuzji mięśni [50].

W oparciu o te wyniki actovegin, samodzielnie lub w połączeniu z innymi metodami leczenia, wykazuje obiecujący potencjał w przyspieszaniu regeneracji mięśni, promowaniu wzrostu komórek i możliwości nawet zwiększenia wydajności sportowej. Jego korzyści są widoczne w różnych badaniach, co czyni go cennym elementem w medycynie sportowej i rehabilitacji.

Wpływ actoveginu na Metabolizm i Wykorzystanie Tlenu

Actovegin, znany głównie ze swoich właściwości metabolicznych i neuroprotekcyjnych, wykazał znaczący wpływ na sposób wykorzystania tlenu przez nasz organizm.

Badanie wykazało, że actovegin pośrednio poprawia efektywność wykorzystania tlenu w tkankach. Konkretnie, zwiększa ilość tlenu, który czerwone krwinki (erytrocyty) mogą przenosić [51]. Ta unikalna właściwość pozwala actoveginowi działać jako środek przeciwdziałający hipoksji, co jest szczególnie pomocne dla pacjentów doświadczających ostrych zaburzeń żołądkowych [51]. W innym badaniu actovegin znacząco poprawił cały proces zarządzania tlenem w organizmie, dodatkowo podkreślając jego zdolności przeciwdziałania hipoksji [52].

U kobiet w ciąży doświadczających komplikacji, takich jak zaburzony przepływ krwi przez pępowinę czy krążenie łożyskowe prowadzące do hipoksji płodowej (niewystarczającego dopływu tlenu do płodu), actovegin w połączeniu z 5% glukozą i witaminą C dał obiecujące wyniki. Roztwór podawany kroplówką skutecznie leczył hipoksję płodową w znaczącej liczbie przypadków testowych, zapobiegając tym samym możliwym komplikacjom przy porodzie. Rola actoveginu polegała tutaj głównie na modyfikacji procesów metabolicznych i ochronie kluczowych obszarów przed negatywnymi efektami niedoboru tlenu [53].

Ponadto, w eksperymencie z udziałem zdrowych ochotników, actovegin zademonstrował wpływ na związek między aktywnościami metabolicznymi a procesami mikrokrążenia w skórze. Zauważono znaczące zmiany w kilku parametrach, takich jak 98% wzrost amplitudy rytmu śródbłonka, co wskazuje na związek między procesami metabolicznymi i mikrohemodynamiką w skórze [54].

W sytuacjach stresowych, jak w badaniu, w którym szczury doświadczały długotrwałego stresu związanego z unieruchomieniem, tkanki miękkie i twarde przyzębia (części dziąseł i zębów) wykazywały spadek poziomu tlenu i metabolizmu. Jednak wprowadzenie actoveginu (wraz z Tiotriazolinem) pomogło zniwelować te efekty stresu, zachowując równowagę tlenu w tych tkankach [55].

Wszystkie te wyniki wskazują na obiecujący potencjał actoveginu w różnorodnych scenariuszach medycznych, szczególnie w odniesieniu do wykorzystania tlenu i metabolizmu. Czy to sportowcy potrzebujący szybszej regeneracji, ciąże wysokiego ryzyka czy osoby doświadczające ostrych problemów zdrowotnych – zdolność actoveginu do poprawy wykorzystania tlenu może być rozwiązaniem, którego wielu szuka.

Korzyści actoveginu dla zdrowia oczu

Actovegin wykazał obiecujący potencjał w poprawie zdrowia naszych oczu, zwłaszcza w stanach związanych z problemami ze wzrokiem spowodowanymi różnymi przyczynami.

W badaniu skierowanym do osób starszych z problemami siatkówki spowodowanymi wysokim ciśnieniem krwi, dodanie actoveginu do standardowego leczenia nadciśnienia dało zachęcające wyniki. Konkretnie, 36% starszych uczestników zauważyło nie tylko poprawę w widzeniu, ale także zwiększone samopoczucie i jakość życia [56].

W kolejnym innowacyjnym podejściu badacze zbadali nową metodę dostarczania leków bezpośrednio do naczyniowego układu oka. Za pomocą tej metody podawali actovegin i trental grupie pacjentów cierpiących na problemy ze wzrokiem związane z uszkodzeniem nerwów w oku. Wyniki były dość imponujące – ostrość widzenia pacjentów znacząco wzrosła, z niskich ocen 0,03-0,06 do znacznie ostrzejszych 0,3-0,8. Ponadto niektóre z problemów związanych z oczami, takich jak centralne skotomy, zniknęły, a przewodnictwo osiowego pęczka nerwu wzrokowego znacząco się poprawiło [57].

Dalsze dowody wskazują, że actovegin może również odgrywać rolę w leczeniu konkretnego stanu oka znanego jako neuropatia nerwu wzrokowego w przebiegu jaskry, szczególnie u pacjentów z jaskrą z otwartym kątem przesączania (POAG) występującą razem z krótkowzrocznością. Grupa uczestników, wszyscy z diagnozą POAG i wysoką krótkowzrocznością, była leczona protokołem, który obejmował actovegin wśród innych leków. Leczenie miało na celu rozwiązanie różnych problemów, od dynamiki przepływu krwi do przesunięć metabolicznych, wpływających na postęp jaskry u osób z krótkowzrocznością [58].

Te wyniki wskazują, że korzyści actoveginu dla zdrowia oczu są różnorodne i nadal są badane w różnych kontekstach, od poprawy ostrości wzroku u osób starszych, przez innowacyjne metody podawania leków dla zwiększonej ostrości wzroku, aż po leczenie konkretnych stanów oczu.

Korzyści actoveginu dla zdrowia skóry

Actovegin pokazał obiecujące korzyści również dla zdrowia skóry.

W jednym z badań naukowcy zbadali, jak actovegin wpływa na przepływ krwi i metabolizm w skórze. 28 ochotników otrzymało actovegin dożylnie, a następnie za pomocą zaawansowanych narzędzi zmierzono przepływ krwi w skórze przedramienia oraz zaobserwowano drobne naczynia krwionośne w paznokciu. Wyniki wykazały, że actovegin nie tylko poprawił przepływ krwi w skórze, ale również zwiększył ogólną aktywność metaboliczną komórek skóry. Oznacza to, że komórki skóry były bardziej aktywne i zdrowsze po podaniu actoveginu. Ponadto zauważono, że prowadził do lepszej wazomocji (ruchu naczyń krwionośnych) w różnych rytmach, co można interpretować jako lepsze zdrowie skóry na poziomie mikro [59].

Innym interesującym aspektem potencjalnych korzyści actoveginu dla zdrowia skóry są jego właściwości radioprotekcyjne. Actovegin zdaje się zapewniać ochronną tarczę dla komórek skóry, gdy są one narażone na szkodliwe promieniowanie. W konkretnym eksperymencie komórki skóry ludzkiej zostały wystawione na dawkę promieniowania rentgenowskiego, co spowodowało znaczący spadek liczby komórek. Jednakże, kiedy te komórki były leczone actoveginem, nie tylko większy odsetek przetrwał promieniowanie, ale ich liczba nawet nieco wzrosła. Jeszcze bardziej imponujące, użycie samego actoveginu bez promieniowania doprowadziło do pięciokrotnego wzrostu liczby komórek w ciągu zaledwie sześciu dni! Na poziomie molekularnym actovegin był w stanie zredukować ekspresję białka (EGFR), które zwykle wzrasta, gdy komórki skóry są narażone na promieniowanie. Sugeruje to, że actovegin może przeciwdziałać pewnym szkodliwym efektom promieniowania na naszą skórę, co jest ważnym odkryciem biorąc pod uwagę różne źródła promieniowania, na które jesteśmy narażeni w dzisiejszym świecie [60].

Te wyniki wskazują, że actovegin prezentuje wielką obietnicę dla zdrowia skóry, od poprawy przepływu krwi i metabolizmu w komórkach skóry do ochrony przed szkodami wywołanymi przez promieniowanie.

Korzyści actoveginu dla zdrowia układu pokarmowego

Actovegin jest również przedstawiany w badaniach naukowych jako środek chroniący i leczący układ pokarmowy, szczególnie przed obrażeniami spowodowanymi przez promieniowanie.

Badanie przeprowadzone na szczurach Wistara miało na celu zbadanie wpływu promieniowania na komórki nabłonkowe śluzowe jelita cienkiego i zobaczenie, jak actovegin może pomóc. Badacze naświetlili brzuchy tych szczurów, a następnie leczyli niektóre z nich różnymi dawkami actoveginu. W grupie naświetlonej samym promieniowaniem stwierdzono znaczący wzrost poziomów IL-2 i IL-6 – są to wskaźniki stanu zapalnego. Jednakże, szczury, które otrzymały actovegin po naświetleniu, wykazywały znacznie lepsze zdrowie w tkankach jelitowych. Konkretnie, struktura i grubość ich warstw jelitowych uległy poprawie [61].

Na poziomie molekularnym actovegin odegrał rolę w redukcji szkodliwych białek powodujących śmierć komórek (apoptozy) i zwiększeniu korzystnych białek zapobiegających apoptozie. Zasadniczo actovegin wykazał swoją zdolność do obrony komórek jelit przed negatywnymi skutkami promieniowania, co wskazuje na jego potencjał w leczeniu takich stanów, jak enteritis radiacyjna, czyli zapalenie jelit spowodowane promieniowaniem [61].

W innym badaniu naukowcy zgłosili, że actovegin może pomóc w regeneracji po uszkodzeniach jelit indukowanych przez promieniowanie. Po ekspozycji na promieniowanie, niektóre szczury otrzymały zastrzyki actoveginu. Wyniki były zgodne z poprzednim badaniem: te leczone actoveginem wykazały znaczące poprawy w zdrowiu jelit. Wysokość ich kosmków jelitowych, głębokość ich krypt (małych dolin w jelitach) oraz ogólna grubość wyściółki śluzowej były lepsze. Ponownie, na poziomie komórkowym actovegin był kluczowy w zrównoważeniu białek kontrolujących śmierć komórek, promując przeżycie i zdrowie komórek jelitowych. To badanie wskazuje na potencjał actoveginu w leczeniu uszkodzeń jelit spowodowanych przez promieniowanie [62].

Inne korzyści zdrowotne actoveginu

Actovegin wykazał wiele obiecujących korzyści w różnych badaniach dotyczących zdrowia. Oto kilka kluczowych wyników z badań naukowych:

Wzmacnianie funkcji neutrofilów po zamrożeniu: actovegin może odnowić neutrofile, typ białych krwinek kluczowych dla odpowiedzi immunologicznej. W badaniu porównującym actovegin z frakcją krwi pępowinowej bydła oba środki zwiększyły zdolność neutrofilów do pochłaniania i trawienia szkodliwych podmiotów po zamrożeniu i rozmrożeniu. Konkretnie, przy ekspozycji na 1,5 mg/ml actoveginu, neutrofile wykazały poprawę w metabolizmie związanym z tlenem, co jest kluczowe dla ich funkcji [63].

Wspieranie produkcji plemników po klinicznej śmierci u szczurów: Samce szczurów, które doświadczyły symulowanej śmierci klinicznej, miały znaczący spadek w produkcji plemników i komórek z nimi związanych. Jednak po podaniu dawki actoveginu negatywne skutki zostały zniwelowane. Co więcej, w ciągu 45 dni po resuscytacji produkcja plemników wróciła do normy [64].

Korzyści dla pacjentów z zespołem metabolicznym: W badaniu obejmującym pacjentów z zespołem metabolicznym, stanem związanym ze zwiększonym ryzykiem chorób serca, udaru i cukrzycy, użyto połączonej terapii actoveginu i enzymów trzustkowych. Kombinacja ta znacząco poprawiła funkcje jelita cienkiego, prowadząc do lepszego trawienia, absorpcji i przemieszczania się pokarmu przez jelita. Ponadto pacjenci wykazali niższe poziomy triglicerydów, całkowitego cholesterolu i innych szkodliwych czynników [65].

Łagodzenie objawów choroby po-trombotycznej w kończynach dolnych: actovegin był badany pod kątem korzyści dla pacjentów z chorobą po-trombotyczną, stanem po głębokiej zakrzepicy żył. Włączony do planu leczenia, pacjenci zgłaszali liczne poprawy. Obejmuje to znaczące redukcje w obrzękach kostek, uczuciu mrowienia, częstości skurczów, intensywności bólu i ogólnej poprawie jakości życia [66].

Poprawa wyników dla pacjentów poddawanych operacji tętnic szyjnych: Endarterektomia tętnic szyjnych to zabieg chirurgiczny mający na celu zapobieganie udarom u osób z istotnymi blokadami tętnic szyjnych. Grupa pacjentów, przed przystąpieniem do tej operacji, otrzymała actovegin. To „prekondycjonowanie” prowadziło do poprawy przepływu krwi w mózgu i lepszych wyników chirurgicznych. Co więcej, znaczące poprawy poznawcze zostały zanotowane u tych pacjentów, zarówno tydzień, jak i sześć miesięcy po operacji [67].

Zapobieganie rozszczepom u oczekujących matek z historią rozszczepów: Między 1980 a 2005 rokiem grupa 71 kobiet z osobistą lub rodzinna historią rozszczepów otrzymała profilaktyczny reżim, który obejmował zarówno kompleks witamin B, jak i actovegin, podawany dwa razy w tygodniu. W rezultacie znacząca liczba, 80 na ogólną liczbę urodzeń, zaowocowała zdrowymi dziećmi. Ryzyko posiadania dzieci z rozszczepami zostało zredukowane do 2,9% dla rozszczepu wargi i podniebienia (CLP) i wynosiło 0% dla rozszczepu podniebienia (CP), w porównaniu do wcześniej znanych ryzyk 4,9% dla CLP i 2,4% dla CP [68].

Poprawa wyników operacji tętnic szyjnych: Badanie na 80 pacjentach z problemami z tętnicami szyjnymi wykazało, że ci, którzy otrzymali codzienną dawkę 1200 mg actoveginu przez 1,5 miesiąca przed operacją, mieli lepsze wyniki pooperacyjne. Konkretnie, mieli poprawiony przepływ krwi w mózgu, co było obserwowane zarówno 7 dni, jak i 6 miesięcy po operacji. To leczenie również zmniejszyło szanse na wystąpienie bezobjawowych udarów niedokrwiennych po operacji [69].

Leczenie owrzodzeń jamy ustnej indukowanych radioterapią: actovegin okazał się skuteczny w leczeniu owrzodzeń jamy ustnej spowodowanych radioterapią u pacjentów z rakiem. Pacjenci leczeni actoveginem doświadczyli znacząco mniejszego bólu i mieli łagodniejsze owrzodzenia jamy ustnej po dwóch tygodniach. Ponadto, wskaźniki zapalne we krwi były znacząco niższe niż u tych, którzy byli leczeni innymi środkami [70].

Korzystne dla pacjentów z rakiem poddawanych połączonym zabiegom: actovegin był badany w kontekście jego wpływów na pacjentów z rakiem poddawanych połączonej chemioterapii i radioterapii. Jednym z istotnych działań niepożądanych takiego leczenia są bolesne owrzodzenia jamy ustnej. Pacjenci, którzy otrzymali actovegin od początku swojego leczenia, mieli znacznie mniejsze szanse na rozwój ciężkich owrzodzeń. Co więcej, dla tych, którzy zaczęli actovegin po pojawieniu się owrzodzeń, było mniej postępujących do ciężkich owrzodzeń [71].

Skuteczne leczenie przewlekłej choroby kończyn: W badaniu skupionym na leczeniu przewlekłej choroby zamykającej tętnice kończyn dolnych (CODLLA), obserwowano 80 pacjentów. Połowa z nich była leczona actoveginem. Po leczeniu ta grupa doświadczyła 56% wzrostu w pewnych parametrach przepływu krwi, co wskazuje na poprawę krążenia. Ponadto odległość, którą mogli przejść bez bólu, zwiększyła się o prawie 59% [72].

Wyniki wskazują, że actovegin wykazał szeroki zakres korzystnych efektów w różnorodnych kontekstach medycznych, od zapobiegania rozszczepom u oczekujących matek, poprzez poprawę wyników w operacjach, leczeniach przeciwnowotworowych, aż po przewlekłe choroby kończyn.

Mechanizm działania actoveginu w różnych schorzeniach medycznych

Na podstawie dostępnych danych actovegin wykazuje złożony i wieloaspektowy mechanizm działania korzystny dla szerokiego zakresu schorzeń medycznych. W neurologii wykazuje silne właściwości neuroprotekcyjne. Pomaga w funkcji nerwowej, łagodzeniu bólu i poprawie funkcji poznawczych, zwłaszcza w schorzeniach takich jak cukrzyca typu 1 i 2 oraz udar mózgu. Eksperymenty laboratoryjne wykazały, że actovegin promuje przetrwanie neuronów i plastyczność synaptyczną oraz wykazuje działanie antyapoptotyczne, obniżając poziomy aktywowanej kaspazy-3.

Ponadto actovegin wykazuje znaczące właściwości antyoksydacyjne. Zmniejsza produkcję reaktywnych form tlenu (ROS) i ożywia kluczowe systemy antyoksydacyjne, efektywnie przywracając równowagę metaboliczną. W szczególności normalizuje poziomy laktozy, pirogronianu i glutationu oraz odnawia działalność kluczowych enzymów antyoksydacyjnych, takich jak dysmutaza ponadtlenkowa (SOD) i katalaza. Te właściwości są szczególnie użyteczne w schorzeniach charakteryzujących się stresem oksydacyjnym i stanem zapalnym, takich jak niewydolność serca.

Związek ten odgrywa również rolę w regulacji poziomu cukru we krwi, poprawiając tolerancję glukozy i wrażliwość na insulinę u pacjentów z cukrzycą typu II. To działanie może być związane z jego znanymi efektami na poprawę wykorzystania glukozy i tlenu na poziomie komórkowym, kluczowymi dla schorzeń takich jak niedokrwienie, gdzie perfuzja tkanki jest ograniczona.

Actovegin ma również wyraźne efekty na gojenie ran, ponieważ przyspiesza gojenie owrzodzeń na stopach i owrzodzeń dwunastnicy. Zwiększa elastyczność erytrocytów i wspiera mikrokrążenie, tym samym poprawiając przepływ krwi i stymulując dopływ krwi niezbędny do gojenia owrzodzeń i tkanek niedokrwiennych. Co więcej, actovegin wykazał poprawę pamięci, koncentracji i uwagi, co udowodniono przez zwiększoną aktywność alfa i beta w badaniach EEG. Jest to szczególnie przydatne dla starszych pacjentów wykazujących oznaki upośledzenia funkcji poznawczych.

Ponadto actovegin wykazał korzyści w przyspieszeniu regeneracji po urazach mózgu i udarach, prawdopodobnie ze względu na jego działanie przeciwzapalne i przeciwutleniające. Dodatkowo lek wpływa na profile lipidowe, poprawia zarówno krążenie mózgowe, jak i obwodowe, wpływa na autonomiczną homeostazę i zwiększa skuteczność leczenia antydepresyjnego.

Jak przyjmować actovegin: tabletki i iniekcje

actovegin jest dostępny w różnych formach formulacji dla różnych wymagań terapeutycznych. Znacząco, dwie główne formy to tabletki i iniekcje. Forma tabletkowa zapewnia wygodną opcję doustnego dawkowania, idealną dla przedłużonych okresów leczenia lub faz podtrzymujących.

Z kolei iniekcyjna forma actoveginu może być podawana zarówno dożylnie, jak i domięśniowo, oferując szybkie działanie i przydatność w przypadku bardziej ostrych schorzeń lub początkowych faz leczenia. Te różne formy formulacji zapewniają, że actovegin może spełnić konkretne potrzeby pacjentów w różnych scenariuszach terapeutycznych.

Jak dawkować actovegin w różnych badaniach dla różnych schorzeń

Actovegin, pochodzący z krwi cielęcej, był przedmiotem różnych badań, każde z nich badające jego potencjał w różnych kontekstach medycznych. Jedno zauważalne badanie dotyczące cukrzycy typu II (NIDDM) oceniło skuteczność leku w poprawie wrażliwości na insulinę. W tym konkretnym badaniu dziesięciu pacjentów z NIDDM otrzymało actovegin w dawce 500 ml dziennie (actovegin 2.000 pro infuzje) przez dziesięć dni. Inne badanie, skupiające się na osobach z przewlekłym niedokrwieniem kończyn dolnych i zespołem stopy cukrzycowej, oceniło terapeutyczne zastosowanie actoveginu zarówno jako dodatkowego leczenia dla interwencji chirurgicznych, jak i jako metody samodzielnej. W ciężkich przypadkach lek był podawany w dawkach od 1000 do 2000 mg dożylnie przez 10-15 sesji. Tymczasem łagodniejsze przypadki widziały dawki między 400-800 mg podawane domięśniowo, po których następowało przejście na formę tabletkową dla kontynuowanej terapii.

Badanie ukierunkowane na starsze osoby wykazujące wczesne oznaki problemów poznawczych podawało 5 ml (200 mg) iniekcji actoveginu dziennie przez 4 tygodnie. W oddzielnym badaniu, które zagłębiało się w efekty leku na osoby z przewlekłą patologią naczyniową mózgu i łagodnymi zaburzeniami poznawczymi, pacjenci zostali podzieleni na dwie grupy w oparciu o ich dawki actoveginu: albo 1000 mg, albo 160 mg dziennie. W kontekście urazów mózgu, inne badanie ukazało protokół leczenia, w którym actovegin był podawany jako kroplówka, dokładnie w dawce 400 mg na 200 ml zmieszane ze standardowym roztworem, a leczenie trwało przez 10 dni. Wreszcie, w badaniu dotyczącym ostrego niedokrwiennego udaru tętnicy szyjnej, pacjenci w jednym z ramion badawczych byli leczeni 250 ml actoveginu dziennie. Te zróżnicowane dawki podkreślają różnorodne zastosowania i zakresy terapeutyczne actoveginu w różnych schorzeniach medycznych.

Inne dawki w różnych badaniach dla różnych schorzeń

• Choroba post-zakrzepowa kończyn dolnych:

Dawka: dożylnie 1200 mg rozpuszczone w soli fizjologicznej na początku, a następnie dawka doustna 1200 mg.

Czas trwania: dożylnie przez 10 dni, a następnie doustnie codziennie przez 30 dni.

• Endarterektomia tętnic szyjnych u pacjentów z przewlekłą niewydolnością naczyniowo-mózgową:

Dawka: 1200 mg dziennie.

Czas trwania: 1,5 miesiąca przed operacją.

• Warunkowanie przed endarterektomią tętnic szyjnych:

Dawka: 1200 mg actoveginu dziennie.

Czas trwania: 1,5 miesiąca przed operacją.

Działania niepożądane i środki ostrożności dotyczące actoveginu

Actovegin, jak wszystkie leki, może powodować działania niepożądane, jednak nie każdy je doświadczy. Do niektórych działań niepożądanych należą:

Reakcje alergiczne: Jest to jedno z najcięższych działań niepożądanych actoveginu. Symptomy mogą obejmować wysypkę skórną, pokrzywkę, zaczerwienienie skóry z uczuciem pieczenia i nawet objawy wstrząsu. Możliwa jest również gorączka wywołana przez lek.

Zawroty głowy: Niektórzy użytkownicy zgłaszali uczucie zawrotów głowy po zażyciu actoveginu.

Dolegliwości żołądkowe: Szczególnie po zażyciu wyższych dawek, niektóre osoby zgłaszały dolegliwości żołądkowe.

Ostrożność przy stosowaniu actoveginu:

• Alergie: Nie używaj actoveginu, jeśli jesteś nadwrażliwy na odtłuszczoną surowicę krwi cielęcej lub na którąkolwiek z substancji zawartych w leku.
• Ciąża i karmienie piersią: Przed zastosowaniem actoveginu skonsultuj się z lekarzem, jeśli jesteś w ciąży, sądzisz, że możesz być w ciąży, planujesz ciążę lub karmisz piersią.
• Interakcje z innymi lekami: Według dostępnych danych nie stwierdzono interakcji actoveginu z innymi lekami. Jednak zawsze informuj lekarza o wszystkich przyjmowanych lekach.
• Ograniczenia dietetyczne: Tabletki actoveginu należy zażywać przed posiłkami. Zawierają pewne ilości sodu, potasu i sacharozy, które mogą być istotne dla osób na specjalnych dietach lub z określonymi schorzeniami.
• Dzieci: Brakuje danych na temat stosowania actoveginu u dzieci. Dlatego jego użycie w tej grupie nie jest zalecane, chyba że przepisze je lekarz.
• Jazda samochodem i obsługa maszyn: actovegin może mieć minimalny lub brak wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn. Niemniej jednak, biorąc pod uwagę, że zawroty głowy są potencjalnym działaniem niepożądanym, zaleca się ostrożność.
• Pacjenci z fenyloketonurią: actovegin zawiera fenyloalaninę, co może być szkodliwe dla pacjentów z fenyloketonurią.
• Pacjenci z określonymi ograniczeniami dietetycznymi: Ze względu na zawartość sodu i potasu, osoby na diecie kontrolowanej pod względem sodu lub potasu powinny to uwzględnić.
• Przedawkowanie: Według dostarczonych danych nie zgłoszono przypadków przedawkowania actoveginu. Niemniej jednak zawsze zaleca się przestrzeganie zalecanej dawki i konsultację z lekarzem w razie podejrzenia przedawkowania.

Choć actovegin okazał się korzystny w wielu schorzeniach, ważne jest, aby przyjmować lek zgodnie z zaleceniami i być świadomym potencjalnych działań niepożądanych i środków ostrożności. Zawsze konsultuj się z lekarzem przed rozpoczęciem lub zakończeniem stosowania jakiegokolwiek leku.

Posumowanie

Actovegin wykazał się jako wszechstronny środek terapeutyczny z korzyściami w licznych dziedzinach medycyny. Wykazał znaczące efekty u pacjentów z cukrzycą, wspomagając zarówno w aspekcie metabolicznym, jak i neurologicznym, szczególnie podkreślając swoje atrybuty neuroprotekcyjne. Ponadto jego wkład w powrót do zdrowia po udarach, medycynę sportową oraz potencjał zwiększenia efektów leków przeciwdepresyjnych w populacji osób starszych podkreśla jego szerokie zastosowania. Co więcej, obiecujące możliwości w zakresie zdrowia oczu oraz rola w ochronie i odnowie skóry potwierdzają jego szeroki potencjał terapeutyczny. W skrócie, obszerne i różnorodne korzyści terapeutyczne actoveginu wskazują na jego rosnące znaczenie i potencjalną rolę we współczesnej medycynie.

References

1. Ziegler, D., Movsesyan, L., Mankovsky, B., Gurieva, I., Abylaiuly, Z., & Strokov, I. (2009). Treatment of symptomatic polyneuropathy with actovegin in type 2 diabetic patients. Diabetes care, 32(8), 1479–1484. https://doi.org/10.2337/dc09-0545 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/19470838/
2. Ziegler, D., Edmundson, S., Gurieva, I., Mankovsky, B., Papanas, N., & Strokov, I. (2017). Predictors of response to treatment with actovegin for 6 months in patients with type 2 diabetes and symptomatic polyneuropathy. Journal of diabetes and its complications, 31(7), 1181–1187. https://doi.org/10.1016/j.jdiacomp.2017.03.012 https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S1056872716305086
3. Heidrich, H., Quednau, J., & Schirop, T. (1979). Blutzucker- und Seruminsulinverhalten bei intravenöser Langzeittherapie mit actovegin [Reaction of blood sugar and serum insulin to intravenous longterm treatment with actovegin. Clinical double-blind study (author’s transl)]. Medizinische Klinik, 74(7), 242–245. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/763217/
4. Tsang, M. W., Wong, W. K., Hung, C. S., Lai, K. M., Tang, W., Cheung, E. Y., Kam, G., Leung, L., Chan, C. W., Chu, C. M., & Lam, E. K. (2003). Human epidermal growth factor enhances healing of diabetic foot ulcers. Diabetes care, 26(6), 1856–1861. https://doi.org/10.2337/diacare.26.6.1856 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/12766123/
5. Jacob, S., Dietze, G. J., Machicao, F., Kuntz, G., & Augustin, H. J. (1996). Improvement of glucose metabolism in patients with type II diabetes after treatment with a hemodialysate. Arzneimittel-Forschung, 46(3), 269–272. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/8901147/
6. Kligunenko, E. N., & Sedinkin, V. A. (2011). Eksperimental’naia i klinicheskaia farmakologiia, 74(12), 15–18. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22379876/
7. Dieckmann, A., Kriebel, M., Andriambeloson, E., Ziegler, D., & Elmlinger, M. (2012). Treatment with actovegin® improves sensory nerve function and pathology in streptozotocin-diabetic rats via mechanisms involving inhibition of PARP activation. Experimental and clinical endocrinology & diabetes : official journal, German Society of Endocrinology [and] German Diabetes Association, 120(3), 132–138. https://doi.org/10.1055/s-0031-1291248 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22020669/
8. Dibirov M. D. (2014). Khirurgiia, (2), 33–36. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24736538/
9. Smolianinov A. B. (2000). Lechenie aktoveginom bol’nykh iazvennoĭ bolezn’iu dvenadtsatiperstnoĭ kishki, sochetannoĭ s ishemicheskoĭ bolezn’iu serdtsa i sakharnym diabetom [actovegin treatment of duodenal ulcer associated with ischemic heart disease and diabetes mellitus]. Klinicheskaia meditsina, 78(6), 24–28. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/10900865/
10. Vakhrushev, I.aM., & Shkatova, E. I.u (2003). Otsenka terapevticheskoĭ éffektivnosti sochetannogo primeneniia nizkointensivnogo lazernogo izlucheniia i aktovegina pri trudno rubtsuiushchikhsia iazvakh zheludka i dvenadtsatiperstnoĭ kishki [Therapeutic efficiency of a combined use of low-intensity laser radiation and actovegin in gastroduodenal ulcers with inhibited cicatrix formation]. Terapevticheskii arkhiv, 75(9), 86–89. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/14582442/
11. Guekht, A., Skoog, I., Edmundson, S., Zakharov, V., & Korczyn, A. D. (2017). ARTEMIDA Trial (A Randomized Trial of Efficacy, 12 Months International Double-Blind actovegin): A Randomized Controlled Trial to Assess the Efficacy of actovegin in Poststroke Cognitive Impairment. Stroke, 48(5), 1262–1270. https://doi.org/10.1161/STROKEAHA.116.014321 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28432265/
12. Kanowski, S., Kinzler, E., Lehmann, E., Schweizer, A., & Kuntz, G. (1995). Confirmed clinical efficacy of actovegin in elderly patients with organic brain syndrome. Pharmacopsychiatry, 28(4), 125–133. https://doi.org/10.1055/s-2007-979604 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/7491366/
13. Mikhaĭlova, N. M., Selezneva, N. D., Kalyn, I.aB., Roshchina, I. F., & Gavrilova, S. I. (2013). Zhurnal nevrologii i psikhiatrii imeni S.S. Korsakova, 113(7 Pt 2), 69–76. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23994934/
14. Kopp H. (1979). Orale actovegin-Therapie bei zerebrovaskulärer Insuffizienz. Untersuchung über die therapeutische Wirksamkeit von actovegin forte Dragées bei Alterspatienten mit fortgeschrittenen zerebrovaskulären Insuffizienzerscheinungen [Oral actovegin therapy in cerebrovascular insufficiency. Studies on the therapeutic value of actovegin forte dragees in elderly patients with advanced cerebrovascular insufficiency]. Fortschritte der Medizin, 97(7), 307–312. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/437665/
15. Elmlinger, M. W., Kriebel, M., & Ziegler, D. (2011). Neuroprotective and anti-oxidative effects of the hemodialysate actovegin on primary rat neurons in vitro. Neuromolecular medicine, 13(4), 266–274. https://doi.org/10.1007/s12017-011-8157-7 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21983748/
16. Kurkin, D. V., Morkovin, E. I., Kalatanova, A. V., Bakulin, D. A., Verholyak, D. V., Kovalev, N. S., Dubrovina, M. A., Tyurenkov, I. N., & Petrov, V. I. (2021). Antioksidantnoe deistvie Korteksina, Tserebrolizina i Aktovegina u zhivotnykh s khronicheskoi ishemiei golovnogo mozga [Antioxidant effect of cortexin, cerebrolysin and actovegin in rats with chronic cerebrovascular insufficiency]. Zhurnal nevrologii i psikhiatrii imeni S.S. Korsakova, 121(7), 84–89. https://doi.org/10.17116/jnevro202112107184 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/34460162/
17. Tanashyan, M. M., Shabalina, A. A., Lagoda, O. V., Raskurazhev, A. A., & Konovalov, R. N. (2018). Multimodal approach to treatment of neurological complications of chronic brain ischemia. Terapevticheskii arkhiv, 90(12), 61–67. https://doi.org/10.26442/00403660.2018.12.000010 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30701835/
18. Saletu, B., Grünberger, J., Linzmayer, L., & Stöhr, H. (1984). Zur Funktionsverbesserung des alternden Gehirns: Placebokontrollierte Pharmako-EEG und psychometrische Studien mit einem stoffwechselaktiven Hämoderivat (actovegin) [Functional improvement of the aging brain: placebo controlled pharmaco-EEG and psychometric studies with a metabolically active hemoderivative (actovegin)]. Zeitschrift fur Gerontologie, 17(5), 271–279. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/6395527/
19. Saletu, B., Grünberger, J., Linzmayer, L., Anderer, P., & Semlitsch, H. V. (1990). EEG brain mapping and psychometry in age-associated memory impairment after acute and 2-week infusions with the hemoderivative actovegin: double-blind, placebo-controlled trials. Neuropsychobiology, 24(3), 135–148. https://doi.org/10.1159/000119476 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/2135068/
20. Anderer, P., Saletu, B., Semlitsch, H. V., & Pascual-Marqui, R. D. (1998). Electrical sources of P300 event-related brain potentials revealed by low resolution electromagnetic tomography. 2. Effects of nootropic therapy in age-associated memory impairment. Neuropsychobiology, 37(1), 28–35. https://doi.org/10.1159/000026473 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/9438269/
21. Talypov, A. E., Ioffe, I.uS., Miatchin, M. I.u, & Kuksova, N. S. (2008). Zhurnal nevrologii i psikhiatrii imeni S.S. Korsakova, 108(8), 20–23. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/18833103/
22. Demchenko, E. I.u, Kulakova, N. V., Semiglazova, T. A., Golovacheva, A. B., Borodulina, E. V., & Udut, V. V. (2008). Eksperimental’naia i klinicheskaia farmakologiia, 71(6), 13–15. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/19140508/
23. Martynov, M. Y., Bogolepova, A. N., & Yasamanova, A. N. (2021). Endotelial’naya disfunktsiya pri COVID-19 i kognitivnye narusheniya [Endothelial dysfunction in COVID- 19 and cognitive impairment]. Zhurnal nevrologii i psikhiatrii imeni S.S. Korsakova, 121(6), 93–99. https://doi.org/10.17116/jnevro202112106193 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/34283537/
24. Semlitsch, H. V., Anderer, P., Saletu, B., & Hochmayer, I. (1990). Topographic mapping of cognitive event-related potentials in a double-blind, placebo-controlled study with the hemoderivative actovegin in age-associated memory impairment. Neuropsychobiology, 24(1), 49–56. https://doi.org/10.1159/000119042 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/2132641/
25. Derev’yannykh, E. A., Bel’skaya, G. N., Knoll, E. A., Krylova, L. G., & Popov, D. V. (2008). Experience in the use of actovegin in the treatment of patients with cognitive disorders in the acute period of stroke. Neuroscience and behavioral physiology, 38(8), 873–875. https://doi.org/10.1007/s11055-008-9051-0 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/18802768/
26. Schaffler, K., Wauschkuhn, C. H., & Häuser, B. (1991). Study to evaluate the encephalotropic potency of a hemodialysate. Controlled study using electro-retinography and visual evoked potentials under hypoxic conditions in human volunteers (preliminary communication). Arzneimittel-Forschung, 41(7), 699–704. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/1772457/
27. Meilin, S., Machicao, F., & Elmlinger, M. (2014). Treatment with actovegin improves spatial learning and memory in rats following transient forebrain ischaemia. Journal of cellular and molecular medicine, 18(8), 1623–1630. https://doi.org/10.1111/jcmm.12297 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24797227/
28. Shul’ginova, A. A., Laskov, V. B., Konoplya, A. I., & Karaulov, A. V. (2016). Eksperimental’naia i klinicheskaia farmakologiia, 79(7), 3–7. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29782737/
29. Mychka, V. B., Chazova, I. E., Gornostaev, V. V., & Sergienko, V. B. (2005). Terapevticheskii arkhiv, 77(10), 20–24. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/16320679/
30. Vesel’skiĭ, I. S.h, Sanik, A. V., & Nasonova, T. I. (1995). Diagnostika mikrotsirkuliatorno-reologicheskikh narusheniĭ i ikh korrektsiia u bol’nykh s nachal’nymi proiavleniiami nedostatochnosti krovosnabzheniia mozga [The diagnosis of microcirculatory-rheological disorders and their correction in patients with the initial manifestations of insufficiency of the cerebral blood supply]. Likars’ka sprava, (9-12), 87–89. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/8983804/
31. Macheret, I.eL., & Khanenko, N. V. (2002). Medykamentozne likuvannia khvorykh na dystsyrkuliatornu entsefalopatiiu [Drug therapy of patients with dyscirculatory encephalopathy]. Likars’ka sprava, (3-4), 84–87. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/12145902/
32. Fomin, A. A., & Pershakov, D. R. (2015). Khirurgiia, (8), 54–57. https://doi.org/10.17116/hirurgia2015854-57 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26356060/
33. Orlova, A. I., Sukovatykh, B. S., Artiushkova, E. B., & Gordov, M. I. (2017). Vliianie aktovegina i solkoserila na mikrotsirkuliatsiiu pri kriticheskoĭ ishemii nizhnikh konechnosteĭ v éksperimente [Effect of actovegin and solcoseryl on microcirculation in experimental critical lower limb ischaemia]. Angiologiia i sosudistaia khirurgiia = Angiology and vascular surgery, 23(1), 29–35. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28574034/
34. Shamalov, N. A., Stakhovskaia, L. V., Shetova, I. M., Efremova, N. M., & Anisimov, K. V. (2010). Zhurnal nevrologii i psikhiatrii imeni S.S. Korsakova, 110(9 Pt 2), 13–17. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21462435/
35. Jakupov, E. Z., & Nalbat, A. V. (2015). Pokazateli vegetativnogo gomeostaza kak prediktory individual’nogo riska razvitiya insul’ta i ikh dinamika na fone lecheniya aktoveginom [The measures of autonomic homeostasis as predictors of an individual risk of stroke and their dynamics during therapy with actovegin]. Zhurnal nevrologii i psikhiatrii imeni S.S. Korsakova, 115(10 Pt 2), 31–42. https://doi.org/10.17116/jnevro201511510231-42 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26977914/
36. Li, W., Guo, A., Sun, M., Wang, J., & Wang, Q. (2021). Neuroprotective Effects of Deproteinized Calf Serum in Ischemic Stroke. Frontiers in neurology, 12, 636494. https://doi.org/10.3389/fneur.2021.636494 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/34557139/
37. Kukhtevich, I. I., Aleshina, N. I., & Levashova, O. A. (2014). Aktivnaia neĭroprotektivnaia terapiia ostrogo karotidnogo ishemicheskogo insul’ta sredneĭ stepeni tiazhesti [The active neuroprotective therapy of acute carotid ischemic stroke of moderate severity]. Zhurnal nevrologii i psikhiatrii imeni S.S. Korsakova, 114(12 Pt 2), 38–42. https://doi.org/10.17116/jnevro201411412238-42 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25726801/
38. Safarova, T. P., Yakovleva, O. B., Sheshenin, V. S., & Gavrilova, S. I. (2018). Metody augmentatsii antidepressivnoĭ terapii v gerontopsikhiatricheskoĭ praktike (na modeli kompleksnoĭ terapii s vkliucheniem aktovegina) [Methods of augmentation of antidepressant therapy (on the model of complex therapy with the inclusion of actovegin) in gerontopsychiatric hospital]. Zhurnal nevrologii i psikhiatrii imeni S.S. Korsakova, 118(6. Vyp. 2), 55–63. https://doi.org/10.17116/jnevro201811806255 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30346435/
39. Konoplya, A. I., Laskov, V. B., & Shul’ginova, A. A. (2015). Zhurnal nevrologii i psikhiatrii imeni S.S. Korsakova, 115(11), 28–32. https://doi.org/10.17116/jnevro201511511128-32 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26978048/
40. Skoromets, A. A., & Koval’chuk, V. V. (2007). Zhurnal nevrologii i psikhiatrii imeni S.S. Korsakova, 107(2), 21–24. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/18379517/
41. Kudriavtsev A. A. (2000). Ostrye narusheniia mozgovogo krovoobrashcheniia pri operatsiiakh na organakh briushnoĭ polosti [Acute cerebrovascular disorders during surgical operations on abdominal organs]. Zhurnal nevrologii i psikhiatrii imeni S.S. Korsakova, 100(7), 14–17. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/10957794/
42. Kurkin, D. V., Bakulin, D. A., Morkovin, E. I., Kalatanova, A. V., Makarenko, I. E., Dorotenko, A. R., Kovalev, N. S., Dubrovina, M. A., Verkholyak, D. V., Abrosimova, E. E., Smirnov, A. V., Shmidt, M. V., & Tyurenkov, I. N. (2021). Neuroprotective action of Cortexin, Cerebrolysin and actovegin in acute or chronic brain ischemia in rats. PloS one, 16(7), e0254493. https://doi.org/10.1371/journal.pone.0254493 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/34260655/
43. Astashkin, E. I., Glezer, M. G., Vinokurov, M. G., Egorova, N. D., Orekhova, N. S., Novikova, A. N., … & Sobolev, K. E. (2013, January). actovegin reduces the ROS level in blood samples of heart failure patients and diminishes necrosis of SK-N-SH human neuroblastoma cells. In Dokl Biol Sci(Vol. 448, No. 1, pp. 57-60). https://www.researchgate.net/profile/Evgeny-Astashkin/publication/303521579_DANBio1301005AstashkinKOR-1/links/574673e108aea45ee856190a/DANBio1301005AstashkinKOR-1.pdf
44. Suchkov, I. A., Mzhavanadze, N. D., Bogachev, V. Y., Bokuchava, M., Kuznetsov, M. R., Lukyanov, Y. V., Kelimbetov, R., Pang, H., & Araslanov, S. A. (2022). Efficacy and safety of actovegin in the treatment of intermittent claudication: results of an international, multicenter, placebo-controlled, randomized, phase IIIb clinical trial (APOLLO). International angiology : a journal of the International Union of Angiology, 41(5), 405–412. https://doi.org/10.23736/S0392-9590.22.04895-7 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/36264097/
45. Dittmar, K., & Krause, D. (1977). Erfolge kranken-gymnastischen Intervalltrainings bei Claudicatio intermittens [Success of physiotherapeutic interval training combined with standardized hemoderivative in intermittent claudication (author’s transl)]. MMW, Munchener medizinische Wochenschrift, 119(11), 369–372. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/403421/
46. Dittmar, K., & Krause, D. (1977). Erfolge kranken-gymnastischen Intervalltrainings bei Claudicatio intermittens [Success of physiotherapeutic interval training combined with standardized hemoderivative in intermittent claudication (author’s transl)]. MMW, Munchener medizinische Wochenschrift, 119(11), 369–372. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/403421/
47. Pfister, A., & Koller, W. (1990). Therapie der frischen Muskelverletzung [Treatment of fresh muscle injury]. Sportverletzung Sportschaden : Organ der Gesellschaft fur Orthopadisch-Traumatologische Sportmedizin, 4(1), 41–44. https://doi.org/10.1055/s-2007-993596 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/2193424/
48. Reichl, F. X., Holdt, L. M., Teupser, D., Schütze, G., Metcalfe, A. J., Hickel, R., Högg, C., & Bloch, W. (2017). Comprehensive Analytics of actovegin® and Its Effect on Muscle Cells. International journal of sports medicine, 38(11), 809–818. https://doi.org/10.1055/s-0043-115738 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28895623/
49. Søndergård, S. D., Dela, F., Helge, J. W., & Larsen, S. (2016). actovegin, a non-prohibited drug increases oxidative capacity in human skeletal muscle. European journal of sport science, 16(7), 801–807. https://doi.org/10.1080/17461391.2015.1130750 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26744809/
50. Belikan, P., Nauth, L., Färber, L. C., Abel, F., Langendorf, E., Drees, P., Rommens, P. M., Ritz, U., & Mattyasovszky, S. G. (2020). Intramuscular Injection of Combined Calf Blood Compound (CFC) and Homeopathic Drug Tr14 Accelerates Muscle Regeneration In Vivo. International journal of molecular sciences, 21(6), 2112. https://doi.org/10.3390/ijms21062112 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32204424/
51. Pavlov O. O. (2009). Klinichna khirurhiia, (1), 32–34. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/19670751/
52. Pavlov O. O. (2008). Klinichna khirurhiia, (9), 57–59. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/19275037/
53. Lominadze, A. A., & Sharvashidze, N. K. (2006). Georgian medical news, (138), 65–68. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/17057302/
54. Fedorovich A. A. (2012). Non-invasive evaluation of vasomotor and metabolic functions of microvascular endothelium in human skin. Microvascular research, 84(1), 86–93. https://doi.org/10.1016/j.mvr.2012.03.011 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22497731/
55. Opanasenko, H. B., Bratus’, L. V., Havenauskas, B. L., Honchar, O. O., Man’kovs’ka, I. M., Nosar, V. I., & Frantsuzova, S. B. (2013). Fiziolohichnyi zhurnal (Kiev, Ukraine : 1994), 59(1), 17–24. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23713346/
56. Trofimova, S. V., Atakhanova, L. E., & Akhmedova, E. P. (2008). Advances in gerontology = Uspekhi gerontologii, 21(4), 625–632. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/19432215/
57. Krasnov, M. M., Baiandin, D. L., Vorob’eva, O. K., & Klimchenko, I.uG. (1995). Taktika vybora sosudistogo kollektora i sposoba vvedeniia lekarstvennykh veshchestv v metodike vnutriarterial’noĭ infuzionnoĭ terapii organov zreniia [Tactics in choosing a vascular collector and drug administration method in intra-arterial infusion therapy of organs of vision]. Vestnik oftalmologii, 111(1), 23–27. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/7771038/
58. Shkrebets G. V. (2011). Vestnik oftalmologii, 127(5), 38–41. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22165098/
59. Fedorovich A. A. (2013). Angiologiia i sosudistaia khirurgiia = Angiology and vascular surgery, 19(4), 27–38. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24429557/
60. Beetz, A., Machicao, F., Ried, C., Ruzicka, T., & Michel, G. (1996). Radioprotective effects of a protein-free hemodialysate in human epidermis. Skin pharmacology : the official journal of the Skin Pharmacology Society, 9(3), 197–202. https://doi.org/10.1159/000211416 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/8737917/
61. Liu, B., Li, X., Ai, F., Wang, T., Chen, Y., & Zhang, H. (2015). The influence of radiotherapy on IL-2 and IL-6 secretions of mucous membrane epithelial cells of wistar small intestine. Cell biochemistry and biophysics, 71(1), 35–38. https://doi.org/10.1007/s12013-014-0158-3 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25081000/
62. Wang, X. W., Lin, X. Y., Bi, Y. H., & Han, J. Q. (2009). Zhonghua zhong liu za zhi [Chinese journal of oncology], 31(10), 742–745. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/20021825/
63. Gulevsky, A. K., Moiseyeva, N. N., & Gorina, O. L. (2011). Influence of low molecular (below 5 KD) fraction from cord blood and actovegin on phagocytic activity of frozen-thawed neutrophils. Cryo letters, 32(2), 131–140. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21766142/
64. Shevantaeva, O. N., & Kosiuga, I.uI. (2006). Eksperimental’naia i klinicheskaia farmakologiia, 69(2), 40–43. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/16845939/
65. Vakhrushev, Y. M., & Lyapina, M. V. (2017). Korrektsiia narusheniĭ funktsional’nogo sostoianiia tonkoĭ kishki kak novoe napravlenie lecheniia bol’nykh s metabolicheskim sindromom [Correction of small bowel function as a new direction for treating patients with metabolic syndrome]. Terapevticheskii arkhiv, 89(8), 43–49. https://doi.org/10.17116/terarkh201789843-49 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28914850/
66. Kuznetsov, M. R., Bogachev, V. I., Sapelkin, S. V., Papysheva, O. V., Neskhodimov, L. A., Khotinskiĭ, A. A., & Mazitova, M. I. (2020). Dopolnitel’nye vozmozhnosti v konservativnom lechenii patsientov s posttromboticheskoĭ bolezn’iu nizhnikh konechnosteĭ [Additional possibilities in conservative treatment of patients with post-thrombotic disease of lower limbs]. Angiologiia i sosudistaia khirurgiia = Angiology and vascular surgery, 26(1), 31–36. https://doi.org/10.33529/ANGIO2020115 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32240133/
67. Kuznetsov, M. R., Karalkin, A. V., Fedin, A. I., Virganskii, A. O., Kunitsyn, N. V., Kholopova, E. A., & Yumin, S. M. (2015). Angiologiia i sosudistaia khirurgiia = Angiology and vascular surgery, 21(3), 27–35. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26355920/
68. Schubert, J., & Krost, B. (2006). Prävention von Lippen-Kiefer-Gaumen-Spalten. 25 Jahre klinische Erfahrung in der Senkung des Wiederholungsrisikos [Prevention of cleft lip and palate. Reducing risk of recurrence–a 25-year clinical experience]. Mund-, Kiefer- und Gesichtschirurgie : MKG, 10(5), 301–305. https://doi.org/10.1007/s10006-006-0020-x https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/16944083/
69. Kuznetsov, M. P., Fedin, A. I., Karalkin, A. V., Frolov, K. B., Kunitsin, N. V., Yumin, S. M., Kholopova, E. A., & Knyazev, A. V. (2016). Zhurnal nevrologii i psikhiatrii imeni S.S. Korsakova, 116(2), 34–41. https://doi.org/10.17116/jnevro20161162134-41 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27029445/
70. Dong, Z. Y., Yang, S. R., Zhang, J. N., & Yao, Y. Z. (2021). Shanghai kou qiang yi xue = Shanghai journal of stomatology, 30(1), 89–92. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33907787/
71. Wu, S. X., Cui, T. T., Zhao, C., Pan, J. J., Xu, B. Y., Tian, Y., & Cui, N. J. (2010). A prospective, randomized, multi-center trial to investigate actovegin in prevention and treatment of acute oral mucositis caused by chemoradiotherapy for nasopharyngeal carcinoma. Radiotherapy and oncology : journal of the European Society for Therapeutic Radiology and Oncology, 97(1), 113–118. https://doi.org/10.1016/j.radonc.2010.08.003 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/20826029/
72. Uchkin, I. G., Zudin, A. M., Bagdasarian, A. G., & Fedorovich, A. A. (2014). Angiologiia i sosudistaia khirurgiia = Angiology and vascular surgery, 20(2), 27–36. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24961324/

Bezbiałkowy hemodializat: Naturalny wzmacniacz dla zdrowia komórkowego i procesów regeneracji

Solcoseryl to wyjątkowy produkt medyczny pozyskiwany z bezbiałkowego hemodializatu cieląt rasy mlecznej. Wzbogacony jest składnikami powszechnie występującymi w komórkach i surowicy krwi. Jego głównym celem jest zwiększone dostarczanie tlenu i glukozy do komórek, zwłaszcza gdy są one ubogie w tlen. Dzięki temu działaniu solcoseryl wspomaga energetykę komórkową, wspomagając naturalne procesy regeneracji organizmu. Dodatkowo odgrywa kluczową rolę w odmładzaniu skóry i utrzymaniu integralności naczyń krwionośnych.

Preparat solcoseryl dostępny jest w różnych formach, takich jak płyn do iniekcji, żel czy krem. Istnieje również specjalna wersja przeznaczona do rozwiązywania problemów jamy ustnej, takich jak bolesne dziąsła czy wargi. Ludzie sięgają po ten lek w celu łagodzenia różnych problemów skórnych oraz do pielęgnacji jamy ustnej.

Korzyści użycia solcoserylu: Na podstawie badań medycznych

Solcoseryl wykazuje skuteczność w różnorodnych schorzeniach – od przyspieszenia procesu gojenia ran i łagodzenia stanu zapalnego dziąseł, po optymalizację funkcji neurologicznych. W jaki sposób solcoseryl może stanowić innowacyjny środek terapeutyczny w różnych dziedzinach medycyny?

Korzyści solcoserylu dla mózgu i układu nerwowego

Solcoseryl wykazał obiecujące rezultaty w licznych badaniach naukowych, które skupiały się na potencjalnych korzyściach tego preparatu dla zdrowia mózgu i układu nerwowego. Od redukcji uszkodzeń mózgu spowodowanych krwawieniem po zwiększenie procesów uczenia się i zapamiętywania w modelach zwierzęcych.

Zmniejszone uszkodzenie mózgu: Badania dowodzą, że solcoseryl może być pomocny dla osób doświadczających krwawienia w mózgu spowodowanego pęknięciem naczynia krwionośnego, znanym jako tętniak tętniczy. W jednym z badań 300 pacjentów z tętniakami tętniczymi otrzymało solcoseryl, podczas gdy 50 nie było leczonych. Wyniki wykazały, że grupa otrzymująca solcoseryl wykazywała lepszą regenerację. Pacjenci ci osiągnęli lepsze wyniki 30 dni po urazie mózgu. Osiągnęli mniejszą liczbę poważnych problemów zdrowotnych oraz przypadków śmierci w porównaniu z grupą nieotrzymującą leku. Sugeruje to, że solcoseryl może wspomagać łagodzenie negatywnych skutków krwawienia w mózgu spowodowanego pękniętymi tętnicami [1].

Zapobieganie wrzodom nerwowym: solcoseryl w połączeniu z proglumidem może skutecznie zapobiegać powstawaniu wrzodów nerwowych u pacjentów z poważnymi problemami nerkowymi. W przeprowadzonym badaniu naukowym, pacjenci z istotnymi problemami nerkowymi po operacjach lub urazach otrzymywali solcoseryl (w połączeniu z Proglumidem) jako środek zapobiegający wrzodom nerwowym. Wyniki badania wykazały, że pacjenci poddani temu leczeniu byli mniej podatni na rozwój wrzodów w porównaniu z grupą, która nie otrzymywała tej kombinacji leków [2].

Modulacja aktywności mózgu: Badanie przeprowadzone na zwierzętach sugeruje, że solcoseryl pozytywnie wpływa na aktywność mózgu. Wykazano, że w określonych momentach i dawkach podawanie solcoserylu miało wpływ na ruchy i wzorce snu szczurów. Przykładowo: skróciło czas snu, gdy podano go 15 minut przed innym lekiem. Te wyniki sugerują, że solcoseryl może mieć zdolność do modulacji aktywności mózgu i wpływania na określone zachowania [3].

Poprawa uczenia się i zapamiętywania: Inne badanie na szczurach wskazuje, że solcoseryl może korzystnie wpływać na procesy uczenia się i zapamiętywania. Stwierdzono, że solcoseryl poprawia zarówno fazę „nabywania” nowych informacji, jak i ich późniejsze przypominanie. W przypadku pewnych zadań różne dawki wykazywały specyficzne pozytywne efekty, co sugeruje potencjał solcoserylu do zwiększania funkcji mózgowej związanej z uczeniem się i pamięcią [4].

Pomoc przy niedokrwieniu mózgu: solcoseryl w połączeniu z akupunkturą może przynieść korzyści w przypadku niedokrwienia mózgu. Badanie na zwierzętach wykazało, że połączenie solcoserylu i akupunktury miało lepsze rezultaty w redukcji objawów niż stosowanie każdego z tych leczeń oddzielnie. Konkretnie, to wspólne podejście istotnie zmniejszyło problemy obserwowane w modelu niedokrwienia mózgu, takie jak wysokie wskaźniki deficytu neurologicznego oraz zwiększona zawartość wody i kwasu mlekowego w mózgu [5].

Potencjalne korzyści w leczeniu problemów związanych z krążeniem krwi w mózgu

Obiecujące leczenie dla niekorzystnych stanów naczyniowo-mózgowych:

solcoseryl został poddany badaniom w kontekście jego wpływu na pacjentów z wczesnymi lub trwającymi problemami naczyniowo-mózgowymi, czyli stanami związanymi z krążeniem krwi w mózgu. W badaniu wzięło udział 29 pacjentów. Niektórzy z nich borykali się z dystonią wegetonaczyniową, wpływającą na naczynia krwionośne i układ nerwowy, a inni z różnymi stopniami encefalopatii dyscykracyjnej, wpływającej na funkcjonowanie mózgu z powodu problemów z krążeniem krwi. Wyniki wykazały pozytywny wpływ solcoserylu. Pacjenci doświadczyli mniej i krótszych epizodów problemów wegetonaczyniowych, a także zgłaszali lepsze samopoczucie ogólne. Sugeruje to, że solcoseryl może stanowić korzystne podejście do zarządzania stanami związanymi z krążeniem krwi w mózgu [6, 6A].

Znaczące korzyści dla niedokrwistości naczyniowo-mózgowej (CVI):

Niedokrwistość naczyniowo-mózgowa, znana jako CVI, to stan, w którym dochodzi do zmniejszenia dopływu krwi do mózgu. Przeprowadzone zostało obszerne badanie. Wzięło w nim udział 243 pacjentów, którzy codziennie otrzymywali iniekcje solcoserylu (po 2,0 ml każda) przez 25 dni, a leczenie to było powtarzane dwa razy w roku. Wyniki wykazały wyraźną redukcję objawów neurologicznych. Pacjentom podawano także leki regulujące ciśnienie krwi i zapobiegające zakrzepom. Połączenie solcoserylu z innymi lekami skutkowało znacznym zmniejszeniem ryzyka pogorszenia się stanu pacjentów, a także obniżeniem liczby incydentów tymczasowych zakłóceń dopływu krwi i udarów w porównaniu do tych, którzy byli leczeni standardowymi metodami. Te wyniki sugerują, że solcoseryl może stanowić istotny element w leczeniu CVI, zwiększając korzyści wynikające z innych terapii i poprawiając ogólny stan zdrowia pacjentów [7].

W związku z tym solcoseryl może stanowić pomoc dla pacjentów z problemami związanymi z krążeniem krwi w mózgu. Jego korzyści obejmują zarówno redukcję objawów, poprawę ogólnego zdrowia, jak i obniżenie ryzyka poważniejszych powikłań. Powyższe wyniki podkreślają potencjał solcoserylu jako skutecznego środka terapeutycznego dla problemów neurologicznych.

Właściwości gojące solcoserylu:

Najnowsze badania naukowe wskazują, że solcoseryl odgrywa znaczącą rolę w przyspieszaniu i efektywnym wspomaganiu powrotu do zdrowia po różnych rodzajach urazów.

Solcoseryl dla zdrowia oczu:

Solcoseryl zyskuje na znaczeniu w obszarze opieki okulistycznej, oferując szereg korzyści dla różnych schorzeń oczu. Od suchych oczu po uszkodzenia rogówki. Terapia wykazuje obiecujące wyniki w łagodzeniu objawów i wspieraniu procesu gojenia. Poniżej przedstawione są wyniki badań naukowych, które ilustrują potencjalną rolę solcoserylu w schorzeniach oczu.

Gojenie urazów oka:

Badanie skuteczności „solcoseryl Eye-Gel” w porównaniu z „Cysteine Eye-Gel” w przypadku urazów rogówki. Solcoseryl okazał się bardziej efektywnym wyborem. Po zastosowaniu żelu z solcoserylem odnotowano jego wpływ na regenerację tkanki i zwiększenie pobierania tlenu przez komórki. W ciągu leczenia, aż 63% pacjentów stosujących solcoseryl zaobserwowało całkowite gojenie swoich urazów nabłonkowych, podczas gdy w przypadku Cysteine Eye-Gel było to tylko 53%. Sugeruje to, że solcoseryl przyspiesza proces regeneracji po urazach rogówki i korzystnie wpływa na zdrowie oczu [17].

Zwiększona wilgotność i gojenie suchych oczu:

Badanie porównawcze między „kroplami do oczu solcoseryl” a „kroplami do oczu Vitasic” wykazało, że solcoseryl uzyskał lepsze wyniki. U uczestników z erozją rogówki i zespołem suchego oka, solcoseryl nie tylko przyspieszył proces gojenia, ale również zwiększył wilgotność oczu. Statystycznie znacząca poprawa ustanawia preparat jako skuteczniejszą opcję leczenia dla tych schorzeń oczu [18].

Lepsze gojenie się uszkodzeń rogówki z solcoserylem:

W kontrolowanym, podwójnie zaślepionym badaniu z udziałem 61 pacjentów z urazami rogówki, „solcoseryl Eye-Gel” został przetestowany w porównaniu z 2,4% żelem cysteinowym do oczu. Oczy pacjentów leczeni solcoseryl Eye-Gel nie tylko goiły się szybciej, ale również miały mniejszą szansę na rozwinięcie temidoj maculi rogówkowej po zakończeniu procesu gojenia [19].

Przyspieszone gojenie rogówki po usunięciu ciała obcego z solcoserylem:

W badaniu podwójnie zaślepionym oceniano wpływ solcoserylu na gojenie rogówki, szczególnie po usunięciu ciała obcego. U osób leczonych solcoserylem można było zauważyć szybsze gojenie niż w grupie kontrolnej. Dodatkowo grupa leczona solcoserylem wykazywała mniejsze skłonności do rozwijania się nieprzezroczystości rogówkowej. Brak negatywnych skutków ubocznych związanych z użyciem solcoserylu podkreśla jego potencjał w efektywnym gojeniu rogówki po usunięciu ciała obcego [20].

Pomoc w przypadku przewlekłego zespołu suchego oka:

Solcoseryl okazał się wszechstronnym rozwiązaniem dla różnych problemów ocznych. W badaniu z udziałem 18 pacjentów z przewlekłym zespołem suchego oka, żel solcoseryl okazał się niezwykle pomocny. Nie tylko wspomagał proces gojenia powierzchni rogówki, ale także zwiększał jej przezroczystość. W porównaniu z innym leczeniem, tj. 2,4% żelem oftalmicznym z cysteiną, solcoseryl wykazał się lepszą skutecznością, zwłaszcza u pacjentów z suchą keratytą, dzięki lepszej tolerancji [21].

Dobry dla nosicieli soczewek kontaktowych z suchymi oczami:

Osoby noszące soczewki kontaktowe, często doświadczające dyskomfortu z powodu suchych oczu i związanych z tym uszkodzeń rogówki. W badaniu z udziałem użytkowników soczewek kontaktowych z suchymi oczami, spośród 66 uczestników ci, którzy dodali solcoseryl do swojego leczenia razem z Corneregelem, zauważyli znaczne korzyści. W ciągu 7 do 14 dni wielu z nich zauważyło gojenie się rogówki. Dla tych z bardziej zaawansowanym uszkodzeniem, wprowadzenie solcoserylu dodatkowo poprawiło stan rogówki, zapewniając dodatkowy komfort dla nosicieli soczewek. Ta kombinacja nie tylko skutkowała regeneracją powierzchni rogówki, ale również pozytywnie wpłynęła na przednią warstwę oka, zapewniając zarówno zdrowie jak i komfort dla użytkowników soczewek [22].

Pomoc w przypadkach problemów naczyniowych w oczach:

Dla osób z problemami naczyniowymi w oczach, solcoseryl może okazać się zbawienny. W badaniu naukowym trwającym ponad 17 lat z 2331 pacjentami, leczenie solcoserylem doprowadziło do zwiększenia funkcji wzrokowych, lepszego funkcjonowania naczyń krwionośnych siatkówki, a także zapewniło trwałą poprawę. Co imponujące, czas regeneracji dla pacjentów poddawanych leczeniu solcoserylem jest skrócony [23].

Podsumowanie:

W każdym z tych przypadków solcoseryl wykazuje się jako pomocne leczenie różnych problemów ocznych, przyczyniając się do poprawy widzenia i ogólnego samopoczucia pacjentów.

Solcoseryl dla zdrowia sercowo-naczyniowego:

Solcoseryl wykazuje potencjał w poprawie zdrowia sercowo-naczyniowego. Wiele badań wykazało korzystne efekty solcoserylu u pacjentów borykających się z różnymi schorzeniami serca i naczyń. Od wspomagania regeneracji po zawałach serca po leczenie choroby naczyń obwodowych. Preparat wykazał skuteczność i potencjalną rolę w kompleksowej opiece kardiologicznej.

Szybsza regeneracja po zawale serca dzięki solcoserylowi:

W badaniu obejmującym 58 pacjentów z ostrym zawałem mięśnia sercowego solcoseryl był stosowany w celu oceny jego wpływu na regenerację. Wyniki były obiecujące: pacjenci leczeni solcoserylem zgłaszali mniej epizodów dusznicy bolesnej, co sugeruje zmniejszenie bólu serca. Osoby poddane terapii solcoserylem wykazywały szybsze wyzdrowienie z objawów niewydolności krążenia i poprawę zdolności do wykonywania aktywności fizycznej [24].

Dializat krwi cielęcej (solcoseryl/Actovegin) po zawale serca:

W innym badaniu obejmującym 60 osób po zawale serca, dializat krwi cielęcej (solcoseryl/Actovegin) obniżył poziomy konkretnych enzymów w ich krwi, takich jak kinaza kreatynowa i asparaginianowa aminotransferaza, gdzie obie wskazują na zmniejszenie uszkodzenia serca. To sugeruje, że dializat krwi cielęcej może oferować pewne potencjalne korzyści dla układu sercowo-naczyniowego [25].

Solcoseryl w wielokierunkowym podejściu do leczenia przewlekłej choroby serca:

Pacjenci z przewlekłą chorobą wieńcową (CHD) mogą odnieść korzyści, stosując podejście terapeutyczne z udziałem solcoserylu. W obszernym badaniu z udziałem 349 osób cierpiących na CHD zastosowano terapie łączące promieniowanie laserowe He-Ne, octan alfa-tokoferylu i solcoseryl. Wyniki wskazywały, że solcoseryl, w połączeniu z tymi terapiami, znacząco złagodził ból i poprawił tolerancję na wysiłek. Co ważne, preparat również wykazał znaczącą skuteczność przeciwko arytmii, podkreślając jego potencjalną rolę w kompleksowym leczeniu chorób serca [26].

Wpływ solcoserylu na miażdżycę naczyń:

Dla osób z przewlekłą miażdżycą naczyń dolnych kończyn dializat krwi cielęcej może stanowić nadzieję. Badania przeprowadzone na 158 takich pacjentach ujawniły, że po leczeniu solcoserylem aż 93% doświadczyło poprawy jakości życia, utrzymującej się przez co najmniej sześć miesięcy. Dodatkowo, w przerwach między cyklami leczenia, minimalne dawki aspiryny i kwasu nikotynowego okazały się skuteczne jako terapia podtrzymująca [27].

Leczenie choroby naczyń obwodowych solcoserylem:

Choroba naczyń obwodowych to poważne zaburzenie naczyniowe. Stan pacjentów z tym schorzeniem poprawił się znacznie po leczeniu solcoserylem. Nie tylko objawy i widoczne oznaki choroby uległy poprawie, ale również poziom tlenu, wcześniej obniżony z powodu choroby. Nastąpił również wzrost różnicy między poziomami tlenu tętniczego i żylnego.  Poziom kwasu mlekowego spadł, co wskazuje na rolę solcoserylu w poprawie transportu i wykorzystania tlenu, zwłaszcza w obszarach dotkniętych chorobą [28].

Potencjał solcoserylu w leczeniu wrzodów:

Skrócony czas leczenia wrzodów z aevitum i solcoserylem:

W obszernym badaniu z udziałem 105 pacjentów z wrzodami trawiennymi użyto kombinacji aevitum i solcoserylu. Metody podawania solcoserylu różniły się, ale grupa otrzymująca bezpośrednie wstrzyknięcia doświadczyła szybkiego procesu gojenia, a ich wrzody całkowicie zagoiły się w zaledwie 10-12 dni, co stanowiło znaczący przełom [29].

Skrócony czas gojenia i częstotliwość nawrotów z solcoserylem i statizolem:

W innym badaniu, na 300 pacjentach z wrzodami, stosowano kombinację solcoserylu z „statizolem”. Wyniki były obiecujące, skracając czas gojenia o połowę i znacznie obniżając częstotliwość nawrotów wrzodów. Wskaźnik nawrotów był dużo niższy w grupie otrzymującej to połączone leczenie w porównaniu do grupy kontrolnej [30].

Szybsza rekonwalescencja po operacji wrzodów z solcoserylem:

Pacjenci przechodzący operacje wrzodów i otrzymujący solcoseryl poprzez wstrzyknięcia doświadczyli wcześniejszej ulgi od bólu, zmniejszenia stanów zapalnych i łagodniejszego przebiegu rekonwalescencji. Dodatkowo mogli być wypisani ze szpitala 3-5 dni wcześniej niż przewidywano, co skracało koszty pobytu i przyspieszało powrót do normalnego życia [31].

Solcoseryl wydaje się pełnić istotną rolę w skróceniu czasu gojenia i zmniejszeniu nawrotów wrzodów, co stanowi obiecującą perspektywę dla osób cierpiących na te dolegliwości.

Lepsze gojenie u szczurów z solcoserylem i cykloferonem:

Badania eksperymentalne na samcach szczurów wykazały, że połączenie solcoserylu z cykloferonem, induktorem interferonu, miało obiecujące właściwości gojące. Szczury leczone tą kombinacją wykazywały lepsze gojenie wrzodów dwunastnicy w porównaniu z tymi leczonymi każdym lekiem osobno [32]. Te wyniki sugerują potencjał solcoserylu w zarządzaniu wrzodami, zwłaszcza gdy jest stosowany w połączeniu z innymi lekami.

Korzyści dla zdrowia jamy ustnej:

Przyspieszenie gojenia ran w jamie ustnej:

Badacze użyli unikalnej folii dentystycznej, Diplan-denta C, zawierającej solcoseryl, w celu przyspieszenia gojenia ran pooperacyjnych od wewnętrznej strony policzka. Porównując to z konwencjonalnymi metodami leczenia, folia Diplan-denta C przyspieszyła gojenie uszkodzeń błony śluzowej policzków, co sugeruje potencjalną rolę solcoserylu w procesie leczenia [33].

Wsparcie dla pacjentów z nadciśnieniem tętniczym:

Badanie zbadało, jak krem „solcoseryl-Denta” wspomaga pacjentów z nadciśnieniem tętniczym przechodzących procedury protetyczne w jamie ustnej. Zastosowanie kremu przyspieszyło gojenie błon śluzowych jamy ustnej, co znacząco zmniejszyło ryzyko powikłań po zabiegu [34]. To sugeruje, że solcoseryl może odgrywać rolę w poprawie zdrowia jamy ustnej, szczególnie w przypadku pacjentów przechodzących zabiegi stomatologiczne.

Rozwiązanie dla ciężkiej choroby dziąseł:

W badaniu z osobami cierpiącymi na ciężką formę choroby dziąseł solcoseryl był wstrzykiwany w dziąsła, co wykazało obiecujące rezultaty. Stwierdzono znaczące zmniejszenie stanu zapalnego, krwawienia i płynu w określonych obszarach dziąseł. Chociaż nie wpłynęło to znacząco na ruchomość zębów ani na głębokość kieszonek, sugeruje to, że substancja może mieć korzystny wpływ na objawy związane z ciężką chorobą dziąseł [35].

Bezbólowa rekonwalescencja po operacji dziąseł:

W przypadku niektórych zabiegów mostkowych, solcoseryl Dental Adhesive Paste okazał się kluczowym elementem w opiece pooperacyjnej, umożliwiając bezbolesną rekonwalescencję [36].

Przeciwdziałanie suchemu zębodołowi po ekstrakcji zęba:

Badanie, w którym użyto kombinacji żelatyny i solcoserylu po ekstrakcji zęba, miało na celu przeciwdziałanie „suchemu zębodołowi”, czyli bolesnemu stanowi pooperacyjnemu. Grupa leczona preparatem zanotowała znaczące zmniejszenie liczby przypadków suchego zębodołu, co sugeruje potencjalną rolę substancji w zapobieganiu temu bolesnemu powikłaniu po ekstrakcji [37].

Korzyści dla układu mięśniowo-szkieletowego:

Solcoseryl wydaje się również przynosić korzyści dla układu mięśniowo-szkieletowego, w szczególności dla zdrowia kości i łagodzenia bólu stawów.

Wzmocnienie kości udowej:

Badanie na młodych szczurach sugeruje, że solcoseryl może wpływać na wytrzymałość kości udowej, zwiększając jej wytrzymałość. Dodatkowo wydaje się przeciwdziałać osłabiającym efektom niektórych leków, co podkreśla jego potencjalną rolę jako substancji wzmacniającej kości [38].

Łagodzenie bólu w przebiegu osteoartrozy kolana:

W badaniu na pacjentach z osteoartrozą kolan, iniekcje solcoseryl/actovegin bezpośrednio do stawów kolanowych przyniosły spadek bólu. Pacjenci doświadczyli średniego spadku wskaźników VAS oraz średniej redukcji w skali bólu. Brak zgłaszanych skutków ubocznych sugeruje, że leczenie to może być nie tylko skuteczne, ale także bezpieczne. Niemniej jednak, konieczne są dalsze badania, aby potwierdzić te obiecujące wyniki [39].

Poprawa formacji kości wokół implantów dentystycznych

Proces osseointegracji jest kluczowy dla skutecznego zakładania implantów dentystycznych. Doczekał się interesujących badań dotyczących potencjalnej roli solcoserylu w tej dziedzinie. Przeprowadzone na królikach badanie skoncentrowało się na połączeniu dializaty krwi cieląt z techniką pojemnościowo sprzężonego pola elektrycznego (CCEF), mając na celu zbadanie możliwości zwiększenia wzrostu kości wokół implantów dentystycznych. Rezultaty są obiecujące, ponieważ formacja i wytrzymałość kości w obszarze implantów były znacznie lepsze przy użyciu zarówno solcoserylu, jak i CCEF. Te wyniki sugerują, że połączenie tych dwóch metod leczenia może istotnie poprawić sukces implantacji dentystycznej [40].

Na podstawie tych obserwacji wydaje się, że solcoseryl może odgrywać kluczową rolę w promowaniu zdrowia układu mięśniowo-szkieletowego. Jego potencjał nie tylko do wzmacniania kości, lecz także do łagodzenia bólu stawów oraz poprawy skuteczności implantów dentystycznych czyni go wszechstronnym składnikiem w obszarze terapii ortopedycznej i stomatologii.

Solcoseryl w leczeniu różnych stanów medycznych

Badania naukowe ukazują potencjał solcoserylu w leczeniu różnorodnych stanów medycznych, od przedgangreny kończyn dolnych po poważne urazy głowy. Jego różnorodne mechanizmy działania obejmują poprawę procesów chemicznych w organizmie, redukcję stanów zapalnych, wspomaganie gojenia tkanek i potencjalną ochronę przed uszkodzeniem tkanek.

1. Leczenie przedgangreny kończyny dolnej

Gangrena, będąca wynikiem niedokrwienia i infekcji, stanowi poważne zagrożenie dla tkanek organizmu. W przeprowadzonym badaniu – solcoseryl stosowany miejscowo na dotknięte obszary przyspieszył proces gojenia i wspomógł regenerację tkanek dotkniętych gangreną. Wyniki były obiecujące, a grupa stosująca solcoseryl osiągnęła znacznie lepsze rezultaty w porównaniu do grupy placebo. Leczenie to wykazało skuteczność poprzez zauważalne poprawy we wczesnych objawach gangreny, takich jak zmiany koloru skóry, ból i obrzęk w kończynach dolnych [41].

2. Wsparcie dla ciężkich obrażeń głowy

Solcoseryl został zastosowany w przypadkach poważnych urazów głowy, zwłaszcza zamkniętych urazów czaszkowo-mózgowych. Podawany dożylnie w połączeniu z terapią antyoksydacyjną, działał poprzez zwiększenie wykorzystania tlenu w uszkodzonej tkance mózgowej. W połączeniu z antyoksydantami lek bezpośrednio wpływał na procesy zapalne, co przyniosło znaczące korzyści pacjentom, takie jak poprawa statusu neurologicznego i stabilizacja ciśnienia krwi [42].

3. Pomoc w leczeniu wrzodów nogi u pacjentów z anemią sierpowatą

Anemia sierpowatokrwinkowa charakteryzuje się zniekształconą morfologią czerwonych krwinek, co może prowadzić do różnych powikłań, w tym wrzodów. Badanie przeprowadzone na pacjentach z anemią sierpowatokrwinkową wykazało, że miejscowe stosowanie solcoserylu na wrzody skutkowało widocznym gojeniem. Mechanizm działania solcoserylu, oparty na promowaniu regeneracji komórkowej i gojeniu ran, przyczynił się do znaczącej poprawy stanu pacjentów z tą chorobą [43].

4. Potencjał w leczeniu przewlekłego zapalenia oskrzeli

W przypadku pacjentów z przewlekłym zapaleniem oskrzeli, połączenie solcoserylu z innymi leczeniami wykazało skuteczność w poprawie objawów i pewnych biochemicznych markerów związanych z chorobą. Solcoseryl, działając poprzez zwiększenie dostarczania i wykorzystania tlenu w płucach, przyczynił się do złagodzenia objawów oraz wprowadził pozytywne zmiany w markerach biochemicznych związanych z przewlekłym zapaleniem oskrzeli. Te wyniki sugerują potencjał solcoserylu w zwiększaniu skuteczności ogólnego leczenia zapalenia oskrzeli [44].

5. Ochrona przed uszkodzeniem wątroby

Uszkodzenie wątroby może prowadzić do poważnych stanów, takich jak włóknienie wątroby czy nowotwór. W badaniu dotyczącym ochrony przed uszkodzeniem wątroby, bezbiałkowy ekstrakt z krwi cielęcej (solcoseryl/actovegin) był prawdopodobnie podawany doustnie myszom. Wyniki sugerują, że związek ten ochrania komórki i wspiera regenerację komórek wątroby, co podkreśla jego potencjalne korzyści w ochronie wątroby także u ludzi [45].

6. Pozytywne efekty w późnej ciąży

W przypadkach przewlekłej niewydolności łożyska w późnej ciąży, solcoseryl wykazał potencjał do zwiększenia wydalania estrogenu, kluczowego hormonu w czasie ciąży [46]. Przyjęcie solcoserylu dożylnie lub doustnie, dostosowane do stadium ciąży i stopnia niewydolności łożyska, prowadziło do znaczącego wzrostu wydzielania estrogenu, co może być kluczowe w utrzymaniu zdrowej ciąży [46].

7. Zarządzanie przewlekłą niewydolnością łożyska

W przypadku przewlekłej niewydolności łożyska, która może prowadzić do niewystarczającego przepływu krwi do płodu, solcoseryl podawany dożylnie przyczyniał się do zwiększenia przepływu krwi przez łożysko, co wspomagało dostarczanie składników odżywczych. Dawkowanie było dostosowywane do postępu ciąży i stopnia niewydolności. Wyniki sugerują, że stosowanie solcoserylu może poprawić funkcję łożyska, co ma istotne znaczenie w utrzymaniu zdrowego przebiegu ciąży [47].

8. Zarządzanie stresem oksydacyjnym w powikłaniach ciążowych

Stres oksydacyjny w powikłaniach ciążowych może wpływać negatywnie na zdrowie matki i dziecka. Solcoseryl, podawany doustnie lub dożylnie u kobiet w ciąży z rozpoznaniem opóźnionego wzrostu wewnątrzmacicznego (IUGR), został zastosowany w celu zarządzania stresem oksydacyjnym. Dawkowanie dostosowywano do rozpoznania i stopnia IUGR. Solcoseryl równoważy procesy oksydacyjne, co prowadziło do znaczącego zmniejszenia markerów stresu oksydacyjnego u kobiet w ciąży z IUGR [48].

Możliwe mechanizmy działania solcoserylu

solcoseryl wykazuje złożony mechanizm działania, który czyni go wszechstronnym środkiem terapeutycznym, mającym zastosowanie w różnych stanach medycznych. Pochodzący z bezbiałkowego hemodializatu, jego główna funkcja obejmuje zwiększanie regeneracji tkanek i poprawę wykorzystania tlenu przez komórki. Poniżej przedstawiono kilka kluczowych obszarów, w których solcoseryl wykazuje pozytywne działanie:

1. Stan Neurologiczny:

Solcoseryl pomaga minimalizować trwałe uszkodzenia wynikające z krwotoków mózgowych.

Moduluje aktywność centralnego układu nerwowego, poprawiając wyniki w chorobach naczyniowo-mózgowych.

Redukuje ryzyko postępu choroby i przemijających napadów niedokrwiennych w niewydolności naczyniowo-mózgowej.

Pozytywnie wpływa na uczenie się i pamięć w modelach zwierzęcych.

2. Gojenie Układu Pokarmowego:

Skuteczny w przyspieszaniu regeneracji komórek nabłonkowych w urazach rogówki, ranach dziąsłowych i głębokich ranach.

3. Stan Sercowo-Naczyniowy i Choroby Obwodowe Naczyń Krwionośnych:

Przyczynia się do poprawy hemodynamiki.

Wspomaga szybszy powrót do zdrowia po niewydolności krążenia.

4. Współdziałanie z Innymi Leczeniami:

Zwiększa odpowiedzi interferonu.

Wspiera obronę antyoksydacyjną.

5. Zastosowania w Opiece nad Ranami:

Skuteczny w przyspieszaniu regeneracji komórek nabłonkowych w różnych rodzajach ran.

6. Regulacja Ekspresji Genów i Ścieżek Sygnalizacyjnych:

Zwiększa ekspresję określonych genów i ścieżek sygnalizacyjnych wewnątrzkomórkowych.

Solcoseryl charakteryzuje się również silnym profilem bezpieczeństwa, co sprawia, że jest dobrze tolerowaną opcją terapeutyczną. Skutki uboczne, takie jak swędzenie czy uczucie pieczenia, są minimalne. Warto jednak podkreślić, że obserwacje te oparte są na badaniach, a dalsze badania są niezbędne do potwierdzenia tych właściwości.

Dawkowanie solcoserylu w różnych stanach

Oto informacje dotyczące dawkowania solcoserylu w różnych badaniach i stanach medycznych:

1. Wrzody Żołądkowo-Dwunastnicze:

Dawka: 10 ml dożylnego zastrzyku w 5% roztworze glukozy co drugi dzień przez sześć dni.

Następnie zastrzyki domięśniowe o pojemności 5 ml przez kolejne 4-5 dni.

2. Zaawansowane Choroby Dziąseł:

Uczestnicy: 26 pacjentów w wieku od 18 do 57 lat.

Dawka: 30 ampułek 2 ml zastrzyków solcoserylu bezpośrednio w dziąsła w różnych odstępach czasu.

3. Zwyrodnienie Stawu Kolanowego:

Uczestnicy: 17 osób ze zwyrodnieniem stawu kolanowego.

Dawka: Brak szczegółów dotyczących stężenia i objętości solcoserylu.

4. Gojenie Ran u Szczurów:

Porównanie żelu solcoseryl 10% z innymi substancjami gojącymi.

5. Aktywność w Układzie Nerwowym Centralnym u Szczurów:

Dawki od 0,5 do 2,0 ml/kg wpływały różnie na zachowanie w zależności od momentu i jednoczesnych terapii.

6. Nauka i Pamięć u Szczurów:

Dawki około 1,0 do 1,25 ml/kg optymalizowały funkcje układu nerwowego centralnego związane z uczeniem się i pamięcią.

7. Niewydolność Naczyniowo-Mózgowa:

Dożylne dawki 2,0 ml dziennie przez 25 dni prowadziły do znaczących popraw w objawach neurologicznych.

8. Uszkodzenia Rogówki:

Używano żelu solcoseryl zawierającego 8,3 mg bezbiałkowego dializatu na gram żelu.

9. Zabiegi na Błonę Śluzową i Dziąsła:

Pasta adhezyjna solcoseryl Dental stosowana trzy razy dziennie przez 7-10 dni dla bezbolesnego gojenia miejsca dawcy.

10. Formowanie Kości wokół Implantów Dentystycznych:

Dożylna dawka 2 ml/kg wraz z innymi leczeniami prowadziła do znaczących popraw w tworzeniu nowej kości.

11. Przewlekła niewydolność łożyska:

Pacjentki otrzymywały 2 dawki 250 ml bezbiałkowego dializatu krwi cielęcej (solcoseryl) przez 9 dni.

Jasne jest, że zastosowanie solcoserylu jest różnorodne, jednak powinno być stosowane pod nadzorem medycznym, zoptymalizowane dla konkretnego stanu i dostosowane do potrzeb pacjenta. Wskazane jest skonsultowanie się z lekarzem w celu odpowiedniego dostosowania dawek i formy podawania w zależności od specyfiki przypadku medycznego.

Formy dawkowania solcoserylu

Solcoseryl jest dostępny w różnych formach, aby zaspokoić różnorodne potrzeby medyczne. Poniżej przedstawiono główne formy dawkowania solcoserylu:

1. Żel/Żelatyna solcoseryl:

Zastosowanie: Stosowany głównie do opieki nad ranami, zwłaszcza wilgotnymi i mokrymi ranami.

Faza Leczenia: Najczęściej w początkowych fazach leczenia ran.

2. Maść solcoseryl:

Zastosowanie: Odpowiednia dla suchych ran, promuje regenerację tkanki i chroni ranę przed czynnikami zewnętrznymi.

Faza Leczenia: Stosowana w późniejszych fazach gojenia ran.

3. Pasta Adhezyjna solcoseryl:

Zastosowanie: Specjalnie zaprojektowana do użytku doustnego, wspomaga gojenie ran i wrzodów w jamie ustnej.

Właściwości Adhezyjne: Utrzymuje się na miejscu, zapewniając długotrwałą ulgę i promując gojenie.

4. Zastrzyk solcoseryl:

Zastosowanie: Zwiększa regenerację tkanek i wykorzystanie tlenu przez komórki.

Podawanie: Domięśniowe, dożylnie lub bezpośrednio w konkretne miejsca, w zależności od leczonych stanów.

5. Żel solcoseryl:

Zastosowanie: Promuje szybsze gojenie ran i regenerację tkanek.

Cechy i Korzyści: Skuteczny w gojeniu ran zewnętrznych, pielęgnacji oczu, stomatologii i regeneracji różnych tkanek.

Wnioski:

Każda forma solcoserylu jest dostosowana do konkretnego zastosowania, zapewniając celowane i skuteczne leczenie.

Przed użyciem dowolnej formy solcoserylu zaleca się konsultację z profesjonalistą medycznym w celu określenia odpowiedniej formy i schematu leczenia dla konkretnego przypadku.

Żel solcoseryl jest wszechstronnym rozwiązaniem, które przyspiesza proces gojenia i jest łatwo tolerowany, co sprawia, że jest popularnym wyborem w różnych dziedzinach medycyny.

Zastrzyk solcoseryl: Podsumowanie na podstawie badań naukowych

Zastrzyk solcoseryl to innowacyjna formuła medyczna opracowana w celu zwiększenia regeneracji tkanek i przyspieszenia procesu gojenia w różnych sytuacjach klinicznych. Oto ogólny przegląd jego kluczowych cech na podstawie badań naukowych:

Tlenowanie komórek:

Solcoseryl działa poprzez zwiększenie pobierania tlenu przez komórki, co sprzyja przyspieszonym procesom gojenia organizmu.

Szeroka użyteczność:

Znajduje zastosowanie w różnych sytuacjach medycznych, od zarządzania traumą po rekonwalescencję pooperacyjną, co czyni go wszechstronnym w zastosowaniu.

Wszechstronne podawanie:

Zastrzyk można podawać na różne sposoby, w tym domięśniowo, dożylnie lub bezpośrednio w konkretne miejsca, dostosowując się do specyfiki potrzeb medycznych.

Regeneracja tkanki:

Promuje skuteczną naprawę tkanki, co jest szczególnie cenne w sytuacjach, gdzie istnieje potrzeba przyspieszonego gojenia.

Bezpieczne użycie:

Opracowany zgodnie z rygorystycznymi normami jakości, zaprojektowany z myślą o bezpieczeństwie i skuteczności. Niemniej jednak, zaleca się stosowanie pod nadzorem profesjonalistów służby zdrowia.

Szeroko Badany:

Solcoseryl był przedmiotem różnorodnych badań naukowych, co potwierdza jego wiarygodność i skuteczność w środowisku medycznym.

Zarządzanie bólem i stanem zapalnym:

Oprócz zdolności do gojenia, może również pomagać w zmniejszeniu bólu i stanu zapalnego w niektórych warunkach.

Zastrzyk solcoseryl to uznane i dobrze zbadane medyczne rozwiązanie, które znane jest ze zdolności wspierania i przyspieszania naturalnych procesów gojenia organizmu.

Maść solcoseryl: Podsumowanie na Podstawie Badań Naukowych

Maść solcoseryl, będąca miejscowym środkiem terapeutycznym, cieszy się uznaniem ze względu na swoje właściwości gojące rany i regenerujące tkanki. Poniżej przedstawiono kilka kluczowych cech maści solcoseryl na podstawie badań naukowych:

Gojenie Ran:

Maść solcoseryl została zaprojektowana w celu przyspieszania procesu gojenia ran, skracając czas potrzebny na pełne ich wygojenie. Badania potwierdzają jej skuteczność w przypadku różnych rodzajów ran.

Regeneracja Tkanki:

Oprócz powierzchniowych ran, maść wspomaga regenerację głębszych tkanek skóry. To właściwość szczególnie cenna w leczeniu różnorodnych schorzeń skóry.

Pochodzenie:

solcoseryl, będąc pochodną bezbiałkowego ekstraktu z krwi cielęcej, posiada właściwości regeneracyjne, co dodatkowo podkreśla jej naturalny charakter.

Bariera Wilgotnościowa:

Działa jako skuteczna bariera wilgotnościowa, utrzymując rany w odpowiednim środowisku wilgotnym, co sprzyja procesowi gojenia. Jednocześnie chroni przed drażniącymi czynnikami zewnętrznymi.

Wszechstronność:

Maść była skutecznie wykorzystywana w różnych badaniach i reżimach leczenia, obejmując zarówno drobne otarcia skóry, jak i poważniejsze schorzenia skórne. To potwierdza jej wszechstronność w różnych warunkach klinicznych.

Profil Bezpieczeństwa:

Ma korzystny profil bezpieczeństwa, jednak zawsze zaleca się świadomość potencjalnych reakcji alergicznych czy interakcji. Przed użyciem zaleca się konsultację z profesjonalistą służby zdrowia.

Łatwość Aplikacji:

Dostępność w postaci maści ułatwia jej aplikację na dotknięte obszary, a także umożliwia stosowanie pod opatrunkami lub bandażami w razie potrzeby.

Pamiętaj, że przed zastosowaniem maści solcoseryl zawsze zaleca się skonsultowanie z profesjonalistami służby zdrowia w celu upewnienia się, że jest ona odpowiednia dla konkretnego schorzenia i indywidualnych potrzeb pacjenta.

Dawkowanie i Podawanie Maści solcoseryl: Podsumowanie

Dawkowanie i podawanie maści solcoseryl zazwyczaj zależą od rodzaju rany oraz jej stopnia. Poniżej znajduje się ogólne podsumowanie zaleceń dotyczących dawkowania i stosowania:

Przeznaczenie:

Maść solcoseryl jest przeznaczona do miejscowego stosowania bezpośrednio na ranę.

Przygotowanie Rany:

Przed zastosowaniem maści konieczne jest dokładne oczyszczenie rany roztworem dezynfekującym.

Owrzodzenia Troficzne i Infekcje Ropne:

W przypadku owrzodzeń troficznych lub ran z ropną infekcją, może być konieczne przeprowadzenie wstępnego leczenia chirurgicznego przed użyciem maści solcoseryl®.

Stosowanie na Suchą Ranę:

Maść solcoseryl® jest specjalnie sformułowana na suche (niepłaczące) rany.

Należy ją nałożyć cienką warstwą na oczyszczoną powierzchnię rany. Można to robić 1-2 razy dziennie.

Użycie Pod Bandażami:

W razie potrzeby maść można używać pod bandażami.

Czas Trwania Leczenia:

Leczenie maścią solcoseryl powinno być kontynuowane do momentu pełnego zagojenia rany, osiągnięcia nabłonkowania i utworzenia elastycznej tkanki bliznowej.

Zastosowanie Dodatkowych Form solcoseryl:

W przypadkach znaczącego uszkodzenia troficznego skóry i miękkich tkanek zaleca się również stosowanie dożylnych form solcoserylu wraz z maścią.

Pamiętaj, że konieczne jest skonsultowanie się z profesjonalistą służby zdrowia przed rozpoczęciem leczenia, aby dostosować schemat dawkowania do konkretnych potrzeb pacjenta oraz rodzaju i stopnia rany. Zalecenia te są ogólne, a indywidualne przypadki mogą wymagać dostosowań.

Pasta solcoseryl: Na Podstawie Badań Naukowych

solcoseryl Adhesive Paste, specjalnie zaprojektowana do użytku doustnego, wykazuje szereg korzyści dla gojenia i regeneracji tkanek. Poniżej znajdują się kluczowe cechy pasty solcoseryl:

Gojenie Tkanek Doustnych:

Pasta wspomaga szybkie gojenie obrażeń lub ran w jamie ustnej, zwłaszcza rany pooperacyjne błony śluzowej policzków.

Łagodzenie Bólu:

Pacjenci zgłaszają zmniejszenie dyskomfortu lub bólu, zwłaszcza po operacjach, co można przypisać łagodzącym właściwościom pasty.

Adhezyjne Właściwości:

Adhezyjne właściwości pasty pozwalają jej mocno przylegać do błon śluzowych w jamie ustnej, co zapewnia długotrwały kontakt i efektywne dostarczanie aktywnych składników do dotkniętego obszaru.

Ochrona:

Tworząc ochronną warstwę nad ranami lub obrażeniami, pasta chroni je przed dalszym podrażnieniem, zwłaszcza od jedzenia, napojów czy ruchów w jamie ustnej.

Pochodzenie z Krwi Cielęcej:

solcoseryl, główny składnik pasty, pochodzi z bezbiałkowego ekstraktu z krwi cielęcej, co przyczynia się do jej właściwości regeneracyjnych i przyspieszających naprawę tkanki.

Wszechstronne Zastosowanie:

Mimo że zaprojektowana do użytku doustnego, korzyści pasty rozciągają się na różne schorzenia jamy ustnej, od ran pooperacyjnych po owrzodzenia lub wrzody jamy ustnej.

Dodatek do Innych Terapii:

Pasta może być używana w połączeniu z innymi terapiami lub lekami, zwiększając ogólny proces gojenia, co wykazano w niektórych badaniach, gdzie była łączona z innymi rozwiązaniami stomatologicznymi.

Zawsze ważne jest skonsultowanie się z dentystą lub profesjonalistą służby zdrowia przed użyciem pasty solcoseryl, aby upewnić się, że jest ona odpowiednia dla konkretnego schorzenia i indywidualnych potrzeb.

Infuzja solcoserylu: Na Podstawie Badań Naukowych

Solcoseryl, będący odbiałkowanym hemodializatem z krwi cielęcej, ma na celu poprawę dostarczania i wykorzystania tlenu w obszarach ciała z ograniczonym przepływem krwi. Kluczowe aspekty infuzji solcoserylu obejmują:

Stymulacja Komórkowego Oddychania i Metabolizmu:

Solcoseryl stymuluje komórkowe oddychanie i metabolizm, co przyczynia się do przyspieszenia gojenia i regeneracji tkanek.

Poprawa Dostarczania Tleniu:

Produkt ma na celu poprawę dostarczania tlenu w obszarach ciała z ograniczonym dostępem do tlenu, co jest istotne dla procesów gojenia.

Poprawa Regeneracji Tkanek:

Solcoseryl promuje szybszą regenerację tkanek, co sprawia, że jest cenny w sytuacjach wymagających intensywnego procesu gojenia.

Infuzja solcoserylu jest szeroko badana, co wzmacnia jej wiarygodność jako skutecznego rozwiązania wspomagającego procesy regeneracji w organizmie.

Zastosowania Infuzji Solcoserylu:

Infuzja solcoserylu jest stosowana w różnych schorzeniach, w tym:

Choroby Naczyniowe Obwodowe:

Solcoseryl może być używany do wspomagania leczenia chorób naczyniowych obwodowych, które dotyczą naczyń krwionośnych poza obszarem serca i mózgu.

Cukrzycowa Polineuropatia:

W przypadku cukrzycowej polineuropatii, czyli uszkodzenia nerwów obwodowych związanych z cukrzycą, infuzja solcoserylu może pomóc w poprawie funkcji nerwów.

Schorzenia Związane z Zaburzeniami Przepływu Krwi lub Zdarzeniami Niedokrwiennymi:

Infuzja solcoserylu może być stosowana w schorzeniach związanych z zaburzeniami przepływu krwi, jak również w przypadku zdarzeń niedokrwiennych, aby wspierać naprawę tkanek.

Cel Infuzji solcoserylu:

Celem podawania solcoserylu w formie infuzji jest:

Wsparcie Naprawy Tkanek:

solcoseryl działa na poziomie komórkowym, wspierając procesy naprawy tkanek, co jest istotne w przypadku różnych schorzeń.

Zwiększenie Utlenowania:

Poprzez zwiększenie dostarczania tlenu do komórek, solcoseryl przyczynia się do zwiększenia utlenowania, co może wpływać pozytywnie na funkcję i zdrowie tkanek.

Ważne Uwagi:

Infuzję solcoserylu należy podawać pod nadzorem i kierunkiem wykwalifikowanego profesjonalisty medycznego.

Stosowność infuzji dla konkretnego pacjenta powinna być określana na podstawie dokładnej oceny medycznej.

Podsumowanie:

Solcoseryl wydaje się być wszechstronnym lekiem o szerokim zakresie zastosowań, obejmującym różne obszary medycyny. Badania sugerują, że może przynieść korzyści w zakresie poprawy funkcji mózgu, przyspieszania gojenia ran, wspierania zdrowia oczu, a także wpływania pozytywnie na zdrowie serca. Jest to substancja, która zdaje się mieć potencjał do pomocy w wielu różnych obszarach zdrowia, co czyni ją narzędziem o szerokim spektrum w praktyce medycznej.

Disclaimer

Ten artykuł został napisany w celu edukacyjnym i ma na celu zwiększenie świadomości na temat omawianej substancji. Ważne jest aby zaznaczyć, ze omawiana jest substancja, a nie konkretny produkt. Informacje zawarte w tekście bazują na dostępnych badaniach naukowych i nie mają służyć jako porada medyczna, ani nie promują samoleczenia. Czytelnik powinien konsultować wszelkie decyzje dotyczące zdrowia i leczenia z kwalifikowanym specjalistą zdrowia

References

1. Dziak, L. A., & Golik, V. A. (2001). Opyt primeneniia „Solkoserila” v lechenii bol’nykh s

tserebral’nym krovoizliianiem [Experience gained with Solcoseryl as treatment of patients with

cerebral   hemorrhage]. Likars’ka   sprava,   (4),   162–168.

https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/11692704/

2. Bouletreau, P., Petit, P., & Motin, J. (1976). Ulcère de stress et insuffisance rénale aigüe

post-opératoire. Tentative de traitement préventif par Solcoseryl et proglumide [Stress ulcer

and   acute   postoperative   renal   insufficiency.   An   attempt   at   preventive   treatment   with

Solcoseryl   and   proglumide]. Annales   de   l’anesthesiologie   francaise, 17(5),   585–590.

https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/10798/ 

3. Braszko, J. J., Winnicka, M. M., & Wiśniewski, K. (1996). Solcoseryl stimulates behavioural

activity   of   rats. Acta   physiologica   Hungarica, 84(1),   63–72.

https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/8993676/

4. Winnicka, M. M., Braszko, J. J., & Wisniewski, K. (1996). Solcoseryl improves learning and

memory   in   rats. Acta   physiologica   Hungarica, 84(1),   55–62.

https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/8993675/

5. Wang, Y. M., Gao, J. H., Yu, X. C., Wang, S. X., & Wang, H. X. (2009). Zhen ci yan jiu =

Acupuncture research, 34(1), 9–12. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/19526800/

6. Rudenko, A. I.u, & Bashkirova, L. M. (2003). Solkoseryl–novyĭ zasib patohenetychnoho

likuvannia khvorykh z paroksyzmal’nymy stanamy pry sudynniĭ patolohiï holovnoho mozku

[Solcoseryl–new preparation for the pathogenetic treatment of patients with paroxysmal

forms   of   cerebrovascular   pathology]. Likars’ka   sprava,   (7),   110–113.

https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/14723151/

6A. Kurako, I.uL., Gertsev, N. F., Gertsev, V. N., Vishnevskiĭ, V. S., Stoianov, A. N., &

Chemeresiuk, I. G. (2004). Predvaritel’nye dannye ob opyte primeneniia malykh doz

solkoserila v lechenii bol’nykh distsirkuliatornoĭ éntsefalopatieĭ [Preliminary data on the

application   of   low   dose   solcoseril   for   the   treatment   of   patients   with   dyscirculatory

encephalopathy]. Likars’ka   sprava,   (1),   79–80.

https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/17051721/

7. Chukanova, E. I., & Bogolepova, A. N. (2007). Zhurnal nevrologii i psikhiatrii imeni S.S.

Korsakova, Suppl 21, 57–64. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/18927981/

8. Nam, S. M., & Maeng, Y. S. (2019). Wound Healing and Mucin Gene Expression of Human

Corneal   Epithelial   Cells   Treated   with   Deproteinized   Extract   of   Calf   Blood. Current   eye

research, 44(11),   1181–1188.  https://doi.org/10.1080/02713683.2019.1633360

https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31204524/

9. Studer O. (1984). A comparative clinical study of Solcoseryl Eye-Gel and Cysteine Eye-Gel

2.4% in the treatment of foreign-body injuries of the cornea. Ophthalmic research, 16(3),

179–184. https://doi.org/10.1159/000265314 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/6472796/

10. Dymkowska, W., & Malarewicz, A. (1980). Anwendung der Fluoreszenzmikroskopie in der

zytochemischen   Bewertung   der   Wundheilung   nach   Gingivektomie   [Use   of   fluorescence

microscopy   in   the   cytochemical   evaluation   of   wound   healing   after

gingivectomy]. Stomatologie   der   DDR, 30(4),   261–269.

https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/6161451/

11. Wilmink, J. M., Stolk, P. W., van Weeren, P. R., & Barneveld, A. (2000). The effectiveness of

the   haemodialysate   Solcoseryl   for   second-intention   wound   healing   in   horses   and

ponies. Journal of veterinary medicine. A, Physiology, pathology, clinical medicine, 47(5),

311–320.  https://doi.org/10.1046/j.1439-0442.2000.00287.x

https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/10932527/

12. Imran, H., Ahmad, M., Rahman, A., Yaqeen, Z., Sohail, T., Fatima, N., Iqbal, W., & Yaqeen,
13. S. (2015). Evaluation of wound healing effects between Salvadora persica ointment and

Solcoseryl jelly in animal model. Pakistan journal of pharmaceutical sciences, 28(5), 1777–

1780. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26408876/
1781. Abakarova D. S. (2004). Primenenie novoĭ solkoserilsoderzhashcheĭ plenki Diplen-denta C

pri lechenii travm slizistoĭ obolochki rta [Use of new solcoseryl-containing Diplan-denta C film

in   the   treatment   of   injuries   of   the   buccal   mucosa]. Stomatologiia, 83(4),   33–36.

https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/15340302/

14. Pavliuk, B., Stechyshyn, I., Kramar, S., Chubka, M., & Hroshovyi, T. (2021). The effect of gel

„Xeliogel” at the stages of the regeneration of aseptic burn wound in the experiment. Polski

merkuriusz   lekarski   :   organ   Polskiego   Towarzystwa   Lekarskiego, 49(293),   352–355.

https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/34800022/

15. Miyaji, H., Sakurai, H., Kikawada, M., Yamaguchi, K., Kimura, A., Fujiwara, T., Imada, N.,

Imai, M., Iwamoto, T., & Takasaki, M. (2005). Nihon Ronen Igakkai zasshi. Japanese journal

of   geriatrics, 42(1),   90–98.  https://doi.org/10.3143/geriatrics.42.90

https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/15732367/

16. Ibishov K. G. (1999). Chrezdrenazhnaia zakrytaia ul’trazvukovaia sanatsiia briushnoĭ polosti v

profilaktike i lechenii infektsionnykh oslozhneniĭ ognestrel’nykh raneniĭ zhivota [Transdrainage

closed   ultrasonic   cleansing   of   the   abdominal   cavity   in   the   prevention   and   treatment   of

infectious   complications   in   abdominal   gunshot   wounds]. Vestnik   khirurgii   imeni   I.   I.

Grekova, 158(2), 40–42. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/10368889/

17. Studer O. (1984). A comparative clinical study of Solcoseryl Eye-Gel and Cysteine Eye-Gel

2.4% in the treatment of foreign-body injuries of the cornea. Ophthalmic research, 16(3),

179–184. https://doi.org/10.1159/000265314 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/6472796/

18. Krannig, H. M., Rohde-Germann, H., & Straub, W. (1989). Therapy of corneal erosions and

’dry   eye’   with   Solcoseryl   and   Vitasic   eye   drops. Ophthalmologica.   Journal   international

d’ophtalmologie.   International   journal   of   ophthalmology.   Zeitschrift   fur

Augenheilkunde, 199(2-3),   100–105.  https://doi.org/10.1159/000310024

https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/2587017/

19. Erbe, W., Herrmann, R., Körner, W. F., Rohde-Germann, H., & Straub, W. (1984). Our

experience with Solcoseryl Eye-Gel in the treatment of corneal lesions. A randomised double-

blind   study   (with   1   color   plate). Ophthalmologica.   Journal   international   d’ophtalmologie.

International   journal   of   ophthalmology.   Zeitschrift   fur   Augenheilkunde, 188(1),   1–4.

https://doi.org/10.1159/000309336 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/6366684/

20. Haydon P. (1983). Die Wirkung von Solcoseryl Augen-Gel in Kombination mit Neomycin und

Bacitracin auf die Heilung von Hornhautläsionen nach Fremdkörperentfernung [The effect of

Solcoseryl eye gel in combination with neomycin and bacitracin on the healing of corneal

lesions after foreign body removal]. Klinische Monatsblatter fur Augenheilkunde, 183(3), 213–

215. https://doi.org/10.1055/s-2008-1054907 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/6358645/
216. Krzystkowa, K. M.,   Hydzikowa,   M.,   &   Szpytma,   R.   (1991).   Podwójna   ślepa   próba   z

zastosowaniem preparatów solcoseryl zel oczny i 2.4% cysteiny w zelu ocznym u chorych z

keratitis   chronica   recidivans   i   keratitis   sicca   [Double-blind   method   of   using   solcoseryl

ophthalmic gel and 2,4% cysteine in ophthalmic gel in patients with chronic recurrent keratitis

and keratitis sicca]. Klinika oczna, 93(6), 162–163. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/1942917/

22. Egorova, G. B., Mitichkina, T. S., & Shamsudinova, A. R. (2014). Vestnik oftalmologii, 130(2),

59–67. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24864502/

23. Eliseeva, E. G., Vorob’eva, O. K., & Astaf’eva, N. V. (1999). Primenenie solkoserila dlia

lecheniia sosudistoĭ patologii glaznogo dna [Therapy of fundus oculi vascular pathology by

solcoseryl]. Vestnik oftalmologii, 115(6), 37–38. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/10665289/

24. Leshchinskiĭ, L. A., Pimenov, L. T., Kalinina, S. A., & Kolodkin, D. E. (1990). Kursovoe

primenenie   solkoserila   v   kompleksnom   lechenii   i   i   vnutrigospital’noĭ   reabilitatsii   bol’nykh

infarktom miokarda [Administration of solcoseryl in the complex treatment and intrahospital

rehabilitation   of   patients   with   myocardial   infarction]. Kardiologiia, 30(4),   37–40.

https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/2203929/

25. Moczurad, K. W., Weiner, M., & Król, W. (1992). A clinical evaluation of the effect of calf

blood   dialysate   on   the   course   of   acute   myocardial   infarction. Clinical   trials   and   meta-

analysis, 28(1), 13–21. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/10148188/

26. Leshchinskii, L. A., Odnopozov, I. I., Valeeva, R. M., Kochubeeva, O. V., Samartsev, D. B.,

Tubylova, N. A., & Mul’manovskii, B. L. (1995). Opyt primeneniia gelii-neonovogo lazernogo

oblucheniia i kompleksnoi terapii na ego osnove pri infarkte mickarda i drugikh formakh IBS

[Experience in using helium-neon laser irradiation alone and in the combined therapy of

myocardial   infarct   and   other   forms   of   IHD]. Terapevticheskii   arkhiv, 67(12),   13–17.

https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/8820046/

27. Luk’ianov, I.uV., Shlomin, V. V., Sokurenko, G. I.u, Didenko, I.uP., Orlov, N. N., Kondrat’ev,
28. M., & Batalin, I. V. (2000). Otsenka éffektivnosti vnutrivennoĭ monoterapii preparatom

„Solkoseril” u bol’nykh s obliteriruiushchim aterosklerozom sosudov nizhnikh konechnosteĭ

[An assessment of the efficacy of intravenous monotherapy with the preparation solcoseryl in

patients  with  arteriosclerosis  obliterans  of  the  vessels  of  the  lower  extremities]. Vestnik

khirurgii imeni I. I. Grekova, 159(3), 81–84.  https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/10983350/

28. Rossano, C., Weiner, M., & Haigis, E. (1990). Clinical, blood gas, and lactate changes in the

course of the treatment of peripheral vascular disease with a hemodialysate. Arzneimittel-

Forschung, 40(11), 1195–1200. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/2085330/

29. Granov, A. M.,   Aiskhanov,   S.   K.,   Nikolaev,   L.   I.,   &   Smirnova,   N.   A.   (1989).   Kliniko-

endoskopicheskaia   otsenka   éffektivnosti   lecheniia   neoslozhnennykh   iazv   zheludka   i

dvenadtsatiperstnoĭ kishki pri mestnom primenenii solkoserila i aevita [Clinico-endoscopic

evaluation of the effectiveness of the treatment of uncomplicated gastroduodenal ulcers after

local administration of solcoseryl and aevit]. Vestnik khirurgii imeni I. I. Grekova, 144(12), 12–

13. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/2700609/
14. Tsarev, N. I., & Krasnykh, A. M. (1989). Lechebnaia éndoskopiia v kompleksnoĭ terapii

bol’nykh s khronicheskoĭ gastroduodenal’noĭ iazvoĭ [Therapeutic endoscopy in the complex

treatment   of   patients   with   chronic   gastroduodenal   ulcer]. Vestnik   khirurgii   imeni   I.   I.

Grekova, 142(3), 28–31. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/2665305/

31. Fomin, P. D., Zaplavskiĭ, A. V., Ivanchov, P. V., Peresh, E. E., Lissov, A. I., & Tikhonenko, A.
32. (1998). Effektivnost’   primeneniia   solkoserila   posle   operatsii   po   povodu   ostrogo

krovotecheniia   iz   gastroduodenal’noĭ   iazvy   [Effectiveness   of   the   use   of   solcoseryl   after

surgery   of   acute   hemorrhage   in   gastroduodenal   ulcer]. Klinichna   khirurhiia,   (12),   6–8.

https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/10077934/

32. Bul’on, V. V., Khnychenko, L. K., Sapronov, N. S., Kuznetsova, N. N., Anikin, V. B., arinenko,
33. I.u, Kovalenko,   A.   L.,   &   Alekseeva,   L.   E.   (2001).   Tsikloferon   v   terapii   iazvy

dvenadtsatiperstnoĭ   kishki   u   krys   [Cycloferon   in   treating   duodenal   ulcers   in

rats]. Eksperimental’naia   i   klinicheskaia   farmakologiia, 64(6),   41–44.

https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/11871237/

33. Abakarova D. S. (2004). Primenenie novoĭ solkoserilsoderzhashcheĭ plenki Diplen-denta C

pri lechenii travm slizistoĭ obolochki rta [Use of new solcoseryl-containing Diplan-denta C film

in   the   treatment   of   injuries   of   the   buccal   mucosa]. Stomatologiia, 83(4),   33–36.

https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/15340302/

34. (2014). Georgian medical news, (229), 29–32. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24850602/
35. Jedrzejewska, T., Bałczewska, E., Peterson, R., Urbaniak, B., & Ostrowska, B. (1990). Ocena

kliniczna solcoserylu w leczeniu chorób przyzebia [Clinical trials of solcoseryl in the treatment

of   parodontium   diseases]. Czasopismo   stomatologiczne, 43(6),   366–370.

https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/2104369/

36. Bakalian V. L.   (2009). Georgian   medical   news,   (172-173),   39–42.

https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/19644187/

37. Schatz, J. P.,   Fiore-Donno,   G.,   &   Henning,   G.   (1987).   Fibrinolytic   alveolitis   and   its

prevention. International   journal   of   oral   and   maxillofacial   surgery, 16(2),   175–183.

https://doi.org/10.1016/s0901-5027(87)80127-3  https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/3110316/

38. Nadulska, A. N. N. A., Klukowska, L. I. D. I. A., & Dyba, S. T. E. F. A. N. (2000, January). The

influence of solcoseryl and vincristine on the mechanical strength of the femur shaft in young

rats. In Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska. Sectio D: Medicina (Vol. 55, pp. 189-

192). http://bc.umcs.pl/Content/43265/czas4054_55_2000_29.pdf

39. Kuptniratsaikul, V., &   Kuptniratsaikul,   S.   (2004).   Intra-articular   injection   of   deproteinized

hemodialysate in osteoarthritis of the knee: a case-series. Journal of the Medical Association

of   Thailand   =   Chotmaihet   thangphaet, 87(1),   100–105.

https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/14971542/

40. Ochi, M., Wang, P. L., Ohura, K., Takashima, S., Kagami, H., Hirose, Y., Kaku, T., &

Sakaguchi,   K.   (2003).  Solcoseryl,   a   tissue   respiration   stimulating   agent,   significantly

enhances the effect of capacitively coupled electric field on the promotion of bone formation

around   dental   implants. Clinical   oral   implants   research, 14(3),   294–302.